eitaa logo
شعرای هیدج
315 دنبال‌کننده
504 عکس
68 ویدیو
1 فایل
برای آشنایی با اشعار و آثار شعرای هیدج
مشاهده در ایتا
دانلود
•┈┈•❀🕊🍃🌸🌺🌸🍃🕊❀•┈┈• (۸۶) : اونی اَلَنوب الَکی آسلانوب ترجمه: آردش الَک( غربال) شده و الَش آویزان شده است‌. توضیح: این ضرب‌المَثل در مورد کس یا کسانی گفته می‌شود که در موضوع مورد بحث کارشان تمام شده است و به خصوص در مورد افرادی به ‌کار می‌رود که سنّ‌و سال زیادی از آنها گذشته و به‌نوعی به پایان عُمر نزدیک شده‌اند. این ضرب‌المثل در فارسی نیز نزدیک به همین عبارت و به‌صورت《آردش را بیخته و الکش را آویخته》 استفاده می‌شود و با استفاده از آن، بیتی ساخته و گفته است: بعد از آنکه آردها را بیختی لاجرم، غربال خود آویختی نیز با استفاده از مضمون ترکی، سروده است: هیدجی هاردا تماشا! هارا اول قارَه گونون! اونی چوخدان الَنوب میخدَه آسولدی کمه‌سی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌─═┅✰❣✰┅═─ کانال در ایتا👇 https://eitaa.com/joinchat/4128112887C04235b2b24
•┈┈•❀🕊🍃🌸🌺🌸🍃🕊❀•┈┈• (۹۷) : آغاجا چیخه‌نین بالاسی لَغلَرین گزَر. ترجمه: فرزند آن‌کسی که از تنه درخت بالا می‌رود شاخه‌هایش را می‌گردد. توضیح: در مورد افراد خلاف‌کار و در مواقعی با نگاهی در وجه مثبت، وقتی بخواهند بگویند فرزند هر پدری راه پدرش را با شدّت بیشتری ادامه خواهد داد و از او جلوتر خواهد رفت از این ضرب‌المثل استفاده می‌کنند. در بیتی غریب به مضمون گفته‌اند: عاقبت گرگ‌زاده گرگ شود گر چه با آدمی بزرگ شود و واضح‌تر از آن حکایتی‌است که نقل کرده و گفته‌است: 《آورده‌اند که نوشین‌روان عادل را در شکار گاهی صید کباب کردند و نمک نبود غلامی به روستا رفت تا نمک آرد. نوشیروان گفت نمک به قیمت بستان تا رسمی نشود و ده خراب نگردد. گفتند از این قدر چه خلل آید!؟ گفت: بنیاد ظلم در جهان اوّل اندکی بوده است هر که آمد برو مزیدی کرده تا بدین غایت رسیده اگر ز باغ رعیت‌ ملک خورد سیبی بر آورند غلامان او درخت از بیخ به‌پنج بیضه‌که‌سلطان‌ستم روا دارد زنند لشکریانش هزار مرغ بر سیخ داستان مشهور 《پیرمردکورکن》را که کفن دزدی می‌کرد و بعد از پسرش بدتر از او کار او را ادامه می‌داد با نحو جالبی به نظم درآورده و سروده است که مصداق روشنی در مورد مقام استفاده این ضرب‌المثل ترکی است: آن پدر ، مُرد و پسر شد گورکن هر شبانگه بعد دزدیّ کفن... خود نشستی بر فراز سنگ قبر با خیال راحت و از روی صبر اندکی بر گور، غایط ریختی بعدِ پایان ِ عمل ، بگریختی مردمان ، وقت زیاراتِ قبور چون‌که‌ می‌دیدندآن‌ گندو فجور لعن می‌کردند ، هم بر اهرمن هم دعا بر روح پیر گورکن خَلق می‌گفتند ، کآن پیر زبون گرچه بودی‌جاهل‌ونادان‌و دون عیبِ او غیر از کفن دزدی‌ نبود خود ندادی گوررا با فضله کود! این‌پسر هم‌دزد آمدهم سَخیف بعدِ دزدی ، گور را سازد کثیف ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌─═┅✰❣✰┅═─ کانال در ایتا👇 https://eitaa.com/joinchat/4128112887C04235b2b24