#شب_عاشقی 🔰معارف اهل بیت را باید از باب ادعیه فهمید ◼️ امشب در کربلا برای ابی عبدالله علیه السلام شب عاشقی است، امام حسین علیه السلام یک شب از دشمنی که به صغیر و کبیر رحم نمی کند مهلت می گیرد تا به عبادت معبود خویش بپردازد. ◼️به عباسش به برادرش به جانش دستور می دهد که برو و از دشمن مهلت بگیر : «لَعَلَّنا نُصَلّی لِرَبّنا اللَّیلَهَ وَ نَدعوُهُ و نَستَغفِرهُ فَهُو یَعلَمُ اَنی کُنتُ اُحِبُّ الصَّلاهَ لهُ وَ تَلاوَهَ کِتابِهِ وَ کَثرَهَ الدُّعاء وَ الاستغفارَ» ⚫️ اینکه امام حسین علیه السلام از عبادت در این شب چه بهره ای می برد یک مسئله است و اینکه ادعیه و مناجات های حضرات معصومین برای ما چه ثمره ای دارند، مسئله دیگری است. ⚫️ همانطور که در پست قبلی اشاره کردیم، بسیاری از معارف الهی و مقامات اهل بیت از دل این ادعیه و مناجات ها معلوم می شود و امروز این مسئله را با بیان خاص حضرت امام خمینی (ره) می خوانیم: 1️⃣ در ادعيه رجبيه است: «لا فرق بينك و بينها إلّا أنّهم عبادك و خلقك فتقها و رتقها بيدك» تا آنجا كه عرض مى‏ كند: «فبهم ملأت سماءك و أرضك حتّى ظهر أن لا إله إلّا أنت» و حضرت امير عليه السلام همين مضمون را در ادعيه شعبانيه فرموده است. 2️⃣ روايات و ادعيه دو راه متفاوت در اخذ معارف‏، اگر اين گفته ‏هاى ما درست تعقل شود، بسيارى از روايات حل مى ‏شود مانند: «خلق اللّه المشية بنفسها ثمّ خلق الأشياء بالمشية» و همچنين روايت شريفى كه در كافى است كه مشيت خدا را عبارت از اين وجودات قرار داده و لكن علم را در مرتبه ذات اخذ نموده است. اينكه حضرت از علم در مرتبه ذات، علم اجمالى و از مشيت، وجود خارجى فعلى را اراده كرده است، براى يك نكته بوده است و آن نكته اين است كه سائل و مخاطب نمى ‏توانست علم و اراده را در خارج عين ذات تصور كند و اگر حضرت آنها را در مرتبه ذات اخذ مى‏كرد، سائل تجدد مى ‏فهميد و نمى ‏توانست ادراك كند كه مستلزم تجدد نيست؛ لذا حضرت بين اوصاف تفكيك كرد. 3️⃣ بايد باب معارف را از ادعيه فهميد، نمى‏توان باب معارف را از اخبارى كه مورد خطابِ مردمان علم نديده و حكمت نديده بوده، فهميد. بايد معارف را از ادعيه آنها آموخت، چون طرف خطاب در ادعيه حق سبحانه است؛ لذا مى‏ بينى جملات #فصوص در معنى با ادعيه موافق است منتها #حضرت_امير عليه السلام متأدب بوده و توانسته حق بيان را ادا نمايد ولى صاحب فصوص متأدب نبوده و نتوانسته حق را ايفا كند. 4️⃣حضرت باقر عليه السلام در اداى باب معارف در صورتى كه طرف خطاب يك جمّال بوده است چه كند؟ بايد حضرت احكام طهارت و نجاست را به او بفرمايد و در مورد معارف كه آمد به او بفرمايد: «عالمٌ؛ أي ليس بجاهل»؛ زيرا او نمى‏ توانست اتحاد علم با ذات را تصور كند. لذا حضرت اقل محذور را ملاحظه مى ‏فرمود و اگر به اين نحو نمى‏ فرمود، جمّال‏ از عالم بيش از «ذاتٌ ثبت له العلم» نمى ‏فهميد و اين معنى مستلزم تركيب در ذات بوده و تركيب مستلزم امكان مى ‏باشد. پس حضرت چاره‏اى جز اينكه در اين مقام بفرمايد: «أنّه قادر؛ أي ليس بعاجز» نداشت. 📚 امام خمینی(ره)، تقريرات فلسفه، ج‏2، ص 184 #در_مکتب_خمینی #شب_عاشقی #کربلا #شب_عاشورا #ادعیه #زیارت_رجبیه 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ @bineshemotahar_qom کانال جامع اندیشه های شهید مطهری