علی مقدم

بازآ ، بازآ ، هر آنچه هستی بازآ ور کافر و گبر و بت پرستی بازآ کاین درگه ما درگه نومیدی نیست صد بار

علی مقدم

رباعی حِکمی جز حق حَکَمی که حُکم را شاید نیست حکمی که ز حکم حق فزون آید نیست هر چیز که هست آن چنان

علی مقدم

نه جان تو با سرّ الهی پرداخت نه در طلب نامتناهی پرداخت دردا که چنان به نقش مشغول شدی کز نقش به نقّا

علی مقدم

گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی است معلومم شد که جمله بگذاشتنی است بگذاشتنی است هر چه در عالم هست الّا غ

علی مقدم

افضل دیدی که آنچه دیدی هیچ است وز هر چه بگفتی و شنیدی هیچ است سرتاسر آفاق دویدی هیچ است وین نیز که

علی مقدم

پیش از من و تو لیل و نهاری بوده است گردنده فلک ز بهر کاری بوده است زنهار قدم به خاک آهسته نهی کان م

0:50

4.8M حجم رسانه بالاست

مشاهده در ایتا

علی مقدم

بر هر که حسد بری ، امیر تو شود وز هر که فرو خوری اسیر تو شود تا بتوانی تو دستگیری می کن کان دستِ گر

علی مقدم

علمی که حقیقی است درسی نبود در سینه بود هر آنچه در سی نبود صد خانه پر از کتاب سودی ندهد باید که کتا

علی مقدم

آنی که غم تو رنگ را می شکند خوی تو صف پلنگ را می شکند جان سختی ما حریف دل سختی تُست اینجاست که سنگ

علی مقدم

آنی که غم تو رنگ را می شکند خوی تو صف پلنگ را می شکند جان سختی ما حریف دل سختی تُست اینجاست که سنگ

علی مقدم

در پس منگر دمی و در پیش مباش با خویش مباش و خالی از خویش مباش خواهی که غریق بحر توحید شوی مشنو ، من