eitaa logo
سید یاسر جبرائیلی
35.8هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
625 ویدیو
80 فایل
🔸️استادیار تمدن اسلامی در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ارتباط با ما: @jebraily_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴‏اقتصاد ایران از بانک‌های خصوصی هیچ خیری ندیده است، خسارت هم فراوان دیده است. با ‎ بانک‌های خصوصی را جمع کنید، به همان سان که بانک‌های نهادهای نظامی جمع شد‌. خلق پول را به انحصار حاکمیت درآورید و سیاست پولی را در خدمت سیاست صنعتی قرار دهید. @syjebraily
اگر گشایش‌های ارزی با تداوم اعمال بر فرایند تجهیز و تخصیص منابع ارزی (بازگشت کامل ارز صادراتی و تخصیص به اولویت‌های کشور) همراه شود، می‌توان به ریزش بیش از پیش دلار بسیار امیدوار بود. @syjebraily
اقتصاد ایران از بانک‌های خصوصی هیچ خیری ندیده است، خسارت هم فراوان دیده است. با ‎ بانک‌های خصوصی را جمع کنید، به همان سان که بانک‌های نهادهای نظامی جمع شد‌. خلق پول را به انحصار حاکمیت درآورید و سیاست پولی را در خدمت سیاست صنعتی قرار دهید. @syjebraily
مسائل مردم ما، راه‌حل‌های آماده دارد. آنچه باعث شده این راه‌حل‌ها به مسئله پیوند نخورد، فقدان و است. یک سیاستمدار اولا باید شجاعت اتخاذ تصمیم‌های بزرگ و تحول‌ساز را داشته باشد، ثانیا مقتدرانه تصمیمات خود را اجرا کند و هر مانعی را از سر راه بردارد. @syjebraily
هدایت شده از سجاد ساکنی
دولتمرد را اقتدار باید امروز بر کسی پوشیده نیست که جامعه ایرانی، در عرصه‌های مختلف، دارای دوگانگی یا چندگانگی‌هایی است که بعضا روند را با اختلال، مواجه می‌نماید. چرایی بروز این چندگانگی‌ها را می‌توان در فقدان اقتدار دولت، یافت. به گفته چارلز مریام، «کسی که اقتدار دارد، مانند راننده اتوبوس است. او مجاز است به صلاحدید خود عمل کند، اما باید مسافران را در مسیر مطلوب ببرد. در غیر این صورت، مسافران، اتوبوس را ترک می‌کنند و راهی را که می‌خواهند، پیش می‌گیرند.» اگر مسافران اتوبوس ایران، پیاده شده و هر یک، به راهی می‌روند، یکی از دلایل آن، کاهش چشمگیر اقتدار دولت است. اگر برخی از دختران جامعه، در انتخاب پوشش، راه خود را -که دقیقا در مقابل راه رسمی است- در پیش می‌گیرند، باید یکی از دلایل آن را در فقدان اقتدار دولت، جست‌و‌جو کرد. اگر برخی از کشاورزان، بدون کمترین توجهی به دولت، به روش دلخواه خود، منابع آب و خاک را از بین می‌برند، اگر بانکها با سیاستهای دولت همراهی نمی‌کنند، اگر خودروسازان، به لطایف‌الحیل، دولت را دور می‌زنند، اگر برخی از ورزشکاران و هنرمندان، از جیب مردم برمی‌دارند، به نظام لگد می‌زنند و به ریش دولت میخندند، اگر یک بچه‌پولدار، به خود جرأت می‌دهد افسر پلیس را زیر مشت و لگد بگیرد، اگر پزشک و کاسب و وکیل و بازاری، برای فرار از مالیات، از کارتخوان، استفاده نمی‌کنند، اگر صنایع نفت، درآمدهای خود را شفاف نمی‌کنند، همه را باید در فقدان اقتدار دولت یافت و این، مسئله‌ مهمی است که کشور در یک دهه گذشته، با آن دست‌به‌گریبان بوده است. شاید کمتر کسی را بتوان یافت که به انحاء مختلف، بر ناکارآمدی دولت در تمشیت امور جامعه، صحه نگذارد. این ناکارآمدی، موجب کاهش اقتدار شده است و کاهش اقتدار، منجر به ناکارآمدی بیشتر. این چرخه، آن‌قدر ادامه خواهد یافت تا دولت، به موجودی بی‌خاصیت، تبدیل شود. چرخه شوم «ناکارآمدی-فقدان اقتدار» را باید با بازتولید اقتدار متوقف کرد. اقتدار، پیش از هر چیز، باید در دولتمردان، ایجاد شود و به تدریج به برنامه‌ها و سیاست‌ها سرایت کند. دولتمرد را باید.