🔰شجریان: به‌صحنه‌آوردن میراث ✍️ حسام سلامت 🔸بیایید باری دیگر از خود بپرسیم اهمیت شجریان‌بودن در چیست؟ به نظرم می‌رسد چنین پرسشی در گرو پرسش دیگری است: شجریان چه کرد؟ اینگونه هم می‌توان پرسید: با شجریان دقیقاً چه اتفاقی افتاد؟ به چشم من چنین می‌آید که به میانجی شجریان بخش چشمگیری از میراث ما به صحنه آمده و در صدای او طنین انداخته است. 🔹اهمیتی ندارد ارزیابی هر یک از ما در قبال این میراث چه باشد. آنچه در اینجا مهم است خودِ این میراث است، میراث در کلیت‌اش، که مستقل از فاصله‌ی همدلانه یا انتقادی ما نسبت به آن «هست»، آنجاست، در انتظار خوانده‌شدن. حق داریم از خود بپرسیم میراث چیست؟ شاید بیجا نباشد اگر بگوییم میراث در حُکم تمامیتِ ناهمگنی از خاطرات «ملی» و فرادادهای تاریخی است که چه بخواهیم چه نه همچون قسمی «حافظه‌ی جمعی» با ما می‌ماند. 💢میراث، به این اعتبار، «باقیمانده»ی گذشته است، آنچه به رغم گذشتگی‌اش از سپری‌شدنِ فراموشکارانه تن می‌زند و پشتِ سر گذاشته نمی‌شود، دست‌کم نه به تمامی، و پیوسته، در اشکال مبدعانه و صورت‌های خلاقانه، بازمی‌گردد و افق فهم تاریخی ما از خودمان را برمی‌سازد. 🔸با صدای شجریان بُرش‌هایی گزیده از این میراث تاریخی بر صحنه‌ احضار می‌شوند تا در اکنون ما به جریان بیافتند، تا به یاد آورده شوند، یادآوری‌ای که هرچند آنقدرها معاصرسازانه یا واسازانه نیست و از این حیث، همواره بار «سنت» را با خود حمل می‌کند اما اینقدر هست که مخاطبان آن صدا را وامی‌دارد که دست‌کم با بخشی از گذشته‌ی خود تجدید دیدار کنند و با آن چشم در چشم شوند. 🔹با شجریان این خودِ «#فرهنگ» است که سهم چشمگیری از نیروی اندوخته‌ی تاریخی‌اش را عرضه می‌کند تا بلکه خود را از فراموشی نجات دهد. لحظه‌هایی از این میراث فرهنگی، از این باقیمانده‌ی گذشته، که به صحنه آورده می‌شود تا در برابر دیدگان کنجکاو و مشتاق ما معاصران ژست بگیرد احتمالاً ماندگارترین لحظات حیات تاریخی چندپاره‌ی ماست: از سعدی و عطار تا مولانا و حافظ، از نیما و اخوان تا سایه و شفیعی، و بسیارانی دیگر. 🔸و صدالبته چه لحظه‌هایی از این میراث که بیرون مانده‌اند. ماندگاری صدای شجریان، اگر اساساً چنین چیزی در کار باشد، از ماندگاری این میراث است. با اینهمه، کسی نمی‌داند آینده‌ی میراث چه خواهد بود، در خود فرو می‌رود و سیاه می‌شود یا چهره می‌گشاید و نو به نو خوانده می‌شود، به ویژه به دست کودکان. #شجریان ⚜️ @taammolat74

🔰ما و استاد محمدرضا شجریان ✍️ میکاییل دیانی 🔘بخش 1 از 2 1️⃣محمدرضا شجریان قطعا استاد بلامنازع صدا در ایران است که در قرن حاضر همتا نداشت و بعید است بعد از آن هم کسی مثل او ظهور کند. در حلقه چاووش البته همه در حوزه خود استاد بودند و اجتماع این جمع فرصت بیشتری برای ظهور و بروز شجریان بود. آنها که با موسیقی سنتی ایرانی آشنا هستند می دانند که ترکیب محمدرضا لطفی و هوشنگ ابتهاج و پرویز مشکاتیان و حسین علیزاده و بعدها اضافه شدن کیهان کلهر چه موسیقی ای خلق می کند. «از برادر غرق خونه» تا «سپیده» تا «مرغ سحر» تا «از خون جوانان وطن» تا «سر عشق» تا «دلشدگان» تا «سرو چمان» و «یاد ایام» و «گنبد مینا» و.... 2️⃣ شجریان اگرچه استاد بلامنازع آواز ایران بود اما آنچنان که شایسته او بود محبوب نبود؛ همچنان که در تمام دوران‌های اخیر موسیقی سنتی محبوب نبوده است! چه در زمانی که ستار و شمایی زاده و دیگران برای نسل دهه پنجاهی محبوب بود؛ چه آن موقع که شادمهر روی بورس آمد و چه حالا که بندهای دوزاری طرفدار دارند؛ همیشه موسیقی پاپ بیشتر مورد علاقه مردم بوده است تا موسیقی سنتی! موسیقی سنتی اگر در دهه شصت جان گرفت هم به دلیل آن بود که به عنوان موسیقی قابل و قبول و رسمی به آن بها داده شد. 3️⃣ما از موسیقی چه چیزی بیشتر از این می خواستیم که در جهت حفظ آثار بزرگ فرهنگی ما چون اشعار حافظ و مولانا و سعدی و فردوسی برآید؟ استاد شجریان در تمام این سالها کاری غیراز این کرد؟ او زبان مفاهمه و همزبانی انسان عصر جدید با ادبیات فخیم دوران قدیم شد، همین یک مسئله نباید برای آنکه ارزش هنر را می فهمد غنیمتی باشد به جهت تقدیر و نکوداشت؟ ✔️ [ادامه دارد...] ⚜️ @taammolat74

🔰ما و استاد محمدرضا شجریان ✍️ میکاییل دیانی 🔘بخش 2 از 2 4️⃣ اتفاقا بر خلاف مدعیان امروز به دلایل مختلف از جمله اینکه محتوای شجریان به جامعه مذهبی نزدیک تر بود و جامعه مذهبی هم با عموم موسیقی های رایج مشکل داشت؛ شجریان جزو علاقه مندی های اصلی اش بوده و اگر هشتادوهشتی هم پیش آمد؛ بیش از همه همین گروه ناراحت شدند، چون آنها علاقه مندان اصلی شجریان و هنرش بودند و البته مدعیان طرفداری از هشتادوهشت تا امروز شجریان خیلی او و موسیقی اش را نمیشناسند مثل همین جمعی که جلوی بیمارستان جمع شده بودند و همه فرهیختگی شجریان را با سروصدا جلوی بیمارستان با صدها بیمار زخمه زدند و شعار سیاسی می دادند اما وقتی آن خبرنگار ازشان پرسید چند کار استاد را نام ببرید؛ هیچ کدام نمی دانستند؛ اشاره شان نهایتا به همان مرغ سحری بود که پشت شان به صورت دسته جمعی اجرا می شد! 5️⃣ عده ای از شجریان سواستفاده کردند؛ او که سیاسی نبود را وسط یک ماجرای سیاسی شدید کشاندند و قربانی کردند؛ چهره ملی او را خدشه دار کردند و از سرمایه اجتماعی اش گرته برداری کردند و او بعدها خودش گفت که آن ورودش اشتباه بوده و حتی انتساباتی که به او شده بود که شجریان ضد اسلام و یا ضدجمهوری اسلامی است را رد کرد و حرفش را صریح تر زد که با افراطی گری مخالف است؛ افراطی گری که به اسم اسلام با موسیقی مخالف است؛ با فلسفه مخالف است؛ حتی با شعر و ادبیات مخالف است! شجریان از خاطره هایش در مورد فحش هایی که از منافقین و توده ای ها بخاطر جمهوری اسلامی خورد گفت اما در آن لحظه دیگر نه حامیان سابقش و نه سواستفاده کنندگان بعد از هشتادوهشتش ذره ای به آن خاطره ها توجهی نکردند! 6️⃣شجریان آنقدر مهم و موثر بوده است که نمی شود دوستش نداشت؛ نمی شود به او بی احترامی کرد و نمی شود در فراقش غمگین نبود! حتی اگر بعضی ها نفهمند و همچنان نفهمیده نظر دهند؛ همچنان با عینک سیاسی به او بنگرند و یا حتی همچنان بخواهند از او یک کلاه نمدی سیاسی‌کاری برای خود ببافند! 7️⃣یکی نوشته بود «بی شک بهترین اثر استاد محمدرضا شجریان، همایون است!» رفتار پخته و سنجیده و مردم دار همایون شجریان نشان داد، در هنر شاگرد خوبی برای پدرش بوده و در سیاست ورزی و تصمیم گیری حتی جلوتر از پدرش ایستاده است! #شجریان ⚜️ @taammolat74

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع | تحلیل اربعین در چارچوب مفهومی اجتماعی 🎙 دکتر حسین کچوئیان اربعین جهانی دیگر موسسه آفاق حکمت ⏰ سال 1398 ⚜️ @taammolat74 👇👇👇

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |تحلیل #اربعین در چارچوب مفهومی اجتماعی 🎙 دکتر #حسین _کچوئیان #اربعین_جهانی_دیگر 🔹بر این اساس، تصور بنده این است که اربعین یک صحنه و یک زمان و مکان غیر این‏دنیایی و امکانی برای تجربه آن معنای متعالی است، یعنی یک نیروی غیرسکولارزدایی‏کننده‏ای پیدا کرده‌ایم. می‏دانید که در عصر موجود که دائماً جهان دنیایی می‏شود و قلمروهای دینی از بین می‏رود و خورده می‏شود و رنگ و بوی قدسی از بین می‏رود، وجود این منابع قدسی‏کننده برای مواجهه با موجی که در آن هستیم خیلی اساسی است. 🔹با آن چیزی که در اربعین می‏بینیم، تصور بنده این است که راهپیمایی اربعین در کربلا یکی از همین زمان‏ها و مکان‏های قدسی‏کننده و فتح باب‏های خدایی است تا انسان‏ها این تجربه متعالی را مجدداً داشته باشند. اربعین جایی است که یک نیروی قدسی‌شونده و قدسی‏‌کننده و غیرسکولار در آن ظاهر می‏شود و در هر سال به تناوب ظهور پیدا می‏کند. 🔹 این را می‏فهمیم که تجربه‏ای که اتفاق می‏افتد از جنس تجربه‏‌‌هایی است که گویی پای خدا را در تاریخ باز می‏کند، یعنی بعد از مدت‏هایی که خداوند از این عالم رخت بربسته و امکان ظهور خدا در این عالم به امکنه و ازمنه خاصی محدود شده، ما با موج مجددی از این ظهور و بروز مواجه هستیم و آنچه در اعمال و افعال انسان‏ها می‏بینیم، نشانه‌‏ای از چنین بروز و ظهوری است. 🔗 برای شنیدن سخنرانی قبل، اینجا کلیک کنید. ⚜️ @taammolat74

🔰تکنولوژی وسیله نیست! ✍️ رضا داوری اردکانی 🔸تکنولوژی را معمولاً شبکه ای از ابزارها و ماشین‌ها و ابزار فنی می‌دانند که آدمیان به مدد علم و مهندسی آنها را به عنوان وسیله ای برای آسان کردن کارها و رسیدن به مقصودهای خود می‌سازند. گاهی نیز تکنولوژی به شیوه‌های فنی ساختن و پرداختن ابزارها و وسایل اطلاق می شود. این وصف از آن جهت که ما وسایل تکنیک را به کار می بریم درست است اما عیبش اینست که ما را به این توهم دچار می کند که این وسایل و روش‌ها را با اختیار یا بر اثر پیشرفت قهری ساخته و ابداع کرده‌ایم و با آنها هر چه بخواهیم می‌کنیم و هر وقت بخواهیم از آنها رو می گردانیم یا از میان آنها صرفاً مفیدها را برمی‌‌گزیده و مضرها را وا می‌گذاریم. 🔹تا نیمه دوم قرن بیستم درک این قضیه که علم جدید، تکنولوژیک است و تکنولوژی صرفاً وسیله‌ای نیست که ما آن را مصرف کنیم، بسیار دشوار بود؛ اما در زمان کنونی با پدید آمدن وسایل ارتباطی و تکنولوژی ‌های اطلاعاتی آدمیان در وضعی قرار گرفته‌اند که گاهی برنامه زندگی و فکر و عمل هرروزی‌شان را نیز فضای مجازی معین می کند. آنها به این عالم عادت کرده اند. 🔸در چنین شرایطی طبیعی است که وقتی در خود نظر می کنند قدرت فضای مجازی را در آیینه وجود خود ببینند و خود را همه توان و منشأ این قدرت بیابند. مع ذلک در سی چهل سال اخیر نه فقط همبستگی و یگانگی میان علم و تکنولوژی کم و بیش نمایان شده است،بلکه بر وسیله انگاشتن تکنولوژی هم کمتر اصرار می شود و چگونه می‌توان فضای مجازی را – که تا پیش از آن خبر نداشته ایم و هرگز تقاضای وجودش نکرده بودیم – وسیله انگاشت؟ ⚜️ @taammolat74

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |کنگره اربعین و الگوی اسلامی پیشرفت 🎙 حجت الاسلام علیرضا پیروزمند اربعین جهانی دیگر موسسه آفاق حکمت ⏰ سال 1398 ⚜️ @taammolat74 👇👇👇

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |کنگره #اربعین و #الگوی_اسلامی_پیشرفت 🎙 حجت الاسلام #علیرضا_پیروزمند #اربعین_جهانی_دیگر 🔹 از زاویه فرهنگی، اربعین نماد جمع گرایی در مقابل فرد گرایی است. علاوه بر این در اربعین دیگر خواهی در مقابل خود خواهی اتفاق می افتد؛ یعنی اینکه همه دوست دارند برای دیگری کاری بکنند و هرکسی دلش می خواهد به بقیه خیر برسانند. ضمناً در کنگره عظیم اربعین تفاهم وجود دارد به این معنا که در آنجا کسی با کسی دعوا ندارد چون تفاهم حداکثری است و همه همدیگر را قبول دارند. به عبارت دیگر تفاهم بر محور ارزش های حسینی است. 🔗 برای شنیدن سخنرانی قبل، اینجا کلیک کنید. ⚜️ @taammolat74

🔉 گفتگو #اختصاصی 🔶 موضوع | ردپای عقل و عشق در عاشورا 🎙استاد غلامحسین ابراهیمی دینانی جلسه سوم | تجلی ذات در صفات؛ فیض اقدس و فیض مقدس برنامه معرفت ⚜️ @taammolat74 👇👇👇

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع | ردپای #عقل_و_عشق در #عاشورا 🎙استاد غلامحسین #ابراهیمی_دینانی جلسه سوم 🔹#فیض_اقدس یعنی ظهور و تجلی ذات در صفات. این یک نوع ظهور در مقام اسماء و صفات است، که به آن فیض اقدس می‌گویند. از طرفی هم هر یک از اسماء، اقتضائی دارند و فعال هستند و بنابراین تجلی هر اسم نیز اثر خود را در جهان دارد. در اینجا تجلی به آفرینش و خلق هم هست که منشأ ظهور #فیض_مقدس است. 🔗 برای شنیدن جلسه قبل، اینجا کلیک کنید. ⚜️ @taammolat74

🔰 دیدم #رضا_پهلوی هم تسلیت گفته است!!! پس می نویسم! ✍️ علیرضا زادبر 🔸درگذشت استاد آواز موسیقی اصیل، یکی از مُبلغان و پاسداران #ادبیات_فارسی را تسلیت می گویم. به حرمت خدمات ایشان به فرهنگِ ایران #سلام و #صلواتی را بدرقه راهش کنیم.بهره برداری جناحی، حزبی، سیاسی و تبلیغاتی از جایگاه یک #هنرمند و کشاندن او به این گروه یا #مخالف آن دیگری نشان دادن، جفا به هنر و هنرمند است بخصوص اگر این کار مبتنی بر تاریخ سازی متوهمانه باشد! 🔹اما برای من که اندکی تاریخ سیاسی خوانده ام و رشته تخصصی ام تحقیق در تاریخ سیاسی معاصر ایران است جای ناراحتی و تعجب دارد که #سلطنت_طلبان_مجازی از خلا اطلاعات یا شاید همین دعواهای سیاسی سواستفاده می کنند تا #مرحوم_شجریان را مصادره به مطلوب کنند و آنچه بوده است مخفی می دارند تا با کتمان واقعیت به تحریف تاریخ بپردازند. 🔸سوال من این است: چگونه است که #سلطنت_طلبان ایشان را به سمت خود می کشانند اما از مخالفت صریح و استعفای اعتراضی شجریان در شهریور پنجاه و هفت نسبت به کشتار هفدهم شهریور میدان ژاله چیزی به زبان نمی آورند؟! همان روز تاریخی که مردم تهران را به گلوله بستند و دولت شریف امامی برسرکار بود؟ 🔹پیشتر مفصلا به آن روز مهم تاریخی پرداخته ام اما شاید یادآوری آن خارج از لطف نباشد. شجریان، #ابتهاج و لطفی در سال ۵۷ از همکاری با رادیو پهلوی استعفا دادند. این سه شخصیت معروف پس از کشتار وسیع میدان "ژاله" در ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ در اعتراض به رگبار بستن مردم توسط ارتش شاهنشاهی استعفا دادند‌. روایت مفصل این واقعه را سایه (هوشنگ ابتهاج) نقل کرده است. آقایان تاریخ ساز مجازی، به این #هنرمند نگاه ملی داشته باشد و او را بهانه اغراض سیاسی خودتان قرار ندهید. ⚜️ @taammolat74

⭕️ اما در باب سال هشتاد و هشت سال ۸۸ پس از مشارکت مردم صدا و سیما پرتکرار سرود "ای ایران ای سرای امید" را مدام‌پخش می کرد. محمدرضا شجریان در نامه رسمی به رئیس صدا و سیما خواست صدا و آثار او پخش نشوند. بخشی از نامه شجریان در سال ۸۸: "به صراحت اعلام مي کنم که مايل نيستم صداي من از صدا و سيمايي پخش شود که بي اعتنا به حقوق هنرمندان است. قاطعانه از جنابعالي مي خواهم دستور دهيد هيچ اثري از من مطلقاً از راديو و تلويزيون پخش نشود. چون در ماه مبارک رمضان هستيم، تنها به احترام اين ماه مبارک و اداي دين به نيک سرشتي مردمي که در دامان آنها پرورش پيدا کرده ام، پخش «مناجات» و «ربنا» را اجازه مي دهم." پیشتر سال ۱۳۷۴ شجریان نامه ای به علی لاریجانی نوشته بود و نبست به حفظ حقوق مادی و آثارش اعتراض داشت. ⚜️ @taammolat74