🌱بسم الله الرحمن الرحیم🌱 📍 نگاهی گذرا به رسالهٔ حقوق امام #سجاد علیه السلام : 1 - حق اللّه 2 - حق نفس بر انسان 3 - حق زبان 4 - حق گوش 5 - حق چشم 6 - حق پا 7 - حق دست 8 - حق شكم 9 - حق غريزه شهوت 10 - حق نماز 11 - حق روزه 12 - حق صدقه 13 - حقّ حجّ 14 - حق قربانى 15 - حق فرمانروا 16 - حق آموزگار 17 - حقّ مالك 18 - حقّ رعيت 19 - حقّ دانش آموز 20 - حقّ همسر 21 - حقّ برده و غلام 22 - حقّ مادر 23 - حقّ پدر 24 - حقّ فرزند 25 - حقّ برادر 26 - حقّ مولا بر بنده آزادشده او 27 - حقّ بنده آزادشده بر مولا 28 - حقّ احسان كننده 29 - حقّ مؤذّن 30 - حقّ امام جماعت 31 - حق همنشين 32 - حق همسايه 33 - حق دوست 34 - حق شريك 35 - حق ثروت 36 - حق بستانكار 37 - حق معاشر 38 - حق طرفين دعوا 39 - حق مستشير 40 - حق مشاور 41 - حق نصيحت خواه 42 - حق نصيحت كننده 43 - حق بزرگسالان 44 - حق خردسال 45 - حق سائل 46 - حق مسوول 47 - حق شخص شادمان كننده 48 - حق بدى كننده 49 - حق هم كيش 50 - حق اهل ذمّه 🦋مسجد امام هادی علیه‌السلام🦋

نیم نگاهی به سوره توبه آیهٔ ٣۴

🌱بسم الله الرحمن الرحیم🌱 #درس_اخلاق_مکتوب ✍ مقام معظم رهبری 🌹صفای شیعیان «قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع أَ یَجِی‏ءُ أَحَدُکُمْ إِلَی أَخِیهِ فَیُدْخِلُ یَدَهُ فِی کِیسِهِ فَیَأْخُذُ حَاجَتَهُ فَلَا یَدْفَعُهُ فَقُلْتُ مَا أَعْرِفُ ذَلِکَ فِینَا فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع فَلَا شَیْ‏ءَ إِذاً قُلْتُ فَالْهَلَاکُ إِذاً فَقَالَ إِنَّ الْقَوْمَ لَمْ یُعْطَوْا أَحْلَامَهُمْ بَعْد». 📚کافی، ج ۲، ص ۱۷۴   فی الکافی، عن الباقر (علیه‌السّلام)؛ «أ یجی‌ء احدکم الی اخیه فیدخل یده فی کیسه فیأخذ حاجته فلا یدفعه». حضرت امام محمد باقر (علیه‌السّلام) از یکی از اصحابشان سؤال میکنند - که این مقدمه دیگر ذکر نشده که آن صحابی که بود و چه سؤال کرده بود و از کجا آمده بود؛ اینها دیگر توی این روایت نیست - که آیا در آنجائی که شما هستید، وضعیت اینجوری است که یکی از شماها بیاید دستش را توی جیب برادر دینی‌اش بکند و هر چه که لازم دارد، از توی جیب او بردارد، او هم ناراحت نشود؟ به این حد رسیده‌اید که جیبتان برای همدیگر رایگان باشد؟ مرحوم حرزالدین نقل میکند که شیخ خضر در زمان مرحوم کاشف‌الغطاء از علمای بزرگ بود و خیلی مورد توجه مردم قرار داشت. میگوید در روز عید، مردم نجف و عشایر و اینها که به شیخ خضر علاقه داشتند، منزل او آمدند و هدایا آوردند - پول آوردند، طلا آوردند - و همین طور جلوی ایشان میگذاشتند و ایشان هم آن پولها و طلاها را جلوی دستش گذاشته بود و همان طور روی هم کوت شده بود. بعد شیخ جعفر کاشف‌الغطاء آمد. معلوم میشود آن وقتها هنوز شیخ جعفر به مقام ریاست نرسیده بود. ایشان آمد و نشست و چشمش به این پولها و طلاها افتاد. بعد یواش‌یواش نزدیک ظهر شد و مردم رفتند. شیخ جعفر بلند شد گوشه‌ی عبایش را پهن کرد و این طلاها و پولها را گوشه‌ی عبایش ریخت و گفت خداحافظ شما، و رفت! شیخ خضر هم نگاهی کرد و چیزی نگفت؛ کأن لم یکن شیئاً مذکورا! حالا این قصه‌ای که نقل کردم، دنباله هم دارد، که دنباله‌هایش باز از این جالبتر هم هست. به هر حال حضرت سؤال میکنند که در اموال شخصی، شما اینجور هستید که مثلاً قبایتان را آنجا آویزان کرده‌اید، رفیقتان می‌آید دست میکند توی جیب قبای شما و یک مقدار پولی که لازم دارد، برمیدارد و بقیه‌اش را آنجا میگذارد و بعد راه می‌افتد میرود، به شما هم اصلاً برنخورد و ناراحت نشوید؟ چنین وضعی بین شما هست؟ «فقیل ما اعرف ذلک فینا». آن راوی گفت که در بین خودمان اینجور وضعی نیست. «فقال فلا شی‌ء اذاً»؛ فرمود: پس هنوز خبری نیست، هنوز چیزی نیست. من اینجا این حاشیه را اضافه کنم که این مالِ زمان امام باقر (علیه الصّلاة و السّلام) است. در آن زمان، شیعه تدریجاً داشت شکل میگرفت. بعد از حادثه‌ی عاشورا، در ظرف این ۳۳ سال، ۳۴ سالی که دوران امام سجاد (علیه الصّلاة و السّلام) بود، تدریجاً و یواش‌یواش مردم جمع میشدند؛ چون بعد از حادثه‌ی عاشورا، آن شدت عملی که به خرج داده شده بود، شیعه را متفرق کرد؛ بعضی‌ها برگشتند، بعضی‌ها منصرف شدند، بعضی‌ها از ولایت اهل بیت پشیمان شدند؛ هر کسی به یک طرفی رفت. در این ۳۴ سال، یواش‌یواش مردم جمع شدند. در زمان امام باقر (علیه الصّلاة و السّلام) مردم بیشتر جمع شدند. مردم تدریجاً در شهرها، در نقاط مختلف، نزدیک و دور، جمع میشدند. این مال آن وقت است که حضرت میخواهند بگویند این کانونهای تشیع را باید در سرتاسر دنیای اسلام اینجوری تشکیل دهید، اینجور با هم باصفا باشید. حضرت وقتی فرمودند «فلا شی‌ء» - هنوز هیچ خبری نیست؛ آنی که باید بشود، نشده است - آن طرف ترسید؛ «قیل فالهلاک اذاً؟». «هلاک» در اینجا و در خیلی جاهای دیگر به معنای مردن نیست؛ به معنای بدبخت شدن است: یعنی پس دیگر بدبخت شدیم آقا؟ دیگر هیچی نیست؟ «فقال انّ القوم لم‌یعطوا احلامهم بعد». «احلام» در اینجا جمع «حلم» است. ماده‌ی «حَلُمَ یَحلُمُ» به معنای حلم ورزیدن است؛ با «حَلَمَ یَحلُمُ» که به معنای رؤیا و اضغاث احلامی که در قرآن هست، تفاوت دارد؛ آن از باب نَصَرَ یَنصُرُ است، حَلَمَ یَحلُمُ است؛ این از باب شَرُفَ یَشرُفُ است؛ حَلُمَ یَحلُمُ. اینجا احلام جمع حلم است. پس هنوز به آن بردباری و آن ظرفیت لازم نرسیده‌اید. بنابراین به معنای هلاک نیست که بگوئیم نابود شدید، عذاب خدا گریبان شما را گرفت؛ نه، به معنای این است که هنوز آن ظرفیت لازم را پیدا نکرده‌اید. 🦋مسجد امام هادی علیه‌السلام🦋

🌱بسم الله الرحمن الرحیم🌱 #هر_روز_یک_مسألهٔ_شرعی 🌹چند مسأله راجع به ماهی ها 1- خوردن انواع ماهیانی که پولک دار هستند، حلال است. 2- تمام حیوانات دریازی به جز ماهیان پولک دار حرام گوشت می باشند. 3- میگو حلال گوشت است و در حکم ماهیان پولک‌دار محسوب می شود و خوردن آن چنانچه زنده از آب گرفته شود اشكال ندارد. 4- حیوانات دوزیست که هم در آب زندگی می کنند و هم در خشکی، مثل اقسام مختلف خرچنگ، شاه میگو، قورباغه، حرام گوشت هستند و خوردن گوشت آنها حرام می باشد. همچنین ماهی سمنقور که از حشرات خشکی است و نام ماهی بر آن نهاده‌اند حرام است مگر برای درمان در مقام ضرورت و اضطرار . 5- لازم نیست تمام بدن ماهی پولک داشته باشد بلکه اگر قسمتی از آن هم پولک داشته باشد کافی است همچنین است اگر ماهی پولک دار باشد لکن پولک های آن به علّت عارضه ای مثل سست بودن پولک ها یا برخورد آنها با تور ماهی گیری و اشیاء دیگر، از بدن ماهی جدا شده و ریخته باشد. 6- چنانچه در مورد ماهیی شک شود که از ماهیان پولک دار است یا از ماهیان بدون پولک، حکم ماهیان بدون پولک را دارد. 7- خوردن ماهى زنده جایز است . 8- خوردن خاویار در صورتى كه از ماهیانى است كه پولك ندارند جایز نیست. 9- خوردن ماهی مرده حرام است و لی پاک می باشد. 10- نام چند ماهی پولک دار : ماهی قزل آلا ماهی سفید شمال ماهی حلوا سفید یا زبیدی ماهی حلوا سیاه ماهی سنگسر ماهی سرخو ماهی كپور ماهی شیر ماهی شوریده ماهی كفال اردك ماهی ماهی قباد ماهی تیلاپیا 🦋مسجد امام هادی علیه‌السلام 🦋

🌱بسم الله الرحمن الرحیم🦋 📕 محاسبه در ایام نوروز ‌ ♦️یکی از دستورات بسیار مهم دین - که آن‌را برای ایام نوروز پیشنهاد می‌شود - محاسبه نفس است. البته دستور محاسبۀ نفس در پایان هر روز باید انجام بگیرد اما حداقلش این است که انسان سالی یک‌بار بنشیند و خودش را محاسبه کند؛ همان‌طوری که ادارات در آخر سال، اموال خود را محاسبه و جمع‌بندی می‌کنند. 🔸محاسبۀ نفس سه اثر مهم دارد: ❇️ اول اینکه آدم محبوب خدا می‌شود. چون خدا از انسانِ مراقب و حساب‌گر خوشش می‌آید. ❇️دوم اینکه انسان به عیوبش آگاه می‌شود و می‌تواند برای رفع آنها اقدام کند. ❇️سوم اینکه هرکسی در دنیا محاسبۀ نفس کند، روز قیامت از او آسان‌تر حساب‌رسی می‌کنند. ‌ 🔸اگر مدام محاسبۀ نفس کنیم و به عیوب خودمان نگاه کنیم، افسرده نمی‌شویم؟ نه؛ چون ما در این کار تنها نیستیم، بلکه در آغوش خدا به عیوب خودمان می‌پردازیم و از خدا می‌خواهیم عیوب‌مان را برطرف کند، مثل بچه‌ای که لباسش کثیف شده و به آغوش مادرش پناه می‌برد و گریه می‌کند. و خدا قطعاً بیشتر از یک مادر، بندگانش را دوست دارد. ‌ ♦️البته در وقت تفکر، نباید به سراغ حسرت از گذشته یا غصۀ آینده برویم یا به حساب دیگران برسیم! باید به احوال نفس خودمان فکر کنیم. ‌ 🔸امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: محاسبۀ نفس خودت را یادداشت کن(غررالحکم/ص۴۵۳) محاسبۀ نفس کن و بنویس؛ جمع‌بندی آن‌را هم به عهدۀ خدا بگذار! یعنی بعد از حساب و کتاب، صادقانه به خدا بگو: «خدایا! من از پسِ این نفس بر نمی‌آیم! نمی‌توانم درستش کنم، خودت درستش کن!» ‌ 🔸یکی از وجوه معنویت نوروز این است که ما در پایان هر سال، نفس خودمان را محاسبه کنیم. مثلاً در محاسبۀ نفست بگو: «من چند سال از عمرم را گذرانده‌ام؟ چه خلقیات و رفتارهایی دارم؟ این کارها را برای چه انجام داده‌ام؟ در این ده-بیست سالی که از عمر تکلیف من گذشته، چه تغییری در خودم ایجاد کرده‌ام؟ چرا خطاهای من تکرار شده؟» چون آدم وقتی مرتکب خطایی می‌شود باید متوجه نقطه ضعف خودش بشود و آن خطا را تکرار نکند. ‌ 🦋مسجد امام هادی علیه‌السلام🦋

نیم نگاهی به سوره توبه آیهٔ ٣۵

نیم نگاهی به سوره توبه آیهٔ ٣۶

🌱بسم الله الرحمن الرحیم🌱 #درس_اخلاق_مکتوب ✍مقام معظم رهبری 📍توجه به حقوق مؤمنین «عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ کُنْتُ أَطُوفُ مَعَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فَعَرَضَ لِی رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِنَا کَانَ سَأَلَنِی الذَّهَابَ مَعَهُ فِی حَاجَةٍ فَأَشَارَ إِلَیَّ فَکَرِهْتُ أَنْ أَدَعَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع وَ أَذْهَبَ إِلَیْهِ فَبَیْنَا أَنَا أَطُوفُ إِذْ أَشَارَ إِلَیَّ أَیْضاً فَرَآهُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع فَقَالَ یَا أَبَانُ إِیَّاکَ یُرِیدُ هَذَا قُلْتُ نَعَمْ قَالَ فَمَنْ هُوَ قُلْتُ رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِنَا قَالَ هُوَ عَلَی مِثْلِ مَا أَنْتَ عَلَیْهِ قُلْتُ نَعَمْ قَالَ فَاذْهَبْ إِلَیْهِ قُلْتُ فَأَقْطَعُ الطَّوَافَ قَالَ نَعَمْ قُلْتُ وَ إِنْ کَانَ طَوَافَ الْفَرِیضَةِ قَالَ نَعَمْ قَالَ فَذَهَبْتُ مَعَهُ ثُمَّ دَخَلْتُ عَلَیْهِ بَعْدُ فَسَأَلْتُهُ فَقُلْتُ أَخْبِرْنِی عَنْ حَقِّ الْمُؤْمِنِ عَلَی الْمُؤْمِنِ فَقَالَ یَا أَبَانُ دَعْهُ لَا تَرِدْهُ قُلْتُ بَلَی جُعِلْتُ فِدَاکَ...» 📚شافی، جلد ۱، حدیث ۱۵۰۶   فی الکافی، عن ابان بن تغلب، قال: «کنت اطوف مع ابی‌عبدالله(علیه السلام) فعرض لی رجل من اصحابنا کان سالنی الذهاب معه فی حاجه». ابان بن تغلب میگوید: یکی از اصحابمان -از برادران شیعه- از من خواسته بود که برای انجام یک حاجتی با او بروم و یک کاری را برایش انجام دهم. حالا ابان بن تغلب با حضرت ابی‌عبدالله [امام صادق] (علیه السلام) در حال طواف گرد خانه‌ی خداست. «فاشار الیّ». آن برادری که از من درخواست کرده بود با او بروم و کاری برایش انجام دهم، در اثنای طواف به من اینجوری اشاره کرد که بیا. «فکرهت ان ادع اباعبدالله(علیه السلام) و اذهب الیه؛ دلم نخواست که در حال طواف، حضرت را رها کنم و سراغ او بروم. خب، واقعاً هم چه اقبال بزرگی است که انسان با امام معصوم گرد خانه‌ی خدا طواف کند. «فبینا انا اطوف اذ اشار الیّ ایضا». در اثنای طواف، باز رسیدیم به آنجایی که آن مرد از دور ایستاده بود و باز دوباره به من اشاره کرد. «فراه ابوعبدالله (علیه السلام)»؛ این دفعه، حضرت چشمشان افتاد و او را دیدند. «فقال یا ابان ایاک یرید هذا؟»؛ [فرمودند:] این شخص با تو کار دارد؟ «قلت نعم.قال فمن هو؟»؛ او کیست؟ «فقلت رجل من اصحابنا»؛ از خود ماست، از برادران شیعه‌ی ماست. «قال هو علی مثل ما انت علیه؟»؛ [فرمودند:] آیا همان عقایدی را که تو در باب امامت داری او هم بر همان عقاید است؟ «قلت نعم. قال فاذهب الیه». [گفتم: آری،] فرمود: پس برو ببین چه می‌گوید. «قلت فاقطع الطواف؟»؛ [عرض کردم] من در حال عبادتم و دارم طواف میکنم، طواف را قطع کنم؟ «قال نعم» [فرمودند: بلی]. حالا اینجا این فقیه را ببینید – ابان فقیه است- او میخواهد از فرصت استفاده کند و یک مسئله شرعی را یاد بگیرد. «قلت و ان کان طواف الفریضه؟»؛ [پرسیدم:] حتی اگر طوافِ فریضه هم بود، باز قطع کنم و بروم؟ «قال نعم»؛ حضرت فرمودند: بله، حتی در وسط طواف فریضه وقتی برادر تو با تو کاری دارد، از تو درخواستی میکند، باید طواف را قطع کنی و بروی. «قال فذهبت معه»؛ خوب، اطاعت کردم و جدا شدم، با آن شخص رفتم. «ثمّ دخلت علیه بعد»؛ بعد آمدم خدمت حضرت، «فسألته فقلت اخبرنی عن حقّ المؤمن علی المؤمن»؛ [و پرسیدم:] این چه حقی است که اینجور ایجاب میکند انسان طواف واجب را هم قطع کند؟ حق مؤمن را سؤال کردم. حضرت میفرمایند که [فقال: یا ابان] «دعه لاتردَّه»؛ رها کن دیگر، سؤال نکن. لاترده یعنی این سؤال را تکرار نکن. «قلت بلی جعلت فداک»؛ [عرض کردم:] چرا، سؤال میکنم. اصرار کردم و بعد حضرت شروع کردند حقوق مؤمن را گفتن. علت این هم که میفرمودند سؤال نکن، این است که وقتی دانستی، گیر می‌افتی و مجبوری عمل کنی. اینجا دیگر روایت مفصل است که ما نمیخوانیم. شبیه این، روایت دیگری هم بود از معلّی‌بن‌خنیس که از حضرت سؤال میکند حق مؤمن چیست. حالا درباره‌ی جزئیات روایتی عرض کردم و لوازمی که آن روایت دارد، بحثهای فراوانی وجود دارد. غرض، این تکه‌اش برای ما  این اهمیت را دارد که به حقوق مؤمنین توجه کنیم. 🦋مسجد امام هادی علیه‌السلام🦋

🌱بسم الله الرحمن الرحیم🌱 🌸آثار صله رحم🌸 رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: صدقه ده أجر دارد و قرض هیجده أجر و صله رحم با برادران (دینی) بیست أجر و صله رحم با اقوام بیست و چهار أجر . (بحارالانوار، ج 74 باب3 ص89) حضرت سجاد (علیه السلام) فرمودند: هر کس دوست دارد، خداوند عمرش را طولانی و روزی اش را افزایش دهد، صله رحم کند. (اصول کافی ج2 ص 156) امام صادق (علیه السلام) فرمودند: صله رحم حساب انسان را در روز قیامت آسان می كند و عمر را طولانی می كند و انسان را از مردن بد حفظ می كند. (بحارالأنوار ج‏71 ص104) امام رضا علیه السلام می فرمایند: چه بسا مردی که سه سال از عمرش بیش نمانده، ولی صله رحم به جا می آورد و خداوند به خاطر این کار، عمرش را به سی سال افزایش دهد. (اصول کافی ج 2 ص 150) رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند: منفورترین اعمال نزد خداوند، عبارتند از: شرک به خدا، سپس قطع رحم . (جامع السعادات ج ۲ ص ۳۴۲) رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: کسی که با خویشاوندان خود، قطع رابطه کند، داخل بهشت نخواهد شد. (بحار الانوار ج ۷۴ ص ۹۱) رسول خدا صلی الله علیه و آلله و سلم فرمودند: رحمت (خدا) بر قومی که در میان آنان قطع رحم کننده باشد، نازل نمی شود. (کنز العمال حدیث ۶۹۷۸) رسول خدا صلی الله علیه و آلله و سلم فرمودند: صله رحم، بدبختی را به خوشبختی تبدیل و عمر را زیاد و از پیشامدهای بد جلوگیری می کند. (نهج الفصاحه حدیث ۱۸۶۹) أمیرالمؤمنین (علیه السلام) با صدقه دادن و صله رحم، گناهان خود را پاک کنید و خود را محبوب پروردگارتان گردانید. (غررالحکم حدیث ۷۲۵۸) 🕌 @masjedemamhadialaihesalam

نیم نگاهی به سوره توبه آیهٔ ٣٧

🌱بسم الله الرحمن الرحیم🌱 #درس_اخلاق_مکتوب ✍مقام معظم رهبری 📍خدمتکار مومنین «‫عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ الْمُؤْمِنُونَ خَدَمٌ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ قُیل وَ کَیْفَ یَکُونُونَ خَدَماً بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ قَالَ یُفِیدُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً...» 📚کافی، ج ۲، ص ۱۶۷   فی الکافی، عن الصّادق (علیه‌السّلام): «المؤمنون خدم بعضهم لبعض»؛ حضرت امام صادق علیه‌السلام فرمودند: مؤمنین، خدمتگاران یکدیگرند. خدم، جمع خادم است؛ یعنی خدمتگاران. در فارسی، ما برای کلمه‌ی خدم میگوئیم خدمتگار؛ که محترمانه‌اش کلمه‌ی «خدمتگار» است، و غیرمحترمانه‌اش کلمه‌ی «نوکر» است، نه خدمتگزار. تعبیر خدمتگزار، یک تعبیر دیگری است و در فارسی یک معنای عرفیِ دیگری دارد، که متفاوت است با معنای خدمتگار. خدم، جمع خادم است. خادم به همان معنای خدمتگار است. میگوید: مؤمنین خدمتگارهای همدیگرند. [خب مستمعین]، تعجب کردند: چطور؟ همه خدمتگار همدیگر هستند؟ یا به تعبیر عرفی‌تر، همه نوکر همند؟ «قیل و کیف یکونون خدما بعضهم لبعض»؛ چه جور میشود که بعضی، بعضی دیگر را خدمتگار باشند؟ یعنی مثلاً بروند خانه‌های همدیگر، خدمتگاری کنند؟ فرمود: «یفید بعضهم بعضا»؛ [یعنی] به هم فایده برسانند. پس فایده رساندن مؤمنین به یکدیگر، خدمتگاری به آنهاست؛ [و در آن] منّتی وجود ندارد؛ نکته این است. اگر چنانچه ما به هم خدمتی کردیم و به یکدیگر فایده‌ای رساندیم، چه در عرضِ هم باشیم - مثل ما مردم معمولی کوچه و بازار که به حسب شأن اجتماعی، در عرض یکدیگر قرار داریم - چه آن کسی که به حسب موقعیت اجتماعی، شأن بالاتری دارد؛ مثلاً رئیس یک تشکیلاتی است، دیگر نباید سر یکدیگر منّتی داشته باشیم. به نظر ما نکته‌ی این حدیث، تنها این نیست که افراد باید به هم نفع برسانند؛ بلکه این هم هست که این نفع رساندن موجب منّت نباشد، تا این خدمتی را که میکنند، با منّت گذاشتن باطل نکنند. 🦋مسجد امام هادی علیه‌السلام🦋

🌱 بسم الله الرحمن الرحیم🌱 #درسهایی_از_اصول_دین و زندگی 📍پنج ویژگی که اگر نبودند همه انسانها بندگان صالحی می بودند ؛ امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند : لَو لاخَمسُ خِصالٍ لَصارَ النّاسُ كُلُّهُم صالِحينَ اگر این👇پنج خصلت نبودند، همه مردم جزوِ صالحان مى شدند : 👈 أوَّلُهَا القَناعَةُ بِالجَهلِ قانع بودن به نادانی 👌قناعت و ساده زیستی موجب اصلاح است اما قناعت به جهل و راضی بودن به آن موجب افساد است . 👈 الحِرصُ عَلَى الدُّنيا، زیاده خواهی درباره دنیا 👌 حرص نسبت به آخرت و امور معنوی موجب اصلاح است ولی حرص در امور مادی و دنیا موجب افساد است . 👈 الشُّحُّ بِالفَضلِ، بخل ورزیدن نسبت به کسب فضایل 👌 بخل ورزیدن نسبت به از دست دادن فضایل موجب اصلاح است و بخل ورزیدن نسبت کسب فضایل موجب افساد است . 👈 الرِّياءُ فِى العَمَلِ برای غیر خدا عمل کردن 👌 نشان دادن عمل اگر به نیت تبلیغ آن عمل باشد موجب اصلاح است و اگر به نیت تبلیغ فاعل آن عمل باشد موجب افساد است . 👈 العجابُ بِالرَّىِ؛ خود رایی 👌به رای خود بالیدن و یکدندگی در رای و بگوید حرف حرف من است 📚 غررالحكم، ج۲، ص۴۵۱، ح ۳۲۶۰ 🕌 @masjedemamhadialaihesalam

🌴🌴جالبه بدونید چه شباهتی بین حضرت علی اکبر علیه السلام و امام زمان عج وجود داره 👇👇 👈 امام حسین علیه السلام وقتی حضرت علی اکبر به میدان می‌رفتند به خدا عرضه داشت اللَّهُمَّ اشْهَدْ عَلى‏ هؤُلاءِ الْقَوْمِ، فَقَدْ بَرَزَ إِلَیْهِمْ غُلامٌ اشْبَهُ النَّاسِ خَلْقاً وَ خُلْقاً وَ مَنْطِقاً بِرَسُولِکَ مُحَمَّدٍ صلى الله علیه و آله خداوندا شاهد رفتار این قوم باش که فردی به سمتشان می رود که از همه مردم به پیامبر ص به لحاظ چهره و اخلاق و تن صدا، شبیه تر است {١} 👈 پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود : مَهْديُّ اُمَّتي اَشْبَهُ النّاسِ بي في شَمائِلِهِ وَ اَقْوالِهِ وَ اَفْعالِهِ مهدیِ امت من، شبیه‏ ترین مردم نسبت به من در شمایل و سخن و رفتار است {٢} ..................... (١) بحار الانوار، ج45 ص 42 (٢) اکمال الدین، ص257 🕌 @masjedemamhadialaihesalam

🌴🌴جالبه بدونید چه شباهتی بین حضرت علی اکبر علیه السلام و امام زمان عج وجود داره 👇👇 👈 امام حسین علیه السلام وقتی حضرت علی اکبر به میدان می‌رفتند به خدا عرضه داشت اللَّهُمَّ اشْهَدْ عَلى‏ هؤُلاءِ الْقَوْمِ، فَقَدْ بَرَزَ إِلَیْهِمْ غُلامٌ اشْبَهُ النَّاسِ خَلْقاً وَ خُلْقاً وَ مَنْطِقاً بِرَسُولِکَ مُحَمَّدٍ صلى الله علیه و آله خداوندا شاهد رفتار این قوم باش که فردی به سمتشان می رود که از همه مردم به پیامبر ص به لحاظ چهره و اخلاق و تن صدا، شبیه تر است {١} 👈 پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود : مَهْديُّ اُمَّتي اَشْبَهُ النّاسِ بي في شَمائِلِهِ وَ اَقْوالِهِ وَ اَفْعالِهِ مهدیِ امت من، شبیه‏ ترین مردم نسبت به من در شمایل و سخن و رفتار است {٢} ..................... (١) بحار الانوار، ج45 ص 42 (٢) اکمال الدین، ص257 🕌 @masjedemamhadialaihesalam

🎥 #کلیپ امام صادق علیه السلام پاسخ می‌دهند که چرا خداوند انسان را در رنج و سختی آفرید؟ 🦋مسجد امام هادی علیه‌السلام🦋