#امام‌شناسی #امیرالمومنین(ع) بعد از مدت كوتاهى از رحلت پيغمبر (ص) بعضى از قبایل عرب گفتند: حالا که پيغمبر نيست، خوب است كه يك ايرادى و اشكالى درست كنند و جنگ و دعوایى راه بيندازند و شايد هم منافقين تحريكشان مى‌كردند. بالاخره جريان «#رَدِّه» يعنى ارتداد عده‌اى از مسلمين پیش آمد. اميرالمؤمنين ديد نه اينجا ديگر جاى كنار نشستن نيست، بايد برای دفاع از حکومت وارد ميدان شد. لذا مى‌فرمايند: بعد ازآنى‌كه قضيه‌ی خلافت پيش آمد و ابوبكر خليفه‌ی مسلمين شد، من دست كشيدم و نشستم كنار. اين حالت كناره گزينى بود، اما ديدم عده‌اى از مردم دارند از اسلام برمى‌گردند، مى‌خواهند اسلام را ازبين ببرند، اين‌جا ديگر وارد ميدان شدم. اميرالمؤمنين به صورت فعال وارد ميدان شد و در همه‌ی قضاياى مهم اجتماعى اميرالمؤمنين حضور داشت که خود آن حضرت از حضور خودش در دوران بیست وپنج ساله‌ی خلافت خلفای سه گانه به #وزارت تعبير مي‌کند. حضرت بعد از قتل عثمان که مردم برای خلافت به ایشان مراجعه کردند، فرمود: «من وزير باشم بهتر از اين است که امير باشم؛ همچنان‌که در گذشته بودم. بگذاريد وزير باشم؛ يعنی حضرت در طی آن بیست و پنج سال، دائما در خدمت اهداف و در موضعِ کمک به مسئولين و خلفایی که در رأس امور بودند، فعالیت می‌کرد. اين هم ايثارفوق‌العاده بزرگی بود که انسان وقتی فکرش را می‌کند، واقعا گيج می‌شود که چقدر گذشت در کار امیرالمؤمنین وجود دارد. در تمام اين بیست وپنج سال به فکر قيام و کودتا و معارضه و گرفتن قدرت و قبضه کردن حکومت نيفتاد. 📚#انسان‌۲۵۰ساله 🆔 eitaa.com/tabyien