🔹طرق و سیرهٔ اساتید تمام راه‌ها استاد می‌خواهد و بدون استاد نمی‌شود راه را طی کرد. 🔻انواع مکاتب عرفانی : یک عده از اساتید، راه فکر را در پیش می‌گیرند مثل آقای بهاءالدینی که می‌گفت: ۴ سال فکر کردم تا دری به روی ما باز شد بعضی اساتید رشته‌شان فقط ذکر است. بعضی اساتید رشته‌شان محبت است و فقط از عشق خدا و محبت ائمه و امام زمان دم می‌زنند و در فکر و ذکر تخصصی ندارند. بعضی اساتید راهشان معرفت است و دنبال معرفت نفس و معرفت خداوند متعال هستند و در دیگر مسائل وارد نمی‌شوند. بعضی دیگر اهل صلح و صفا و مسائل اخلاقی می‌باشند. آقای رضوی هندی شاگرد آقای قاضی سیره‌ای خاص داشت، مثلاً برای سلامتی امام زمان گوسفند قربانی می‌کرد و حالت خاص خودش را داشت و در ذکر و فکر و پرورش شاگرد نبود. آقای کشمیری خیلی‌ها را دیده بود حتی مرتاضین هند. ایشان ۷۰۰۰ توحید، ۴۰ هزار الله و … را خوانده و خیلی زحمت می‌کشید. در معاصرین کسی را که همانند آقای کشمیری ذکر بگوید، ندیدم. آدم‌شناسی ایشان خیلی قوی بود و نسبت به نقل‌ها و خواب‌ها خیلی دیرباور بود. بعضی اساتید، شاگرد خاصی نداشته و قبل از درس فقط صحبت می‌کردند و همه نوع سخن از هر وادی که می‌شد نقل می‌کردند. سیره آقای کشمیری بر این بود که: «هر چه استاد طریق گفت به همان اندازه ذکر گفت و از پیش خود و با خواندن از کتابی، نباید اذکار را گفت… و می‌فرمودند نباید از دستور استاد، بیشتر (ذکر) گفت و تجاوز کرد.» 📚استاد طریق ✍️ فاطمه زین العابدین پور ( تحت اشراف استاد سید علی اکبر صداقت از شاگردان ایت الله کشمیری ) #عرفان #مکاتب_عرفانی #استاد_عرفان #ذکر @erfanvaakhlagh

🔹توصیه های ایت الله کشمیری در مورد علوم غریبه ؛ و مضرات اذکار و اورادی که بدون اذن استاد استفاده می شوند... 🔻 حاج سید علی اکبر صداقت از تلامذه آیت الله کشمیری : ‍ آن طور كه ما از گذشته سلوكى استاد ( ایت الله کشمیری ) باخبر شديم ، بعضى راه‏ها را رفته بودند و آثار آنها را مى ‏دانستند و چشيده بودند، و آنچه متضرّر شده و يا منفعت خاص و عام برده بودند را در كيسه تجربياتشان داشتند. از چيزى كه ما را نهى مى ‏كردند از تسخيرات و طلسمات كه در علوم غريبه مسطور است و قضيه‏ اى هم در اين‏باره داشتند كه لزومى به نوشتن آن نيست و ايشان امر به تهذيب و سلوك معرفتى و مجاهدت مى ‏كردند. استاد از كارهايى كه جنبه تسخيرات داشت، نهى نموده و تجربه خويش را بازگو مى ‏كرد و اعتقاد داشت كه اذكار و اوراد بايد با اجازه استاد باشد. دستورى از يكى از اساتيد (سيّد افضل حسين هندى، يا حاج مستور آقا شيرازى) گرفت و انجام داد؛ لكن شرط آخرش حضور استاد بود. جناب آقاى كشميرى در زمانى كه استادش (سفرى رفته بود يا مانع ديگرى داشت كه) نبود، به جهت شجاعت و جوانی در زيرزمين خانه مشغول به آن دستور مى ‏شود، وليكن حالتى غير عادى بر او مستولى مى ‏شود. انگار ضربه‏ اى مى‏ خورد و بيهوش مى ‏شود و دو يا سه روز حالشان خوب نبوده است. استادشان اين قضيه را متوجه مى‏ شود و كارهايى انجام مى‏ دهد كه حالشان خوب شود. حضرت استاد ( ایت الله کشمیری ) فرمود: «اثرات آن فشار و ضربه گاهى اوقات در سرم پديدار مى ‏شود». از ایت الله کشمیری سوال کردم : افرادى كه تمام عمر در علوم غريبه مانند رمل و آفاق و سحر و زُبر و بيّنات و امثال اينها كار مى‏ كنند، آيا فوق ‏العادگى معنوى هم دارند؟ پاسخ : تقوا مؤثر در فوق ‏العادگى است، و آنهايى كه هَمّ‏شان صرف اين علوم مى‏ شود، معمولاً در زندگى به گرفتارى ‏هائى مبتلا مى‏ شوند . #ذکر منبع : t.me/erfan_keshmiri @erfanvaakhlagh

🔹تفاوت روش سلوکی و عرفانی و طی طریق اساتید عرفان 🔻انواع مکاتب عرفانی : سوال: روش سلوکی و عرفانی و طی طریق حضرات آیات کشمیری، بهاءالدینی، آقافخر تهرانی و شیخ جعفر مجتهدی چه تفاوت‌هایی با هم داشت؟ آیا مشترکاتی هم داشتند؟ ⚜️آیت الله مبشر کاشانی : ما روی شخصیت‌های بزرگ نمی‌توانیم قضاوت کنیم اما از نظر سلوکی، آیت الله کشمیری بیشتر در راه ذکر بود و از راه ذکر به مقامات می‌رسید. آیت الله بهاءالدینی از راه تفکر، به انضمام این نکته که همه اهل سلوک در یک چیز مشترک بودند و آن تهذیب نفس است و این زیربناست و بدون آن تکامل محقق نمی‌شود. پس از آنکه تهذیب نفس را اصل قرار دادند بعد می‌گویند حالا که شالوده‌ی ساختمان ریخته شد (که همان تهذیب نفس است) حالا بر این نفس چه چیزی بار کنیم؟ از چه راهی نفس را تقویت کنیم و حرکت دهیم و از کدام جاده برویم؟ از راه ذکر؟ تفکر؟ یا قرائت و تدبر در قرآن؟ مثلا علامه طباطبایی معتقد بودند که با تدبر در قرآن، سالک زودتر به مقصد می‌رسد. آیت الله کشمیری همانند بعضی از بزرگان سلوک به راه ذکر و آیت الله بهاءالدینی به تفکر در توحید اهتمام داشتند. خود بنده یک شب تا صبح با آیت الله بهاءالدینی در کاشان با هم بودیم و بحث‌های معنوی داشتیم، دیدم که ایشان کمتر به نماز مشغول است و بیشتر در حال تفکر هستند، رو به قبله می‌نشست و به توحید فکر میکرد. مرحوم حاج آقا فخر تهرانی از راه توسل به اهل بیت و مرحوم شیخ جعفر مجتهدی خدمت به خلق و فقرا و مستضعفین اهمیت می‌دادند و میفرمودند: « که این راه اقوی از راه‌های دیگر است». البته نه اینکه راه‌های دیگر را نرفته باشند، بلکه به این راه بیشتر اهمیت می‌دادند و میفرمودند: « که هرگاه سالک، کاردی را، که به استخوان یک مومن و مسلمان رسیده، بیرون آورد و مشکلش را حل نماید، از چهل سال ریاضت، سالک را زودتر به مقصد می‌رساند. خیلی عجیب است مرحوم حاج آقا فخر تهرانی همین راه را به انضمام توسل به اهل بیت طی کرده بودند و خیلی متوسل می‌شد. و می‌فرمود: توسل به اهل بیت بخصوص سیدالشهدا «اقرب الطرق الی الله» میباشد که زودتر و سریعتر انسان را به خدا می‌رساند. البته حضرات آیات بهاءالدینی و کشمیری در اموری نیز با یکدیگر مشترک بودند. 📚این شرح بی‌نهایت #عرفان #مکاتب_عرفانی #استاد_عرفان #ذکر @erfanvaakhlagh