eitaa logo
انجمن فقه و حقوق اسلامی حوزه
651 دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
56 ویدیو
80 فایل
🔶🔸انجمن فقه و حقوق اسلامی حوزه🔸🔶 📢📢 با کلیک بر روی لینک‌های زیر براحتی می‌توانید به " انجمن فقه و حقوق اسلامی حوزه " در فضای مجازی بپیوندید ⬇️ 🔵 🔷 🔹 #سروش: 🆔 sapp.ir/sijl.ir 🔵 🔷 🔹 #ایتا: 🆔 eitaa.com/sijlir 🔵 🔷 🔹 #تلگرام: 🆔 telegram.me/
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ استاد : در فقه دو مکتب قم و نجف وجود دارد 🔹، در استنباطات فقهی ـ به‌ویژه در بخش غیر عبادات ـ به‌عرف و بنای عقلا توجه بیشتری می‌کند؛ به تاریخ صدور روایات و آیات نگاه جدی‌تر و مؤثرتری دارد؛ به اهل سنت در فقه و حدیث مقارن نیم‌نگاهی دارد؛ داده‌های دانش تاریخ را در استنباط مطمح نظر قرار می‌دهد؛ به وثوقِ صدور، بیشتر از سندشناسی توجه می‌کند؛ کم‌تر به‌صورت ریاضی فکر می‌کند؛ در استنباطاتش را در نظر می‌گیرد (آن‌ها را در یک نظامی تنظیم می‌کند تا از به هم پیوستن همان اسناد نامعتبر دلیل معتبری آفریده شود)؛ به قرآن و توجه می‌کند؛ نگاهش به شریعت اجتماعی است؛ از نصوصی که در موارد خُرد وارد شده‌اند گاه می‌تواند به یک قاعده کلان برسد؛ را در نظر می‌گیرد و آن را جابر ضعف سند یا جابر ضعف دلالت می‌انگارد. این رویکرد خاص به فقه را من «مکتب قم» می‌نامم و معتقدم که بر قله آن نیز آیت‌الله و شاگردان ایشان ایستاده‌اند. 🔹در برابر این رویکرد، مکتب فقهی دیگری قرار می‌گیرد که می‌توان آن را نامید. این مکتب در همه مواردی که برای مکتب قم برشمردیم در نقطه مقابل قرار دارد؛ نص‌بسند است و برای یک مسأله دنبال یک روایت خاص است؛ نمی‌گویم عام را انکار می‌کند؛ ولی ترجیح می‌دهد دنبال روایت خاص باشد؛ بسیار فکر می‌کند؛ اصول آن از حد لازم خیلی فربه‌تر شده است و فقه آن، در مواردی نیست؛ بلکه است (ابتنای بیش‌تری بر اصول عملیه دارد). پی نوشت: نامگذاری مکتب قم و نجف، نیست، بلکه ناظر به روش اجتهاد است، از این رو بسیاری از فقیهان حوزه علمیه قم پیرو مکتب فقهی نجف هستند (مانند آیت الله العظمی تبریزی ره) و بالعکس.
✅ استاد : در فقه دو مکتب قم و نجف وجود دارد 🔹، در استنباطات فقهی ـ به‌ویژه در بخش غیر عبادات ـ به‌عرف و بنای عقلا توجه بیشتری می‌کند؛ به تاریخ صدور روایات و آیات نگاه جدی‌تر و مؤثرتری دارد؛ به اهل سنت در فقه و حدیث مقارن نیم‌نگاهی دارد؛ داده‌های دانش تاریخ را در استنباط مطمح نظر قرار می‌دهد؛ به وثوقِ صدور، بیشتر از سندشناسی توجه می‌کند؛ کم‌تر به‌صورت ریاضی فکر می‌کند؛ در استنباطاتش را در نظر می‌گیرد (آن‌ها را در یک نظامی تنظیم می‌کند تا از به هم پیوستن همان اسناد نامعتبر دلیل معتبری آفریده شود)؛ به قرآن و توجه می‌کند؛ نگاهش به شریعت اجتماعی است؛ از نصوصی که در موارد خُرد وارد شده‌اند گاه می‌تواند به یک قاعده کلان برسد؛ را در نظر می‌گیرد و آن را جابر ضعف سند یا جابر ضعف دلالت می‌انگارد. این رویکرد خاص به فقه را من «مکتب قم» می‌نامم و معتقدم که بر قله آن نیز آیت‌الله و شاگردان ایشان ایستاده‌اند. 🔹در برابر این رویکرد، مکتب فقهی دیگری قرار می‌گیرد که می‌توان آن را نامید. این مکتب در همه مواردی که برای مکتب قم برشمردیم در نقطه مقابل قرار دارد؛ نص‌بسند است و برای یک مسأله دنبال یک روایت خاص است؛ نمی‌گویم عام را انکار می‌کند؛ ولی ترجیح می‌دهد دنبال روایت خاص باشد؛ بسیار فکر می‌کند؛ اصول آن از حد لازم خیلی فربه‌تر شده است و فقه آن، در مواردی نیست؛ بلکه است (ابتنای بیش‌تری بر اصول عملیه دارد)
✅ استاد : محورهای مهم در 🔹وقتی می‌خواهیم وارد روش‌شناسی شویم، چه محورهایی را باید در نظر بگیریم؟ 1️⃣ یکی از محورهایی که منهج‌ساز است و ممکن است دو فقیه را از هم جدا کند، نوع مواجهه با است ... مثلا آیا کارآیی استقلالی عقل را قبول دارد؟ آیا کارآیی ابزاری‌اش را قبول دارد؟ آیا روایتی را که ثقه نقل می‌کند می پذیرد یا روایات موثوق به را؟ آیا روایت را مخصّص قرآن قرار می‌دهد یا عام قرآنی را بر خاص روایی مقدم می‌کند که در گذشته طرفداران جدی داشته و ناشیانه متهم به قیاس شدند. 2️⃣ دومین محوری که در روش‌شناسی یک فقیه باید مطمح نظر قرار گیرد، است ... باید دید فقیه چه نگاهی به مقاصد شریعت دارد؟ 3️⃣ محور سوم این است که آیا فقیهی که می‌خواهیم راجع به روش‌شناسی او تأمل کنیم، حاضر است عبور کند یا نه؟ روایاتی هست که مرحوم شیخ انصاری دارد و راجع به دهن متنجس است و به درد استصباح تحت السماء می‌خورد. مقدس اردبیلی در مجمع الفائده والبرهان، از این روایات، یک قاعده استنباط می‌کند و لذا می‌گوید نه استصباح خصوصیت دارد، نه تحت السماء خصوصیت دارد و در واقع از یک نص وارد در مورد خرد با الفاظ خاص، استنباط یک قاعده می‌کند. 4️⃣ آخرین محوری که در متدولوژی باید مطمح نظر قرار بگیرد این است که آیا آن فقیه است یا به می‌پردازد؟ (سخنرانی با موضوع آیت الله یزدی، 18 اردیبهشت 1393، با تلخیص) 🔸 کانال روش شناسی اجتهاد
✅ استاد : بدون راه به جایی نمی‌بریم 🔹روش‌شناسی یکی از مباحث است. روش‌شناسی باید در قرار بگیرد و مطرح شود. در حوزه اصول فقه خوانده می‌شود و بعد هم وارد فقهی می‌شوند که نیمه استدلالی است در حالی که علاوه بر این مباحث باید مباحث فلسفه‌های مضاف به خوبی فهم شود. 🔹اگر مکاسب را بخوانیم ولی با روش و آشنایی نداشته باشیم، جان مطلب شیخ به دستمان نمی‌آید و لذا جایی اشکال می‌کنیم که شیخ علی المبنی سخن گفته و جایی قبول می‌کنیم که شیخ اشتباه رفته است. 🔹گاهی شیخ از کلمه «لکن الانصاف» استفاده می‌کند که برخی از این عبارت برداشت کرده‌اند که شیخ در صدد بیان یک دلیل مستقل است در حالی‌که اگر کسی توجه داشته باشد که روش و متُد شیخ در فقاهت بر اساس است، عبارت «لکن الانصاف» بخشی از فرایند استنباط او می‌شود، نه بخشی از دلیل او! 🔹طلبه باید راهی به به عنوان یکی از مباحث باز کند. روش‌شناسی شاخه‌های مختلفی دارد، مثل روش‌شناسی ، روش‌شناسی صاحب جواهر، روش‌شناسی شیخ انصاری و ... 🔹اگر فقیهی روش فقاهت نداشته باشد که برخی از فقهای به‌نام ما این طور هستند؛ دچار روزمرگی می‌شود که هر بار باید تصمیم بگیرد که این بار چه باید بکند و اگر چنین باشد راه به جایی نخواهیم برد. ▫️بیان شده در: نشست روش‌شناسی فقه معیار، ضرورت‌ها و آسیب‌ها (۶ اردیبهشت ۱۳۹۷) ▫️متن تفصیلی در: http://ravesh-ejtehad.blog.ir/post/56
برخی ابعاد اجتهاد 🔹(اعتقاد به روش در فرایند کلان اجتهاد) مرحوم صاحب جواهر در روش‌شناسی اجتهاد خود روایت ضعیف و شهرت را صفر در نظر نمی‌‌‌گرفتند که سپس بگویند که از این دو، عدد حاصل نمی‌‌‌شود. 🔹(مبنای ) صاحب جواهر سهولت و سمحه بودن شریعت را به عنوان یک قاعده نمی‌‌‌پذیرد، ولی آن را به عنوان یک پارادیم و پیشفرض عام و رویکرد به ادله که در فتوای فقیه نیز تاثیرگذار است نگاه می‌‌‌کنند؛ زمانی که محقق اردبیلی بیان می‌‌‌کند که سهولت دین اقتضا می‌‌‌کند که در امر قبله قائل به نظر خاصی بود، مرحوم صاحب جواهر موضع تندی می‌‌‌گیرند و بیان می‌‌‌کند که سهولت دین به معنی تساهل و بی‌اعتنا گذشتن از احکام دین نیست. (استاد ، همایش نکوداشت صاحب جواهر، فرودین ۱۳۹۷). متن تفصیلی: http://ravesh-ejtehad.blog.ir/post/36