یه سری آدم ها الهام بخش بعضی های دیگه ن کسی مثل رفیقم که سعی می کنه زندگی ش رو اداره کنه نظم داره و فردی مثل رفیقم (آبجیم) که انتخاب می کنه می جنگه تغییر می کنه رو به بالا پیشرفت می کنه امید توم بیدار می کنن این که می تونم این که قرار نیست تو آدم ضعیف دنیات باشی و تو یه انسانی مثل هسته اورانیوم که می شکافی و می شی قوی ترین انرژی ممکن که فقط باید خودت باشی شکوفه بزنی و بترکونی تمامممم

یه سری شخصیت ها قابل ستایش هست یه چیزی رو دوست های دبیرستانم زیاد بهم می گفتن (مراقب خودت باش مهربون مراقب مهربونی هات باش) شاید همین جوری می گفتن شاید مفهموم واقعی ش نمی فهمیدن ولی واقعا قشنگه مفهموم واقعیش خیلییی زیاددد از من به همه آدم های خوب زندگیم ممنون که خوبی خوب بمون ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ و این بدون وحشتناک ترین حس دنیا ناامنی تنهایی و رها شدنه

با تمام وجودم همه احساسات دنیا رو در لحظه حس می کنم و چقدر دردناکه همه شون که یه کهکشان وزن دارن توی وجود کوچولو انسانی ت جا بشه شاید فقط این که تو تکه از خدایی این تاب آوری رو درست کرده شاید خدا دست گذاشته روی قلب و مغزت و هنوز تو زنده هستی داری کار می کنی مکانیک روح من حالم لحظه ای نیاز بهت داره قلبم محکم بگیر رها نکن که حتی وقتی فکر می کنم قلبم دستت نیست احساس پوچی مرگ بی کسی خلاء تاریکی می کنم دل ها دست خداست(1390/02/07پدرعزیزم ولی امر مسلمین)

گاهی کلا یادم می ره خواب رفتن چه جوری بود 😴

درد رو بپذیر درد دروازه بان سرنوشت هست درد اینجاست که ازت بپرسه آیا واقعا می خوای به هدف هات برسی؟ یا فقط داری حرف می زنی؟