#امام_سجاد علیه السلام #ولادت #نقددارد چراغِ دامنِ محرابِ عشق من تا اوست مرا به سینه نهان و به دیده پیدا اوست ***دل شکستۀ خود را به دست او دادم که اوست دلبر من، اختیار من با اوست ***به دیده خاک رهش می کِشم که می دانم یگانه ای که بُوَد قبله گاه دل ها اوست امید بسته ام امشب به رحمت عامش که ماه پنجم شعبان ز چهرِ زیبا اوست ***امام زهد و نماز و دعا که در عالم به هر کجا که زند عشق خیمه، مولا اوست مدینه را ز جمالش ستاره باران کرد که یادگار منا و صفا و بطحا اوست ز آسمان امامت دوباره کرد طلوع مهی که آینه دار علیّ اعلا اوست ***ولیّ چارم یزدان کز آدم و عالم تمامْ بندۀ فرمانبَرند و مولا اوست فروغ دیدۀ عُبّاد، حضرت سجاد کسی که ترجمۀ آیه های تقوا اوست حدیث ماهی و نان های خشک و دُرّ و نمک بُوَد عجیب ولیکن بر آن توانا اوست جمال پنج تن اَر جویی اندر او بنگر حسن، حسین، محمد، علی و زهرا اوست کسی که زهد از او کسب می کند "یحیی" کسی که ناز لبش می کشد مسیحا اوست کسی که یوسفِ صدیّق را رهایی داد به یک شهادتِ طفل از کف زلیخا اوست کسی که کرد عصا را چو مار، وز نظرش دوباره مار عصا شد به دست موسی اوست به جز به "اشهدُ اَن لا اله الّا الله" کسی که هیچ نیاورده بر زبان "لا" اوست کسی که حال نمازش به نیشِ مُهلِک مار نیافت هیچ تزلزل، نداشت پروا اوست سفیرِ عشق در احیای انقلابِ حسین امامِ خَلق به فرمان حق تعالی اوست ***کسی که کشتی در خون نشستۀ دین را فکند باز بر امواجِ سبزِ دریا اوست کسی که پرچم خونْ رنگِ دشتِ "ماریه" را به دست همت خود داشته است برپا اوست بگو خلیل که یک جا اگر در آتش رفت خلیلِ در دلِ آتش فتاده، صد جا اوست ***اگر به مصلحتی بود مدتی بیمار حیات بخشِ قلوب و طبیبِ جان ها اوست ***گل عشيرۀ عشق و گلاب عاشورا که دل نواز ترین عطر لاله ها با اوست ***گهی به اشک و دعا، گاه با نماز و پیام نگاه داری اسرار کربلا با اوست شنیدى اَر عظمت های صبر زینب را امام زینب کبری، ولیّ والا اوست به قتلگاه خرید اَر چه جان او زینب به هر بلیّه، دل عمّه را تسلّا اوست ***دلیل دفن، تنِ بی سر شهیدان را کفیلِ قافله در سایبان سر ها اوست ***میان آن همه مردان کربلا، مردی که ماند و دادِ شهیدان گرفت، تنها اوست ***نثار کردن خون با برادرانش بود خراب کردن کاخ یزیدیان با اوست ***بنای ظلم و ستم از کلام او بشکست اگر اسیر ولیکن امیر دل ها اوست به رغم نرمی آهن به پنجۀ "داود" کسی که بسته به زنجیر شد سراپا اوست به دست، سلسله دارد که که این رضای خداست کسی که سلسله جنبان امر دنیا اوست ز خطبه خواندن او کوفه کرد یادِ علی کیانِ کوفه به حیرت که این علی یا اوست هنوز از در و دیوار مسجد اُمَوی رسد ندا که چراغ حریم طاها اوست ***به وقت خطبۀ او از اذان خصم چه غم؟ که شامیان همه دانسته اند مولا اوست ***مگو موذّن مسجد! اذان بی هنگام که مفتخر به اذان و اقامه تنها اوست عزا برای شهیدان، میان کاخِ ستم کسی که کرد به شام این حماسه اجرا اوست ***اگر یزید بپرسد ز چوب منبر هم کند خروش که او بر حق است و حق با اوست ***از این زیاده "مؤید" توان مدحش نیست که طبع ما چو یکی قطره است و دریا اوست سلام ما به حریم مقدسش به بقیع! که در مدینه یکی قبلۀ دل ما اوست شب بقیع به چشم فرشتگان،روز است در آن حریم که "والشمس" و هم "ضحاها" اوست ✍️سیدرضاموید ❌نکته:ابیاتی که ستاره دارند از جهت قافیه ، تکراری هستند که صحیح نیست، همچنین قافیۀ «ها» نیز نباید بیاید چون جزء کلمۀ قافیه نیست.

ألسَّلامُ عَلَیکَ یٰا سَیِّدُالسّاجِدین #میلاد امام سجاد (علیه السلام) #بحرطویل #نقددارد شبی وقت عبادات به سجّادهٔ طاعات نشستم به مناجات میان همه آیات و روایات وَ در موج خروشانِ عنایات دری باز شد از روی زمین تا به سماوات و به گوش دلم از بینِ عبارات نفیر نفس هاتفی آورد کلامی ز اشارات خروش کلماتی پر از اعجاز که هم منطق و هم فلسفه ماتند ز ألفاظ در آن لحظۀ پرواز سروشی شده آغاز و گشودند سرِ راز نفیر سخن از نقطهٔ پرگار فلک بود که از مرز عبودیّت و شک بود ز فخر بشر و جِنّ و مَلَک بود ز میراث رسول مدنی جلوهٔ اللّٰهُ مَعَک بود که از بطن عروس عجم فاطمه بر سفرهٔ ایثار نمک بود از آن نغمه که با باد در این عالم ایجاد خدا را زده فریاد و با هر دل آزاد بخواند فقط از رمز مناجات و دعا حضرت سجّاد چه سجّاد، که سجّادهٔ او صحنهٔ میقات دلش روح عبادات، طنین نَفَسش، نَفْس مناجات ...👈 زبان گر بگشاید کلماتش همه حکمت همه انوار هدایت، همه آیات ولایت بلد و فاتحه و قارعه و فاتح و کوثر فلق و فُصِّلَت و واقعه و قدر و قیامت که قیامت کند از شرح بلاغت به خدا خطبه اش انگار بود شعشعهٔ تیغ شرربار و چون بدر و اُحد، ولولهٔ حیدر کرّار نهیبی زده در مجلس کفّار به آن مردم گمراه که: لٰاحَولَ وَلٰا قُوَّةَ إلّا بِرُبوبیَّتِ أللّٰه أنابنُ کَرَم‌اللّٰه، أنابنُ حَرَم‌اللّٰه أنابنُ عَلیِ عٰالیِ أعلیٰ منم مکّه و بَطحٰا و منم مَسجِدُالاقصیٰ نفیر نفسِ طاهرِ طاها که منم حیدر اعلیٰ و جگرگوشهٔ زهرا منم پور حسین بن علی قبلهٔ دلها بخدا ماهیت سعیِ صفایم که همان حِجر و مقامم و همان زمزمم و مشعرم و رکن و منایم بخدا سنگ صبور دل زینب و سفیر سفر کرببلایم ✍️مجتبی تاجیک «ساده» ❌نقد:این قسمت:«مناجات ابوحمزه و خمس عشر او بزند طعنه به آیات» (در جای نقطه چین ، حذف شد)