📌 شنبه ☀️ ۱۹ اسفند ۱۴۰۲ هجری شمسی 🌙 ۲۸ شعبان ۱۴۴۵ هجری قمری 🎄 9 مارس 2024 میلادی 🔵صوفی پژوهی @sufi110

💢مفاسد رقص سماع در تصوف3️⃣ ⛔️یکی از مهم‌ترین عوارض و مفاسدی که برای سماع توسط خود صوفیه ذکر شده است خطر مرگ، در وقت سماع یا بعد از آن است. 🖊چنانچه سراج طوسی در اللمع به این امر اذعان داشته و می‌نویسد: «احمد نوری با شنیدن شعری، چنان دچار وجد و شوریدگی شد که به سماع مشغول کشت و از شب تا صبح دیوانه‌وار به این‌سو و آن‌سو می‌دوید و در نیزاری که چوب‌های تیز و برنده از آن باقیمانده بود جست‌وخیز می‌کرد و درحالی‌که خون از پای او می‌چکید به خواندن شعر مشغول بود، تا جایی که این کار به کشته شدن او منجر شد و بعد از سه روز از دنیا رفت». [1] 🖊به گفته خواجه عبدالله انصاری تعداد زیادی از مشایخ بزرگ صوفیه همچون شبلی، خزاز، نوری و دراج در مجلس سماع یا بعد از آن بر اثر سماع جان باخته‌اند! [2] 📖پی‌نوشت: [1]. ابونصر سراج طوسی، اللمع فی التصوف، مقدمه نیکلسون، اساطیر، تهران، ص 363 [2]. جامی عبدالرحمن بن احمد، نفحات الانس، تهران، نشر سعدی، 1366، ص 189 🖊منبع: پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب #انحرافات_عملی #سماع 🔵صوفی پژوهی @sufi110

🔶رمان نقد تصوف 🔰🔰برو به گشت و گدایى1️⃣4️⃣ 🖊و نیز در تذکره(1) مى نویسد: شبلى به جنید دستور داد چون مرید او شده... چند سال به دریوزگى و گدایى برود و هر چه از این راه جمع کرد به جنید بدهد که به درویشان برساند. جنید بیچاره رهسپار گدایى شد و هر چه به دست مى آورد به شبلى و مریدانش مى داد و خودش گرسنگى مى خورد. 💢درویش: چون شیوه سالکان و ارباب طریقت فقر است. اگر گرد شهر هم گدایى کنند از شؤونات آنها چیزى نمى کاهد. ❇️ادیب زاده: آن طریقتى که از لوازم آن گدایى و آبروریزى باشد، لایق طرفداران آن طریقت است. دنیاى متمدّن امروز دیگر این حرف ها را موهوم و خرافى مى شناسد. (1). تذکرة الاولیاء، ص 129. #ارمغان_خانقاه #نقد_مثنوی #رمان 🔵صوفی پژوهی @sufi110

🌼در هر روز شعبان در وقت زوال { وقت ظهر شرعی } و در شب نیمه ی آن، این صلوات را که از امام سجاد (ع) روایت شده با هم بخونیم #صلوات_شعبانیه #کلیپ | حاج مهدی سماواتی 🔵صوفی پژوهی @sufi110

📌 یکشنبه ☀️ ۲۰ اسفند ۱۴۰۲ هجری شمسی 🌙 ۲۹ شعبان ۱۴۴۵ هجری قمری 🎄 10 مارس 2024 میلادی 🔻مناسبت‌ها: 🔹 درگذشت عارف وارسته، آیت‌الله شیخ باقر بهاری همدانی؛ ١٣٣٣ق. 🔹 روز راهیان نور 📎 #تقویم 🔵صوفی پژوهی @sufi110

آیت الله العظمی جوادی آملی: «ماه رمضان برای سالکان الی الله ماه محاسبه است.» حکمت عبادات ص ١۶٩ #عرفان_اسلامی #ماه_رمضان 🔵صوفی پژوهی @sufi110

💢گدایی صوفیان 🔶"تکدی‌گری"، "سوال" یا "فتوح" از جمله آداب صوفیه بود که در میان این فرقه به مرور شکل گرفت. ⬅️این کار در پی اعتقاد صوفیه به پست بودن دنیا یا تربیت نفوس دراویش شکل گرفت. به همین دلیل عده‌ای از صوفیه از این کار دفاع کرده‌اند. ◀️از جمله ایشان ابونصر سراج طوسی است. او در این باره می‌گوید: «و کان بعض الصوفیه ببغداد لا یکاد ان یاکل شیئا الا بذل السوال. فسئل عن ذلک؛ فقال اخترت ذلک لشده کراهیه نفسی ذلک.[اللمع، ص 191] ↖️بعضی از صوفیه در بغداد چیزی نمی‌خوردند مگر از طریق خوار شمردن نفس بوسیله سوال (گدایی) کردن. از ایشان درباره آن سوال شد. گفت: به خاطر شدت کراهت نفسم از آن، آن را برگزیدم.» ↔️وی همچنین با بکارگیری واژه "فتح" و با تعبیر "فی ذکر آدابهم اذا فتح علیهم شیءٌ من الدنیا" به توضیح این نکته می‌پردازد که اهل تصوف از روی آوردنِ دنیا به آنان بیمناک‌اند و آن را "محنتی عظیم" می‌شمارند.[همان، صص 193 و 194] 💢بنابراین برخی از صوفیه کسب و کار را رها کرده و به گدایی و درخواست از مردم روی آوردند. سوال کردن صوفیه از مردم به مرور منشا آفاتی از قبیل تن پروری و بی‌کارگی صوفیان شد و ذلت نفسی که هدف نهایی صوفیان از تکدی‌گری بود، بر اثر تکرار گدایی، از بین رفت و شکم‌بارگان صوفی به گدایی دائمی مشغول شدند. 📖پی‌نوشت: سراج طوسی ابونصر، اللمع فی التصوف، تصحیح نیکلسون، جهان، تهران، بی‌تا 🖊پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب #انحرافات_عملی 🔵صوفی پژوهی @sufi110

شکنجه و آزار جسمی؛ راه وصول به حق ؟!4️⃣ ❌در حالات شیخ «ابوسعید ابوالخیر» نیز آمده که: «در جوانی شب‌ها پس‌ازآنکه اهل خانه به خواب می‌رفتند آهسته برخاسته به مسجد می‌آمد. در گوشه مسجد چاه آبی بود، طنابی را به وسط چوبی بسته و سر دیگر طناب را به پای خود می‌بست و سپس چوب را روی دهانه چاه گذارده، و خود را در وسط چاه تا نزدیک طلوع صبح معلق می‌ساخت و قرآن می‌خواند. و یا اینکه هفت سال در بیابانی در نزدیکی سرخس به مجاهدت و ریاضت مشغول بود و معروف است که در این هفت سال خار بیابان و سرگز و امثال آن می‌خورد.»[1] ⬅️این اعمال و ریاضات بی‌رویه صوفیه، در حالی است که نه در قرآن و سنت از آن سخن به میان آمده و نه به آن اجازه داده شده است و حتی خداوند متعال در آیه‌ای از قرآن نهی فرموده از اینکه انسان، خویش را با دست خود به هلاکت بیندازد. «وَلَا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَی التَّهْلُکَةِ [بقره/195] خود را با دست خود به هلاکت میفکنید.» آیه شریفه مطلق است و نهی در آن، نهی از تمامی رفتارهای افراطی و تفریطی است. 🖊پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب #انحرافات_عملی #ریاضت_غیر_شرعی 🔵صوفی پژوهی @sufi110