بسم رب الشهدا #مجنون_من_کجایی؟ #قسمت_دوازدهم رواے رقیه ساعت ۱۰ تو معراج الشهدا جلسه داشتیم الانم با داداش تو راه معراجیم وارد معراج الشهدا تو اتاق اصلی معراج که مخصوص همین جلسات است شدیم داداشم عادتش بود جایی که خواهران باشن چندبار یاالله میگه ساعت ۱۰بود حاج آقا کریمی وارد شد همه به احترامش بلند شدیم با برادران دست داد حاج آقا :بسم الله الرحمن الرحیم بچه ها ببنید قراره همتون جزو بچه ها جمع آوری آثار شهدا بشید دوتا خانم و یه آقا اما تیم اصلی مون فقط یه خانم -یه آقا هستن اسامی تک تک خونده میشود حاج آقا کریمی :اما تیم اصلی سیدمجتبی حسینی و رقیه جمالی جزو تیم اصلی هستن همه بچه ها رفتن منو آقای حسینی موندیم حاج آقا:بچه ها شما دوتا خیلی وظیفتون سنگینه همه این لیست فرمانده هستن ازتون توقع کار عالی دارم نه مصاحبه معمولی منو آقای حسینی اصلا سربلند نکردیم حاج آقا: خوب بچه ها من دارم میرم مزارشهدا اگه میخاید بیاید یاعلی البته حسین آقا میاد سرراهم میریم دنبال دخترم -آخجون حسنا میاد بامــــاهمـــراه باشــید🌹 @shohda_shadat

#هوالعشق❤️ #خانم_خبرنگار_و_آقای_طلبه #قسمت_دوازدهم از اتاق پرو بیرون اومدم. _آقا بی زحمت این مانتو رو حساب کنید. فروشنده مشغول تا زدن مانتو شده و توی پلاستیک گذاشت و گفت : نقد یا کارت میکشید؟ _کارت میکشم. کارتمو دادم دستش و رمزو گفتم و منتظر شدم کارش تموم شه. پلاستیک مانتو و کارتمو بهم داد و گفت : بفرمایید مبارکتون باشه. _ممنون. از مغازه که بیرون اومدم و دیدم سید مقابل همون مانکنی وایساده که همین مانتویی که گرفتم تنشه😐 _داداشم اینا نیومدن؟ با صدای من سید هم جا خورد هم به طرفم برگشت و گفت : نه هنوز همون مغازن😐 _مگه این دختره چقدر میخره آخه😡 سید: شما فقط کل خریدتون همین مانتو بود؟ شالی روسری چیزی نمیخواید بخرید؟ _شما از کجا میدونید من فقط مانتو گرفتم و شال و روسری نگرفتم😳 سید: مغاره ای که رفتید مانتو فروشی بود فقط😏 این مغازه رو به رو شال و روسری های قشنگی داره . میخواید نگاه کنید؟ _چشم بریم سید منو برد توی یه مغازه شال و روسری فروشی جنسای خوبی بود همه رو نگاه کردم ولی فقط دوتا از روسری ها نظرمو جلب کرد. هر دوشونو با دقت داشتم نگاه میکردم که سید گفت : بنظرم این یکی قشنگ تره و بیشتر بهتون میاد(اوه اوه بچه ها سید از دست به در رفت😱) منظور سید روسری توی دست چپم بود یه ساتن بزرگ با ترکیب رنگای آبی و قرمز و خردلی. خیلی قشنگ بود😍 _خانوم این روسری رو حساب میکنید فروشنده: چه خوش سلیقه عزیزدلم😍 چشم الان سید سریع کارتشو دست خانوم فروشنده داد و رمزو گفت😳 _چرا این کارو کردید😳 سید: کار خاصی نکردم قابل نداره _به علی میگم باهاتون حساب کنه😡 روسری رو تا کرد با کارت سید بهمون داد. پسره پرو... فکر کرده من گدام که پول روسری رو حساب میکنه😡 قدمامو تند کردم تا ازش فاصله بگیرم علی و فاطیم بالاخره دل از مغازه کندن و اومدن بیرون😒 _سه ساعته دارید چه.... 😳حرف تو دهنم ماسید علی با سه تا پلاستیک بزرگ فاطیم با دوتا بود😳 سید: علی داداش😳 مگه رفتید خرید عروسی🤔 علی: چی بگم والا☹️ فاطی: حالا مگه چقدر خرید کردیم 😳 _به سنگ پای قزوین گفتی زکی😁 فاطی: دوس دارم😊 از پاساژ بیرون اومدیم. ساعت ۱۱ شب بود. سید: بچه ها بریم خونه مامان زنگ زد گفت بیاید شام . علی: ممنون داداش بریم. واقعا کلی شرمندمون کردی😔 سید: دشمنت شرمنده داداش☺️ #قسمت_دوازدهم_سید_مهربون_طوری #دوستانتون_رو_تگ_کنید #خدا_ایستاده_ها_رو_به_پا_هم_نوشته @shohda_shadat

‍ #رمان_بانوی_پاک_من #قسمت_دوازدهم "کارن" شب مامانو کشیدم کنار و بهش گفتم که موندن تو این خونه برام عذابه اما مامان اصرار داشت بمونیم چون بعد سال ها میدیدشون.منم پامو کردم تو یک کفش که من ازاین خونه میرم شما دوست داشتی بمون. ازفرداشم افتادم دنبال خونه اما مگه پیدا میشد؟اگرم بود برای مجرد ها جایی نداشتن.این چه وضعشه؟جوونا با هرسرو وضعی راه میرن تو خیابون اونوقت حق اجاره دادن خونه به مجردا رو ندارن.واقعاعجیب بود. رسیدم خونه دیدم مادرجون داره با تلفن حرف میزنه.فقط صدای مادرجون میومد. _قربونت برم مادر که انقدر گلی. _... _نه فدات بشم این چه حرفیه حتما درگیر بودی دیگه مادر فدای سرت‌ _... _آره آره هستن گلم هروقت دوست داشتی بیا. _... _نه چه مزاحمتی عزیزمادر؟تو رحمتی. _... _چشم عزیزم حتما.قربونت برم مواظب خودت باش.سلامم برسون. _... _حتما حتما.خدانگهدارت. رفتم تو و گفتم:کی بود هماجون که انقدر قربون صدقش میرفتی!؟چشم خان سالار روشن. خندید و اومد جلو بغلم کرد،گفت:ازدست تو پسر.دخترداییت بود.زهراخانم. _همون چادریه؟ _اره مادر خیلی خانومه زنگ زد هم عذرخواهی کرد که نیومده هم اینکه سلام رسوند بهتون. تودلم گفتم:میخوام نرسونه دختره امل. رفتم تو اتاقم و درگیر لب تاب و آهنگام شدم.چند تا آهنگ قشنگ دانلود کرده بودم که داشتم گوش میدادم. دراتاق زده شد و مامان اومد تو. _در داره اینجاها. اومد تو و نشست رو تخت. _واسه اومدن تو اتاق پسرم باید اجازه بگیرم؟ هوفی کشیدم و گفتم:چیکار داری؟ _خونه بهت ندادن نه؟ _خوشحالی؟ باحرص گفت:این چه وضع حرف زدن با مادرته؟ _مامان بس کن تروخدا اعصاب ندارما. دید به نتیجه ای نمیرسه ازاتاقم رفت بیرون #نویسنده_زهرا_بانو #کپی_با_ذکر_نویسنده_جایز_است🍃 بامــــاهمـــراه باشــید🌹 @shohda_shadat

💜رمـــــان: در حوالـےعطــرِیــاس💜 #قسمت_دوازدهم #هوالعشق ‎چشمامو سریع انداختم پایین گرچه سر اونم پایین بود، باز عطرش به تندی منو از نفس انداخت ‎مهسا که تعلل منو دید گفت: چیزی شده عباس آقا؟ ‎همونطوری که سرش پایین بود گفت: چند لحظه می خاستم وقتتون رو بگیرم معصومه خانم، اگه اجازه بدین البته ‎احساس کردم دهانم خشک شده، آروم بلند شدم و دنبالش با فاصله ی یه متری راه افتادم!! حتی برنگشتم عکس العمل مهسا رو ببینم ‎چند قدم که از مهسا دور شدیم و انگار تشخیص داد که دیگه مهسا صدامونو نمیشنوه گفت: واقعا عذر میخام، میدونم کارم درست نیست ... ولی منو ببخشین باید یه چیز مهمی رو بهتون میگفتم قبل اینکه دیربشه ... راستش ... راستش ... ‎وای که چقدر حاشیه میره حال منو درک نمیکنه خب ادامشو بگو دیگه .. 😓 ‎از گوشه چشم دیدم که دستشو به پیشونیش کشید و گفت: میخاستم قبل خاستگاری رسمی که میایم خونتون حرفمو بزنم ‎خاستگاری!!! پس مهسا درست میگفت ..کمی سکوت کرد انگار منتظر تاییدی از من بود، دیگه دیدم از چند ثانیه ام داره سکوتش طول میکشه، به زور زبونم و تو دهن خشکم چرخوندم و گفتم: بفرمایین ‎با این که با فاصله ایستاده بودیم و هر دومون سرامون پایین بود ولی احساس می کردم اصلا ازین وضع رضایت نداره ‎- خب راستش ... راستش مادرم، چطوری بگم، مادرم... ‎وای که دیگه داشتم کلافه می شدم، یکی از عطر یاسش که در فاصله چند قدمی داشت دیوونم میکرد یکی ام از حاشیه رفتن و این دست اون دست کردنش ‎- مادرم شما رو به من معرفی کرد برای ازدواج، من امسال می خاستم شمال بمونم اما بخاطر اینکه قبل خاستگاری رسمی باهاتون یه صحبت مهم کنم اومدم ‎دیگه اعصابم داغون شده بودم، وای که سمیرا جات خالی که بهت بگم آقای یاس رفته رو مخم! دیگه کنترلمو از دست دادمو گفتم: میشه سریع حرفتونو بزنین الان دو دقیقه است که فقط دارین حاشیه میرین ‎انگار متوجه کلافگیم شد که سریع گفت: نه نه من منظوری ندارم، فقط آخه خودمم نمی دونم چرا اینجوری شدم، یعنی چی بگم، نمیدونم چرا حس میکنم حالم خوب نیست ... ‎دستشو بین موهاش کشید و گفت: نه یعنی حالم، اصلا ولش کنین، من ... ‎نمی دونم چرا در اوج کلافگیم داشت از حرکاتش خنده ام می گرفت، سرمو چرخوندم و به مهسا نگاه کردم، لبخندی رو لبم نشست خداروشکر خودشو با موبایل سرگرم کرده و حواسش به ما نیست ‎💌نویسنده: بانوگل نرگــــس بامــــاهمـــراه باشــید🌹 ♥️•°‌‌‌‌|‌ⓙⓞⓘⓝ↓ @shohda_shadat

#رمان_مسافر_عاشق❤️ #قسمت_دوازدهم با لرزش موبایل بہ حال خود مے آیم جواب میدهم : بلہ؟ _مریم بیا وسایلو بزاریم هتل دوباره بیایم پاڪ یادم رفتہ بود ڪہ همہ ے کیف و کولہ ها در دست توست! خنده ام میگیرد و پاسخ میدهم : اے واے ببخشید!...باشہ آقا آلان میام! از جایم بلند میشوم و دستم را روے سینہ ام می گذارم و سلامے مے دهم و از حرم خارج مے شوم...را نزدیڪ حوض صحن پیدایت میکنم هنوز مرا ندیده اے و بہ دنبالم میگیردے... بہ سمتت مے آیم نزدیڪ کہ میشوم بہ شوخے میگویم : آهاے بینم! دنبال کی میگردے؟ رویت را بہ سمت صدایم بر میگردانے و لبخندے گرم میزنے ساڪ هارا از روے زمین بر میداریم بہ طرف در خروجے حرکت میکنیم بین راه میگویی : زیارت کردے؟ سیر شدے؟ _سیر ڪہ نشدم ولے بریم باز بیایم! با گوشہ ے چشمم بہ صورتت دقیق میشوم...انگار گوشہ ے چشمانت خیس اند! پس تو هم حسابے دلتنگ شده بودے! * * * * * * خودت را روے تخت مے اندازے و نفس عمیقے میکشے...چادر و روسرے ام را بر میدارم و یڪے یڪے ساک هارا مرتب میکنم و وسایل مورد نیازمان را بیرون می آورم... تو هم دستت را زیر سرت می گذارے و بہ سقف خیره میشوے! مشغول کارم میشوم...یڪ آن از جا میپرے و حولہ و لباست را از کنارم بر میدارے و بہ سمت حمام میروے... حرکتت ناگهانے و خنده دار بود! از ترس دستم را روے قلبم میگذارم و با تعجب و اندکے خنده نگاهت میکنم و زیر لب میگویم : دیوونہ...! بے پاسخ فقط گذرا لبخندے میزنے و وارد حمام میشوے لباس هایم را تا میکنم و در گوشہ اے مے گذارم بعد از اتمام کارم از جایم بلند میشوم و پرده هارا کنار میزنم لا بہ لاے ساختمان ها و خانہ ها بہ دنبال حرم میگردم اما پیدا نیست! باد گرمے بہ صورتم میخورد و موهایم را تکان میدهد حس خوبے وجودم را فرا میگیرد...همانطور مقابل پنجره می ایستم و چشم هایم را می بندم و نفس عمیقے مے کشم... _مریـــــــــم صدایت همراه با شرشر آب بلند میشود پرده هارا کنار میکشم و پاسخت را می دهم... حولہ ے کوچکے می خواستے و من هم برایت مے برم! لبہ ے تخت می نشینم و منتظرت مے شوم نویسنده : خادم الشـــــــــــ💚ـــهدا 💌 @M_khademshohada بامــــاهمـــراه باشــید🌹 ♥️•°‌‌‌‌|‌ⓙⓞⓘⓝ↓ @shohda_shadat

#هوالعشــــــق❤ #رمان_عاشقانه_مذهبی #قسمت_دوازدهم 🌹 چاقوبزرگےڪه دسته اش ربان صورتےرنگےگره خورده بوددستت میدهندوتاڪیدمیڪنندڪه باید ڪیڪ را #باهم ببرید. لبخندمیزنـےونگاهم میڪنے،عمق چشمهایت انقدرسرداست ڪه تمام وجودم یخ میزند... #بازیگرخوبی_هستی.😔 _ افتخارمیدی خانوم؟ وچاقوراسمتم میگیری... دردلم تڪرارمیڪنم خانوم❣😢..خانومِ تو!...دودلم دستم راجلو بیاورم.میدانم دروجودتوهم اشوب است.تفاوت من باتوعشق وبـےخیالیست‌❣نگاهت روی دستم سرمیخورد.. _ چاقو دست شما باشه یامن؟ فقط نگاهت میڪنم.دسته چاقورادردستم میگذاری ودست لرزات خودت راروی مشت گره خورده ی من!... دست هردویمان یخ زده.باناباوری نگاهت میڪنم. اولین تماس ما..#چقدرسردبود!😭 باشمارش مهمانان لبه ی تیزش رادرڪیڪ فرومیبریم وهمه صلوات میفرستند. زیرلب میگویـے: یڪےدیگه.!وبه سرعت برش دوم را میزنے.اماچاقوهنوز به ظرف کیک نرسیده به چیزی گیرمیڪند❣ بااشاره زهراخانوم لایه روی ڪیڪ راڪنارمیزنـےوجعبه شیشه ای ڪوچڪےرابیرون میڪشـے.درست مثل داستانها. مادرم ذوق زده بمن چشمڪ میزند ڪاش میدانست دخترڪوچڪش وارد چه بازی شده است. درجعبه رابازمیڪنـےوانگشترنشانم رابیرون میاوری.نگاه سردت میچرخد روی صورت خواهرت زینب. اوهم زیرلب تقلب میرساند:دستش کن! اماتو بـےهیچ عڪس العملےفقط نگاهش میڪنـے.. اڪراه داری ومن این رابه خوبـےاحساس میڪنم. زهراخانوم لب میگزد وبرای حفظ آبرومیگوید: _ علـــےجان!مادر!یه صلوات بفرست وانگشتررو دست عروست ڪن❣ من باززیرلب تکرارمیکنم.عروست!عروس علی اکبر!صدای زمزمه صلواتت رامیشنوم. رومیگردانـےبایڪ لبخندنمایشـے،نگاهم میڪنے،دستم رامیگیری وانگشتر دادردست چپم میندازی.ودوباره یڪ صلوات دسته جمعی دیگر 🌹 فاطمه هیجان زده اشاره میڪند: _ دستش رونگه دارتو دستت تاعکس بگیرم. میخندی وطوری ڪه طبیعـےجلوه کند دستت راکنار دستم میگذاری... _ فکر کنم اینجوری عکس قشنگ تربشه! فاطمه اخم میکند: _ عه داداش!...بگیردست ریحانو... _ توبگیر بگو چشم!..اینجوری توکادر جلوش بیشتره... _ وا!...خب عاخه... دستت را بسرعت دوباره میگیرم و وسط حرف فاطمه میپرم _ خوب شد؟ چشمڪی میزند ڪه: _ عافرین بشما زن داداش... نگاهت میکنم.چهره ات درهم رفته.خوب میدانم که نمیخواستـےمدت طولانـےدستم رابگیری... هردومیدانیم همه حرڪاتمان سوری وازواقعیت به دور است. امامن تنهایڪ چیزرامرور میڪنم.آن هم اینڪه توقراراست 3ماه همسرمن باشـے!اینڪه 90روز فرصت دارم تاقلب تورا مالڪ شوم. #اینک_عاشقی_کنم_تورا!! اینڪه خودم رادراغوشت جاکنم. باید هرلحظه توباشـےوتو!❤ فاطمه سادات عڪس راکه میگیردباشیطنت میگوید:یڪم مهربون تربشینید! ومن ڪه منتظرفرصتم.سریع نزدیڪت میشوم..شانه به شانه, نگاهت میڪنم.چشمهایت رامیبندی ونفست راباصدا بیرون میدهـے. دردل میخندم ازنقشه هایـےبرایت ڪشیده ام.برای توڪه نه! #برای_قلبت💞 #ادامه_دارد. . نویسنده : #میم_سادات_هاشمی #منبع:رمان عاشقانه مذهبی بامــــاهمـــراه باشــید🌹 ☃❄️•°‌‌‌‌|‌ⓙⓞⓘⓝ↓ @shohda_shadat

#رمان_عقیق #قسمت_دوازدهم فصل دوم( آیات) _اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم،اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم،اللهم صل علی محمد و آل محمد وعجل فرجهم صدا صلوات فرستادن های ریزش قطع میشود ... سرم را از پرونده اش بالا می آورم و به صورت چروکیده اما نورانی اش نگاه میکنم ... هروقت نگاهم به نگاهش می افتد درک میکنم چه دعای خیری است که میگویند پیر شی الهی، لبخند میزند لبخند میزنم و میپرسم: چی شد نرجس جان؟ قطع کردی صدای صلواتهای خوشگلتو؟ چشمش را که به چشمهایم خیره است پایین می آورد و پایین و پایین تر تا یک وجب پایین تر از گردنم و خیره به همان نقطه میگوید حواسم یه لحظه رفت پی عقیقت! من هم چشمانم را از چشمانش میگیریم و گردنم را خم میکنم و حواسم را میدم پی عقیق از گردنم بیرون زده. با لبخند میگوید: انگشترش مردونه است!! مد شده به جای پلاک ازش استفاده کنی؟ پرونده اش را میبندم و قطره چکان سرمش را تنظیم میکنم و بعد کنار تختش مینشینم و دستهایش را میگیرم و نجوا میکنم: نه عزیز خانم مد نشده!! اینی که از گردن زده بیرون رگ گردنه! شاهرگ حیاته یه چیز عزیز از یه کس عزیز!! انگشتر نماز بابا بزرگمه که رسید به بابام و منم از بابام گرفتم... با دستش عقیق را لمس کرد و چشمهایش را بست... لبخندش پر رنگ تر شد و گفت:انگشت چهارم دست چپ عقیق انداختن ثواب داره وقت نماز... زمزمه میکنم:آره انگشت چهارم دست چپ عقیق انداختن ثواب داره وقت نماز... دوباره تسبیح تربتش را میچرخاند و صلوات زمزمه میکند و در هما حین میپرسد: مامان عمه ات چطوره؟ پتوی رویش را مرتب میکنم و میگویم: اونم خوبه از من و تو سالم تره... میپرسد:هنوز هم نمیخواد ازدواج کنه؟ #ادامه_دارد. نویسنده: #نیل2 **** ☃❄️•°‌‌‌‌|‌ⓙⓞⓘⓝ↓ @shohda_shadat

#رمان_من_با_تو #قسمت_دوازدهم چندتا خانم در حال رفت و آمد بودن. براے اینڪہ حرف هاے عاطفہ رو نشنوم بہ سمتشون رفتم و بلند سلام ڪردم. همہ نگاهم ڪردن و جوابم رو دادن. نگاهے بہ اطراف انداختم تا مادرم رو پیدا ڪنم. مادرم تو آشپزخونہ ڪنار خالہ فاطمہ مادر عاطفہ و عطیہ ایستادہ بود و صحبت میڪرد. بہ سمتشون رفتم. وارد آشپزخونہ شدم و سلام ڪردم. خالہ فاطمہ و عطیہ بہ سمتم برگشتن. خالہ فاطمہ گونہ هام رو بوسید و گفت:ڪجایے تو دختر؟چند روزہ ازت خبرے نیس! قبل از اینڪہ چیزے بگم مادرم گفت:خودشوهمونطور ڪہ یڪے از بندهاے ڪولہ م رو روے شونہ م مینداختم ڪاڪائو رو داخل دهنم گذاشتم با عجلہ از پلہ ها پایین رفتم،تقریبا از روے پلہ هاے مے پریدم،تو همون حین چادرم رو سر ڪردم. #نویسنده :لیلا سلطانی @shohda_shadat

🦋 #رمان_روژان 🍄 📝نویسنده: #زهرا_فاطمی☔️ 🖇 #قسمت_دوازدهم ساسان رهایم کرد .به او نگاهی کردم دیگر اثری از لبخندش نبود احساس کردم از دستم ناراحت شده .گفتم: _حرف بدی زدم. در حالی که سعی میکرد لبخند بزند ولی چندان هم موفق نبود گفت: _نه عزیزم .بیاید بریم داخل همگی باهم به داخل ساختمان رفتیم . با تعجب به اطرافم نگاه کردم .دخترانی را دیدم که لباسهایی نامناسب و باز پوشیده بودند و صورتشان غرق آرایش بود و پسرانی با تیپ های عجیب و غریب که در حال بگو و بخند بودند. نگاه کلافه ام را به ساسان و رهام دوختم. رهام لبخندی زد و گفت: _من کنارتم عزیزم نگران نباش.بیا بریم بشینیم به رویش لبخندی زدم .ساسان که رو به رویم ایستاد گفت: _میتونی بری تو یکی از اتاق ها لباست رو عوض کنی _نه ممنون. رهام گفت: _حداقل مانتوت رو دربیار بده به یکی از خدمتکارها ببره بزاره تو یکی از اتاق ها _باشه. مانتو را به ارامی از تنم در آوردم و به خدمتکاری که با اشاره ساسان به سمتمان آمده بود دادم تا ببرد. تازه روی یکی از مبل ها نشسته بودیم که دختری به ما نزدیک شد. چهره غرق آرایشش زیادی مضحک بود و لباسش که بیش از حد باز بود زیادی جلب توجه میکرد . به عنوان یک همجنس از دیدن او با این لباس خجالت کشیدم و عرق شرم بر پیشانی ام نشسته بود. وقتی به ما رسید همانند حیوان زیبایی به نام میمون از درختی به نام ساسان آویزان شد و گفت: _ساسان جونم معرفی نمیکنی؟ ساسان که نگاه متعجب من را شکار کرده بود او را کمی از خودش دور کرد و گفت: _رهام رو که میشناسی و این خانم زیبا هم خواهرشون روژان خانم هستند. رهام در حالی که دستم را گرفته بود گفت: _سلام پری .میبینم تو هم که اینجایی .فکرمیکردم الان باید شیفت شب باشی پری خندید و گفت: _مگه میشد گودبای پارتی ساسان رو از دست بدم.هنوز عشقم نرفته دلم براش تنگ شده در حالی که دلم میخواست بخاطر لحن لوس پری زیر خنده بزنم رویم را از او برگرداندم تا نزنم زیر خنده. رهام که متوجه حالم شده بود آهسته در گوشم گفت: _نترکی بمونی رو دستم با تمام شدن حرفش بلند خندیدم که رهام را هم به خنده انداخت,دستم را فشرد و اهسته گفت: _ کوفت.جمع کن خودتو پری با حرص گفت: _روژان جون چیز خنده داری دیدی _نه عزیزم رهام یه جک بامزه گفت خندیدم . پری رو به ساسان کرد و گفت: _عشقم نمیای بریم برقصیم ساسان نگاهی به من انداخت و با حرص گفت: _تو برو راحت باش.درضمن من عشقت نیستم چندبار بگم. پری که مشخص بود از لحن عصبانی ساسان ناراحت شده و دنبال کسی میگردد تا ناراحتی اش را برسر او خالی کند ,دیواری کوتاهتر از دیوار من پیدا نکرد و گفت: _چرا شالت رو در نمیاری عزیزم.نترس کسی اینجا به بچه ها نگاه نمیکنه. _من بچه نیستم شما زیادی بزرگی مادربزرگ!! _از طرز لباس پوشیدنت مشخصه.رهام جون !خواهرت زیادی ذهنش بسته است بهتر نبود با یک پارتنر دیگه میومدی تا آبروت رو نبره. در حالی که بخاطر تمسخرش ناراحت شده بودم نگاهم به دست های مشت شده رهام و اخم های درهم ساسان افتاد. رهام در حالی که سعی میکرد صدایش رابالا نبرد به او گفت: _مواظب حرف زدنت باش پری.روژان خط قرمزمنه.کاری نکن یه جوری رسوات کنم که تو روت تفم نندازند. پری با حرص نگاهی به ساسان کرد و گفت: _تو چرا هیچی نمیگی .نمیبینی دوستت چطوری بامن حرف میزنه ساسان در حالی که ما رو ترک میکرد گفت : _حرف حق تلخه پری درحالی که بانفرت به من نگاه میکرد از ما جدا شد و رفت. سرم را روی بازوی رهام گذاشتم و گفتم: _روهی جون میدونستی عاشقتم _کوفت روهی.وظیفته عزیزم مشتی به بازوش زدم و گفتم : _بی لیاقت .حرفمو پس میگیرم اخه کی عاشق تویه اورانگوتان میشه. خندید و گفت: _خواهر دیوونه خودم!!! به جمعیت نگاه کردم که با صدای بلند آهنگ درحال رقصیدن بودند .دیگر مثل گذشته از شنیدن صدای آهنگ ذوق نمیکردم و دلم نمیخواست با انها همراه شوم . حس میکردم حال خوش آنها موقتی است و بعد از پایان این جشن دوباره غم ها به دلشان سرازیر میشود و من عجیب دلم یک شادی و نشاط دائم میخواست. دوباره به یاد استاد شمس افتادم ,از وقتی با او آشنا شدم معنی واقعی آرامش را شناختم . عجیب دلم میخواست با او صحبت کنم و بفهمم چرا انقدر احساس خلاء و پوچی میکنم . رهام به من نگاهی کرد و گفت: _آبجی کوچیکه میای بریم پیش بچه ها,صدام میکنند؟؟ _نه تو برو منم میرم تو حیاط میخوام به کسی زنگ بزنم. _باشه عزیزم .مواظب خودت باش زیاد از دراصلی دور نشو . _چشم...

#رمان_بدون_تو_هرگز ❤️ #قسمت_دوازدهم پشت ميز کوچيک چوبيش. چشمم که به کتابهاش افتاد، ياد گذشته افتادم... عشق کتاب و دفتر و گچ خوردنهاي پاي تخته، توي افکار خودم غرق شده بودم که يهو ديدم خم شده بالاي سرم. حسابي از ديدنش جا خوردم و ترسيدم، چنان از جا پريدم که محکم سرم خورد توي صورتش... حالش که بهتر شد با خنده گفت... عجب غرقي شده بودي. نيم ساعت بيشتر بالاي سرت ايستاده بودم... منم که دل شکسته... همهداستان رو براش تعريف کردم. چهرهاش رفت توي هم، همين طور که زينب توي بغلش بود و داشت باهاش بازي مي کرد... يه نيم نگاهي بهم انداخت. – چرا زودتر نگفتي؟ من فکر مي کردم خودت درس رو ول کردي، يهو حالتش جدي شد. سکوت عميقي کرد. مي خواي بازم درس بخوني؟ از خوشحالي گريهام گرفته بود باورم! نمي شد يه لحظه به خودم اومدم. – اما من بچه دارم، زينب رو چي کارش کنم؟ – نگران زينب نباش... بخواي کمکت مي کنم. ايستاده توي در آشپزخونه، ماتم برد. چيزهايي رو که مي شنيدم باور نميکردم. گريه ام گرفته بود. برگشتم توي آشپزخونه که علي اشکم رو نبينه. علي همون طور با زينب بازي مي کرد و صداي خندههاي زينب، کل خونه رو برداشته بود. خودش پيگير کارهاي من شد. بعد از سه سال، پروندهها رو هم که پدرم سوزونده بود. کلي دوندگي کرد تاسوابقم رو از ته بايگاني آموزش و پرورش منطقه در آورد و مدرسه بزرگسالان ثبت نامم کرد؛ اما باد، خبرها رو به گوش پدرم رسوند. هانيه داره برميگرده مدرسه... ساعت نه و ده شب وسط ساعت حکومت نظامي، يهو سروکله پدرم پيدا شد... صورت سرخ با چشمهاي پف کرده! از نگاهش خون ميباريد... اومد تو... #ادامه_دارد.... #نویسنده: به نقل از همسر شهید و فرزند شهید سید علی حسینی 🌸•°‌‌‌‌|‌ⓙⓞⓘⓝ↓ @shohda_shadat

#رمان_نام_تو_زندگی_من 🦋✨🌈 #قسمت_دوازدهم👌🌱 موقعيت حرف عزيز واقعاً عالي بود. لبخندي زدم كه شهاب با اخمي نگاهم كرد. شونه اي بالا انداختم و پشت ميز نشستيم. شهاب رو به روم نشسته بود و نگاهم مي كرد. اخمي كردم كه پوزخندي روي لبش نشست. با بودن شهاب نمي تونستم درست غذا بخورم. با غذام بازي مي كردم كه صداي عزيز رو شنيدم كه گفت: - چيزي شده پسرم؟ نگاهمو به شهاب دوختم كه با عصبانيت نگاهش به من بود. با تعجب نگاهش كردم كه رو به عزيز كرد و گفت: - نه خانوم اسفندياري. هنوز با تعجب نگاهش مي كردم كه نگاهشو مستقيم به چشمام دوخت. - آيه ناهارت رو خوردي بيا بيرون كارت دارم! و از پشت ميز بلند شد و بيرون رفت. - چه كار كردي، اين طور رم كرده بود؟ شونه اي بالا انداختم. - وا... منم تو كار اين يارو موندم! - بلند شو دختر برو ببين چي كارت داره. با ترس نگاهي به عزيز كردم. - مي گم عزيز نكنه بخواد بلايي سرم بياره هان؟ عزيز خنده اي كرد. - برو دختر، بادمجون ... - ا ،داشيتم عزيز؟ عزيز خنده ي بلندي سر داد كه از جام بلند شدم و از ساختمون خارج شدم. معلوم نيست چي كارم داشت؟ نگاهي به اطراف كردم كه شهابو ايستاده كنار استخر ديدم. با قدم هاي آروم به طرفش رفتم. با شنيدن صداي قدم هام با عصبانيت به طرفم برگشت. با ديدن قيافه سرخش يك قدم عقب رفتم! - واقعاً مشكل تو با من چي مي تونه باشه؟! با تعجب نگاش كردم كه يك قدم به من نزديك تر شد و من هم دو قدم به عقب رفتم. فرياد زد: - بچه بازي راه انداختي دختره ي خيره سر؟ منم مثل تو خيلي از اين بازي مسخره خوشم نمياد مي فهمي؟! زبونم قفل شده بود. فقط نگاهم به قيافه عصبي شهاب بود. - چيه، چرا اين طور نگام مي كني هـــان؟! نكنه براي جلب توجه توي غذام فلفل مي ريزي كه غذا زهرمارم بشه؟ يا اين كه مي خواي بهت توجه كنم؟ يك تاي ابروم بالا رفت. فلفل ... غذا ...؟! انگار به خودم اومده باشم نگاهمو به ساختمون دوختم. لبخندي روي لبم قرار گرفت. صداي عزيز توي سرم تكرار شد. "خودتو ضعيف نشون نده!" اخمي كردم و نگاهمو به شهاب دوختم. - صداتو بيار پايين. قدم عقب برداشته رو جلو اومدم و رو به روش ايستادم. - وقتي نه تو از من خوشت مياد نه من از تو اين مسخره بازي رو چرا تمومش نمي كني؟! بعدش تو جنبه ي خوردن غذاي تندو نداري! اون رو پاي جلب توجه من نذار! من هيچ علاقه اي براي جلب توجه ندارم! پوزخندي زدم و ادامه دادم: - بهتره ديگه تو خونه ي من صدات رو براي من بالا نبري آقـــاي شيدايي! پشتم و بهش كردم اما هنوز قدمي برنداشته بودم كه با صداي شهاب به طرفش برگشتم. شهاب پوزخندي زد. - بهتره حرفاي منو هم بشنوي خانوم كوچولو! خيره نگاهش كردم كه نگاهش رو به ساختمون دوخت. - فكر كردي عاشق چشم ابروت شدم اومدم خواستگاريت؟! يا شايد فكر كردي كه مجبورم كردن؟! قدمي به طرفم برداشت. خواست دستشو دراز كنه و به گونه ام دست بزنه كه يك قدم ازش فاصله گرفتم. - من هيچ علاقه اي به اين چيزا ندارم! من همون روز كه براي نامزدي رسمي اومدم مي خواستم عقدت كنم. مي دوني چرا؟! با تعجب نگاهش كردم. خنده ي بلندي سر داد و اشاره اي به اطراف و ساختمون كرد. - براي ايـــن! براي اون شعبـــه ها! براي تك دختر خاندان اسفندياري كه هيچ احدي نمي تونه بهش نزديك بشه جز مـــن! پوزخندي زدم. - خواب ديدي خير باشه كه به من نزديك بشي! - اين خواب رو ديدم كه اين جا ايستادم! - مطمئن باش اين خواب هيچ وقت حقيقت پيدا نمي كنه! - منو خوب نشناختي كوچولو! پوزخندي زدم و از بالا به پايين نگاهش كردم. - نه مي بينم كه شما خيلي اعتماد به نفس قويي داريد. ولي بهتره از اين رويا در بيايد كه اين خونه و ثروت بابا بزرگم حتي خود من مال تو نيستيم و نخواهم بود! - اوايل فكر مي كردم كه با بچه طرفم؟ اخم كردم و گفتم: - بدون كه با يكي كه از تو بيشتر عقل داره طرفي! شهاب پوزخندي زد. #ادامه_دارد.... @shohda_shadat💌

🌸🌿🦋🌿 🌿🌸🌿 🦋🌿 🦋 #رمان_لبخند_بهشتی 🦋 🌿 🌸نویسنده: میم بانو🌸 🌿 #قسمت_دوازدهم با شنیدن صدای آیفون به اجبار از خاطراتم بیرون کشیده میشوم . سجاد آیفون را بر میدارد _بفرما تو شهریار جان خوش اومدی . لبخندی از روی شادی میزنم و به سمت در میروم . لبخندم از دید شهروز پنهان نمی ماند . آرام نزدیکم میشود و با تن صدای پایینی در گوشم زمزمه میکند _من که اومدم چشم غره و پشت چشم نازک کردن نصیبم شد ، حالا که شهریار داره میاد میخندی و با ذوق میری به استقبالش ؟ لبخند روی لبم میماستد . عصبی نگاهش میکنم +دلم نمیخواد تو همین دیدار اول دوباره جنگ و عوا راه بیفته پس انقدر به پر و پای من نپیچ . من به آقا شهریار به چشم برادرم نگاه میکنم . با باز شدن در شهروز پوزخندی میزند _برو خان داداشت اومد . کلمه ی داداش را میکشد . سری به نشانه ی تاسف تکان میدهم و سعی میکنم حرف های شهروز را نادیده بگیرم . دوباره لبخند میزنم و به سمت در میروم . بدن ورزشکاری و قد بلند شهریار در چهار چوب در ظاهر میشود . درست مثل بچگی هایش لباس هایش را با شهروز ست کرده است . عین دو برادر دوقلو . صورتش بی اندازه به عمو محسن شباهت دارد . چشم های آبی و موهای مشکی . صورت کشیده و سفید . انگار که عمو محسن را جوان کرده اند . دست هایش را بالا می آورد و با خنده میگوید _سلام به همگی . تر خدا بلند نشید . اصلا راضی به زحمت نیستم . سر برمیگردانم و نگاهی به جمع می اندازم . همه نشسته اند فقط من و سوگل و سجاد ایستاده ایم . با این حرف شهریار همه میخندند. شهریار سلام و احوالپرسی گرمی با سجاد و سوگل میکند و بعد به سمت من می آید . لبخند مهربانی میزند _به به سلام نورا خانم مشتاق دیدار . انقدر عمو زاده هامو ندیدم چهره ی همتونو یادم رفته بود خنده ی ریزی میکنم +سلام آقا شهریار . اینکه قیافه ی مارو یادتون رفته بود که تقصیر ما نیست . حالا الان دیدید یادتون اومد . خوش اومدید بفرمایید بشینید . لبخند تصنعی میزند و با گفتن (خیلی ممنونی ) آرام و با رویی گشاده به سمت بقیه میرود . 🌿🌸🌿 《چشم چرخاندم نگاهم در نگاهش گیر کرد من تقلا کردم اما او مرا تسخیر کرد》 سامان رضایی &ادامه دارد ... 🌸🌿🦋🌿🌸🌿🦋🌿🌸🌿🦋🌿 @shohda_shadat🎀