دنیا چه کرد با غزل عاشقانه‌ات حال و هوای مرثیه دارد، ترانه‌ات ای کوه غم که روی زمین راه می‌روی تابوت کیست نیمۀ شب، روی شانه‌ات؟ غم شعله می‌کشد به بلندای آه تو آتش نشست بر در و دیوار خانه‌ات #فائزه_زرافشان #شعر #فاطمیه #ارسالی_مخاطب 📜 @sheraneh_eitaa

تکیده قامتش و تکیه بر عصا نزده‌ست همان که غیر خدا را دمی صدا نزده‌ست شهید داغ حسین است و ما در این فکریم که سر به چوبۀ محمل زده‌ست یا نزده‌ست هنوز بر سر تل، دست روی سر دارد هنوز پای غمش ایستاده، جا نزده‌ست هنوز چشم به راه است ماه برگردد و قرن‌هاست کسی سر به خیمه‌ها نزده‌ست خوشا به شاعر اگر آتشی به دل دارد بدا بر آن قلمی که دم از شما نزده‌ست به پای‌بوسی صیدی که بین گودال است کسی شبیه تو این‌گونه دست و پا نزده‌ست... #فائزه_زرافشان #وفات_حضرت_زینب #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

فائزه زرافشان متولد ۸ آبان ۱۳۶۵ و اهل میبد یزد است. وی مدرک کارشناسی فلسفه را از دانشگاه تهران و مدرک کارشناسی‌ارشد فلسفۀ تعلیم و تربیت را از دانشگاه تربیت مدرس اخذ کرده است. او از کودکی به سرودن شعر علاقه داشت و از اول دبیرستان با شرکت در جلسات ادبی انجمن اسلامی میبد با فضای شعر آشنا شد. زرافشان از احمدرضا اخوّت و زکریا اخلاقی به‌عنوان اساتید خود یاد می‌کند. مجموعه شعری از غزل‌های آیینی این شاعر با نام «آشیان آسمان» به چاپ رسیده است. #معرفی_شاعر #فائزه_زرافشان 📜 @sheraneh_eitaa

رسید و گرد راهش کهکشان‌ها را چراغان کرد قدم برداشت، نیشابور را فیروزه باران کرد یکایک ریگ‌ها و سنگ‌ها، پابوس چاووشش قدمگاهش نگاه خاک را آیینه‌بندان کرد تمام کاتبان گفتند ما را میزبانی کن تمام کاتبان را با حدیثی تازه مهمان کرد رُواتش سلسله در سلسله نورٌ علی نورند کلامش در شب مردابی تاریخ، طوفان کرد بیا «شیخ صدوق» و در «اَمالی» خودت بنویس که اعجاز نگاهی می‌کند کاری که قرآن کرد بیا با زعفران بنویس از شمس‌الشموسی که کلام روشنش یک شهر را از نو مسلمان کرد به یُمن او درِ هفت آسمان رو به زمین باز است ضریحش قبلۀ عشّاق را سمت خراسان کر #فائزه_زرافشان #شعر #امام_رضا 📜 @sheraneh_eitaa

چگونه جمع کند پاره‌های جانش را؟ به خیمه‌ها برساند تن جوانش را شکفت روی لبانش: علی عَلَی الدنیا... همین که غرق به خون دید پهلوانش را علی، همان که جهان محو در شمایل اوست ندیده هیچ‌کجا، هیچ‌کس نشانش را همان که در شب میلاد او پدر فهمید پیمبر آمده زیبا کند جهانش را به آن‌که تشنۀ معنای «قاب قوسَین» است بگو نظاره کند ابروی کمانش را میان سجده خدا را فقط صدا می‌زد، جهان کفر، اگر می‌شنید اذانش را :: چقدر زخم مصور، چقدر مصرع سرخ خبر دهید جوانان نوحه‌خوانش را به هر طرف که نظر کرد اکبرش را دید خبر دهید ندارد دگر توانش را... به خیمه آمدن او دوباره ممکن نیست نگیرد عمه اگر زیر بازوانش را #فائزه_زرافشان #محرم #شعر #شب_هشتم_محرم #حضرت_علی_اکبر 📜 @sheraneh_eitaa