#امام‌شناسی #امیرالمومنین(ع) 🔸 شما تاريخ زندگى اميرالمؤمنين را نگاه كنيد، از كودكى، از آن‌وقتى‌كه در نه سالگى يا سيزده سالگى، به نبوت رسول اكرم ايمان آورد و آگاهانه و هوشيارانه، حقيقت را شناخت و به آن تمسك جست، از آن لحظه تا لحظه‌اى كه در محراب عبادت، جان خودش را در راه خدا داد و خشنود و خوشحال و سرشار از شوق به لقاء پروردگار رسيد، در طول اين تقریباً پنجاه سال، از ده سالگى تا شصت وسه سالگى، شما ببينيد در شرح حال زندگى اميرالمؤمنين یك خط مستمرى وجود دارد و آن خط #ايثار و #از_خودگذشتگى است. 🔸 در تمام قضايايى كه در طول اين تاريخ پنجاه ساله بر اميرالمؤمنين گذشته، از اول تا آخر، حقيقتا این درس است براى ما. 🔸و ما ـ من و شما ـ كه على‌گو و على‌جو و در جهان معروف به محبت على‌‌بن‌ابيطالب هستيم، بايد از اميرالمؤمنين درس بگیریم، صرف محبت على كافى نيست، صرف شناختن فضيلت على كافى نيست، كسانى‌ بودند كه در دلشان به فضيلت على‌بن ابيطالب اعتراف داشتند شايد از ما هم كه حدود ۱۴۰۰ سال با آن روزگار فاصله داریم، همان‌ها يا بعضى‌شان در دل، على را به عنوان يك انسان معصوم و پاكيزه، دوست هم مى‌داشتند، اما رفتارشان، رفتار ديگرى بود. چون همين خصوصيت را نداشتند، همين ايثار را، همين رها كردن منيّت را، همين كار نكردن براى «خود» را، هنوز در حصار «خود» گرفتار بودند و على امتيازش اين بود كه در حصار «#خود» گرفتار نبود. «#من» براى او هيچ مطرح نبود، آن‌چه براى او مطرح بود #وظيفه بود و #هدف بود و #جهاد‌فى‌سبيل‌الله بود و #خدا بود. 📚#کتاب‌انسان‌۲۵۰ساله 🆔 eitaa.com/tabyien