⛔️ شبهه: میدانستید ایرانیان نزدیک به ۸۰ جشن در سال داشتند؟ میدانستید در آئین نیاکانمان گریه، سخت نکوهش شده؟ میدانستید ایرانیان، سیاه پوشیدن را اهریمنی میدانستند؟ میدانستید موسیقی و رقص نزد ایرانیان عبادت بوده؟ همه ما میتوانیم یک فردوسی باشیم، پس بیاییم فرهنگ پاک نیاکانمان را دوباره زنده کنیم. #تاریخی #فرهنگی ✅◀️ پاسخ شبهه: ▶️✅ 1⃣ در #مراسم_دينی زرتشتی، دعا و نيايش خوانده می‌شد.[۱] همانگونه که واژه «جشن» هم از ریشه «یزشن/یسن» به معنی نیایش و مراسم پرستش است.[۲] آن‌هم دعاهایی که هیچ جذابیتی برای طبع سالم ندارد. که نمونه بارز این دعاها را می‌توان در ستایش روان #گاو_مقدس (گئوش اوروان) دید که از ادعیه و نیایش‌های مشهور اوستایی (گاتهایی) است.[۳] به هر روی، بعضاً رقص و ساز و #دهل نیز در این مراسم به کار می‌رود، ولی جشن در ادبیات زرتشتی لزوماً به معنی رقص و شادی نبوده، بلکه به مطلقِ مراسمِ نیایش، جشن گفته می‌شود. مثلاً در ايران باستان، حتی مجلس ختم (پرسه) هم "جشن" نامیده می‌شد.[۴] عجیب‌تر اینکه شرکت در برخی از این #جشن‌ها (مراسم‌های پرستش) اجباری بود! و مردم مجبور بودند که کارهایشان را تعطیل و در این جشن‌ها شرکت کنند.[۵] 2⃣اوستا را كه بخوانيم و نیز #شاهنامه را، موارد بسیاری از رنج و آه و #ناله مردمان ایرانی را می‌شنویم. نه فقط انسان‌ها، بلکه ایزدان نیز از غم و اندوه و رنج، تهی نبودند.[۶] آنچه مشخص است در ایران باستان سختی ها و رنج‌های فراوان در کنار #فقر و نداری وجود داشته، مردم زحمت‌کش و رنجدیده همواره می‌بایستی حاصل دست‌رنج خود را به اربابان می‌دادند تا دردی بر دردهای ملت و لذتی بر سرخوشی‌های درباریان افزوده شود. مردم از سر فقر و فلاکت در جنگ‌ها به دنبال سواره نظام حرکت می‌کردند تا اجساد كشته‌شدگان را برهنه كنند و سربازان را خدمت نمايند، تا از این رهگذر اندکی از ابتدایی‌ترین نیازهای خود را تأمین کنند.[۷] در متن پهلوی یادگار زریران (Yatkar-i-Zariran) آمده است که گشتاسپ مؤمن زرتشتی، در جنگ‌ها، برای حفظ تاج و تخت خود، حتی از کودکان ده ساله هم استفاده می‌کرد و اگر این کودکان به جنگ نمی‌آمدند، حکم اعدام برایشان صادر می‌شد.[۸] این رنج‌های بشری را نباید نادیده گرفت. 3⃣نکته‌ای شگفت انگیز آنجاست که "برخی" پادشاهان #ایران_باستان، در صورت نیاز و برای تأمین اهداف خود، سرزمین‌های ایرانی را به همراه مردمان ساکن آن به حکومت روم و... می‌فروختند.[۹] آیا این رنج نیست؟ مردم ایران به قدری از دست شاهان و #موبدان در رنج و عذاب بودند، که وقتی سپاه عرب به ایران رسید، اکثریت ایرانیان حاضر نشدند از حکومت ساسانی و آیین زرتشتی دفاع کنند و بخش اعظم سرزمین‌های ایرانی بدون جنگ فتح شد.[۱۰] حتی هنگامی که بعد از دو قرن حکومت به سلسله‌های ایرانی (همچون طاهریان و سامانیان و صفاریان و آل بویه و...) رسید، آنان هیچ تلاشی برای بازگشتن به آیین‌های دینی قبل از اسلام نکردند. بلکه همچنان مروّج شریعت اسلام بودند. همین امور نشانگر این است که ادعای #رقص و #شادی و خوشبختی مردم ایران در عصر باستان و #غم و اندوه دائمی مردم در عصر اسلامی، دروغ است. 4⃣ اسلام هم #خنده و هم #گریه را جزئی از طبیعت انسان می‌داند (سوره نجم، آیه ۴۳) که به زندگی آدمی تعادل می‌بخشد و البته دانش بشری نیز اثبات کرده است که «گریستن» فواید جسمی و روانی بسیار زیادی دارد. لیکن زرتشتیگری با پی‌گرفتن یک روش #افراط‌‌گریانه به شدت با گریه و گریستن مخالفت کرده است. حتی در #منابع_زرتشتی، مادر حق ندارد در غم از دست دادنِ فرزند خود اشک بریزد.[۱۱] و مسلماً چنین رویه‌ای موجب نابودی و انحطاط ذهن و روان آدمی است، و می‌بینیم که اسلام (برخلاف زرتشتیگری) اعتدال را پیش گرفته است. حتی قرآن، شادی و نشاط قلبی را از نشانه‌های اهل بهشت می‌داند.[۱۲] و همچنین از نشانه‌های #مؤمن در دنیا، خشنودی و خوشحالی از فضل خداست.[۱۳] 🔴🔴منابع: