🌙 ماه رجب، ماه امیرالمومنین علیه السلام #یادداشت| علی علیه السلام آخرین درجه کمال صفات عالیه انسانی 🔅علامه طباطبایی 🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻 از شگفتيهاى زندگانى على عليه السّلام اين است كه او تمام ملكات پسنديده و صفات عاليه انسانى را در آخرين درجه كمال، دارا بود. على عليه السّلام به معناى واقعى كلمه پيشوا و رهبر لايق در تمام شؤون مادّى و معنوى است و برخلاف آنچه نوابغ روزگار و مردان فوق‌العاده را مى‌يابيم، على عليه السّلام در باب هرفضيلت و در هرهدف عالى بشرى نمونه بارز و فرد اكمل محسوب مى‌گردد. غالبا اگر شخصى شجاع، نيرومند و داراى ابهّت و عظمت باشد و حوادث ترسناك و هراس‌انگيز و روبه‌رو شدن با قهرمانان چيره‌دست او را نترساند، چنين شخصى از لحاظ فكرى و تدبير امور، دستش كوتاه و دلش از رحم و مروّت دور مى‌باشد. و اگر فردى بسيار عابد، زاهد و پرهيزگار باشد و در زهد و عبادت به درجه اعلى برسد و با بصيرت و دقّت تمام، تن و روان خويش را رياضت دهد و به عبادتهاى جانكاه و توانفرسا بپردازد، نوعا همچون فردى در امر كشوردارى و سياست و اداره امور ملّت، پياده و عاجز و وامانده خواهد بود و قادر به تشخيص خيرانديش و تميز آن از خيانت و فريبكار نبوده و به طرق چاره‌جويى، دقيق و واقف نخواهد بود و به همين ترتيب است ساير كمالات نفسانى و خصلتهاى بشرى‌ كه اگر فردى در يك جنبه سرآمد باشد، از ديگر لحاظ ضعيف خواهد بود و اين بدان علّت است كه نفس انسان داراى نيرو و استعدادى است كه اگر به سوى يك هدف مصروف شود، ديگر خواسته‌هاى او رو به ضعف و سستى خواهد گذاشت و اگر اين نيرو تقسيم گردد و براى هرهدف و مقصودى مقدارى نيرو و استعداد صرف شود، جملگى ناقص و ناتمام خواهد بود. در قرآن كريم گويد: {ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ ...}. «خداوند در اندرون انسان بيش از يك دل قرار نداده است». ليكن على عليه السّلام بى‌تأمّل و انديشه پا در عرصه حيات نگذاشته و زمام نفس خويش را به دست هوا و خواهشهاى نفسانى نداده بود تا هرچه آن بخواهد برگزيند و در آنچه بخواهد، تصرّف نمايد بلكه على عليه السّلام را يك كشش روحانى و يك جنبه الهى احاطه كرده بود و در نتيجه همه‌چيز جز خدا را از ياد برده بود. او تمام نيازمنديهاى مادّى بشرى را كه به سوى نفس و خواسته‌هاى آن مى‌كشاند، كنار گذاشته و كلّيّه علايق مادّى را كه به سوى لذّات و شهوات سوق مى‌دهند، از خود دور ساخته بود، لذا راهى جز راه حق برايش باقى نمانده بود و هدفى غير از خود حقيقت و واقعيّت در نظر او جلوه‌اى نداشت و همين نكته اساسى بود كه‌ موقعيّت او را در برابر هرپيش‌آمد و موضوعى، روشن مى‌ساخت و به هنگام وجود عوامل و علل گوناگون، او را به طرف حق و واقعيّت راهنمايى مى‌كرد. (علی وفلسفه الهی صفحه ۳۴) #علامه_طباطبایی #امیرالمومنین #رجب @mafaa_ir 🔻🔻🔻 @sokhanshia