eitaa logo
🌷دایرةالمعارف شهدا🌷
235 دنبال‌کننده
10.9هزار عکس
3.6هزار ویدیو
14 فایل
⭕این کانال حاوی مطالب مربوط به شهدای انقلاب ، شهدای جنگ تحمیلی ، شهدای ترور ، شهدای محور مقاومت و شهدای مدافع حرم می باشد. شامل زندگی نامه و ابعاد شخصیتی شهدا🌷 🆔 @shohada_tmersad313 ❤زندگی زیباست اما شهادت زیباتر❤
مشاهده در ایتا
دانلود
. پیش از سال ۹۳ که مجید به کربلا سفر کرد پسر خیلی شری بود. همیشه چاقو در جیبش بود. خالکوبی داشت. خیلی قلدر بود و همه کوچکترها باید به حرفش گوش میدادند. اما بعد از سفر کربلا تغییر کرد. شاید اهل نماز نبود اما شهادت روزی‌ش شد چون به بچه یتیم رسیدگی میکرد و دست فقرا را میگرفت و به پدر و مادر خیلی احترام میگذاشت. [ شهید مجید قربانخانی ] 🆔 @shohada_tmersad313
‍ پیکرِ یار حسین بن علی در راه است. .. یک جمله آن هم در بیست و ششمین روز از ماه رمضان با دلم بازی کرد.. ارباب و لب های تشنه اش ، شد تا با اشک چشمانم کنم. تا به امروز خانطومان و شهدایش برایم غربتی را تداعی می کرد که در آن صدای حسین شنیده می شد و رزمنده ها ، برای بانوی حرم دلگرمی بود. خانطومان قصه ی اشک های رزمنده هایی بود که پیکر دوستان شهیدشان را در آن سرزمین، جا گذاشته بودند. ، حال مادران چشم انتظار، دلسوخته و کودکان دلتنگ بود. اما امروز خانطومان از تفحص شده می گوید که چهار سال پیش زمین و اهلش را وداع گفت. ای شهید.... آنقدر در دنیا و مشکلاتش غرق شده ام که حتی از شناخت شهیدی همچون تو غافل بودم اما خبر آمدنت بدجوری دلم را لرزاند، شیشه شکست و چشمانم بارید.. مدافع حرم شدی و بعد .آخر هم جان و دلت را با پیکرت در خانطومان جا گذاشتی. خبر شهادتت و پیکری که نیامدنش همه را چشم انتظار گذاشت تو را شهید کرد.. میدانم مهمان بودی و حضرت مادر برایت مادری می کرد.. اما شاید دلتنگی های دخترت کار دستت داد. میدانی در خرابه های شام هم ناله های کار خودش را کرد و حسین را با به دیدارش آمد... شاید هم در ، دعا ها و نجواهای خانواده ات سبب شد تقدیر به رقم بخورد و چشم های منتظرشان منور به پیکرت شود... فرمانده خوش اخلاق ، برایمان بگو چطور سرباز خوبی باشیم..... از قوانین دل ، سرپیچی کرده و روز های بلاتکلیفی شده ایم... برایمان کن.... خوشبحال آنان که مهمان مراسم هستند.. نمی دانم چند ی عاشق ، را از تو هدیه می گیرند.... شاید هم پسرت دلتنگی هایش را بغل بگیرد و برای تو با سوز دل بخواند... ..... .... راستی از دوستانت چخبر و .... آنان قصد ندارند؟... به مناسبت بازگشت پیکر تولد : ۲ تیر ماه ۱۳۶۰ - تهران شهادت : ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۵ خانطومان 🆔 @shohada_tmersad313
🔺آزادی قدس، آخرین مأموریت سردار سلیمانی 🔸سپاه در بیانیه‌ای با گرامیداشت روز جهانی قدس ، سردار سلیمانی را «شهید قدس» و معمار توانمندسازی جبهه مقاومت برای آزادی بیت المقدس و ملت مظلوم فلسطین و محو رژیم غاصب صهیونیستی از صفحه روزگار دانست و تاکید کرد: به توفیق الهی قرائن و شواهد نشان از نزدیک بودن تحقق وعده صادق امامین انقلاب اسلامی در آزادی قدس شریف دارد. 👈احمقانه‌ترین رؤیای آمریکا و رژیم صهیونیستی این است که خیال می‌کنند با ترور سردار سلیمانی، مأموریت او را به پایان رسانده‌اند؛ در حالی که 🆔 @shohada_tmersad313
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
در امتـدادِ نگاهـت قــدس پیداست! اهل مکتب خمینی که باشی ‌برای رهـایی قدس جـان میگذاری و باور داری جهــاد را ... حتے اگر جایی آنسوی مرزهـا باشد در نمیتوان از حاج احمد یاد نکرد... 🆔 @shohada_tmersad313
فقط بغض صدای آقا... وقتی گفتند امروز اولین روز قدسی است که شهید قاسم سلیمانی عزیز در آن حضور نداره... همه برای او یک حمد و قل هوالله بخوانید ...😔💔 و حالا به تأسی از درخواست آقا، پویش فاتحه خوانی، میلیونی در آخرین جمعه ی ماه مبارک رمضان هدیه به شهیدان مبارزه با صهیونیست به ویژه سردار شهیدمان حاج قاسم... 🆔 @shohada_tmersad313
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
بدون تعارف با قهرمانی پرافتخار اما خاموش بازمانده از عملیات بزرگ رمضان گفتگو با خانواده قهرمانی که هیچ انتظاری از کسی ندارند 🆔 @shohada_tmersad313
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⚘﷽⚘ 🌷سپهبدحاج‌قاسم‌سلیمانے: شهادت در راه قدس و فلسطین نه تنها آرزوی هر مسلمان شرافتمند است بلکه انسانهای آزادی‌خواه نیز به انجام چنین کاری افتخار می‌کنند. . . . ♡ ســاعت به وقــت دلتنگـے ♡ خون بهایت رهایے قدس است سردار دلها روزگارے شهیدمرتضےآوینے گفته بود که راه قدس مرد جنگ میخواهد و مرد جنگ نیز کربلایےاست و کربلایے مرد میدان عشق است و از سختے‌ها و مشقات و سرباختن‌ها و جان دادن‌ها نمے‌هراسد و شهید سرافراز ما حاج قاسم سلیمانے معناے اتم این گفته‌ے آوینے است. 🆔 @shohada_tmersad313
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⚘﷽⚘ از مــن بعیـــد بـود ولــے عاشقـــت شـــدم . . . از تـو بعیـــد نیســـت جهـــان عاشقـــت شـــود . . . ســــــــــــــــــــــــردار میــان دلتنگــےهایـــم باشــــــــ تا فراموشـــــت نکـــنم تا بــه یاد داشــــــته باشمــــت تا بویــــــت را حــس کنـــم تا بـــدانــم که هستـــــے ایـــن روزهــا دلــم از نبودنـــــت پـــر است هر روز خاطراتـــــم را الکــــ میکنــــم و جـــز دلتنگـــے تو چیـــزے برایـم نمـــے مانــــد نه تو آمـــدے نه فراموشـــے خیالـــے نیســـت من کــوه میشـــوم و پاے نبودنهایــــت مـــےمانـــم امـا اے کاشــــ میدانستـــے بــے تو تمـــام لحظاتــم به رنگــــ دلتنگـــےست 🆔 @shohada_tmersad313
✍️ 💠 در تمام این مدت منتظر بودم و حالا خطش روشن بود که چشیدن صدایش آتشم می‌زد. باطری نیمه بود و نباید این فرصت را از دست می‌دادم که پیامی فرستادم :«حیدر! تو رو خدا جواب بده!» پیام رفت و دلم از خیال پاسخ حیدر از حال رفت. 💠 صبر کردن برایم سخت شده بود و نمی‌توانستم در پاسخ پیام بمانم که دوباره تماس گرفتم. مقابل چشمانم درصد باطری کمتر می‌شد و این جان من بود که تمام می‌شد و با هر نفس به التماس می‌کردم امیدم را از من نگیرد. یک دستم به تمنا گوشی را کنار صورتم نگه داشته بود، با دست دیگرم لباس عروسم را کنار زدم و چوب لباسی بعدی با کت و شلوار مشکی دامادی حیدر در چشمم نشست. 💠 یکبار برای امتحان پوشیده و هنوز عطرش به یادگار مانده بود که دوباره مست محبتش شدم. بوق آزاد در گوشم، انتظار احساس حیدر و اشتیاق که بی‌اختیار صورتم را سمت لباسش کشید. سرم را در آغوش کتش تکیه دادم و از حسرت حضورش، دامن آتش گرفت که گوشی را روی زمین انداختم، با هر دو دست کتش را کشیدم و خودم را در آغوش جای خالی‌اش رها کردم تا ضجه‌های بی‌کسی‌ام را کسی نشنود. 💠 دیگر تب و تشنگی از یادم رفته و پنهان از چشم همه، از هر آنچه بر دلم سنگینی می‌کرد به خدا شکایت می‌کردم؛ از پدر و مادر جوانم به دست تا عباس و عمو که مظلومانه در برابر چشمانم پَرپَر شدند، از یوسف و حلیه که از حال‌شان بی‌خبر بودم و از همه سخت‌تر این برزخ بی‌خبری از عشقم! قبل از خبر ، خطش خاموش شد و حالا نمی‌دانستم چرا پاسخ دل بی‌قرارم را نمی‌دهد. در عوض خوب جواب جان به لب رسیده ما را می‌داد و برای‌مان سنگ تمام می‌گذاشت که نیمه‌شب با طوفان توپ و خمپاره به جان‌مان افتاد. 💠 اگر قرار بود این خمپاره‌ها جانم را بگیرد، دوست داشتم قبل از مردن نغمه را بشنوم که پنهان از چشم بقیه در اتاق با حیدر تماس گرفتم، اما قسمت نبود این قلب غمزده قرار بگیرد. دیگر این صدای بوق داشت جانم را می‌گرفت و سقوط نفسم را خفه کرد. دیوار اتاق به‌شدت لرزید، طوری‌که شکاف خورد و روی سر و صورتم خاک و گچ پاشید. 💠 با سر زانو وحشتزده از دیوار فاصله می‌گرفتم و زن‌عمو نگران حالم خودش را به اتاق رساند. ظاهراً خمپاره‌ای خانه همسایه را با خاک یکی کرده و این فقط گرد و غبارش بود که خانه ما را پُر کرد. ناله‌ای از حیاط کناری شنیده می‌شد، زن‌عمو پابرهنه از اتاق بیرون دوید تا کمک‌شان کند و من تا خواستم بلند شوم صدای پیامک گوشی دلم را به زمین کوبید. 💠 نگاهم پیش از دستم به سمت گوشی کشیده شد، قلبم به انتظار خبری از افتاد و با چشمان پریشانم دیدم حیدر پیامی فرستاده است. نبض نفس‌هایم به تندی می‌زد و دستانم طوری می‌لرزید که باز کردن پیامش جانم را گرفت و او تنها یک جمله نوشته بود :«نرجس نمی‌تونم جواب بدم.» 💠 نه فقط دست و دلم که نگاهم می‌لرزید و هنوز گیج پیامش بودم که پیامی دیگر رسید :«می‌تونی کمکم کنی نرجس؟» ناله همسایه و همهمه مردم گوشم را کر کرده و باورم نمی‌شد حیدر هنوز نفس می‌کشد و حالا از من کمک می‌خواهد که با همه احساس پریشانی‌ام به سمتش پَر کشیدم :«جانم؟» 💠 حدود هشتاد روز بود نگاه را ندیده بودم، چهل شب بیشتر می‌شد که لحن گرمش را نشنیده بودم و اشتیاقم برای چشیدن این فرصت در یک جمله جا نمی‌شد که با کلماتم به نفس نفس افتادم :«حیدر حالت خوبه؟ کجایی؟ چرا تلفن رو جواب نمیدی؟» انگشتانم برای نوشتن روی گوشی می‌دوید و چشمانم از شدت اشتیاق طوری می‌بارید که نگاهم از آب پُر شده و به سختی می‌دیدم. 💠 دیگر همه رنج‌ها فراموشم شده و فقط می‌خواستم با همه هستی‌ام به فدای حیدر شوم که پیام داد :«من خودم رو تا نزدیک رسوندم، ولی دیگه نمی‌تونم!» نگاهم تا آخر پیامش نرسیده، دلم برای رفتن سینه سپر کرد و او بلافاصله نوشت :«نرجس! من فقط به تو اعتماد دارم! خیلی‌ها رو خریده.» 💠 پیامش دلم را خالی کرد و جان حیدرم در میان بود که مردانه پاسخ دادم :«من میام حیدر! فقط بگو کجایی؟» که صدای زهرا دلم را از هوای حیدر بیرون کشید :«یه ساعت تا مونده، نمی‌خوابی؟» نمی‌خواستم نگران‌شان کنم که گوشی را میان مشتم پنهان کردم، با پشت دستم اشکم را پاک کردم و پیش از آنکه حرفی بزنم دوباره گوشی در دستم لرزید. 💠 دلم پیش اضطرار حیدر بود، باید زودتر پیامش را می‌خواندم و زهرا تازه می‌خواست درددل کند که به در تکیه زد و زمزمه کرد :«امّ جعفر و بچه‌اش شدن!»... ✍️نویسنده: 🆔 @shohada_tmersad313
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⭕️ صوت کمتر شنیده شده از نخستین پیام بی‌سیم به ‎ قرارگاه فتح، هنگام ورود رزمندگان به ‎خرمشهر 💐سوم خرداد ١٣٦١ سالروز آزادسازی خرمشهر گرامی باد 🆔 @shohada_tmersad313
🔺 🔸ترکشي به سينه‌ش خورده بود . برده بودنش برای آخرين عمل جراحي. قبل از عمل بلند شد که بره؛ بهش گفتن : بمون! بعد از عمل مرخصت مي‌کنن؛ اينجوري خطرناکه. گفت: «وقتي اسلام در خطر باشه من اين سينه رو نمي خوام...» 👈خاطره اي از زندگي خلبان شهيد احمد کشوري 📚برگرفته از شمیم یار ۹۲ 🆔 @shohada_tmersad313
🌹 محمد‌علی جهان‌آرا: بچه‌ها؛ اگر شهر سقوط کرد، نگران نباشید؛ دوباره فتح می‌کنیم! 👈مراقب باشید ایمانتان سقوط نکند! 🆔 @shohada_tmersad313
🔸شهید مدافع حرم هادی ذولفقاری 🔹از زندگی پرماجرای هادی، از ورزش و کار فرهنگی و فلافل فروشی و طلبگی در نجف و ... خاطره های زیادی میشه نقل کرد. اما شاید این حرفش از همه موثر تر باشه هادی میگفت: باید حواسمون به چشم هامون باشه، نگاه به نامحرم باعث میشه راه شهادت بسته بشه... 🌹 🆔 @shohada_tmersad313
💐 عید فطر و جشن طاعت بر ره‌یافتگان ضیافت الهی مبارک باد💐 🆔 @shohada_tmersad313
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💌 پای کلام طیبه شهید 🌷عبدالحسین داستان ایمچـه: فقط بدانید عـزت و شرف فرزندتان همین است و در آخـــــر بدانید باید عده ‌ای شوند باید عده‌ای بســوزند تا اســــــلام باشد پس‌ چه بهتر اینکه فرزندی از تبار شما باشد. 🆔 @shohada_tmersad313
🍃🌹 شما بین ما غریب بودید حاج احمد آقا. تا وقتی زنده بودید هیچ جا نگفتید که اولین فرمانده‌ای که وارد خرمشهر شد و آن را فتح کرد شما بودید. حاج قاسم سلیمانی در مورد شما گفته بود: تصورم این بود وقتی خبر شهادت احمد گفته شد، حداقل تیتر همه روزنامه‌ها باید این باشد که فاتح خرمشهر شهید شد. 🌹 🆔 @shohada_tmersad313
✍️ 💠 خبر کوتاه بود و خاطره خمپاره دقایقی قبل را دوباره در سرم کوبید. صورت امّ جعفر و کودک شیرخوارش هر لحظه مقابل چشمانم جان می‌گرفت و یادم نمی‌رفت عباس تنها چند دقیقه پیش از شیرخشک یوسف را برایش ایثار کرد. مصیبت همسایه‌ای که درست کنار ما جان داده بود کاسه دلم را از درد پُر کرد، اما جان حیدر در خطر بود و بی‌تاب خواندن پیامش بودم که زینب با عجله وارد اتاق شد. 💠 در تاریکی صورتش را نمی‌دیدم اما صدایش از هیجان خبری که در دلش جا نمی‌شد، می‌لرزید و بی‌مقدمه شروع کرد :«نیروهای مردمی دارن میان سمت آمرلی! میگن گفته آمرلی باید آزاد بشه و دستور شروع عملیات رو داده!» غم امّ جعفر و شعف این خبر کافی بود تا اشک زهرا جاری شود و زینب رو به من خندید :«بلاخره حیدر هم برمی‌گرده!» و همین حال حیدر شیشه را شکسته بود که با نگاهم التماس‌شان می‌کردم تنهایم بگذارند. 💠 زهرا متوجه پریشانی‌ام شد، زینب را با خودش برد و من با بی‌قراری پیام حیدر را خواندم :«پشت زمین ابوصالح، یه خونه سیمانی.» زمین‌های کشاورزی ابوصالح دور از شهر بود و پیام بعدی حیدر امانم نداد :«نرجس! نمی‌دونم تا صبح زنده می‌مونم یا نه، فقط خواستم بدونی جنازه‌ام کجاست.» و همین جمله از زندگی سیرم کرد که اشکم پیش از انگشتم روی گوشی چکید و با جملاتم به رفتم :«حیدر من دارم میام! بخاطر من تحمل کن!» 💠 تاریکی هوا، تنهایی و ترس توپ و تانک پای رفتنم را می‌بست و زندگی حیدر به همین رفتن بسته بود که از جا بلند شدم. یک شیشه آب چاه و چند تکه نان خشک تمام توشه‌ای بود که می‌توانستم برای حیدر ببرم. نباید دل زن‌عمو و دخترعموها را خالی می‌کردم، بی‌سر و صدا شالم را سر کردم و مهیای رفتن شدم که حسی در دلم شکست. در این تاریکی نزدیک سحر با که حیدر خبر حضورشان را در شهر داده بود، به چه کسی می‌شد اعتماد کنم؟ 💠 قدمی را که به سمت در برداشته بودم، پس کشیدم و با ترس و تردیدی که به دلم چنگ انداخته بود، سراغ کمد رفتم. پشت لباس عروسم، سوغات عباس را در جعبه‌ای پنهان کرده بودم و حالا همین می‌توانست دست تنهای دلم را بگیرد. شیشه آب و نان خشک و نارنجک را در ساک کوچک دستی‌ام پنهان کردم و دلم برای دیدار حیدر در قفس سینه جا نمی‌شد که با نور موبایل از ایوان پایین رفتم. 💠 در گرمای نیمه‌شب تابستان ، تنم از ترس می‌لرزید و نفس حیدرم به شماره افتاده بود که خودم را به سپردم و از خلوت خانه دل کندم. تاریکی شهری که پس از هشتاد روز ، یک چراغ روشن به ستون‌هایش نمانده و تلّی از خاک و خاکستر شده بود، دلم را می‌ترساند و فقط از (علیه‌السلام) تمنا می‌کردم به اینهمه تنهایی‌ام رحم کند. 💠 با هر قدم حضور عباس و عمو آتشم می‌زد که دیگر مردی همراهم نبود و باید برای رهایی یک‌تنه از شهر خارج می‌شدم. هیچکس در سکوت سَحر شهر نبود، حتی صدای گلوله‌ای هم شنیده نمی‌شد و همین سکوت از هر صدایی ترسناک‌تر بود. اگر نیروهای مردمی به نزدیکی آمرلی رسیده بودند، چرا ردّی از درگیری نبود و می‌ترسیدم خبر زینب هم شایعه داعش باشد. 💠 از شهر که خارج شدم نور اندک موبایل حریف ظلمات محض دشت‌های کشاورزی نمی‌شد که مثل کودکی از ترس به گریه افتادم. ظاهراً به زمین ابوصالح رسیده بودم، اما هر چه نگاه می‌کردم اثری از خانه سیمانی نبود و تنها سایه سنگین سکوت شب دیده می‌شد. وحشت این تاریکی و تنهایی تمام تنم را می‌لرزاند و دلم می‌خواست کسی به فریادم برسد که خدا با آرامش آوای صبح دست دلم را گرفت. در نور موبایل زیر پایم را پاییدم و با قامتی که از غصه زنده ماندن حیدر در این تنهاییِ پُردلهره به لرزه افتاده بود، به ایستادم. 💠 می‌ترسیدم تا خانه را پیدا کنم حیدر از دستم رفته باشد که نمازم را به سرعت تمام کردم و با که پاپیچم شده بود، دوباره در تاریکی مسیر فرو رفتم. پارس سگی از دور به گوشم سیلی می‌زد و دیگر این هیولای وحشت داشت جانم را می‌گرفت که در تاریک و روشن طلوع آفتاب و هوای مه گرفته صبح، خانه سیمانی را دیدم. 💠 حالا بین من و حیدر تنها همین دیوار سیمانی مانده و در حصار همین خانه بود که قدم‌هایم بی‌اختیار دوید و با گریه به خدا التماس می‌کردم هنوز نفسی برایش مانده باشد. به تمنای دیدار عزیزدلم قدم‌های مشتاقم را داخل خانه کشیدم و چشمم دور اتاق پَرپَر می‌زد که صدایی غریبه قلبم را شکافت :«بلاخره با پای خودت اومدی!»... ✍️نویسنده: 🆔 @shohada_tmersad313