بسم الله الرحمن الرحیم معجون‌شفابخش با فرارسیدن ماه مبارک رمضان به اتفاق همه‌ی اعضای خانواده به یک کافه‌ی سلامت جسم و جان، دعوت شده‌ایم. این کافه با همه‌‌ی کافی‌شاپ‌‌ها یک تفاوت اساسی دارد. فرق آن این است که در این کافه دو لیوان معجون باید میل شود، یکی معجون افطاری و دیگری معجون سحری. معجونِ افطار، سرشار از مغزیجات برای تقویتِ جسم است، که ما را در مقابل ویروس‌های منحوسی چون کرونا محافظت می‌کند. و معجون سحر معجونی شفابخش برای روح است که انسان را در مقابل ویروس‌های اعتقادی و اخلاقی در امان می‌دارد. ویروس‌هایی از قبیل کبر، یأس، ترس، حسد، کینه، خشم، سکوت در مقابل ظلم و .... آری ، همه‌ی‌ این تاریکی‌ها را باید از روحمان بزداییم، تا با یک آمادگی روحی و جسمی وارد ماه خدا شویم. برای‌ اینکه روحمان را آماده‌ی مهمانی آن وجود‌بی‌نهایت کنیم، باید صفات وجودی خودمان را شبیه به آن موجود‌بی‌نهایت کنیم. اولین قدم در این راستا اصلاح خود است، در گام اول اگر نفس‌مان را شناختیم، در گام بعدی، خود را موظف می‌دانیم که از آن غبارروبی کنیم، آنگاه خودمان را متصفِ به اسماء‌الهی خواهیم کرد. زیرا بنای خلقتمان بر این بوده است. همان طور که خداوند در سوره بقره می‌فرماید؛ وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً... خداوند، انسان را خلیفه‌ی خود روی زمین قرار داد، و این خلافت را ویژه حضرت آدم قرار نداد بلکه هر انسان حق مدار و نیک‌سرشتی دارای این مقام می‌شود. پس اگر قوه‌ی خیال و حسمان را مدیریت کنیم و شرایط را با عقلمان به درستی مدیریت کنیم، به وظیفه‌ی خلیفه‌الهی خویش به خوبی عمل کرده‌ایم. جان کلام اینکه روزه، بهترین راهی‌ست که می‌توانیم خود را از رذیله‌ها و آلودگی‌ها بر حذر داریم. در واقع با روزه می‌توانیم پله‌های ضیافت را یکی بعد از دیگری طی کنیم. پس اگر اول ماه رمضان مقصد اصلی خود را مشخص نکنیم روز عید فطر به مقصد خود نخواهیم رسید. زیرا خداوند به اندازه انتظار ما به ما لطف می‌کند. اگر انتظار ما کمتر از لقاء و متصف شدن به اسماءالهی باشد، روز عید فطر دیگر عید نخواهد بود. #معجون‌شفابخش‌ #یادداشت‌اول #رمضان_1400 ✍ #به‌قلم‌سلاله‌اخلاقی @solalehakhlaghi