بسم الله الرحمن الرحیم🌹🌹🌹 #در هیاهوی جهان یاد توام مهدی جان‌❤️ #لبیک_یا_مهدی✋ #روزی حدوداً یک صفحه مطالعهٔ مهدوی #کتاب_کلمات_قصار_امام_زمان_عج #صفحه38 #تا_امروز_6جلدکتاب_یعنی_حدود942ص_ازمعارف_مهدوی_را_مطالعه_کردیم_الحمدلله🙏 #لینک گروه در ایتا: https://eitaa.com/joinchat/754581712Cb26259c366 👇👇 53_ اگر خدا ذلیل کند...  مَنْ أَخْزَاهُ فَقَدْ أَبْعَدَهُ وَمَنْ أَبْعَدَهُ فَلَیْسَ لِأَحَدٍ أَنْ یَقْرَبَهُ؛  ←اگر خداوند قصد خوار کردن کسی را داشته باشد، او را از رحمت خود دور می‌کند. و هرکه خدا او را دور کرد کسی حق ندارد به او نزدیک شود.  54_امام و معنای فاخلع نعلیک  إِنَّ مُوسَی علیه السلام نَاجَی رَبَّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ فَقَالَ یَا رَبِّ إِنِّی قَدْ أَخْلَصْتُ لَکَ الْمَحَبَّةَ مِنِّی وَغَسَلْتُ قَلْبِی عَمَّنْ سِوَاکَ وَکَانَ شَدِیدَ الْحُبِّ لِأَهْلِهِ فَقَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَتَعَالَی فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ أَیِ انْزِعْ حُبَّ أَهْلِکَ مِنْ قَلْبِکَ إِنْ کَانَتْ مَحَبَّتُکَ لِی خَالِصَةً وَقَلْبُکَ مِنَ الْمَیْلِ إِلَی مَنْ سِوَایَ مَغْسُولاً؛  ←زمانی که موسی علیه السلام با خدا در وادی مقدس مناجات می‌کرد. عرض کرد: خدایا بی تردید من تمام محبتم را برای تو خالص کردم و دلم را از محبت غیر تو شستم. این در حالی بود که او علاقه شدیدی به همسر و فرزندانش داشت. از این رو خدا فرمود: کفش هایت را در بیاور؛ یعنی اگر محبتت را برای من خالص کرده ای و دلت را از غیر من شسته ای در این صورت محبت خانواده ات را به کلّی از دلت خارج کن. [۱] ـ.................. [۱]: از جمله محکمات دین اسلام که جای هیچ شک و تردیدی در آن نیست، محبت به همسر و فرزند است. شاید کمتر چیزی در اسلام به اندازه مدارا با خانواده و محبت به آن‌ها و خصوصاً همسر، مورد تأکید قرار گرفته است که برخی از این موارد را می‌آوریم:  وَقَالَ علیه السلام: عِیَالُ الرَّجُلِ أُسَرَاؤُهُ وَأَحَبُّ الْعِبَادِ إِلَی اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ أَحْسَنُهُمْ صُنْعاً إِلَی أُسَرَائِهِ (من لایحضره الفقیه ج ۳، ص ۵۵۵ باب النوادر)←خانواده مرد مانند اسیران او هستند، محبوب ترین مخلوقات بندگان نزد خدا کسی است که به آن‌ها بهتر رسیدگی کند.  عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِاللَّهِ علیه السلام: مِنْ أَخْلاقِ الْأَنْبِیَاءِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِمْ حُبُّ النِّسَاءِ (الکافی، ج ۵، ص ۳۲۰ «کِتَابُ النِّکَاحِ بَابُ حُبِّ النِّسَاءِ». ←دوست داشتن همسر از جمله اخلاق تمام انبیا است.  مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی الْعَطَّارُ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ عُمَرَ بْنِ یَزِیدَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَا أَظُنُّ رَجُلاً یَزْدَادُ فِی الْإِیمَانِ خَیْراً إِلَّا ازْدَادَ حُبّاً لِلنِّسَاءِ؛←هرکس که ایمان واقعیش افزایش یابد، به همان اندازه به همسرش علاقمندتر می‌شود. بنابراین علاقه به همسر و فرزند با محبّت به خدا قابل جمع است. به شرطی که برای امتثال امر خدا بوده باشد. امّا آنچه در روایت مذکور گذشت، از دو حالت خارج نیست: حسنات الابرار، سیئات المقربین؛ یعنی آنچه که مایه قرب برای خوبان است، برای مقربین معصیت حساب می‌شود. به عبارتی اگرچه محبت خانواده از عبادات خوبان است، اما اگر ولو اندکی آن‌ها را از یاد خدا غافل کند، جزو گناهان مقربین خواهد بود. شاید آن حضرت نتوانسته بودند هماهنگی کاملی که شایسته مقام پیامبران اولی العزم است، را ایجاد کنند. یعنی محبت ایشان نسبت به همسر و فرزندان ایشان را اگرچه به اندازه بسیار کمی از یاد خدا غافل می‌کرد. از این رو خداوند متعال از ایشان می‌خواهد تا این حالت را نیز از بین ببرد. مؤید این مطلب آن است که پیامبران همه نسبت به خانوادشان دلسوز بودند و آن‌ها را بسیار دوست داشتند.