#تاریخ_تشیع 32 #فرضیات_پیدایش_تشیع 27 #شیعه_و_صفویان 🔸هفتمین و آخرین نظریه در رابطه با پیدایش تشیع انتساب آن به صفویه می باشد. شاید بتوان گفت همان مطالبی که دربارة آل بویه ذکر شد، درباره این خاندان نیز صادق است. 🔹صفویان، از خاندان شیخ صفی الدین، عارف 👳مشهور اردبیلی و متوفاي سال 735 ه. ق هستند. پس از سقوط دولت مغول، سرزمینهاي تحت سلطۀ آنان به دولتهاي کوچک شیعی و غیرشیعی تقسیم شد. یکی از این دولتها به دست نواده شیخ صفی به نام« شاه اسماعیل » در سال 905 ه. ق، بنیان نهاده شد. او با در دست گرفتن زمام امور در سرزمین فارس، دولتی مستقل تشکیل داد و موفق شد نفوذ و قدرتش را گسترش دهد. وي تا سال 930 ه. ق حکومت کرد و پس از او نیز فرزندانش حکومت را به ارث بردند تا آنکه با سلطۀ افغانها بر ایران در سال 1135 ه. ق از قدرت برکنار شدند. 🔸سلاطین صفوي از بهترین پادشاهان بودند؛ زیرا شر آنان کم و خیر و برکتشان فراوان بود. در این دوران، دانش و ادب و فنون معماري رواج یافت و ازاین رو آثار جاودانه اي از آنان در ایران و عراق به جاي مانده است. کسی که بر حالات آنان آگاه باشد و تاریخ شیعه را بداند، درمی یابد که دوران صفویه روزگار شکوفایی تشیع بوده است، نه شکل گیري آن. این موضوع خدشه ناپذیر است و جز اشخاص ساده و نادان با آن مخالفت نخواهند کرد. 🔹خلاصه آنکه پایه و اساس تمام دیدگاه هاي بی ارزش در تحلیل تاریخ شیعه و منشأ شکل گیري آن، همه اموري فرضی هستند که بر پایه خطا ❌بنا شده اند و آن، پذیرفتن این مطلب نادرست است که تشیع پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله بر جامعۀ اسلامی عارض گردید. (📗برگرفته از کتاب شیعه در گذر تاریخ، آیت الله سبحانی، ص 122-121) 🖋 مرکز تخصصی شیعه شناسی ✅ @shiashenasee