امام صادق (ع):
منْ كَثُرَ اِشْتِبَاكُهُ بِالدُّنْيَا كَانَ أَشَدَّ لِحَسْرَتِهِ عِنْدَ فِرَاقِهَا
كسىكه زياد گرفتار دنيا شود هنگام جدایی از آن، بيشترين افسوس را مىخورد
(کلینی، الکافي، ج۲، ص۳۰۲)
@sooyesama
إنا لله و انا الیه راجعون
حکیم متاله آیتالله سیدرضی شیرازی به رحمت الهی پیوست.
اساتید ایشان در فلسفه و عرفان عبارتند از: آیات عظام شیخ محمدتقی آملی، میرزا محمّدمهدی الهی قمشهای، میرزا ابوالحسن شعرانی، سیّد ابوالحسن رفیعی قزوینی، میرزا احمد آشتیانی، شیخ حسین فاضل تونی، و آقا محمدعلی حکیم شیرازی.
وی سالها به تدریس علوم عقلی در حوزه تهران اشتغال داشت و با بهرهگیری از استدلالهای کلامی و فلسفی، شمار زیادی از پیروان ادیان گوناگون، با ملیتهای متفاوت، را به مکتب اهل بیت (ع) مشرف نموده بود.
حمد و ۱۱ توحید را به روح بلندش تقدیم نماییم.
@sooyesama
با چنین حسن و ملاحت اگر اینان بشرند
از جهانی دگر و از گل و آبی دگرند
@sooyesama
بر مزاری چنین نوشته بود:
هنگام کودکی میخواستم دنیا را تغییر دهم. در جوانی دریافتم دنیا خیلی بزرگ است، باید شهر و دیار خود را تغییر دهم. در پیری تصمیم گرفتم خانواده خود را تغییر دهم...
اکنون در آستانه مرگ مییابم اگر از آغاز، خود را تغییر داده بودم، شاید میتوانستم دنیا را نیز تغییر دهم.
@sooyesama
پیامبر خاتم (ص):
لولا أنَّ الشَّياطينَ يَحُومونَ على قُلوبِ بَنيآدمَ لَنَظَروا إلى مَلَكوتِ السَّماءِ
اگر شیاطین، گرد دلهای آدمیان نمیچرخیدند، هر آينه ملكوت آسمانها را مىديدند.
(المحجّة البيضاء، ج۲، ص۱۲۵)
@sooyesama
فلا یکون خلیفه الا مَن استخلفه الحقُ علی عبادِه، لا مَن اقامه الناسُ و بایَعوه و قدَّموه لانفسهم و علی انفسهم. فهذه هی درجه الکمال.
خلیفه نیست مگر کسیکه حق وی را بر بندگانش خلیفه کرده باشد، نه کسیکه مردم برپایش کرده و با او بیعت کردهاند و ازسوی خود بر خویشتن پیشوا داشتهاند.
این است درجه کمال!
#محییالدین_عربی
الفتوحات المکّیّه (دوره ۱۳ جلدی)، ج۵، ص۴۷۸، باب۱۶۷
#تشیع_محییالدین
@sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
امام سجاد (ع) به زینب کبری (س)، فرمود: «يا عمة أنت بحمد الله عالمة غير مُعَلَّمة، و فَهِمة غير مُفَهَّمة؛ عمه جان، شما به لطف خدا بیتعلیم دانایید، و بیتفهیم فهیم هستید!»
پیامبران و امامان، سخن لغو، تملق و... ندارد. آنها تنها متن واقعیت را بیان میدارند؛ «ما ینطق عن الهوی».
بنابراین زینب (س) دارای علم لدنی الهی است، که گونهای عصمت علمی بهدست میدهد.
و نزد اهل معرفت روشن است که عصمت علمی، پس از عصمت عملی، و متفرع بر اوست: «ان تتقوا الله یجعل لکم فرقانا» (انفال/۲۹).
باید توجه داشت که عصمت علمی و عملی، درجاتی دارند که نهایت آن، در پیامبر خاتم (ص) و حضرات ائمه (ع) پدیدار شده است.
#ر_س
@sooyesama
هنگامى که ابوبکر، کارگزاران حضرت زهرا (س) را از فدک، اخراج و آنجا را بهزور تصرف کرد، امیرمومنان (ع) در احتجاج با وی چنین فرمود:
ای ابوبکر! آیا قرآن مىخوانى؟ بگو آیه تطهیر (إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً) درباره چه کسى نازل شده است؟ درباره ما یا دیگران؟ ابوبکر گفت: درباره شما.
علی (ع) فرمود: اگر جمعى گواهی دهند که فاطمه (س) دختر پیامبر (ص)، کار زشتى انجام داده، چه مىکنى؟ ابوبکر گفت: همانگونه که بر دیگر زنان مسلمان حدّ جارى مىکنم بر او نیز حدّ جارى مىکنم.
حضرت فرمود: دراینصورت از کافران خواهى بود! زیرا خداوند به پاکی فاطمه (س) گواهی داده و تو گواهی خدا را نپذیرفته و گواهی مردم را پذیرفتهاى!
چنانکه حكم خدا و پیامبر را در مسئله فدک (كه فاطمه آنرا در زمان حيات پيامبر دریافت کرد) ردّ کرده و شهادت فردى اعرابى دور از تمدّن را پذيرفتى، و فدك را از او غصب کردى، و پنداشتی كه آن فىء (مال همه) مسلمانان است.
(طبرسی، احتجاج، ج۱، ص۹۲)
#حقانیت_اهلبیت
#مظلومیت_اهلبیت
@sooyesama