آینده کتابی ست که امروز می نویسی چیزی بنویس که فردا از خواندن آن لذت ببری @sooyesama

پذیرش اشتباه روزنه تکامل است. اما توجیه، این روزنه را مسدود می‌کند. گاهی این توجیه ناخودآگاه شکل می‌گیرد و انسان هرچه در خویش می‌نگرد اشتباهی نمی‌یابد. پناه به خدا از بازی‌های نفس @sooyesama

هزار توجیه برای یک اشتباه می‌شود هزار و یک اشتباه #ابن_سینا @sooyesama

دنیا سرابی است واقع نما شبی دراز، که موهاتی شگرف را پدیدار می‌کند و قیامت پایان همه این توهمات «الناس نیام، اذا ماتوا انتبهوا؛ مردم در خوابند، و چون بمیرند بیدار شوند» @sooyesama

دل لاله است و جهان دشت و آب، تو رویاندی از تراب، این همه پیچ و تاب، تو در دشتِ لاله‌ها، بوی تو هست و تو نیستی ای عشق لا یزال، عالی‌جنابْ «تو» #ر_س @sooyesama

اگر روزی در این دنیا شڪستی اگر بر نارفیقان دل، تو بستی اگر عاشق شدی عشقت تو را راند اگر پایت به گرداب فنا ماند اگر غمگین شدی غم با تو پیوســت بدان در اوج نابودی خدا هست @sooyesama

جوان پرسید خدا کجاست؟ پیر تاملی کرد و فرمود: خدا جائی است که هیچ‌کس آنجا نیست! جوان با تعجب پرسید: آن، کجاست که هیچ‌کس آنجا نیست؟ پیر لبخندی زد و آرام گفت: همه جا! جوان برآشفت و گفت: اگر همه جاست، پس چطور جائی است که هیچ‌کس آنجا نیست؟! پیر سر به زیر انداخت و فرمود: تنها جائی که هیچ‌کس آنجا نیست، «همه جا» است! جوان گفت: مرا به سخره گرفتی ای پیر؟ پیر آهی کشید و همان‌طور که به زمین خیره شده بود، گفت: آنجا که از همه بریدی و کسی را ندیدی، خدا آنجاست. اگر چنین دیدی، همه جا هست والا هیچ جا نیست! جوان می‌خواست سوال دیگری بپرسد، که پیر گفت: گفتنی‌ها گفته شد. اکنون به جای پرسش بیاندیش. #ر_س @sooyesama

کسی‌که از نفهمیدن نفع می‌برد هرگز نخواهد فهمید @sooyesama

لسان الغیب پیرامون کُنه ذات الهی (مقام غیب الغیوب) می‌فرماید: کس ندانست که منزل‌گه معشوق کجاست اینقدر هست که بانگ جرسی می‌آید و پیرامون ظهور نامحدود الهی (صادر نخستین)، چنین می‌سراید: این همه عکس می و نقش مخالف که نمود یک فروغ رخ ساقی است که در جام افتاد و باز چنین نقمه سرایی می‌نماید: این شرح بینهایت کز زلف یار گفتند حرفی است از هزاران کاندر عبارت آمد #حافظ_شیرازی @sooyesama

الحق که «لسان غیب»، زیبنده شعر توست ای رند می آلوده، ای حافظ شیرازی @sooyesama

حضرت موسی ع، در خلوت کوه طور، به خداوند عرض کرد: «رب أرنی أنظر الیک؛ پروردگارا خودت را آشکار کن تا تو را بنگرم» و خداوند فرمود: «لن ترانی؛ هرگز مرا نخواهی دید» اعراف/۱۴۴ ____________________ ۱- برداشت عقل جزئی (وهم) به روایت سعدی: چو رسی به کوه سینا «ارنی» مگو و بگذر که نیرزد این تمنا به جواب «لن ترانی» ۲- برداشت عقل محض (متکی به شهود)، به روایت مولوی: «ارنی» کسی بگوید که ترا ندیده باشد تو که با منی همیشه، چه «تری» چه «لن ترانی» ۳- برداشت عشق، به روایت حافظ: چو رسی به طور سینا «أرنی» بگو و بگذر تو صدای دوست بشنو، نه جواب «لن ترانی» @sooyesama

 خرم آن روز کز این منزل ویران بروم راحت جان طلبم و از پی جانان بروم دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم #حافظ_شیرازی @sooyesama