▫️ عمریست  دلیلِ ستم و باعثِ آزار تو بودی همزادِ غم و همدمِ شبهایِ دلِ  زار تو بودی ای صاحبِ اشعارِ هزاران شبه یِ پرغم ودردم مقصودِ من از اینهمه اشعارِ گهربار تو بودی #دکترامیررضا_ملارحیم #قبل_از_زمستان @sheroadab139

▫️ به تماشاگه زلفش دلِ حافظ روزی شد که بازآید و جاوید گرفتار بمانْد #حافظ @sheroadab139

▫️ گفتم که دل از تو برکنم نتوانم یا بی‌غم تو دمی زنم نتوانم گفتم که ز سر برون کنم سودایت ای خواجه اگر مرد منم نتوانم #مولوی @sheroadab139

▫️ با موی او به نافه ی آهو نیاز نیست با ناز او به غمزه و جادو نیاز نیست آن جا که ماه کامل من جلوه می کند، ناهید را به نغمه و سو سو نیاز نیست شب،بوی موی او همه جا را گرفته است جایی که یار هست به شب بو نیاز نیست الکن شوند پیش لبش طوطیان هند با نطق او به مرغ سخنگو نیاز نیست هر لحظه در سواحل جان پرسه می زند با این همه سفر به پرستو نیاز نیست سی و سه چشمه در دل دیوانه جاری است گشت و گذار در پل خواجو نیاز نیست جایی که لعل او به عسل طعنه می زند، با بوسه های عشق، به کندو نیاز نیست! چون شعر خواجه ، نقش و نگارش مجلل است بیرنگ را به شعر و هیاهو نیاز نیست #محمود_عباسی_عقدا م.بیرنگ @sheroadab139

▫️ کجا و کی در این اقلیم، بی‌معنی‌ست این عشق است و عشق از بی زمان، از ناکجا آباد می‌آید #منزوی @sheroadab139

▫️ می‌توانم در سحرگاه زمستان‌ها در میان کوچه‌های شهر بگریزم و صدایم منعکس در انجماد خانه‌های شهر نعره بردارم که اینک آفتاب آمد که اینک آفتاب آمد...ای مردم و صلا بردارم مردم، ای مردم لحظه‌ای بر تیغه‌های بام‌های خانه‌هاتان بنگرید که افتاب از آسمان آمد آفتاب آمد می‌توانم من به تنهایی شفا یابم. #رضا_براهنی @sheroadab139

▫️ مجال خواب نمی‌باشدم ز دست خیال درِ  سرای  نشاید  بر  آشنایان بست #سعدی @sheroadab139

▫️ ترا می‌خواهم از دنیا که در عشق یکی مثل تو این دنیا ندارد #حسین_کریمی‌زاده @sheroadab139

▫️ هر بامداد روی تو دیدن چو آفتاب ما را رسد، که بی‌تو ندیدیم روی خواب ما را دلیست گمشده در چین زلف تو اکنون که حال با تو بگفتیم، بازیاب #اوحدی @sheroadab139

▫️ صبح در خواب عدم بود که بیدار شدیم شب سیه مست فنا بود که هشیار شدیم پای ما نقطه صفت در گرو دامن بود به تماشای تو سرگشته چو پرگار شدیم #صائب_تبریزی @sheroadab139

▫️ مادر سلام، شب شده پس شانه‌ات کجاست؟ من گم شدم درون خودم، خانه‌ات کجاست؟ من مستِ هرچه قصّه و لالایی‌ام هنوز عمرم ببین که طی شده، پیمانه‌ات کجاست؟ با اشک‌های گرم، دلم باز یخ زده‌ست آغوش گرم و بوسه‌ی جانانه‌ات کجاست؟ عاشق‌تر از همیشه نظر می‌کنم به تو با من بگو کجایی و کاشانه‌ات کجاست؟ گاهی سراغی از گل یکدانه‌ات بگیر گاهی بپرس گوهر دردانه‌ات کجاست ای کوه استوار که همواره با منی مادر! بگو که شانه‌ی مردانه‌ات کجاست؟ #حبیب_فتحی @sheroadab139