eitaa logo
به سوی سماء
957 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
482 ویدیو
38 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم مطالب معرفتی، اخلاقی و گه‌گاه هنری
مشاهده در ایتا
دانلود
یار، خوش چیزی است؛ زیراکه یار از خیال یار، قوّت می‌گیرد و می‌بالد و حیات می‌گیرد. مجنون را خیال لیلی قوّت می‌داد و غذا می‌شد. جایی‌که خیالِ معشوق مجازی را این قوّت و تاثیر باشد، یار حقیقی را چه عجب می‌داری؟... آن خود جانِ حقیقت‌ هاست، آن‌را خیال نگویند. @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
امام حسن عسکری (ع): ما ترکَ الحقَّ عزیز الا ذلَّ و لا اخذَ به ذلیل الا عزَّ هیچ بزرگی حق را وا مگذارد جز این‌که خوار شود و هیچ کوچکی به حق مگراید جز این‌که بزرگ گردد. (تحف العقول، ص۴۸۹) @sooyesama
امام صادق (ع): إِنَّ لِلَّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَکَّةُ وَ إِنَّ لِلرَّسُولِ حَرَماً وَ هُوَ الْمَدِینَةُ وَ إِنَّ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ حَرَماً وَ هُوَ الْکُوفَةُ وَ إِنَّ لَنَا حَرَماً وَ هُوَ بَلْدَةُ قُمَّ وَ سَتُدْفَنُ فِیهَا امْرَأَةٌ مِنْ أَوْلَادِی تُسَمَّى فَاطِمَةَ فَمَنْ زَارَهَا وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّة. خداوند را حرمی است که مکه است. برای رسول خدا نیز حرمی است و آن مدینه است. برای امیرمؤمنان حرمی است و آن کوفه است. برای ما [اهل بیت] نیز حرمی است و آن قم است. به‌زودی بانویی از فرزندان من در آنجا دفن می‌شود که نامش فاطمه است. هرکس او را زیارت کند بهشت بر او واجب خواهد شد. (بحارالانوار، ج‏۵۷، ص۲۱۶) @sooyesama
امام حسن عسگری (ع): نَحْنُ كَهْفٌ لِمَنِ اِلْتَجَأَ إِلَيْنَا وَ نُورٌ لِمَنِ اِسْتَبْصَرَ بِنَا وَ عِصْمَةٌ لِمَنِ اِعْتَصَمَ بِنَا ما پناه‌گاهیم برای هرکه پناه جوید، نوریم برای کسی‌که بینش خواهد، و نگاه‌بانیم برای کسی‌که از ما حراست جوید. (بحارالانوار، ج۵۰، ص۲۹۹) @sooyesama
شیخ‌ [صدرالدین قونوی] در هادیه فرمود: هرگاه حق تعالی خواست یکی از بندگانش را بر حقایق اشیاء آگاهی بخشد، آن بنده را به‌واسطه معراج روحانی به سوی خویش می‌کشد و بنده هم جدا شدن نفسش را از بدنش و صعودش را در مراتب عقول و نفوس مشاهده می‌کند و با هر عقل و نفسی در هر طبقه‌ای اتحاد پیدا می‌کند تا آنجا که با نفس کلی و سپس با عقل اول اتحاد پیدا می‌کند. بنابراین مناسبت بین او و پروردگارش ثابت شده و قرب حقیقی حاصل می‌شود و دریافت بی‌واسطه از خداوند درباره‌اش صادق است. (مصباح الانس، تمهید جملی، بند ۷۵) @sooyesama
دعای هفتم صحیفه سجادیه.mp3
7.73M
سیّدبن طاووس این دعا را براى ایمنی از ستم سلطان، نزول بلا، چیرگى دشمنان، ترس، تنگ‌دستى و دل‏‌تنگى یاد کرده است @sooyesama
شيخ سعدالدين حموی سوار بود و به رودخانه‌ای رسيد و اسب از آب نمی‌گذشت. امر كردند كه آب را تيره ساختند و به گل آلوده كردند و اسب در حال بگذشت. فرمود: تا خود را می‌ديد از اين وادی عبور نمی‌توانست كرد! (هزار و یک نکته، ص۳۱۱) @sooyesama
واعلم ان کل ولی لله تعالی فانه یاخذ ما یاخذ بوساطه روحانیه نبیه الذی هو علی شریعته و من ذلک المقام یشهد. و منهم من یعرف ذلک و منهم من لایعرفه یقول قال لی الله و لیس غیر تلک الروحانیه. بدان که همه اولیای الهی، هرچه دریافت می‌کنند از روحانیت پیامبری است که بر دین اویند و بواسطه اوست. برخی اولیا این نکته را می‌دانند، و برخی نمی‌دانند و می‌گویند: خدا با من سخن گفت. اما در حقیقت آن‌چه را الله پنداشته‌اند روحانیت پیامبرشان است. (رساله الانوار) @sooyesama
حکمت کشتن پسران ازسوی فرعون برای [یافتن] موسی این بود که: روح هریک از پسرانی که کشته شدند به موسی بازگشت کند تا او را در هلاک فرعون کمک کنند. پس موسی متولد نشد مگر این‌که مجموع ارواح کثیره و قوای فعاله بود. ارواح پسران کشته شده جمع شدند و متحد گردیدند و در صورت موسویه ظاهر شدند تا حقوقشان را استیفا کنند و پرورنده‌شان را اعانت کنند و پیامبرشان را مدد رسانند؛ زیرا بر طهارت ذاتی بودند و کاری نکرده بودند که بدان شایسته مرگ باشند. (شرح فصوص الحکم، فص موسوی، ص۴۴۶-۴۴۵) @sooyesama
امام صادق (ع): قَالَ إِبْلِيسُ: خَمْسَةُ أَشْيَاءَ لَيْسَ لِي فِيهِنَّ حِيلَةٌ وَ سَائِرُ اَلنَّاسِ فِي قَبْضَتِي: ۱) مَنِ اِعْتَصَمَ بِاللَّهِ عَنْ نِيَّةٍ صَادِقَةٍ وَ اِتَّكَلَ عَلَيْهِ فِي جَمِيعِ أُمُورِهِ وَ ۲) مَنْ كَثُرَ تَسْبِيحُهُ فِي لَيْلِهِ وَ نَهَارِهِ وَ ۳) مَنْ رَضِيَ لِأَخِيهِ اَلْمُؤْمِنِ بِمَا يَرْضَاهُ لِنَفْسِهِ وَ ۴) مَنْ لَمْ يَجْزَعْ عَلَى اَلْمُصِيبَةِ حِينَ تُصِيبُهُ وَ ۵) مَنْ رَضِيَ بِمَا قَسَمَ اَللَّهُ لَهُ وَ لَمْ يَهْتَمَّ لِرِزْقِهِ ﺍﺑﻠﻴﺲ ﮔﻔﺖ: ﭘﻨﺞ گروهند ﻛﻪ ﻫﻴﭻ چاره‌ﺍی ﺑﺮﺍی [گمراهی] ﺁﻧ‌‌ﻬﺎ ﻧﺪﺍﺭﻡ؛ ﺍﻣﺎ ﺩﻳﮕﺮاﻥ ﺩﺭ ﻣﺸﺖ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ: ۱) کسی‌ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﻴﺖ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺗﻜﻴﻪ ﻛﻨﺪ. ۲) کسی‌ﻛﻪ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ فراوان ﺗﺴﺒﻴﺢ ﺧﺪﺍ کند. ۳) کسی‌ﻛﻪ هرچه ﺑﺮﺍی ﺧﻮﺩ میﭘﺴﻨﺪﺩ، برای ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﺆﻣﻨﺶ بپسندد. ۴) کسی‌ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺎﻩ مصیبتی ﺑﻪ ﺍﻭ میﺭﺳﺪ، بی‌تابی نمی‌ﻛﻨﺪ. ۵) کسی‌ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻧ‌‌ﭽﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ روزیش ﻛﺮﺩﻩ، ﺧﺮﺳﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻏﻢ ﺭﻭﺯی ﺭﺍ نمیﺧﻮﺭﺩ. (الخصال، ج۱، ص۲۸۵) @sooyesama