امام سجاد (ع) به زینب کبری (س)، فرمود: «يا عمة أنت بحمد الله عالمة غير مُعَلَّمة، و فَهِمة غير مُفَهَّمة؛ عمه جان، شما به لطف خدا بی‌تعلیم دانایید، و بی‌تفهیم فهیم هستید!» پیامبران و امامان، سخن لغو، تملق و... ندارد. آنها تنها متن واقعیت را بیان می‌دارند؛ «ما ینطق عن الهوی». بنابراین زینب (س) دارای علم لدنی الهی است، که گونه‌ای عصمت علمی به‌دست می‌دهد. و نزد اهل معرفت روشن است که عصمت علمی، پس از عصمت عملی، و متفرع بر اوست: «ان تتقوا الله یجعل لکم فرقانا» (انفال/۲۹). باید توجه داشت که عصمت علمی و عملی، درجاتی دارند که نهایت آن، در پیامبر خاتم (ص) و حضرات ائمه (ع) پدیدار شده است. #ر_س @sooyesama

#استاد_شجاعی #صبر #رضا #شکر @sooyesama

هنگامى که ابوبکر، کارگزاران حضرت زهرا (س) را از فدک، اخراج و آن‌جا را به‌زور تصرف کرد، امیرمومنان ‏(ع) در احتجاج با وی چنین فرمود: ای ابوبکر! آیا قرآن مى‌‏خوانى؟ بگو آیه تطهیر (إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً) درباره چه کسى نازل شده است؟ درباره ما یا دیگران؟ ابوبکر گفت: درباره شما. علی (ع) فرمود: اگر جمعى گواهی دهند که فاطمه (س) دختر پیامبر (ص)، کار زشتى انجام داده، چه مى‌‏کنى؟ ابوبکر گفت: همان‌گونه که بر دیگر زنان مسلمان حدّ جارى مى‏‌کنم بر او نیز حدّ جارى مى‌‏کنم. حضرت فرمود: دراین‌صورت از کافران خواهى بود! زیرا خداوند به پاکی فاطمه (س) گواهی داده و تو گواهی خدا را نپذیرفته و گواهی مردم را پذیرفته‏‌اى! چنان‌که حكم خدا و پیامبر را در مسئله فدک (كه فاطمه آنرا در زمان حيات پيامبر دریافت کرد) ردّ کرده و شهادت فردى اعرابى دور از تمدّن را پذيرفتى، و فدك را از او غصب کردى، و پنداشتی كه آن فى‏ء (مال همه) مسلمانان است. (طبرسی، احتجاج، ج‏۱، ص۹۲) #حقانیت_اهل‌بیت #مظلومیت_اهل‌بیت @sooyesama

#مقام_معظم_رهبری #دوام_یاد_اهل‌بیت @sooyesama

امام سجاد (ع): افْضَلُ الْبِقَاعِ مَا بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ- وَ لَوْ أَنَّ رَجُلًا عُمِّرَ مَا عُمِّرَ نُوحٌ فِي قَوْمِهِ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَاماً يَصُومُ النَّهَارَ وَ يَقُومُ اللَّيْلَ فِي ذَلِكَ الْمَكَانِ ثُمَّ لَقِيَ اللَّهَ بِغَيْرِ وَلَايَتِنَا لَمْ يَنْفَعْهُ ذَلِكَ شَيْئاً برترین مکان‌ها میان رکن و مقام است. اما اگر کسی به اندازه عمر نوح میان قومش (پنجاه سال کمتر از هزار سال) عمر کند، و در آن مکان روزها را روزه و شب‌ها را به عبادت بگذراند، و بدون ولایت ما خدا را ملاقات کند، این اعمال هیچ سودی برای او نخواهد داشت. (وسائل الشیعة، ج۱، ص۱۲۲) @sooyesama

دعای نور حضرت زهرا (س) برای دوری از تب (غلبه حرارت) مادی و معنوی، بسیار توصیه‌شده و مجرب است. #استاد_محمود_امامی #دعای_نور @sooyesama

#شهید_سلیمانی #عنایات_فاطمی #محبت_مادری @sooyesama

#آیت‌الله_دستغیب #کمال_عبودیت @sooyesama

#امام_خمینی #ضرورت_تهذیب @sooyesama

#استاد_محمود_امامی #خواب_دنیا #مرگ #بیداری @sooyesama @tohideahadi

قالَتِ الْحَوَارِيُّونَ لِعِيسَى: يَا رُوحَ اللَّهِ مَنْ نُجَالِس؟ُ قَال:َ مَنْ يُذَكِّرُكُمُ اللَّهَ رُؤْيَتُهُ وَ يَزِيدُ فِي عِلْمِكُمْ مَنْطِقُهُ وَ يُرَغِّبُكُمْ فِي الْآخِرَةِ عَمَلُه‏ «حواریّون به عیسی (ع) گفتند: «ای روح خدا، با که بنشینیم؟» فرمود: «با کسی که دیدن او شما را به یاد خدا بیندازد؛ و کلامش به علمتان بیفزاید، و رفتارش موجب رغبت شما به آخرت بشود.» (اصول کافی، ج۱، ص۳۹) @sooyesama

عیسی (ع) در ادبیات عرفانی نماد قلب است. زیرا قلب خاستگاه حیات شی است و معجزه حضرت عیسی نیز احیای مردگان بوده است. البته قلب حیوانی تنها مایه حیات حیوانی است؛ زیرا حواس پنج‌گانه و حرکت ارادی را در بدن پدیدار می‌کند. این قلب با انتشار حیات حیوانی، بدن را زندگی می‌بخشد. اما قلب آدمی (حقیقی)، حیاتی الهی به قوای نفس می‌بخشد که گونه ژرف‌تری از ادراک را به ارمغان می‌آورد. تپش‌های قلب آدمی، حیات تازه‌ای به قوا می‌بخشد که آنها را به ادراک حقیقت توانا می‌سازد. اما قلب آدمی چگونه شکوفا می‌شود؟ خداوند تبارک و تعالی این نکته را در داستان حضرت عیسی (ع) روشن کرده است. تولد عیسی نتیجه نزول جبرائیل (ع) نزد حضرت مریم (س) است؛ «فتمثل لها بشراً سویاً... قال إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَامًا زَكِيًّا». این واقعه آفاقی یک حقیقت أنفسی را روشن می‌کند که هرگاه جبرائیلِ عقل برای مریمِ نفس تمثل یافت، عیسای قلب متولد می‌شود. اکنون ما باید بکوشیم تا عقل جبرئیلی را بر نفس خویش حاکم کنیم تا قلب آدمیِ ما شکوفا گردد. جبرائیل (ع) فرشته وحی است و نزول جبرائیل بر نفس، به‌معنای پی‌روی از وحی است. اگر شریعت وحیانی را بر نفس خویش حاکم کردیم آنگاه قلب، رفته‌رفته شکوفا شده و حیات الهی را به قوای نفس سرازیر می‌کند. سپس قلب ما نیز، همان‌گونه که عیسی (ع) به بنی‌اسرائیل گفت، به قوای گونان نفس می‌گوید: «إنّی عَبْدُاللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا... وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنتُ... وَالسَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَياً». #استاد_محمود_امامی #ولادت_عیسی #عقل_جبرئیلی #قلب_آدمی @sooyesama