#شراب_گل غلتد عرق به عارض دلبر چو آب گل گویی چکد گلاب حیا از سحاب گل گل‌چهرگان باغ ارم ، آرزو کنند از ژاله ی معطر رویت گلاب گل یکدم چو دیدم آن رخ گل منظر تو را دیدم به یاد روی تو یک عمر خواب گل ریزد گلاب از آن گل رخساره از حیا یعنی بوَد گلاب ، اثرِ انقلاب گل گل حسن خویش از تو گل‌اندام کرده کسب هر چند حسن ها بوَد از انتساب گل صد مرحبا به گلشن حسن تو کز صفا سبقت گرفته از گل و حدّ نصاب گل شور و نوا مراست به پای وصال تو بلبل بدین امید بوَد در رکاب گل کمتر مخوان ز خار ، مرا زیر سایه‌ات چونان‌که خارهاست به ظِلّ حجاب گل خندد چو گل به بلبل شیدا ز روی ناز بلبل ز شرم ، ناله کند در جواب گل دانی که گل چرا به شتاب آمد و رَوَد؟ گویا ز شرم حسن تو باشد شتاب گل گل‌پیکرت چمان به چمن هر که دید گفت: سروی روان بوَد به درون ثیاب گل (شمس قمی) که مست به گلشن فتاده است سرشارِ جام عشق تو شد ای شراب گل! شادروان سید علیرضا شمس قمی #شمس_قمی eitaa.com/shamseqomi