#اندیشه_سیاسی_شیعه 21 #رابطه_دین_و_سیاست 15 #سكولاريزم 13 🔸یکی دیگر از ادله سکولارها این است که می گویند #گزاره_هاى_دینى_قضایاى_اقتضایى است که نمى توان از آن رهنمود مشخصى در هر حادثه خاص به دست آورد، در حالى که سیاست و اداره جامعه به چنین رهنمودهاى معینى نیاز دارد، پس دین نمى تواند در سیاست به عنوان مرجع یا راهنما مطرح شود. 🔹براى توضیح این ادعا باید مراد از قضایاى اقتضایى را روشن ساخت. احکام و قضایا در هر حوزه، از جمله دین ، به سه دسته قابل تقسیم هستند: 1⃣. احکام سببى: احکامى است که در تمام شرایط به یک شکل باقى مى ماند، مانند ظلم حرام است یا عدل⚖ واجب است که در هیچ شرایطى این احکام تغییر نمى کند. 2⃣. احکام اقتضایى: احکامى است که در صورت عدم برخورد با مانع به شکل خاصى مى باشد، مانند راستگویى واجب است، که اگر با مانعى مواجه شود و مثلاً راستگویى موجب از بین رفتن جان 🔪کسى باشد، واجب نخواهد بود. 3⃣. احکام تابع شرایط: احکامى است که در هر شرایطى به شکل خاصى تحقق مى یابد، به عنوان مثال تنبیه بدنى👋 بدون دلیل امرى نادرست است، ولى در مقام جلوگیرى از انحراف اخلاقى مى تواند امرى درست باشد. هر چند، همه این اشکال سه گانه در دین قابل تصور، و بلکه موجود است، اما بیشتر احکام شرعى از قبیل قضایاى اقتضایى هستند که در صورت عدم برخورد با مانع به شکل خاصى مى باشند. در ادامه به نقد این دلیل می پردازیم (برگرفته از سوال❓ 7883 سایت 🌐اسلام کوئست) 🖋 مرکز تخصصی شیعه شناسی ✅ @shiashenasee