نکتهٔ دوم این که در جنگی که با استدلال و با حجت آن را آغاز کرده بود، حداکثرِ قاطعیت را به خرج می داد؛ یعنی یک سر ِسوزن نرمش و انعطاف و عدول از این راهی که شروع کرده بود، در او مشاهده نمی شد و تا همه جا پای این قاطعیت ایستاده بود. ــــــــــــــــــــــ نکتهٔ سوم این بود که در این جنگ ها که عموماً هم با پیروزی آن حضرت تمام شد، یا چیزی نزدیک به پیروزی، یک منش و وضعیت خاصی را امیرالمؤمنین اتخاذ کرد؛ یعنی پیروزی، او را مغرور نکرد و حالت او پس از پیروزی، یک حالت حقیقتاً شگفت انگیزی است که جای این است که انسان از آن درس بگیرد. ـــــــــــــــــــــــ و چهارم این که در آن جایی که به مقاصد خودش هم نمی رسید، یا دچار نوعی شکست می شد -که آن حضرت شکست نظامی اصلاً نداشت، اما برخی از ناکامی ها بود- در این چنین حالاتی هم دچار ضعف و یأس نمی شد. ◀️مبحث: #قسمت_سیصد_و_سی_و_هشتم #استراتژی_جنگ 📚#انسان_250_ساله📚صهبا ✔️🔴نشر متن و کپی با عبارت *انسان ۲۵۰ ساله، صهبا* #مجاز می باشد. ┈••✾•🍃🌼⚫️🌼🌿•✾••┈┈ @Ghader110 ┈••✾•🍃🌼⚫️🌼🌿•✾••┈┈