🔴تهران،شهری شلوغ و آلوده، با مردمانی غم زده و تندخو و عصبی #خاطرات_سرآنتونی_پارسونز 📖مدت زیادی از آغاز ماموریت من در ایران نگذشته بود که دریافتم سیاست های شاه هرچه برای مردم ایران در جهت پیشرفت و رفاه مادی ببار آورده باشد راحتی و خوشبختی به بار نیاورده است. 📖تهران پایتخت ایران که در پای رشته کوههای سر به فلک کشیده ی البرز گسترده شده و با قله های پوشیده از برف خود منظره ی جالب و بدیعی به این شهر می بخشد در سال ۱۹۷۴ زشت ترین مظاهر پیشرفت تمدن جدید را با خود داشت. 📖(تهران)شهری کثیف و بیقواره،گسترده و غیرقابل شناسایی،پر از جمعیت و اتومبیل که در زیر ابری از دود سیاه مدفون شده و آنرا به یکی از زشت ترین پایتخت های جهان درآورده است. هر نوع فعالیتی در این شهر دیده می شود ،از کارهای ساختمانی گرفته تا تخریب بناهای کهنه و فعالیت های صنعتی وتجاری که همه نشانه اقتصاد در حال گسترش است. 📖تمام فعالیت های دولتی هم در این شهر متمرکز شده و همه در حال جنب و جوش هستند،ولی در کنار این ففالیت ها اکثریت مردم عصبانی و بدخلق و تندخو بنظر می آیند. 📖یورش بسوی آنچه "تمدن بزرگ"خوانده می شد جای آرامش و تاءنی سنتی دنیای اسلام را گرفته ،ولی از شوق و هیجان و شادابی و سرزندگی که قاعدتا در یک جامعه ی در حال پیشرفت سریع دیده می شود خبری نیست. 📚منبع:کتاب خاطرات سفیر سابق انگلیس در ایران (غرور و سقوط)، نوشته سرآنتونی پارسونز ، ص ۲۲-۲۳