بسم الله الرحمن الرحیم🌹🌹🌹 #در هیاهوی جهان یاد توام مهدی جان‌❤️ #لبیک_یا_مهدی✋ #روزی حدوداً یک صفحه مطالعهٔ مهدوی #کتاب_عبدالعظیم_حسنی_و_روایات_مهدویت  #صفحه11 #تا_امروز_۴جلدکتاب_یعنی_حدودا906ص_ازمعارف_مهدوی_را_مطالعه_کردیم_الحمدلله🙏 #لینک گروه در ایتا: https://eitaa.com/joinchat/754581712Cb26259c366 👇👇 نامه نبوی - علوی  ۳. محمّد بن علی بن الحسین قال: ......عن عبدالعظیم بن عبداللّه الحسنی، عن علی بن الحسن بن زید بن الحسن بن علیّ بن ابی طالب قال: حدّثنی عبداللّه بن محمّد بن جعفر، عن ابیه عن جدّه انّ محمّد بن علی باقر العلم (علیه السّلام) جمع ولده و فیهم عمّهم زید بن علی، ثمّ اخرج کتاباً اِلیهم بخطّ علی و اِملاء رسول اللّه (صلّی اللّهُ علیه و آله و سلّم) مکتوب فیه .......... اُخرج منه الداعی اِلی سبیلی، والخازن لعلمی «الحسن» واکمل ذل بابنه «م ح م د» رحمه للعالمین، علیه کمال موسی و بها عیسی و صبر ایّوب، فیذلّ اولیائی فی زمانه، وتتهادی روِ وسهم کما تتهادی روِ وس الترک والدیلم، فیقتلون، ویحرقون و یکونون خائفین، مرعوبین وجلین، تصبغ الارض بدمائهم، ویفشو الویل والرنّه فی نسائهم، اولئک اولیائی حقّاً، بهم ادفع کل فتنه عمیاء حندس، وبهم اکشف الزلازل، وادفع الاصار والاغلال، اولئک علیهم صلوات من ربّهم و اولئک هم المهتدون. قال عبدالعظیم: ....... [۱] ترجمه←←عبداللّه بن محمّد بن جعفر از پدرش و او از جدش روایت کرده که حضرت باقر (علیه السّلام) فرزندان خود را پیرامونش جمع نمود و در میان آنها عمّ آن حضرت زید بن علی هم بود، پس از آن حضرت باقر (علیه السّلام) کتابی را بیرون آورد که به خط امیرالمؤ منین (علیه السّلام) و املاء حضرت رسول (صلّی اللّهُ علیه و آله و سلّم) بود، و در آن کتاب مطالب ذیل نوشته شده بود بسم اللّه الرحمن الرحیم این کتابی است از خداوند توانا و درستکار به سوی محمّد که نور او و سفیر او و حجاب او و رهنمای اوست، این نامه را جبرئیل امین از نزد خداوند جهانیان فرود آورده: ای محمّد! نامهای مرا بزرگ بشمار و از نعمتهای من سپاسگزاری کن، منم خدایی که جز من معبودی نیست، شکنندهٔ پشت ستمگران و عزّت دهندهٔ ستمدیدگان، و قاضی و حاکم روز رستاخیزمنم. خداوندی که جز من معبودی نیست، هر کس غیر از احسان من از دیگری امیدوار باشد، و یا غیر از عدل من از دیگری بترسد او را عذابی دهم که احدی را مانند آن عذاب نکرده باشم اکنون مرا عبادت کن و بر من توکل نما. پیغمبری را مبعوث نمی کنم مگر اینکه در هنگام انقضای زمان او برایش وصیی قرار می‌دهم، و من تو را بر همه پیغمبران برتری دادم و وصیّت را نیز بر سایر اوصیاء برگزیدم، و تو را گرامی داشتم به دو فرزندت حسن و حسین که دو شیر بچه اند، حسن را بعد از گذشتن زمان پدرش معدن علم خود قرار دادم، و حسین را گنجور وحی خویش ساختم و او را به شهادت گرامی داشتم، و عاقبت کار او را به سعادت ختم نمودم، او افضل شهداء است و بلندترین مقام را در میان آنها دارد، کلمه ی تامه و حجّت بالغه خود را در نزد او گذاشتم، بوسیله عترت او جزا می‌دهم و عقاب می‌کنم اولین آن عترت «علی» است که پیشوای عبادت کنندگان و زینت دوستان گذاشته‌ام هست، و فرزندش «محمّد» که همنام جدش می‌باشد،شکافندهٔ علم و معدن حکمت من است، زود است که مردم دربارهٔ «جعفر» به شک افتند و هلاک گردند، کسی که وی را تکذیب کند گویا مرا تکذیب کرده است، و من جایگاه جعفر را گرامی خواهم داشت، و او را بوسیله شیعیان و دوستان و پیروانش خوشنود خواهم ساخت. پس از وی به «موسی» فتنهٔ تاریک و ظلمانی نازل خواهد شد، رشته تقدیراتم بریده نمی شود و برهانم پنهان نمی ماند و دوستانم از جام پری سیراب می‌گردند، هر کس یکی از آنها را انکار نماید به نعمت من ناسپاسی کرده، هر که آیه ای از کتاب مرا جا به جا کند بر من دروغ بسته، وای بر مفترین و منکرین. در این هنگام که زمان «موسی» منقضی شود، بنده و دوست و برگزیده‌ام «علی» که ولی و یاری کننده ی من است خواهد آمد، کسی که سنگینی‌های نبوّت را بر دوش او می‌گذارم و او را به قوّت و نیرو در حمل اعباء(سنگینی) رسالت آزمایش می‌کنم، او را دیوی سرکش و خودپرست خواهد کشت، و در شهری که بنای آن بدست بنده صالح گذاشته شده در نزد بدترین مخلوقات من دفن خواهد گردید. گفتارم ثابت است او را بوسیله فرزندش «محمّد» که جانشین و وارث علم و دانش اوست مسرور خواهم ساخت، او معدن علم و محلّ اسرار و بر مخلوقاتم حجّت است، هیچ بنده ای به او ایمان نیاورد مگر اینکه بهشت را جایگاه او قرار خواهم داد، و او را در هفتاد نفر از خویشاوندانش که آتش جهنّم بر آنها لازم شده باشد شفیع خواهم ساخت.