(ستارهی حسن)
#مدح
#امام_زمان
#شعر_انتظار
#مهدی_موعود
شد از فروغ جمال تو آفتاب ، خجل
چنان که از رخ خورشید ماهتاب خجل
چو پرده از رخ خود گیرد آن ستارهٔ حسن
شود ز شعشعه ی رویش آفتاب خجل
ز باب لطف ، قدم تا بِهِشت در عالم
بهشت شد ز صفایش بِهَشت باب خجل
فشانده سنبل گیسو به طرْف گلشن حسن
که کرده کاکل سنبل ز پیچ و تاب خجل
خوی عِذار تو چون ژاله بر گل رویت
بوَد گلاب صفا و کند گلاب خجل
ز طوطی لب خود گر شکر فشان گردی
کند حلاوت لحن تو شهد ناب خجل
به بحر عشق تو دل گشته مات و سرگردان
که از تلاطم دریا شود حباب خجل
از آن دو چشم قدح نوش باده پرور تو
شدهست جام می و ساقی و شراب خجل
خدای را نکنم ترک آن می جانبخش
که دل شود ز چنین کار ناصواب خجل
شب است و بیتو سرشکم ربوده خواب از چشم
اگرچه هست ز خوناب دیده، خواب خجل
شدم ز کیفر هجرت خجل به نزد رقیب
چو مردمان گنهکار ، از عِقاب خجل
نهاده پشت نقاب آن جمال مهرآسا
که کرده مِهر فلک از پس نقاب خجل
مپرس حالت زارم که از جدایی تو
زبان دل شود از پرسش و جواب خجل
بیا که مدعی از محضرت خجل گردد
اگرچه گشته ز وصف تو در غیاب خجل
دهان به نغمه سرایی گشا به گلشن عشق
که از نوای تو گردد نی و رباب خجل
حجاب غیبت و فرقت فکن ز چهرهٔ خویش
که گشته از مَهِ رخسارهات حجاب خجل
ز چهره پرده گشا تا رقیب سفله شود
ز روی آن مَلکِ مالک الرقاب خجل
به دفع دشمن حاسد ، شتاب کن شاها
که شد ز فرط شکیبایی ات شتاب خجل
مرا ز محتسبان باک نیست روز حساب
کز احتساب ولایت! شود حساب خجل
کتاب عشق جهان شمهای ز مکتب توست
که از فیوض تو شد خصم لاکتاب خجل
تو روح عالم قدسی و صورتاً ز تراب
که قدسیان شده زآن پور بوتراب خجل
به عشق وصل تو شد بوالبشر به خاک مقیم
بیا که تا نشود آن مهینه باب خجل
بگفت (شمس قمی) در مدیح آن شه حسن
شد از فروغ جمال تو آفتاب ، خجل
شادروان سید علیرضا شمس قمی
https://eitaa.com/shamseqomi
(شاه منتظَر)
#مدح
#امام_زمان
#شعر_انتظار
#مهدی_موعود
غلام درگه حسن تو گلعذارانند
اسیر طره ی زلف تو بیقرارانند
بباغ دهر چو کردی عیان گل رخسار
ز رشک حسن تو شرمنده گلعذارانند
ملازمان رکاب تو خسروان جهان
مَخادمان سرای تو تاجدارانند
مرید کوی وصال تو عارفان کریم
مقیم صفّ نِعال تو شهریارانند
ز یمن مقدم تو عرش حق چراغانی ست
که اختران سماوات ، نور بارانند
به انتظار ظهور تو ای عزیز زمان!
هزار یوسف مصری به رهگذارانند
به حکم آنکه تویی کاشف الغطاءِ وجود
فکن حجاب که یاران امیدوارانند
به راه وصل تو ای شاه منتظَر شب و روز
صفوف منتظران تو جان نثارانند
به عشق آن گل بیخار، عندلیب آسا
چو من بباغ سخن نغمهزن هزارانند
به لالهزار محبّان قدم گذار و ببین
که از فراق رُخت جمله داغدارانند
مطالبان تو چون خضر بهر آب بقا
بسوی مظهر فیض تو رهسپارانند
به عشق گندم خال تو آدم و حوّا
نهاده خلد و به وصل تو خاکسارانند
ز فیض مکرمتت چاکران درگه تو
میان اهل کرامت ، بزرگوارانند
جهانِ ظلم ز شمشیر عدل کن آباد
که این جماعت ظالم خرابکارانند
پیاده ساز ، حریفان پیلتن از اسب
که مات آن رخ شاهانه شهسوارانند
قیام کن که قیامت کنی ز قامت خود
که از قیام تو خائف ، گناهکارانند
درآ ز پردهٔ غیبت خراب کن از بُن
بنای کفر ، که کفّار ، پی گذارانند
به عدل و داد بگردان مَدار کشور دین
چو این گروه ستم پیشه، کجمدارانند
به بند عشق تو آنان ، که دل اسیر کنند
چو (شمس قم) ز غم آزاد و رستگارانند
شادروان سید علیرضا شمس قمی
https://eitaa.com/shamseqomi
(اَللّهُمَّ عَجّلْ لِوَلیّكَ الفَرَج)
#مدح
#امام_زمان
#شعر_انتظار
#مهدی_موعود
«مژدهی رحمت»
ظلمت شب سپری گشت و سحر نزدیک است
نالهی دل ، به فلک رفت و اثر نزدیک است
ای دل از هجر مکن شکوه رسد وقت وصال
که شب صبر تو را صبح ظفر نزدیک است
دلِ بیصبر مرا وصل تو همچون خورشید
دور دست است ولیکن به نظر نزدیک است
کاروانا...! چه غم از بار گران و رَه دور؟
شوق دلدار به دل دار ، سفر نزدیک است
چند در وادی حیرت شده در خوف و رجا
قبس عشق ، فروزان و شجر نزدیک است
کام فرهاد شد از تلخی هجران ، شیرین
چون بُوَد عشق، حقیقی به شکر نزدیک است
تشنگان را که شده محو سراب باطل...
مژدهی رحمت حق دِه که مَطر نزدیک است
فجرِ توحید دمید از افق عشق و امید...
دفع کفر و ستم و فتنه و شر نزدیک است
وعدهی نصر من الله، که بود مژدهی فتح
البشاره که قریب است و دگر نزدیک است
عالمی در رَه ارباب نظر ، منتظرند
که وفاداری ارباب نظر نزدیک است
رنجه از رنج زمستان ، نشود برزیگر
که بهار آید و تحصیل ثمر نزدیک است
شهر علم است رسول و درِ این شهر علیست
فیض دیدار بَرد هر که به در نزدیک است
با ولای علی و آل (ع) بجو راه نجات
کاین خبر فوز عظیم است و خبر نزدیک است
(شمس قم) را چو به دل ، نور ولایت تابید
ظلمت شب سپری گشت و سحر نزدیک است
شادروان سید علیرضا شمس قمی
https://eitaa.com/shamseqomi
(اَللّهُمَّ عَجّلْ لِوَلیّكَ الفَرَج)
#مدح
#میلاد
#امام_زمان
#شعر_انتظار
#مهدی_موعود
(فرشته ی رحمت)
ساقیا به جامم کن زآن شراب عرفانی
تا برون کند از سر ، این خمار نفسانی
مِی ، بریز در ساغر شاهد الست آمد
آن فرشته خو دلبر، با جمال روحانی
یک دو ساغرم پر کن زآن مِی خرد افزا
درد ما مداوا کن ، زآن دوای نادانی
کشتی دل ما را ، در یَم شراب افکن
گرچه موج جام آن را کردہ اَست طوفانی
حاجبا گشا در را چون به حالت مستی
خوش بُوَد به سیر گل، گردش گلستانی
مطربا بزن بر چنگ، چنگی و ز چنگ غم
قلب خسته ی ما را وارهان به آسانی
بلبلا از این شادی بر فراز شاخ گل
با نوای داوودی خوش نما غزلخوانی
طوطیا به شاخ سرو، سروری کن از عشرت
وز بیان شیرینت کن تو شِکّرافشانی
قمریا بزن چهچه ، کبک دل ، بزن قهقه
سار عشق گو به به ، زین بساط مهمانی
خادما به مجمر کن عود و کُندر و اسپند
تا نبیند آن دلبر ، چشم زخم شیطانی
آمد آن مَلک دربان از سپهر مهر حق
آن فرشته ی رحمت در لباس انسانی
صبح نیمه ی شعبان از تفضل یزدان
پا نهادہ در عالم، حجّت جهانبانی
سبط عسکری یعنی ، هادی بشر آمد
خاتم الحجج یعنی ختم حکم یزدانی
شد ز مولد پاکش قلب شیعیان روشن
هم منوّر از رویش عرش پاک رحمانی
زآن پدر بُود شایان کاینچنین پسر آرد
زآن صدف سزد اینسان درّ بحر قرآنی
باید اینچنین فرزند زآن نکو گهر اجداد
ویژہ آنکه شد جدّش چون علی عِمرانی
سوی مصر دین آمد تا به مسند شاهی
رنج ما کند جبران ، آن عزیز کنعانی
خضر چشمهٔ هستی رخ به کوی ظلمت تافت
تا به تشنگان بخشد فیض آب حیوانی
طور ایمن جانان ، کوی جانفزای او
پرتوش شهاب حق بهر پور عمرانی
اختر خداجویی بر جهان فروزان شد
تا که محو خود سازد ژندہ کفر ظلمانی
در مهالک گیتی، حرز جان بود ما را
بر مظالم دشمن، عدل حیّ سبحانی
تا کند سلیمانی جمله مور ناچیزیم
بس سزای او باشد مسند سلیمانی
شمع روی تابانش بزم دین کند روشن
شد ز پرتوش باطل، ظلمت شبستانی
ای شه فلک افسر برقع از جبین برگیر
زآن جمال مه منظر کن جهان چراغانی
از فلک فراتر نِه پای عزت و تمکین
تا مَلک شود حیران زآن مقام ربّانی
شد ز تیشه ی کفّار، کاخ دین حق ویران
خیز و دِہ نجات آن را زانهدام و ویرانی
از عناد و استبداد شیعه نابسامان شد
خیز و کن ز عدل و داد رفع نابسامانی
گلّه را رهایی دِہ ، از مظالم گرگان
زآنکه خوب میدانی راہ و رسم چوپانی
خسروا شهنشاها کن ظهور و یاری کن
چونکه شد ز کف ما را معنی مسلمانی
در مدیح او از شوق طبع (شمس قمّی) گفت
ساقیا به جامم کن ، زآن شراب عرفانی
شادروان سید علیرضا شمس قمی
https://eitaa.com/shamseqomi
(السّلامُ عَلَيكَ يَا بَقيةاللهِ فِی اَرضه)
#مدح
#میلاد
#امام_زمان
#شعر_انتظار
#مهدی_موعود
« دُرّ شاهوار »
رسید مژده به بلبل ، که نوبهار آمد
به صحن باغ و چمن یار گلعذار آمد
صبا عبیرفشان کرده دشت و بستان را
بدین نوید فرحزا ، که نوبهار آمد
صباح لب به تبسّم گشود غنچه ز شوق
چو عندلیب خوشالحان به شاخسار آمد
بهطرْف باغ به گلبانگِ عشق ، بلبل و سار
به صد ترنم و شور و نوا ، هزار آمد
روان به جوی، چو شهد خوشاب آب روان
به پای گلبن ، چون درّ ِ شاهوار آمد
کنارِ جوی، به شادابی و صفا سوسن
به دَه زبان ِ رسا ، مژده داد : یار آمد
چو لاله چهرهی این گل بدید در گلشن
بسوخت چهرهاش از رَشک و داغدار آمد
سحرگه از شرف باغبان گلشن دین
فرحفزا گل مختوم هشت و چار آمد
به باغ عسکری آن گل دمید و باغ جنان
ز رشک آن گل رخساره ، شرمسار آمد
دمید نوگل نرگس ، به دامن نرجس
که نرگس چمن از حسرتش خمار آمد
شمیم دلکش آن گل ز عطر دین و خرد
مشام اهل خِرد را ، شمامه بار آمد
به گلشن علوی سرو سرفراز رسید
به کشور نبوی ، شاه ِ تاجدار آمد
بهروز نیمهی شعبان ز کِتم پردهی غیب
امام عصر و شَهِ غیب و آشکار آمد
سلیل احمد مختار و ناسخ کفّار
به انتقام نیاکان ، به اختیار آمد
شَه سَریر امامت ، امیر کشور دین
به تاج و تخت شریعت زمامدار آمد
شهی که از قدمش شد بنای دین باقی
مَهی که از کرمش عرش را قرار آمد
امامِ هادی مطلق، ولی و حجّت حق
به استعانت ِ اسلام حق شعار آمد
نه خاکیان به سُرورند از ولادت وی
که قدسیان همه را عیش پایدار آمد
رسید خسرو عادل به دفع اهرمنان
بگو به خصم که با حکم کردگار آمد
امیر لشکر دین ، در نبرد مدعیان
به رزمگاه ، مسلّح به ذوالفقار آمد
خدیو عرصهی ایمان ، زعیم مُلک ولا
به شهر عشق ، مَلکجاه شهریار آمد
پناه و حامی درماندگان به عدل و وداد
به دادخواهی مظلوم ، دادخواه آمد
نجاتبخش بشر از میان بحر ستم
مهینه جنّت یزدان ، سفینهوار آمد
شدند مات رخ او صفوف شاه و وزیر
چو میر عرصهی شطرنج، شهسوار آمد
نهاد مهرهی دشمن ، به ششدر توحید
چو دل بباخت درین نرد و در قمار آمد
شها ، مها ، ملکا ، خسروا ، جهاندارا !
بیا که بیتو به دین لطمه بیشمار آمد
ریا و کید و جفا و عناد و کین و حسد
به جای رحم و وفا و شرف به کار آمد
به سوی منتظران ، خسروا نظر فرما
که جان ما به لب از درد انتظار آمد
به طبع (شمس قمی) کن عطا فروغ خِرد
که بی فروغ و خرد ، دین و علم تار آمد .
شادروان سید علیرضا شمس قمی
https://eitaa.com/shamseqomi
(السّلامُ عَلَيكَ يَا بَقيةاللهِ فِی اَرضه)
#مدح
#امام_زمان
#شعر_انتظار
#مهدی_موعود
(جام فراغت)
گر عارفان به قبله ی فیض تو رو کنند
زاشک بصر طهارت و از خون وضو کنند
آنانکه آب چشمه ی حیوان چشیدهاند
از لعل نوش او ، طلب آبرو کنند
عکساش به روی آینه ظاهر نمیشود
آیینه را به آینه ، کی رو به رو کنند
دلمردگان که از نفساش زنده میشوند
کی معجز مسیح ، دگر آرزو کنند
عشاق را به نزد رقیبان ، خجل مکن
کز بیم طعنه گریه نهان در گلو کنند
رندان کجا کنند به یک ساغر اکتفا
گر صوفیان علاج خمار از سبو کنند
دردیکشان که طالب جام فراغتاند
در پیشگاه پیر مغان ، جستجو کنند
اهل ریا شوند ز جرم و گناه ، پاک
با می اگر غبار گنه شستشو کنند
(شمس قمی) چو طالب فیضاند عارفان
باید به خاک درگه محبوب ، رو کنند
شادروان سید علیرضا شمس قمی
https://eitaa.com/shamseqomi
هدایت شده از اشعار شادروان شمس قمی
(ستارهی حسن)
#مدح
#امام_زمان
#شعر_انتظار
#مهدی_موعود
شد از فروغ جمال تو آفتاب ، خجل
چنان که از رخ خورشید ماهتاب خجل
چو پرده از رخ خود گیرد آن ستارهٔ حسن
شود ز شعشعه ی رویش آفتاب خجل
ز باب لطف ، قدم تا بِهِشت در عالم
بهشت شد ز صفایش بِهَشت باب خجل
فشانده سنبل گیسو به طرْف گلشن حسن
که کرده کاکل سنبل ز پیچ و تاب خجل
خوی عِذار تو چون ژاله بر گل رویت
بوَد گلاب صفا و کند گلاب خجل
ز طوطی لب خود گر شکر فشان گردی
کند حلاوت لحن تو شهد ناب خجل
به بحر عشق تو دل گشته مات و سرگردان
که از تلاطم دریا شود حباب خجل
از آن دو چشم قدح نوش باده پرور تو
شدهست جام می و ساقی و شراب خجل
خدای را نکنم ترک آن می جانبخش
که دل شود ز چنین کار ناصواب خجل
شب است و بیتو سرشکم ربوده خواب از چشم
اگرچه هست ز خوناب دیده، خواب خجل
شدم ز کیفر هجرت خجل به نزد رقیب
چو مردمان گنهکار ، از عِقاب خجل
نهاده پشت نقاب آن جمال مهرآسا
که کرده مِهر فلک از پس نقاب خجل
مپرس حالت زارم که از جدایی تو
زبان دل شود از پرسش و جواب خجل
بیا که مدعی از محضرت خجل گردد
اگرچه گشته ز وصف تو در غیاب خجل
دهان به نغمه سرایی گشا به گلشن عشق
که از نوای تو گردد نی و رباب خجل
حجاب غیبت و فرقت فکن ز چهرهٔ خویش
که گشته از مَهِ رخسارهات حجاب خجل
ز چهره پرده گشا تا رقیب سفله شود
ز روی آن مَلکِ مالک الرقاب خجل
به دفع دشمن حاسد ، شتاب کن شاها
که شد ز فرط شکیبایی ات شتاب خجل
مرا ز محتسبان باک نیست روز حساب
کز احتساب ولایت! شود حساب خجل
کتاب عشق جهان شمهای ز مکتب توست
که از فیوض تو شد خصم لاکتاب خجل
تو روح عالم قدسی و صورتاً ز تراب
که قدسیان شده زآن پور بوتراب خجل
به عشق وصل تو شد بوالبشر به خاک مقیم
بیا که تا نشود آن مهینه باب خجل
بگفت (شمس قمی) در مدیح آن شه حسن
شد از فروغ جمال تو آفتاب ، خجل
شادروان سید علیرضا شمس قمی
https://eitaa.com/shamseqomi