✳️ سالگرد وفات استاد #عرفان
امروز سالگرد ارتحال مرحوم #استاد_مهندسی (رضوان الله علیه) است.
هر زمان که می خواهم درباره ایشان مطلبی بنویسم، احساس شرمندگی می کنم؛ به خودم می گویم چه سنخیتی بین ایشان و تو وجود دارد؟ او کجا و تو کجا! او عالم ربانی و الهی بود، عارف بود، حکیم بود، فقیه بود، عشق بود، جان بود!
گاهی گمان می کنم نوشتن امثال بنده درباره ایشان، شاید کسر شأن استاد باشد!
اما چه کنم که مدتی در محضر سراسر علم و معرفت و نور و عرفان ایشان بودم و وظیفه دارم مطالبی گرچه کوتاه بنویسم.
ایشان واقعا استاد بودند، واقعا مؤمن بودند، واقعا با معرفت بودند، واقعا عارف بودند، واقعا متقی بودند، واقعا انسان بودند، واقعا محب اهل بیت (علیهم السلام) بودند، واقعا مسلمان و شیعه بودند؛ اهل ادعا نبودند، اهل خودنشان دادن نبودند، دنبال شهرت و قدرت و امور پست و ناچیز دنیا نبودند. «تِلْكَ الدَّارُ الاَخِرَةُ نجَعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فىِ الْأَرْضِ وَ لَا فَسَادًا وَ الْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِين» (قصص/ 83)
در پایان آخرین جلسه درس عرفان (شرح فصوص الحکم) که خرداد ماه 1390 شمسی در فیضیه قم برگزار شد فرمودند: «اگر از دنیا رفتم دو چیز در حق من انجام دهید؛ یکی از خداوند برایم طلب مغفرت کنید و دیگری به یکدیگر بگویید مهندسی محب و دوستدار اهل بیت علیهمالسلام بود!» و ناباورانه و بدون سابقه بیماری، یک ماه و اندی بعد، بر اثر ایست قلبی چند روز در بیمارستان بستری شدند و سرانجام بعد از ظهر 27 تیرماه 1390 دعوت حق را لبیک گفتند و به معشوق پیوستند، گرچه شهادت میدهم که در دنیا هم با معشوق بودند و فانی و باقی بالحق.
✍️ وحید واحدجوان
💢سخن عرفان
@sokhanerfan