#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

تن من را به هوای تو شدن ریخته اند علی و فاطمه در این دو بدن ریخته اند جلوه واحده را بین دو تن ریخته اند این حسینی است که در قالب من ریخته اند ما دو تا آینه روبروی یکدگریم محو خویشیم اگر محو روی یکدگریم ای به قربان تو و پیکر تو پیکرها ای به قربان موی خاکی تو معجرها امر کن تا که بیفتند بپایت سرها آه در گریه نبینند تو را خواهرها از چه یا فاطمه یا فاطمه بر لب داری مگر از یاد تو رفته است که زینب داری حاضرم دست به گیسو بزنم- رد نکنی خیمه را با مژه جارو بزنم- رد نکنی حرف از سینه و پهلو بزنم- رد نکنی شد که یک بار به تو رو بزنم- رد نکنی؟! تن تو گر که بیفتد تن من می افتد تو اگر جان بدهی گردن من می افتد دلم آشفته و حیران شد و…حرفی نزدم نوبت رفتن یاران شد و…حرفی نزدم اکبرت راهی میدان شد و…حرفی نزدم در حرم تشنه فراوان شد و…حرفی نزدم بگذار این پسران نیز به دردی بخورند این دو تا شیر جوان نیز به دردی بخورند نذر خون جگرت باد ،جگر داشتنم سپرسینه ی تو سینه سپر داشتنم خاک پای پسران تو پسر داشتنم سر به زیرم مکن ای شاه به سر داشتنم سر که زیر قدم یار نباشد سر نیست خواهری که به فدایت نشود خواهر نیست راضی ام این دو گلم پرپر تو برگردند به حرم بر روی بال و پر تو برگردند له شده مثل علی اکبر تو برگردند دست خالی اگر از محضر تو برگردند… …دستمال پدرم را به سرم می بندم وسط معرکه چادر ،کمرم می بندم تو گرفتاری و من از تو گرفتارترم تو خریداری و من از تو خریدارترم من که از نرگس چشمان تو بیمارترم بخدا از همه غیر از تو جگردار ترم امتحان کن که ببینی چقدر حساسم بخداوندقسم شیرتر از عباسم بگذارم بروی،باز شود حنجرتو یا به دست لبه ای کُند بیفتد ،سر تو جان انگشت تو افتد پی انگشترتو می شودجان خودت گفت به من خواهرتو؟ طاقتم نیست ببینم جگرت می ریزد ذره ذره به روی نیزه سرت می ریزد علی اکبر لطیفیان #مرثیه_دوطفلان_زینب علیهم السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

این کیست که طوفان شده میل خطر کرده در کوچکی خود را علمدار دگر کرده این که برای مادرش مردی شده حالا خسته شده از بس میان خیمه سر کرده این کیست که در پیش روی لشگر کوفه با چه غرور محکمی سینه سپر کرده آنقدر روی پنجه ی پایش فشار آورد تا یک کمی قدّ خودش را بیشتر کرده با دیدنش اهل حرم یاد حسن کردند از بس شبیه مجتبی عمامه سر کرده اما تمامی حواسش سمت گودال است آنجا که حتی عمه را هم خونجگر کرده آنجا که دستی بر سر و روی عمو میزد با چکمه نامردی به پهلوی عمو میزد از این به بعد عمه خودم دور و برت هستم من بعد از این پروانه ی دور سرت هستم من در رگم خون علمدار جمل دارم من مجتبای دوم پیغمبرت هستم ابن الحسن هستم، عمو ابن الحسینم کرد عبداللهم اما علیّ اکبرت هستم دشمن غلط کرده به سمت خیمه ها آید آسوده باش عمه اگر من لشگرت هستم گیرم ابالفضل نوامیس تو را کشتند حالا خودم خدمتگزار معجرت هستم هرچند مثل من پریشانی ، گرفتاری گیسو پریشانی مکن تا که مرا داری عمه رهایم کن مرا مست خدا کردند اصلاً تمامی مرا قالو بلی کردند عمه بگو در خیمه آیا نیزه ای مانده؟ حالا که بازوی مرا شیر خدا کردند بعد از غلاف کوچه ی تنگ بنی هاشم دست مرا نذر غریب کربلا کردند آیا نمی بینی چگونه نیزه میریزند آیا نمی بینی تنش را جا به جا کردند آیا نمی بینی چگونه چکمه هاشان را بر سینه ی گنجینه الاسرار جا کردند علی اکبر لطیفیان #مرثیه_عبدالله_بن_الحسن علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#مرثیه_عبدالله_بن_الحسن علیه السلام با صدای #محب_الحسین ( علیه السلام ) http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

تا که از چهره ات نقاب افتاد رونق از بزم آفتاب افتاد چهره ی مجتبائی ات گُل کرد در دل دشت التهاب افتاد دید عباس رزم شاگردش دید صحرا در اضطراب افتاد همه از نعره ی تو فهمیدند کار با پور بوتراب افتاد تا حریف نبرد تو نشدند بارش سنگ در شتاب افتاد گوییا زخم آتشین خوردی یا عمو گفتی و زمین خوردی به سرت سر رسیده ام برخیز شاخه یاس چیده ام برخیز سیزده سال انعکاس حسن پسر قد کشیده ام برخیز خاطرات قدیمی یثرب اشک های چکیده ام برخیز تا نفس های آخرت نشود تا کنارت رسیده ام برخیز من جوان مرده ام بمان پیشم خسته ام قد خمیده ام برخیز با تنت در برابرم چه کنم شرمگین برادرم چه کنم یافتی گرچه آرزویت را می کشی با غمت عمویت را همگی ایستاده می خندند کن نظر دشت روبه رویت را چقدر سنگ بر مزار تو هست که شکسته چنین سبویت را که در این خاک پرپرت کرده بین خون قاب کرده رویت را لب خود وا مکن که می بینم زخم سر نیزه در گلویت را که زده شانه ات به پنجه خویش که چنین تاب داده مویت را حیف مشتی ز کاکلت مانده گیسویت دست قاتلت مانده بیشتر مثل مجتبی شده ای ولی افسوس بی صدا شده ای مثل آئینه ای که خورده زمین تکه تکه جدا جدا شده ای قد کشیدی شبیه عباسم هر کجا تیغ خورده وا شده ای هرکجا دست می زنم گود است وای من غرق رد پا شده ای زیر سنگینی هزاران اسب به گمانم که آسیا شده ای سینه ات بس که جا به جا شده است استخوان ها پر از صدا شده است شاعر ناشناس #مرثیه_حضرت_قاسم علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

دست بر طناب می گیرد بچه را از رباب می گیرد بچه را از رباب می گیرد خیمه را اضطراب می گیرد دست و پا می زند علی اصغر تیر دارد شتاب می گیرد مگر این حنجر بهم خورده چند قطره آب می گیرد از سوال نکرده اش حنجر به سه صورت جواب می گیرد آه از غنچه گلی این بار تیر دارد گلاب می گیرد تا که اصغر سوار عرش شود خود مولا رکاب می گیرد شاعر ناشناس #مرثیه_علی_اصغر علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

🏴🏴🏴🏴 ورود به #ماه_محرم #سینه_زنی حاج محمود کریمی http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

سر بازار و ازدحام از من کینه ی شهر انتقام از من خواهرت را فقط تو برگردان هرچه سنگ است روی بام از من بغض مردانه ی صدا از من هرچه توهین و ناسزا از من به غرور رقیه بر نخورد کم محلی کوچه ها از من این شب بی ستاره از مسلم جگر پاره پاره از مسلم سر اکبر به نیزه ها نرود سر دارالاماره از مسلم آخر کار قائله از من ریسمان ،بند ،سلسله از من خار در پای دخترت نرود آن سه تا تیر حرمله از من بر سر شانه کوه غم از من زخم خوردن زیاد و کم از من تو سلامت مدینه برگردی خنجر کُنْد و شمر هم از من هرچه دارد هزینه از مسلم پای سنگین کینه از مسلم زینت شانه های پیغمبر نفس تنگ سینه از مسلم بزن آتش که خرمنش با من از دهن نیزه خوردنش با من تو نخی از عبات کم نشود بی کفن ماندن تنش با من بعد من ناله ی حرم با تو بی قراری دخترم با تو به پر بسته ام نگاه نکن سر دروازه میپرم با تو بعد من اصل ماجرا با تو دردها با تو کربلا با تو سهم من بود گردن کوفه ته گودال و چکمه ها با تو بعد من رنج همسفر با توست سر نی گریه تا سحر با توست به زمین خوردنم صدایش ماند انعکاسش به طشت زر با توست قسمت تلخ داستان با تو شام غم پس حسین جان با تو من که چیزی نمانده از لب هام زحمت چوب خیزران با تو شاعر ناشناس #مرثیه_حضرت_مسلم علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872