📍مذاکره و تجربه؛ چرا راهبرد مذاکره تجربه نمی‌شود؟! 🔸اتمسفر سیاسی معاصر، با ساختاری درهم تنیده، زمینه‌ای فراهم آورده است که #ذهن_عمومی تنها راه #پیشرفت آینده را از طریق #مذاکره متصور شود؛ مذاکره‌ای که در این ساختار، از طریق هجمه‌ای ترکیبی، خط روایی واحدی را ترسیم می‌کند و گویی این تنها مسیر یگانه برای بهبود شرایط را پیشنهاد می‌دهد. 🔹#بحران واقعی در اینجاست که #منتقدین نتوانسته‌اند مسیرهای دیگری به‌عنوان #آلترناتیو برای خروج از وضعیت موجود، پیشنهاد دهند. در نتیجه، توانایی تشریح راهبرد رهبری از نفی مذاکره با #چالش همراه می‌شود. 🔸در این میان، #مسئله کلیدی در فقدان زبانی جامع و ادبیاتی تحول‌آفرین نهفته است؛ زبانی که بتواند پلی بین #افکار و ایده‌های متنوع جامعه بسازد و به آن‌ها جانی تازه بخشد. زبانی که به عنوان پل پیونددهنده #اندیشه‌ ها و ایده‌های مختلف، باید فضای مشترکی ایجاد می‌کرد، اما به دلیل خلأ ایده‌نظری و ضعف رسانه‌ای، از تحقق آن باز مانده است. 🔹این #ضعف زبانی، به نوبه خود، موجب می‌شود که طرح #انقلاب ما برای جامعه به یک ابهام تبدیل شود؛ چرا که بدون وجود چارچوب زبانی جامع، نمی‌توان الگوهای متنوع و چندبعدی تغییر را به وضوح بیان و در جامعه همسو ساخت. 🔸رویکردهای مختلف، از تحلیل‌های مقایسه‌ای تا تبیین‌های کمی، اگرچه هر یک به نوبه‌ی خود در کشف جزئیات و تفاوت‌های ساختاری ارزشمندند، اما به زبانی مشترک برای همگامی جامعه منجر نمی‌شوند؛ زیرا ناتوانند زمینه‌ساز #دیالوگ همه‌جانبه و همدلانه میان اقشار مختلف باشند. 🔹اینجاست که وظیفه‌ای مهم اما اساسی، بر عهده‌ی #حلقه_میانی جامعه قرار دارد؛ حلقه‌ای که باید با تکیه بر #هنر #واژه و عمق #اندیشه، زبان مشترکی را ایجاد کند تا ایده‌های مشخص و تصویری روشن از افق‌های پیش رو را به جامعه عرضه کند. 💢 این حلقه میانی، نقطه اتصالی میان تجربیات و دیدگاه‌های متنوع، بستر گفتگویی چندبعدی خواهد بود که از تحریف‌ راهبردها و سیاست‌های رهبری توسط جریانات ناهمسو محافظت می‌کند و زمینه‌ساز اجتماعی شدن آن‌ها به صورت معنادار و مستحکم می‌شود. ⚜ @Taammolat74