یکی از عزیزانم که آزادمردی است و در عرفان عملی دارای حظّی وافر است و به القائات سبّوحی نایل است و به دستور یاد شده (شهادت به عصمت حضرت زهرا در میان اذان و اقامه) عامِل است، در اثنای فصول اقامه نماز مغرب شب یکشنبه دهم ربیع‌الاول ۱۴۱۹ ه‌ق، خواست که فصل مذکور را اداء کند، از نهاد دیوار مقابلش می‌شنود که کسی می‌گوید: (اَشهَدُ اَنَّ فاطمةَ الزهراء حُجّةُ اللهِ عَلَی الحُجَج). شگفت این‌که همین عبارت شریف یاد شده، صورت روایت حضرت امام حسن عسکری علیه السلام است، چنان‌که سیّد عبدالحسین طیّب رحمة الله تعالی علیه آن‌را در تفسیر اطیب البیان (ج ۱۳، ص ۲۲۵) نقل کرده است: "قال الامام العسکری علیه السلام: نحنُ حُجَجُ الله علی خلقه، و جَدّتُنا فاطمة حجّة علینا". #علامه_حسن‌زاده_آملی (هزار و یک کلمه، ج۵، کلمه ۴۷۲) #عصمت‌الله_الکبری #حجت‌الله_علی_الحجج @sooyesama

سینه‌ای کز معرفت گنجینه اسرار بود کِی سزاوار فشار آن در و دیوار بود طور سینای تجلّی، مشعلی از نور شد سینه سینای وحدت، مشتعل از نار بود ناله‌ی بانو، زد اندر خرمن هستی شرر گویی اندر طور غم چون نخل آتشبار بود آن‌که کردی ماه تابان پیش او پهلو تهی از کجا پهلوی او را تاب آن آزار بود؟ گردش گردون دون بین کز جفای سامری نقطه‌ی پرگار وحدت، مرکز مسمار بود صورتش نیلی شد از سیلی، که چون سیل سیاه روی گردون زین مصیبت تا قیامت تار بود شهریاری شد به بند بنده ای از بندگان آن‌که جبریل اَمینش، بنده‌ی دربار بود از قفای شاه، بانو با نَوای جان‌گداز تا توانی به تن و تا قوّت رفتار بود گرچه بازو خسته شد، وز کار دستش بسته بود لیک پای همتش بر گنبد دوّار بود دست بانو گرچه از دامان شه کوتاه شد لیک بر گردون بلند از دست آن گمراه شد #آیت‌الله_غروی_اصفهانی (مشهور به کمپانی) @sooyesama

اگر مرید می‌خواهد تربیت شود نباید بین دو شیخ [مردد] باشد. البته اگر صحبتِ بدون تربیت است، باکی نیست که با همه مشایخ هم‌صحبت گردد؛ زیرا تحت حکم آنها نیست. این‌را صحبتِ برکت نامند، اما از این صحبت، در طریقت الهی مرد نمی‌گردد. #محیی_الدین_عربی (فتوحات مکّیّه، باب۱۸۱، بخش۱۱۷) #توحد_شیخ_تربیت #کثرت_شیخ_مصاحبت @sooyesama

پیلی را سر چشمه‌ای آورند که آب خورَد. خود را در آب می‌دید و می‌رمید. می‌پنداشت که از دیگری می‌رمد. نمی‌دانست که از خود می‌رمد. همه اخلاق بد، از ظلم و کین و حسد و حرص و بی‌رحمی و کبر، چون در توست، نمی‌رنجی. چون آنرا در دیگری می‌بینی، می‌رمی و می‌رنجی! #مولوی (فیه ما فیه) #اصلاح_خویشتن @sooyesama

#شگفتی‌های_آفرینش #شفق_قطبی @sooyesama

#استاد_مویدی #مالک_حقیقی #افول_دنیا @sooyesama

تو را این جمله نیکویی و من درویش عریانم چرا از لطف تو محروم و در خود گرم حرمانم از این آغوش خسته می‌گریزی از چه پیوسته فرود آی اندکی ای مه که خالی چون بیابانم به ویرانه نهان دارند رندان گنج زیبا را بیا پنهان شو ای زیبا درون قلب ویرانم #ر_س @sooyesama

زن رشک حور بود و تمنای خود نداشت چون آسمان نظر به بلندای خود نداشت اسمی عظیم بود که چون راز سر به مهر در خانه‌ی علی سَرِ افشای خود نداشت ام‌البنین کنایه‌ای از شرم عاشقی است کز حجب تاب نام دل‌آرای خود نداشت در پیش روی چهار جگرگوشه‌ی بتول آیینه بود و چشم تماشای خود نداشت زن؟ نه! همای عرش‌نشینی که آشیان جز کربلا به وسعت پرهای خود نداشت در عشق پاره‌های جگر داده بود و لیک بعد از حسین میل تسلای خود نداشت عمری به شرم زیست که عباس وقت مرگ دستی برای یاری مولای خود نداشت #افشین_علا @sooyesama

هر کسی نسبت به حال خودش آگاه‌تر از دیگران است، مگر از عارفان به خدا، که ایشان از خودِ شخص بدو داناتراند؛ زیرا عارفان را در دل، دیدگانی است که دروازه معرفت را برایشان می‌گشاید و آن‌چه را که خودت از خویش نمی‌دانی مشاهده می‌کنند و چیزی از تو را می‌داند که تو از خویش نمی‌دانی. #محیی_الدین_عربی (فتوحات مکّیّه، باب۱۰۸، بخش۹۸) #استاد_مکمل #کشف_عین_ثابت @sooyesama

پیامبر خاتم (ص): منْ تَرَكَ مَعْصِيَةً لِلَّهِ مَخَافَةَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَرْضَاهُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَة کسی‌که از خوف خداوند تبارک و تعالی، معصیت خدا را ترک کند، خداوند در روز قیامت او را خشنود خواهد ساخت. (کلینی، «کافی» ج۲، ص۸۱) @sooyesama

و قیامت، تنها به‌معنای روزی در پایان زمان نیست. بل‌که قیامت، ژرفای هستی است. آن‌گاه که حقیقت قیام می‌کند و چهره واقعی وجود آشکار می‌شود. آن قیامت زمانی که شنیده‌ای، پلی به‌سوی این قیامت حقیقی است. اکنون سخن را دوباره بیاندیش: "هرکه از سرکشی دوری گزیند، خداوند در ژرفای وجود، او را خشنود خواهد کرد". چقدر این سخن شیرین و زیباست. و چقدر ما از فهم این سخنان دوریم! #ر_س @sooyesama

#علامه_حسن‌زاده #الهی‌نامه @sooyesama