eitaa logo
به سوی سماء
958 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
487 ویدیو
38 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم مطالب معرفتی، اخلاقی و گه‌گاه هنری
مشاهده در ایتا
دانلود
«مباهله» دو حقیقت را آشکار نمود که دومی، مهم‌تر اما مظلوم‌تر از اولی است: ۱. حقانیت اسلام برای مسیحیان ۲. اتحاد روحی علی (ع) و پیامبر (ص)، برای مسلمین @sooyesama
اگر ۵۲۰ میلیون سال نوری از زمین دور شوید یک شبکه باورنکردنی از صدهزار کهکشان‌ می‌بینید که مانند رشته‌های عصبی درهم تنیده‌اند. اینجا ابرخوشه لانیاکیا (آسمانِ بی‌کران) و آن نقطه قرمزِ کوچک، کهکشان راه شیری؛ منزل‌گاه ۲۰۰میلیارد ستاره‌ است. @sooyesama
الهی از تو شرمنده‌ام که بندگی نکردم، و از خودم شرمنده‌ام که زندگی نکردم، و از مردم شرمنده‌ام که اثر وجودی‌ام برای ایشان چه بود. @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
امام باقر (ع) فرمود: حسین بن علی از کربلا به محمدبن حنفیه چنین نوشت: «بسم الله الرحمن الرحیم. مِن الحسین بن علی إلی محمد بن علی و مَن قِبَله مِن بنی‌هاشم: امّا بعدُ فکأنَّ الدنیا لم تکنْ و کأنَّ الآخرةَ لم تزلْ، والسلام». به‌نام خداوند مهرگستر مِهروَرز. از حسين بن علی به محمد بن علی [حنفیه] و ديگرِ بنی‌هاشم در نزد وی: اما بعد، گویا که دنيا هرگز تحقق نیافته و آخرت هميشگی بوده است، بدرود. (كامل الزيارات، ص۷۵) @sooyesama
رسول خاتم (ص) فرمود: شرُّالعَمی، عمی القلب؛ یعنی بدترین کوری، کوری دل است. چه کورچشم [ظاهری] از مشاهده خلق محروم است و کورچشمِ دل، از مشاهده حق. (هزار و یک نکته، نکته ۳۴۱) @sooyesama
🕌 سخنرانی استاد محمود امامی حفظه الله به‌مناسبت فرارسیدن دهۀ اول محرم حسینی ✅موضوع: لقاء الله 🗓 زمان: از یک‌شنبه 17 تیرماه 1403 به مدت 10 شب ⏰ ساعت شروع: 21:45 ✅لینک پخش زنده: https://www.skyroom.online/ch/mhheydari1372/moharram1403 @sooyesama @malakedaei
اکثر افرادی که موفق به نفی خواطر شده و توانسته‌اند ذهن خود را پاک و صاف نموده و از خواطر مصفا کنند و بالاخره سلطان معرفت برای آنان طلوع نموده است در یکی از این دو حال بوده است: اول: در حین تلاوت قرآن مجید و التفات به خوانندهٔ آن، که چه کسی در حقیقت قاری قرآن است و در آن وقت بر آنان منکشف می‌شده است که قاری قرآن خداست.  دوم: از راه توسل به حضرت اباعبدالله الحسین (ع) زیرا آن حضرت را برای رفع حجاب و موانع طریق نسبت به سالکین راه خدا عنایتی عظیم است. (رساله لُب‌اللُباب، ص۱۵۰) @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
شخصی در مکاشفه دید امام حسین علیه السلام مشغول جمع کردن خارهای بیابان هستند. از ایشان می‌پرسند شما چه می‌کنید؟ می‌فرمایند: راه سالکان خدا را هموار می‌کنم. @sooyesama
به‌راستی ما چه هستیم؟ گاه سپیدجامه‌ای در فراز آسمان. گاه سیاه‌رویی در چاهی عمیق. گاه پیکری روی زمین و گاه اندیشه‌ای بر روبنده از عرش. همه این‌ها ما هستیم. افرادی گوناگون، در عالم‌هایی گوناگون. در هر عالمی، بی‌خبر از عالم دیگر، مشغول به دنیای خویش. این‌ها همه مائیم، اما چگونه با هم مرتبطیم. کی و کجا به‌هم می‌پیوندیم؟ آیا اصلا به‌هم می‌پیوندیم یا تا همیشه جدا از هم مشغول خودیم؟ آن اندیشه که در عرش، گام بر می‌دارد، گاه می‌ایستد؛ زیرا این پیکر زمینی، به حوادثی دچار آمده است. اما اندیشه را می‌بینم که به‌ظاهر نمی‌داند چرا بازایستاد. و هنگامی که پیکر زمینی، از ابتلاء درآمد، دوباره اندیشه در عرش روان می‌شود. آن سپیدجامه بهشتی ناگاه ناپدید می‌شود، گویی که از آغاز نبوده است؛ زیرا سیاه‌جامه در چاهی خلیده است. و دوباره سیاه‌جامه ناپدید، و سپیدجامه آشکارا می‌شود. و این‌دو به‌ظاهر از هم بی‌خبرند. این‌ها همه می‌آیند و می‌روند، و من هستم که فرایند را می‌بینم. اکنون پرسش مهم آن است: این بیننده فرایند، کیست؟ آن‌که آمد و شد افراد را می‌بیند و خود توسط افراد، دیده نمی‌شود، او کیست؟ @sooyesama