شیوه ی #مطلوب اداره جامعه...
#انسان_۲۵۰_ساله
#امامت ، یعنی همان اوج معنای مطلوب #اداره_جامعه در مقابل انواع و اقسام مدیریت های جامعه که از ضعف ها و شهوات و نخوت و فزون طلبیِ انسانی سرچشمه می گیرد .
#اسلام شیوه و نسخهٔ امامت را به بشریت ارائه می کند؛ یعنی اینکه یک انسان، هم دلش از فیض هدایت الهی سرشار و لبریز باشد، هم معارف دین را بشناسد و بفهمد، هم دارای قدرت عملکرد باشد، هم جان و خواست و زندگی شخصی برایش حائز اهمیت نباشد؛
امّا جان و زندگی و سعادت انسان ها برای او همه چیز باشد .
کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۶۷
#جلسه_ششم
#امامت
@t_manzome_f_r
ویژگی های زمامدار #جامعه_اسلامی...
#انسان_۲۵۰_ساله
در مکتب تشیع امام و #زمامدار سیاسیِ جامعهی اسلامی باید از سوی #خدا معین و به وسیلهی پیامبر معرفی شده باشد، و باید رهبر فکری و مفسر #قرآن و آگاه از همهی رموز و دقایق دین باشد، و باید پاک و معصوم و مبرّا از هر عیب و نقیصهی خَلقی و خُلقی و نسبی باشد، و باید از دودمانی پاک و پاکدامن تولد یافته باشد.
کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص ۶۸
#جلسه_ششم
#امامت
@t_manzome_f_r
#گزارش_تصویری
غرفه نمایشگاه مسابقات بین المللی قرآن
حضور مسئولین انتشارات صهبا
#تهران_روز_سوم
۹۷/۲/۳
مفهوم امام یک جامعه ...
#انسان_۲۵۰_ساله
بنابر تلقی شیعه از مفهوم امامت، امامِ یک جامعه، همان قدرت فائقه ای است که حرکت جمعی و منش فردی افراد آن جامعه را توجیه و رهبری می کند و در آنِ واحد، هم آموزگار دین و اخلاق، و هم فرمانروای زندگی و تلاش آنهاست.
با این بیان، پیامبر نیز امام است؛ چه آنکه رهبریِ فکری و سیاسی جامعه ای که خود شالوده ریزی کرده، به دست اوست.
و پس از پیامبر نیز امت را به امامی نیاز هست تا بتواند جانشین وی باشد.
کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۶۹
#جلسه_ششم
#امامت
@t_manzome_f_r
#امام در فرهنگ #تشیع
#انسان_۲۵۰_ساله
بر خلاف نظرِ سطحی نگرِ کسانی که «امامت» را چیزی در قبال «خلافت» و «حکومت» پنداشته و آن را صرفاً یک منصب معنوی و روحی و فکری شمرده اند، #امام در فرهنگ تشیع «رهبر امت» است؛
هم در امور #دنیایی و نظم و نسَقِ زندگی مردم و اداره ی سیاسی و اجتماعی جامعه (رئیس دولت) و هم در تعلیم و ارشاد #معنوی و روحی و گره گشایی از مشکلات فکری و تبیین ایدوئولوژی اسلام (ایدئولوگ).
کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۷۰
#جلسه_ششم
#امامت
@t_manzome_f_r
#صاحبان حقیقی حکومت...
#انسان_۲۵۰_ساله
صدها روایت پراکنده در باب های مختلف از کتاب های گوناگون صریحاََ مفهوم امام و امامت در فرهنگ شیعی را «زمامداری» و «اداره ی امور امت مسلمانان» دانسته و #امامان اهل بیت را صاحبان حقیقیِ حکومت معرفی کرده است؛ به طوری که برای جستجوگرِ منصف جای تردید باقی نمی گذارد که ادعای امامت از طرف ائمه اهل بیت، فراتر از رتبت فکری و معنوی ، دقیقاً ادعای حق حکومت نیز هست و دعوتِ همه جاگستر آنان در حقیقت دعوت به مبارزه ای #سیاسی_نظامی برای به دست آوردن حکومت بوده است.
کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۷۱
#جلسه_ششم
#امامت
@t_manzome_f_r
#مبارزه ائمه...
#انسان_۲۵۰_ساله
وقتی میگوییم ائمه مبارزه می کردند، باید این را بدانیم که مبارزه در هر زمانی به شکل خاصی است. گاهی با کارهای فرهنگی، علمی، سیاسی، تشکیل و تحزب و ایجاد سازماندهی و گاهی با کارهای خونین، فعالیت های جنگی و نبرد آشکار است و هر زمان مبارزه به نحوی است.
کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۷۲
#جلسه_ششم
#امامت
@t_manzome_f_r
جریان #امامت...
#انسان_۲۵۰_ساله
جریان #امامت، از نخستین روز پس از رحلت پیامبر –ماه صفر سال یازده هجری– پدید آمد و تا سال وفات امام حسن عسگری –ماه ربیع سال دویست و شصت هجری– در میان جامعه ی مسلمانان ادامه یافت.
در این مدت، #امامت به طور تقریبی چهار دوره را گذرانید و هر دوره با ویژگی هایی از لحاظ موضع گیری امامان در برابر قدرت های مسلط سیاسی.
کتاب انسان ۲۵۰ ساله، ص۷۳
#جلسه_ششم
#امامت
@t_manzome_f_r