#امام_رضا_علیه_السلام #ولادت #غزل آب و جارو می‌کنم با چشمم این درگاه را ای که درگاهت هوایی کرده مهر و ماه را چشم ‌هایی را که حیرانند پشت "لا اله" در خراسان تو می ‌بینند "اِلّا الله" را این تجلی‌ گاه سلطان ازل، این کوه نور برده است از یادها الماس نادرشاه را با زبان بی ‌زبانی بشنو از نقّاره‌ ها "وال من والاه" را و "عاد من عاداه" را ای خراسانی ‌ترین خورشید، روشن کن مرا ما که می ‌دانی نمی ‌دانیم راه و چاه را من زیارت ‌نامه خواندم، شعرهایم مانده است وقت داری تا بخوانم چند دفتر "آه" را؟ بیت‌هایم خانه بر دوشند مانند خودم راستش دعبل شدن سخت است این درگاه را راز پهلوی تو ماندن را نمی ‌دانم ولی آخرش می ‌پرسم از شیخ بهایی راه را می ‌کِشی از هر طرف هر بی‌ پناهی را به توس بچه آهو کرده ‌ای انگار خَلقُ الله را شعر من با دوستت دارم به پایان می ‌رسد کاش می‌ دادی جواب این جمله ی کوتاه را... #عباس_شاه_زیدی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

....: #امام_کاظم_علیه_‌السلام #قصیده‌واره از جوار عرش سرزد آفتاب دیگری وا شد از ابوا به روی خلق، باب دیگری... بال وا كن لحظه‌ای در زیر باران شهود از فراز عرش می‌بارد سحاب دیگری بوی پیراهن شنیدم، دیده بستم تا مگر یوسف شعرم ببیند باز خواب دیگری ای غزل! امشب به دریای مدیحش دل بزن دارد این امواج، گوهرهای ناب دیگری ما خدا را در جمال چارده تن دیده‌ایم خوانده‌ام این حرف‌ها را در كتاب دیگری جمله از شهر و دیار و آب و خاكی دیگرند این یكی هم می رسد از خاك و آب دیگری بوی احمد، بوی زهرا، بوی حیدر، بوی عشق بشنوید از این چمن، عطر گلاب دیگری حضرت خورشید هفتم، آن كه چشم روزگار با وجود او ندارد انتخاب دیگری شك ندارم جبرییل امشب برای عرشیان وصف او را می‌كند با آب و تاب دیگری ماه كی بعد از نگاهش آفتابی می‌شود؟ می‌رود از شرم، شب‌ها در حجاب دیگری شش كتابش را خدا آورد و امشب هم گشود از كتاب معرفت، فصل الخطاب دیگری یا نمی‌داند بلندای مقامش تا كجاست یا ندارد منكرش حرف حساب دیگری مثل بغدادش خرابم كرده درد اشتیاق بسته بالم را فراقش با طناب دیگری یا بگو باب الحوائج یا بگو باب المراد نام او حیف است بردن با خطاب دیگری #عباس_شاه_زیدی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @Shia_poem

#حضرت_فاطمه_زهرا_سلام_الله_علیها #فاطمیه #مدح #غزل یارب نرسد آفتی از باد خزانش   آن یاس که شد دیدۀ نرگس نگرانش  هربار که می‌خواستم از او بنویسم  دیدم که حیا کرده به صد پرده نهانش  در پردۀ ابهام، زبان شعرا سوخت  از بس‌که ندیدند کران تا به کرانش ناموس خدا بود که می‌خواست نبیند  اندازۀ یک بیت به شعر دگرانش می‌خواست که قدرش نشود بر همه معلوم مانند شب قدر به ماه رمضانش آن قدر عزیز است که از سوی خدا نیست غیر از ملَک وحی کسی نامه‌رسانش وقتی که به در می‌زند از شوق بلند است  از سینۀ جبریل صدای ضربانش سرچشمه‌اش از مائدۀ «بَضعَةُ مِنّی»ست  خونی که دویده‌ست میان شریانش…  کوثر غزلی نیست که آسان بتوان گفت  جایی که خدا سوره فرستاده به شانش  یعنی که پس از «اَنَّ علیّاً وَلیُ الله»  یک فاطمه کم داشت مؤذن به اذانش این سورۀ مکّی مدنی، نبض رسول است نَفسی‌ست که مانند نَفَس بسته به جانش زهرا مَلَکی بود که نازل شد و برگشت  بیهوده در این خاک نگیرید نشانش… والعصر… که فرزند همین فاطمه، مهدی‌ست ما منتظرانیم، خدایا برسانش #عباس_شاه_زیدی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_اشعار_آیینی @shia_poem