#یادداشت_۱۰۸ ۲۹ بهمن ۱۴۰۱/ سال دوم و هنگامی که به آنها گفته میشود: به آنچه خدا نازل کرده است ایمان بیاورید میگویند: همان چیزهایی که در تمدن مدرنیته است ما را بس است!!!! به دلایل مختلفی ارتباط ما با قرآن و روایات مقطوع است. بخشی از آن به پذیرش تمام و کمال دروغ های تمدن کفر در مورد #تاریخ_گذشتگان باز میگردد. تصور غالب ما از دشمنان انبیاء این است که موجوداتی احمق، عقب افتاده، منهای عقل، فکر، طراحی و احتمالا با شاخ و دمی در سر و پشت بوده اند! متقابلا عصر کنونی را دوره ی پیشرفتگی و پیچیدگی های شگفت انگیز بشری می دانیم که "ظَهَرَ العِلْمُ فِي البَرِّ وَالبَحْرْ بِما كَسَبَتْ أَيْدي المُدِرْنيته!!! در این فضا، خود انبیاء و در رأسشان سید البشر علیهم السلام هم، قاعدتاً درگیر مسائل و مشکلاتی پیش پا افتاده اند و مشغول انسان هایی نخستین. با این مجمع الأوصاف پیش فرض های رسوخ یافته غلط اندر غلط، چه لزومی است به مراجعه قرآن که در نگاه ما کتاب دوران کودکی بشر است؟ ما از پیامبر به عنوان اسوه بشریت عملا عبور کرده ایم، چرا که تصور میکنیم با دشمنان، چالش ها و مسائلی بسیار پیچیده تر و سخت تر از ایشان مواجه هستیم. حال آنکه مقتدا و #اسوه بودن مطلقه ی ایشان(نساء آیه۸۰/قلم آیه۴/احزاب آیه۲۱)، یعنی که حضرتشان بر قله ی همیشگی سنگین ترین، پیچیده ترین و طاقت فرساترین نبردهای تاریخ حق ‌و باطل ایستاده اند که فرمود: ِلكُلٍّ دَرَجاتٌ مِمّٰا عَمِلوُا( سوره انعام آیه۱۳۲). در این منظر، حتی نفس کشیدن های رسول الله هم برایمان مهم میشود که ایشان، فرمانروای همیشه زنده تمامی #الولوالعزم_های تاریخند، نه انسانی صرفا خوب و محترم که تاریخش گذشته و گاه و بیگاه مریضی شفا میدهد و شرح حالش مناسب درس اخلاق های فردی سکولار است( آل عمران آیه ۸۱/ کتاب کافی ج۱ ص۴۴۱)! با این نگاه، دوباره به مرور گفت و گوها و مبارزات انبیاء علیهم السلام با دشمنان جنی و انسی شان در قرآن بپردازیم. نبردهایی در سطح تغییر مسیر یک تمدن! تغییر مسیر یک تاریخ. @besalamen_amenin

#یادداشت_۱۰۸ ۲۹ بهمن ۱۴۰۱/ سال دوم و هنگامی که به آنها گفته میشود: به آنچه خدا نازل کرده است ایمان بیاورید میگویند: همان چیزهایی که در تمدن مدرنیته است ما را بس است!!!! به دلایل مختلفی ارتباط ما با قرآن و روایات مقطوع است. بخشی از آن به پذیرش تمام و کمال دروغ های تمدن کفر در مورد #تاریخ_گذشتگان باز میگردد. تصور غالب ما از دشمنان انبیاء این است که موجوداتی احمق، عقب افتاده، منهای عقل، فکر، طراحی و احتمالا با شاخ و دمی در سر و پشت بوده اند! متقابلا عصر کنونی را دوره ی پیشرفتگی و پیچیدگی های شگفت انگیز بشری می دانیم که "ظَهَرَ العِلْمُ فِي البَرِّ وَالبَحْرْ بِما كَسَبَتْ أَيْدي المُدِرْنيته!!! در این فضا، خود انبیاء و در رأسشان سید البشر علیهم السلام هم، قاعدتاً درگیر مسائل و مشکلاتی پیش پا افتاده اند و مشغول انسان هایی نخستین. با این مجمع الأوصاف پیش فرض های رسوخ یافته غلط اندر غلط، چه لزومی است به مراجعه قرآن که در نگاه ما کتاب دوران کودکی بشر است؟ ما از پیامبر به عنوان اسوه بشریت عملا عبور کرده ایم، چرا که تصور میکنیم با دشمنان، چالش ها و مسائلی بسیار پیچیده تر و سخت تر از ایشان مواجه هستیم. حال آنکه مقتدا و #اسوه بودن مطلقه ی ایشان(نساء آیه۸۰/قلم آیه۴/احزاب آیه۲۱)، یعنی که حضرتشان بر قله ی همیشگی سنگین ترین، پیچیده ترین و طاقت فرساترین نبردهای تاریخ حق ‌و باطل ایستاده اند که فرمود: ِلكُلٍّ دَرَجاتٌ مِمّٰا عَمِلوُا( سوره انعام آیه۱۳۲). در این منظر، حتی نفس کشیدن های رسول الله هم برایمان مهم میشود که ایشان، فرمانروای همیشه زنده تمامی #اولوالعزم_های تاریخند، نه انسانی صرفا خوب و محترم که تاریخش گذشته و گاه و بیگاه مریضی شفا میدهد و شرح حالش مناسب درس اخلاق های فردی سکولار است( آل عمران آیه ۸۱/ کتاب کافی ج۱ ص۴۴۱)! با این نگاه، دوباره به مرور گفت و گوها و مبارزات انبیاء علیهم السلام با دشمنان جنی و انسی شان در قرآن بپردازیم. نبردهایی در سطح تغییر مسیر یک تمدن! تغییر مسیر یک تاریخ. @besalamen_amenin

#یادداشت_۱۰۸ ۲۹ بهمن ۱۴۰۱/ سال دوم و هنگامی که به آنها گفته میشود به پیامبر ایمان بیاورید، می گویند: مدرنیته برای ما کافی است!!! چرا هیچگاه پیامبر را جدی نمی گیریم؟؟ به دلایل مختلفی ارتباط ما با #قرآن و پیامبر سلام الله علیه قطع است و آنها را جدی نمی گیریم. بخش مهمی به پذیرش تمام و کمال دروغ های تمدن کفر در مورد #تاریخ_گذشتگان باز می گردد. تصور غالب ما از دشمنان انبیاء این است که موجوداتی احمق، عقب افتاده، منهای عقل، فاقد فکر، بدون طراحی و احتمالا با شاخ و دمی در سر و پشت بوده اند! انسان هایی که اگر امروز در اثر #طاعون نمی مردند، قطعا فردا بخاطر #وبا از بین می رفتند. بدیهی است که در این فضا، خود انبیاء و در رأسشان حضرت #مدینة_العلم را هم، درگیر مسائل و مشکلاتی پیش پا افتاده می دانیم و مشغول انسان هایی نخستین. با این مجمع الأوصاف پیش فرض های غلط اندر غلط، که بویژه از طریق کتابهای #آموزش_و_پرورش در ذهن ما رسوخ یافته، چه لزومی است که به قرآن مراجعه کنیم؟ کتابی که در نگاه ما، شرح و گزارش دوران کودکی، سادگی و بیسوادی بشر است؟ ما از قرآن و پیامبر به عنوان #اسوه_بشریت عبور کرده ایم. چرا که تصور می کنیم با دشمنان، چالش ها و مسائلی بسیار پیچیده تر و سخت تر از ایشان مواجهیم. ما به دلیل پذیرش #روایت_غلط_مدرنیته از گذشته، زمانه پیامبر را عصر سادگی، کم دانشی و بساطت میدانیم. از طرفی به دلیل نداشتن روایت صحیح از مدرنیته، دوران کنونی را عصر پختگی و زمانه پیشرفتها و پیچیده گی های محیرالعقول علمی تصور می کنیم. و کدام انسان عاقل پیشرفته باسواد، به انسان ساده کم دانش رجوع می کند؟ بدیهی است که در چنین فضایی، حداکثر یک احترام صوری مناسبتی بی خاصیت به پیامبرش خواهیم گذاشت نه بیشتر. همه اینها درصورتی است که اولا قرآن کریم تصریح دارد که «والذین من قبلکم» از شما قدرتمندتر بودند، ثروت بیشتری داشتند، فرزندانشان از شما بیشتر بود و از همه مهمتر اینکه زمین را بیشتر از شما آباد کرده بودند(اینجا)، ثانیا مقتدا و #اسوه بودن مطلقه ی پیامبر سلام الله علیه(نساء آیه۸۰/قلم آیه۴/احزاب آیه۲۱)، یعنی که حضرتشان بر قله ی همیشگی سنگین ترین، پیشرفته ترین، پیچیده ترین و طاقت فرساترین نبردهای تاریخ حق ‌و باطل ایستاده اند که فرمود: ِلكُلٍّ دَرَجاتٌ مِمّٰا عَمِلوُا( سوره انعام آیه۱۳۲). در این منظر، حتی نفس کشیدن های رسول الله هم برایمان مهم می شود که ایشان، فرمانروای همیشه زنده تمامی #اولوالعزم_های تاریخند، نه انسانی صرفا خوب و محترم که تاریخش گذشته و گاه و بیگاه مریضی شفا می دهد و شرح حالش، مناسب درس اخلاق های فردی سکولار است( آل عمران آیه ۸۱/ کتاب کافی ج۱ ص۴۴۱)! با این نگاه، دوباره به مرور گفت و گوها و مبارزات انبیاء علیهم السلام، با دشمنان جنی و انسی شان در قرآن بپردازیم. نبردهایی در سطح تغییر مسیر یک تمدن! تغییر مسیر یک تاریخ. یادداشت مشابه: حیات القلوب علامه مجلسی یا تاریخ تمدن ویل دورانت @besalamen_amenin