حضرت سیدالشهدا (ع) در دعای عرفه می‌فرماید: "الهی امرتنی بالرجوع الی الآثار، فارجعنی الیک بکسوه الانوار، مصون السر عن النظر الیها و مرفوع الهمه عن الاعتماد علیها" خدایا مرا به بازگشت به‌سوی آثار فرمان دادی، پس مرا با پوشش انوار به‌سوی خودت باز گردان، در حالی‌که سرّم از نگریستن به آنها در امان باشد و همتم از اعتماد بر آنها برداشته گردد. حضرت علامه حسن‌زاده مصداق بارز این فراز است. ایشان در آغاز نوجوانی از روستای دورافتاده ایرا به حوزه وارد شد و سال‌ها در دامان اولیای الهی تربیت یافت و پس از استناره از اسمای عظمای الهی، به روستای ایرا بازگشت. هریک از اساتیدی که علامه شاگرد آنها بود، برای تربیت توحیدی هر سالکی بسنده بودند. اما حضرت آقا همه آنها را خدمت کرد و از همه استناره فرمود. او اندیشه‌های ناب و متعالی نوابغ تاریخ را در خود جمع کرد و همه را در توحید احدی صمدی فانی نمود. درواقع حضرت علامه با توحیدِ برخاسته از "بسم‌الله الرحمن الرحیم" به همه محسوسات و علوم، روح الهی بخشید. اولیای الهی این‌گونه‌اند که در همه مراحل زندگی همواره درپی انوار الهی‌اند و پیوسته با اسماءالله محشور هستند. و در پایان، با پوششی از انوار اسماء به دامان نورالانوار باز می‌گردد. #استاد_محمود_امامی #علامه_حسن‌زاده #کسوه‌الانوار #توحید_احدی_صمدی @sooyesama

#حجت‌الاسلام_عبدالله_حسن‌زاده #حمله_عرش #میراث_علامه @sooyesama

سرانجام آشوب @sooyesama

#شهید_مهرداد_عزیزاللهی #اخلاص #معرفت (هفته دفاع مقدس گرامی باد) @sooyesama

آنان‌که خاک را به‌نظر کیمیا کنند آیا شود که گوشه چشمی به ما کنند دردم نهفته به ز طبیبان مدعی باشد که از خزانه غیبم دوا کنند #حافظ @sooyesama

چهارده توصیه‌ سلوکی علامه حسن‌زاده آملی (ره) در کتاب لقاءالله: ۱. قرائت مستمر و انس همیشگی با قرآن: هر اندازه که به قرآن نزدیک شوى، به انسان کامل نزدیک شده‌اى، به حظ و بهره‌ات از قرآن بنگر! حقایق آن، درجات ذات و مدارج عروجند" ۲. دائم الوضو بودن: اى دوست! بدان که، وضو نور است و دوام در طهارت، تو را به عالم قدس ارتقا دهد و این دستور عظیم النفع، نزد اهلش مجرب است؛ بر تو باد مواظبت بر آن. ۳. قلت طعام: اى دوست! طعام بسیار، قلب را می‌میراند و باعث طغیان و لجام گسیختگى خواهد شد. گرسنگى از اجلّ (نزدیکترین) خصال مومن است. ۴. قلت کلام: رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرمود: "جز به ذکر خدا، زیاده مگویید، چه سخن بسیار که در آن ذکر خداوند نباشد، قلب را قساوت بخشد". ۵. محاسبه نفس: امام کاظم (علیه السلام ) فرمود: "کسى که هر روز به محاسبه نفس نمی‌پردازد، از ما نیست: اگر عمل نیکویى از او سرزده باشد؛ از خداوند طلب زیادى‌اش کند و اگر عمل نادرستى از او سر زده باشد استغفار نموده، توبه کند". ۶. مراقبه: بر تو باد مراقبه! بر تو باد مراقبه! بر تو باد مراقبه! مراقبه یعنی اینکه، بنده بداند خداوند بر او رقیب و به او نزدیک است و به افعالش علم دارد و حرکاتش را می‌بیند و اقوالش را می‌شنود و بر اسرارش اطلاع دارد و نمی‌تواند خود را از خدا پوشیده نگه دارد و از سلطه او خارج شود. ۷. رعایت ادب در محضر خداوند: اامام جواد (علیه السلام) در تبیین حقیقت ادب فرمودند: قرآن را همان گونه که نازل شده است قرائت کنید و سخن ما را همان طور که گفته‌ایم، روایت کنید و خداوند را به حالتى که محتاج و نیازمند اویید بخوانید". ۸. عزلت: معناى اصلی عزلت، عزل حواس است به خلوت، از تصرف در محسوسات؛ چه هر آفت و فتنه و بلایى که روح بدان مبتلا گردد، حواس در آن دخالت دارد. با خلوت و عزل حواسّ، مدد نفس از دنیا و شیطان هوا و هوس منقطع می‌گردد. ۹. تهجد: دستور خدای متعال به پیامبرش برای وصول به مقام محمود است: "مِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى‏ أَنْ یَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمُودا" (اسراء، 79). و علت بهره‌مندی پارسایان از نعمت‌های اخروی را شب‌زنده‌داری آنان معرفی می‌کند (ذاریات، 15-19). ۱۰. تفکر: "الَّذینَ یَذْكُرُونَ اللَّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‏ جُنُوبِهِمْ وَ یَتَفَكَّرُونَ فی‏ خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النَّار" (آل عمران، آیه 191). ۱۱. دائم الذکر بودن: هم ذکر زبانی و هم ذکر قلبی ۱۲. ریاضت علمی و عملی: ریاضت، در دو راه علم و عمل، و تنها بر طبق نهج شریعت محمدى. از غیر این راه جز بعد و دورى حاصل ناید. ۱۳. همت عالی: همت عالى داشته باش! به حدى که کسی یا چیزی را عبادت نکنى جز خداى تعالى؛ حتی از روی رغبت به بهشت و وحشت از جهنم هم عبادت نکنی و الا هوای خود را عبادت کرده‌ای. ۱۴. توبه از کارهای بد و خوب: استادم آیت‌الله الهی طباطبائی فرمود: "توبه حقیقى آن است که از خیر و شرت انابه کنى". من اندکى اندیشیدم و سپس گفتم: اما توبه از شر، حاجتى به بیان ندارد، و لیکن توبه از خیر چیست؟ فرمود: آنچه که ما، آن را خیر می‌پنداریم، مانند نماز و روزه و قرائت قرآن و درس گفتن و تحقیقات درسی‌مان و امثال آن، اگر براستى، آن را مورد تامل قرار دهیم، در خواهیم یافت که همگى ناقص و غیر کاملند پس بر شخص بینا، واجب است که از این اعمال ناقص نیز توبه کند و قصد نماید که آنها را بر وجه کاملى که مقبول خداوند است به جاى آورد. #علامه_حسن‌زاده_آملی #دستورالعمل @sooyesama

گناه بهشتی ساز @sooyesama

#نیایش_فارسی دعای هفتم صحیفه سجادیه (نیایش آن حضرت در کارهای مهم) @sooyesama

#آیت‌الله_جوادی_آملی #مقام_حضرت_سکینه #الاستغراق_فی‌الله @sooyesama

امام حسن عسکری (ع): لَيْسَتِ اَلْعِبَادَةُ كَثْرَةَ اَلصِّيَامِ وَ اَلصَّلاَةِ وَ إِنَّمَا اَلْعِبَادَةُ كَثْرَةُ اَلتَّفَكُّرِ فِي أَمْرِ اَللَّهِ عبادت، زیادی نماز و روزه نیست. بل‌که [حقیقت] عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است. (مجلسی، بحارالانوار، ج۷۵، ص۳۷۳) @sooyesama

سالکی از استاد پرسید: چگونه خدمت حضرت بقیة الله (ع) برسیم؟ استاد فرمود: واجبات را انجام دهید و محرمات را ترک کنید. سالک ابتدا پنداشت که استاد او را لایق نیافت و پاسخ حقیقی را پنهان کرد. لذا سوال خویش را تکرار نمود. اما دوباره همان پاسخ را شنید. با خود گفت: اگر به این دستور عمل کنم، پس از چهل روز، حتما حضرت را خواهم دید. استاد فرمود: خودِ انجام واجبات، دیدار حضرت است. دیدارِ حقیقتِ حضرت! #استاد_محمود_امامی #زیارت_بقیه‌الله @sooyesama

#سهراب_سپهری @sooyesama