تقدیم به محضر امام کاظم و‌ چهارده معصوم علیهم السلام من خاکِ آستانهٔ موسی بن جعفرم در دل بُوَد بهانه موسی بن جعفرم از حیطهٔ محبت أَغیارْ خارجم مخمورِ جامِ حضرت باب الحوائجم هستم به ظِلّ رأفت و تحت پناه او بستم دَخیل اشک بر آن بارگاهِ او جان با یکی اشاره به بغداد می رود مرغ دلم هماره به بغداد می رود از مرقدش شمیم بِهِشتَمْ رِسَد به جان خورشید خُفته است در آن نیکْ آسْتان هر کس که زائر حرمِ کاظمین شد گویی به رُتبه زائِرِ قبر حسین شد من خاکِ پایِ خادمِ درگاهِ حضرتم زین رُتبهٔ عظیم در اوج سعادتم کرسی و عرش و لوح و قَلَم پایْبَند او جود و سخا و لطف و ک مستمند او از جود او به پادشهی می شود رسید هرگز گِدا نگشته از آن شاه نا اُمید از لطف بی‌کرانهٔ آن خالق وَدود مِهر عزیزِ فاطمه ام هست دَر وُجود مهرِ وِیْ از ازل به دلِ خود نهاده‌ام من سائل کرامتِ این خانواده ام این چارده ذَوات همه جلوهٔ حَقَنْدْ این چهاره ذَوات همه فیضِ مُطْلقند این چهارده ذَوات أمیران خلقتند از جانِبِ خدا به همه خَلْقْ حجّتند این چهارده ذَوات زِ ایزد نشانه اند مقصود حق ز خَلْقِ زمین و زمانه اند این چارده ذَوات شَفیعان محشرند آئینه های جلوه گَهِ حُسْنِ داورند #دلنوشته #امام_کاظم #چهارده_معصوم #صلوات 👉 🔹 #اشعار_ناب_آیینی 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7