♨️خواندنی👌 🔅والتّامّین فی محبّة الله؛ و تمامان در محبّت خدا🔅 «تامّین» به معنای تَمام و کَمال است. «محبّت» ضدّ بغض و در فارسی به معنای دوست داشتن و دوست داری است. بنابراین، «تامّین فی محبة الله» به معنای تمامان در دوست داشتن خدا یا تمامان در دوستداری خدا است. 🔸ریشه‌ی محبّت انسان، موجودی کمال طلب است؛ از این رو اگر مطلوب خود را که همان کمال است، در شی ء یا شخصی ببیند، محبّت و علاقه به آن، در دلش جا می‌گیرد و تلاش می‌کند به آن نزدیک شود، خود را شبیه آن گرداند و... . بدین ترتیب، محبّت، از یک سو معلول معرفت و از سوی دیگر، علّت انقیاد در برابر کامل است؛ پس هرچه ادراک و معرفت بیشتر باشد، محبّت بیشتر می‌شود و در نتیجه، اطاعتِ افزون‌تری را به دنبال دارد. بنابراین، محبّت به دو چیز وابسته است: وجود کمال در محبوب و معرفت و محبّت نسبت به آن. از امام صادق(ع) نقل شده: اگر نور معرفت بر دل بتابد، نسیم محبّت می‌وزد. در میان موجودات امکانی، هیچ موجودی، در میدان معرفت الله، همتا و همپای ائمه(ع) نیست؛ بنابراین، هیچ موجودی در میدان محبّت و عشق به خدا، به درجه آنان نمی‌رسد؛ به بیان دیگر، برای موجودات امکانی، شناخت خدا بیش از آن مقدار که ائمه(ع) بدان دست یافتند، ممکن نیست و بیش از آن مقدار، چون مقدور نیست، مورد تکلیف هم نیست. بنابراین، می‌توان گفت که محبت ائمه(ع) به خدا محبّت تامّ است و در نتیجه، همه‌ی اعمالشان از روی عشق و محبّت به خداست. 📚ادب‌فنای‌مقربان، ج۲ #امام‌شناسی #شرح‌زیارت‌جامعه‌کبیره 🌹#رسانه‌ی_تبیین_باشیم.👇 ‎‎https://eitaa.com/joinchat/2137587722C603b2cd06b

♨️خواندنی👌 🔅والمخلصین فی توحید الله؛ و مخلصان در توحید خدا🔅 مُخلِص یعنی تصفیه کننده چیزی از ناخالصی ها، و مُخلَص یعنی خالص شده و توحید به معنای یگانه کردن و یکتا دانستن می آید. 🔸جایگاه توحید توحید خدا و یگانه دانستن او در مرحله ذات، صفات، افعال، عبادت، خوف و خشیت، رجا و امید و ... وظیفه‌ای همگانی و نشر آن، مهم‌ترین دستاورد رسالت انبیا(ع) است. از این رو در فرهنگ قرآن کریم هیچ بنایی، رفیع‌تر از بنای توحید نیست. همچنین هیچ پلیدی به اندازه‌ی شرک، منفور و مطرود نیست. از این رو نبی گرامی اسلام(ص) سر فصل منشور رسالتِ خود را شعار «قولوا لا إله إلاّالله تفلحوا»( حج/ 30) قرار داد و آن را تنها راه نجات و سعادت جامعه انسانی معرفی کرد و در برخورد با پیروان سایر انبیا، توحید را نخستین محوری دانست که می تواند مورد توافق بین همه ادیان و مکاتب باشد. 🔸بنابراین، اصل توحید و مبرّا کردن حضرت حق از هرگونه شریک، وظیفه عمومی است و هر موحّدی تا حدودی به این وظیفه عمل می‌کند، لیکن برای توحید مراتبی است که موحّدان در نیل به آنها یکسان نیست. اما ائمه اطهار(ع) در مرتبه‌ای از توحید هستند که هیچ گونه آغشتگی و ناخالصی در آن وجود ندارد و این، همان توحید ناب و خالص است. بدین ترتیب که انسان، عاشق کمال است و چون ائمه اطهار(ع) مخلص در توحید خداوند هستند، جز او و کمالات او چیزی نمی‌بینند و تمام عشق و محبّتشان به خداست. 📚ادب‌فنای‌مقربان، ج۲ #امام‌شناسی #شرح‌زیارت‌جامعه‌کبیره 🌹#رسانه‌ی_تبیین_باشیم.👇 ‎‎https://eitaa.com/joinchat/2137587722C603b2cd06b

♨️خواندنی👌 🔅والمظهرین لأمر الله و نهیه؛ و آشکارکنندگان امر و نهی خدا🔅 «مُظهرین» جمع مُظهر و به معنای آشکار کنندگان است. «امر» در اینجا به معنای فرمان به انجام است. 🔸آشکارکنندگان فرمان های الهی مشیّت الهی با فرمان‌های او محقّق می‌شود. فرمان خدا یا به صورت تکوین است یا به صورت تشریع. هر یک از این دو، گاهی به صورت امر است و گاهی به صورت نهی. هنگامی که فرمان تکوینی صادر می شود، مورد آن، بدون کم و کاست تحقّق می‌یابد، اما در فرمان‌های تشریعی، با توجه به اینکه بین اراده‌ی الهی و تحقّق مراد در خارج، اراده‌ی عبد فاصله است و به اصطلاح، شخص مأمور باید با اختیار خود، آن کار را انجام دهد، امکان تخلّف در آن وجود دارد. اوامر و نواهی تشریعی الهی به وسیله‌ی پیامبران(ع) برای بندگان خدا روشن می‌شود و پس از آنان، جانشینانشان این مهم را بر عهده می‌گیرند. از این رو پیامبران و جانشینان آنها، مظهر امر هدایت کننده‌ی خدا هستند. بارزترین وظیفه‌ی امامان معصوم(ع) آشکار کردن اوامر و نواهی خداوند متعالی است؛ چنان که روشن‌ترین وظیفه‌ی آنان در جانشینی پیغمبراکرم(ص) همین است. غنای فقه شیعه در میان فرقه‌های گوناگون اسلامی و تکیه نداشتن آن بر قیاس، استحسان و مانند آن نیز ناشی از انجام همین وظیفه‌ی مهم است. از سوی دیگر، ائمه(ع) مَظهر فیض الهی هستند. با توجه به اینکه فیوضات الهی با امر و نهی او به نظام هستی می‌رسد، ائمه آشکار کننده‌ی امر و نهی تکوینی الهی هستند. 📚ادب‌فنای‌مقربان، ج۲ #امام‌شناسی #شرح‌زیارت‌جامعه‌کبیره 🌹#رسانه‌ی_تبیین_باشیم.👇 ‎‎https://eitaa.com/joinchat/2137587722C603b2cd06b

♨️خواندنی👌 🔅و عباده المکرمین الّذین لایسبقونه بالقول و هم بأمره یعملون و رحمة الله و برکاته؛ و (شما ای) بندگان کرامت بخشیده شده او، همانان که سبقت بر او نمی‌گیرند و به فرماناو عمل می‌کنند و رحمت خدا و برکات او بر شما باد!🔅 «عباد» به معنای بندگان است هرچند که عبادت، لازمه عبودیّت و عبد بودن است، لیکن عبد محض خدا بودن، مقامی بالاتر از عابد است؛ زیرا چه بسا افرادی که عبادتشان ناشی از عادت است، نه عبودیّت؛ پس هر عابدی، عبد نیست، ولی هر عبدی، عابد است. «مکرمین» جمع «مکرم» و به معنای کرامت بخشیده شده‌هاست. «یسبقون» به معنای جلو افتادن می‌آید و بنابراین «لایسبقونه» یعنی هرگز جلو نمی‌افتند. «قول» به معنای ابراز و اظهار چیزی است که در قلب شخص است. ابراز و اظهار که هدف از آن، تفهیم و تفاهم است، با تغییر طرفین مفاهمه، متفاوت می‌شود. بنابراین، عنوان مفاهمه، نه به انسان اختصاص دارد و نه به زبان و گوش. «أمر»؛ طلب اگر با برتری‌جویی و تکلیف همراه باشد، امر است. بدین ترتیب، معنای جمله چنین است: آنان تنها با امر خدا کار می‌کنند و تا امر خدا نباشد، کاری از ایشان سر نمی‌زند. بنابراین، نه تنها با امر غیر خدا کار نمی‌کنند، بلکه با میل خود نیز کار نمی‌کنند؛ چون تمام خواسته‌های آنان، فانی در اراده خدا و مشیّت الهی است. بدین ترتیب، جمله «لایسبقونه... یعملون» بر عصمت آن عباد مکرم دلالت می‌کند. افزون بر اینکه می‌تواند تفسیر «تکریم» مورد اشاره نیز باشد. 📚ادب‌فنای‌مقربان، ج۲ #امام‌شناسی #شرح‌زیارت‌جامعه‌کبیره 🌹رسانه‌ی#تبیین باشیم.👇 ‎‎https://eitaa.com/joinchat/2137587722C603b2cd06b

♨️خواندنی👌 🔅أَلسَّلامُ عَلَی الأَئِمَّةِ الدُّعاةِ وَالْقادَةِ الْهُداةِ؛ سلام بر پیشوایان دعوت کننده و رهبران هدایت‌گر🔅 «أئمه» جمع امام، به معنای پیشوایان و «دعاة» جمع داعی، به معنای دعوت کنندگان است. «قادة» جمع قائد، به معنای رهبران و «هداة» جمع هادی، به معنای بیان کنندگان راه رشد و راهنمایی کنندگان است. 🔸پیشوایان صالح «الدعاة» قید توضیحی برای «الأئمة» باشد؛ زیرا امام، کسی است که مقتدا، پیشوا و پیش‌رو دیگران باشد. نفس پیش‌رو بودن و تقدّم او، دعوت دیگران به سوی مقصودی است که خودش در پیش دارد، حتی اگر با گفتارخود دعوت نکند. بنابراین، امام یعنی مقتدای دعوت کننده، در حالی که «الأئمة الدعاة» نیز به همین معناست. از سویی قائد، کسی است که پیشاپیش جمعیت حرکت می‌کند و دیگران را به سوی خود می‌خواند، لیکن لازم قیادت، هدایت و رشد دادن نیست؛ زیرا ممکن است خود قائد، گمراه باشد. چنان که ممکن است خودش هدایت شده باشد، لیکن صلاحیت و قابلیت هدایت کردن دیگران را نداشته باشد. اما ائمه اطهار(علیهم السلام) رهبرانی هدایت شده هستند که شایستگی هدایت دیگران را نیز دارند؛ بر خلاف پیشوایان اِلحاد و زندقه و نفاق که به صَوب آتش می‌روند و به سَمت آن فرا می‌خوانند: «جَعَلناهم أئمة یدعون إلی النّار» سوره قصص، آیه 41. 📚ادب‌فنای‌مقربان، ج۳ #امام‌شناسی #شرح‌زیارت‌جامعه‌کبیره 🌹رسانه‌ی#تبیین باشیم.👇 ‎‎https://eitaa.com/joinchat/2137587722C603b2cd06b

♨️خواندنی👌 🔅والسادة الولاة: و سروران زمامدار🔅 🔸«سادة» جمع سیّد است و به معنای متولّی و رئیس است که بر دیگران سروری و آقایی دارد و «ولاة» جمع والی، به معنای سرپرست است. با توجه به اینکه خداوند متعالی بندگان خود را آزاد آفریده اصل، بر آزادی افراد است و هیچ کس حتی شخص پیغمبر اکرم(ص) بر دیگری ولایت ذاتی ندارد. ولایت ذاتی، تنها بین علّت و معلول و خالق و مخلوق برقرار است و بس. 🔸ولایت پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) و فقیه بر امت، ولایت پدر بر فرزند و مانند اینها، ولایت تَبَعی و در طول ولایت ذات اقدس الهی است، نه در عرض ولایت او. بدین ترتیب، انسان هرگز رها و بدون قانون نیست تا به خواسته برخاسته از هوا و پدید آمده از هوس، اصل رهبری را بپذیرد یا نپذیرد و در پذیرش نیز رها باشد؛ به طوری که قبول و ردّ رهبران الهی برای وی یکسان باشد و بتواند بگوید: من به اختیار خودم، ولایت فلان یا فلان را می‌پذیرم و فرمان‌بردار او می‌شوم و فرمان فلان یا فلان را نمی‌برم. 🔸در نظام ولایی اسلام و مردم سالاری دینی، مردم فقط در ساحت قدس الهی خاضع‌اند، اما در دمکراسی غربی و مردم سالاری غیر دینی، طوق طاعت کسی را به گردن می‌نهند که اکثریت آرا را کسب کند؛ هر کسی که باشد. ظاهراً مراد از ولایتی که در این فقره زیارت و همراه با «سیادت» مطرح شده، قسم اخیر آن، یعنی ولایت بر جامعه خردمندان است که همراه با پیشوایی معنوی، دعوت به سوی خدا، ارشاد و هدایت‌گری است. 📚ادب‌فنای‌مقربان، ج۳ #امام‌شناسی #شرح‌زیارت‌جامعه‌کبیره 🌹رسانه‌ی#تبیین باشیم.👇 ‎‎https://eitaa.com/joinchat/2137587722C603b2cd06b

♨️خواندنی👌 🔅والذادة الحماة؛ و دفاع‌کنندگان حمایتگر🔅 🔸مدافعان حمایتگر ائمه(ع) نیز برای عدم اختلاط شیعیان و پیروان خود با بیگانگان تلاش می‌کنند و با حمایتها و هدایت‌های خود، آنها را به صورتهای مختلف از هلاکت و نابودی نجات می‌دهند مانند: 1. ولایت آنها همانند کلمه توحید، پناهگاه مستحکمی است که هر کس آن را بپذیرد، داخل این پناهگاه می‌شود و از حمایت، دفاع و امنیت آن برخوردار می گردد. 2. با شفاعت خود در روز قیامت، عذاب را از پیروان خود طرد و دفع می‌کنند. 3. با عنایات ویژه خود به شیعیان، شرّ دشمنان را از آنها دور می‌کنند. همانگونه که حضرت ولی‌عصر (عج) خطاب به شیخ مفید نوشت: «ما هرگز در مراعات حال شما کوتاهی نمی‌کنیم و شما را از یاد نمی‌بریم. اگر مراعات ما نمی‌بود، سختی و تنگی بر شما نازل می‌شد و دشمنان شما را ریشه کن می‌کردند» (بحار، ج53، ص174) این عنایات یا با دعا و طلب از پروردگار است و شیعیان، مشمول ادعیه زاکیه آن ذوات نورانی گردند و یا با دست‌گیری عملی و مستقیم (البته با اذن الهی) باشد. 4. تعلیم، ارشاد، هدایت و راهنمایی گاهی به صورت تعلیم ابتدایی است و گاهی به صورت حلّ شبهات گوناگون فکری و اعتقادی که اینها در حقیقت، دفاع فکری و فرهنگی است. 5. تحمّل آزار و اذیت مقدّر شده برای شیعیان؛ امام کاظم(ع) فرمود: «خداوند بر شیعیان غضب کرد و من متحیّر شدم که یا خودم تحمّل عذاب و مشقّت کنم یا شیعیانم. به خدا سوگند با پذیرش آن، شیعیانم را حفظ کردم.» 📚ادب‌فنای‌مقربان، ج۳ #امام‌شناسی #شرح‌زیارت‌جامعه‌کبیره 🌹رسانه‌ی#تبیین باشیم.👇 ‎‎https://eitaa.com/joinchat/2137587722C603b2cd06b

♨️خواندنی👌 🔅وأهل الذّکر؛ و اهل ذکر🔅 «أهل» به معنای اُنس همراه با تعلّق خاطر و وابستگی و «ذکر» به معنای غافل نبودن است. بنابراین، «أهل الذّکر» کسانی‌اند که با تذکّر، یادآور بودن، عدم غفلت و عدم نسیان، اُنسی خاص و وابستگی ویژه‌ای دارند و هرگز از آن جدا نمی‌شوند. ارجاع به اهل ذکر 🔸مراد از «اهل الذّکر» در این جمله زیارت، ائمه(ع) هستند و اهلیّت آن ذوات نورانی را این‌گونه می‌توان تبیین کرد: اگر مراد از ذکر، قرآن کریم باشد، ائمه اطهار(ع) چنان اُنس و تعلّقی با آن دارند که «ثَقَل اصغر» و «قرآن ناطق» لقب گرفته‌اند و اساساً یک حقیقت هستند که در دو لباس تکوین و تدوین جلوه کرده‌اند و بر اساس حدیث ثقلین، جدایی آنها از یکدیگر ممکن نیست. 🔸اگر مراد، کتاب‌های آسمانی پیشین باشد، آنها از محتوای آن مطّلع هستند و ارتباط ویژه‌ای با آن دارند. امیرمؤمنان(ع) فرمود: اگر مسند قضا و داوری [بین المللی] برای من گذاشته شود، در میان اهل تورات با توراتشان، در میان اهل انجیل با انجیلشان، در میان اهل زبور با زبورشان و در میان اهل قرآن با قرآنشان داوری می‌کردم. 🔸اگر مراد، رسول اکرم(ص) باشد، آنها اهل بیت رسالت و از خاندان آن حضرت هستند و وابستگی و ارتباط ویژه آنها با آن حضرت به گونه‌ایست که به منزله‌ی جان آن حضرت به شمار می‌آیند. 🔸اگر مراد، نماز باشد آنها اقامه کننده و برپا دارنده نماز هستند. 📚ادب‌فنای‌مقربان، ج۳ #امام‌شناسی #شرح‌زیارت‌جامعه‌کبیره 🌹رسانه‌ی#تبیین باشیم.👇 ‎‎https://eitaa.com/joinchat/2137587722C603b2cd06b

♨️خواندنی👌 🔅 اُولی‌الأمر؛ صاحبان امر🔅 «أُولوا» به معنای صاحبان و «أمر» به معنای فرمان یا شأن می‌آید. 🔸فرمانروایان دینی این جمله‌ی زیارت، برگرفته از آیه «أطیعوا اللَّه و أطیعوا الرسول و أُولی الأمر منکم» است. بسیاری از روایات، دعاها، زیارت‌ها و... شرح و توضیح خطوط کلّی ترسیم شده در قرآن و تبیین آیات الهی است.اطاعت اولوا الأمر از سنخ اطاعت رسول خدا یعنی همان اطاعت بی‌قید و شرط است، در برابر اولوا الأمر نیز لازم است. از این رو آنها نیز باید همانند آن حضرت، معصوم باشند تا از عصیان و نسیان مصون گردند‌. همانا اطاعت مطلق از آنِ خدا و رسول او و والیان امر است. از آن جهت خداوند به اطاعت از رسول خود فرمان داده که آن حضرت معصوم و مطهّر است و هرگز به معصیت امر نمی کند. لزوم اطاعت از اولوا الأمر نیز از همین جهت است. 🔸تعیین مصداق باید روشن شود که چه کسانی اولوا‌الأمر هستند و باید از آنها اطاعت کرد. قرآن می‌فرماید اگر در چیزی اختلاف و نزاع کردید، به خدا و پیامبر مراجعه کنید. تعیین مصادیق «أُولی الأمر»، یکی از بحث‌های جدّیست. از این رو مراجعه به خدا و رسول در تعیین آنها ضرورت دارد. از سویی با توجه به اینکه شناخت معصوم جز با معرفی و اعلان خدا و رسول او امکان ندارد، چاره‌ای جز مراجعه به کتاب و سنّت پیغمبر اکرم(ص) نیست و اگر به سنّت نبوی(ص) و گزارش‌های منسوب به اهل بیت(ع) با عنایت ویژه استناد شود، هر آینه اهل استنباط، به حقیقت می‌رسند. 📚ادب‌فنای‌مقربان، ج۳ #امام‌شناسی #شرح‌زیارت‌جامعه‌کبیره 🌹رسانه‌ی#تبیین باشیم.👇 ‎‎https://eitaa.com/joinchat/2137587722C603b2cd06b

♨️خواندنی👌 🔅 وبقیّة الله؛ و باقی گذارده خدا🔅 «بقیّة» بر وزن «فعیلة»، صفت مشبهه از ریشه «بقی» است: در نتیجه بقا به معنای عدم رسوخ و نفوذ زوال و نیستی در حریم آن خواهد بود. بنابراین «بقیة الله» به چیزی گفته می‌شود که خدای سبحان آن را به هر دلیلی، باقی گذاشته و زوال و نابودی در آن راه ندارد. 🔸 باقی گذاردگان الهی در فرهنگ قرآن کریم، هر موجود منفعت بخش که از جانب ربّ العالمین و برای بشر خیر آفرین، سعادت‌ساز و دارای آثار و برکات ماندنی باشد، «بقیة‌الله» است؛ زیرا با داشتن چنین اوصافی مظهر «هو الباقی» خواهد شد؛ چنان که در کلام حضرت شعیب(ع) به سود و ربحی که از راه حلال به دست آید «بقیة الله» اطلاق شده است: «بقیت الله خیرٌ لکم إن کنتم مؤمنین ». سرّش آن است که سود حلال، روزی نازل شده از جانب خداوند متعالی است و با توجه به انتسابش به ماورای طبیعت و بهره‌ای که از «وجه الله» دارد، می‌تواند مظهر «هو الباقی» بوده، منشأ خیرات و برکات برای انسان و وسیله‌ای برای تأمین سعادت وی باشد. بنابراین، هر چیز که «وجه الله» باشد، مظهر اسم مبارک «الباقی» بوده و بقیّة الله خواهد بود. امام صادق(ع) در معرفی اهل بیت(ع) فرمود: «نحن وجه الله» و در وصف حضرت امام عصر(عج) گفته می‌شود: «أین وجه الله الّذی یتوجّه إلیه الأولیاء». بدین ترتیب ائمّه(ع) مظهر تامّ اسم مبارک «الباقی» و مصداق کامل بقیّة الله هستند؛ هر چند که دیگران نیز از این فیض بزرگ بهره‌ای دارند. 📚ادب‌فنای‌مقربان، ج۳ #امام‌شناسی #شرح‌زیارت‌جامعه‌کبیره 🌹رسانه‌ی#تبیین باشیم.👇 ‎‎https://eitaa.com/joinchat/2137587722C603b2cd06b

♨️خواندنی👌 🔅وخیرته؛ و برگزیده او🔅 «خیرة» به معنای چیزی است که برگزیده می‌شود. 🔸برگزیدگان خدا اهل بیت عصمت(ع) مظهر خیر مطلق الهی اند: «إن ذکر الخیر کنتم أوّله و أصله و فرعه و معدنه و مأواه». آنچه در اینجا مطرح است، اینست‌که آن ذوات قدسی افزون بر خیر بودن، خِیَرة و برگزیده خداوندند؛ یعنی در بین خَیْرها خِیَرة و از میان خوبان انتخاب شده‌اند. هرچند «خیره خدا» بودن گاهی نسبی است و گاهی نَفسی؛ زمانی محدود است و وقتی مطلق، لیکن اهل بیت عصمت و طهارت(ع) انسان‌های کامل و معصومی‌اند که خداوند متعالی بر اساس حکمت خود اراده کرده است که آن ذوات قدسی را به عنوان بندگانی ویژه برای خود انتخاب کند. لذا آنان خِیَره خداوند در تمام جهات‌اند که برای هر کاری برگزیده شده‌اند. بدین ترتیب جملاتی نظیر «وارتضاکم لغیبه» و «اختارکم لسرّه» و مانند آن که از گزینش برای در میان گذاشتن غیب و سرّ با آنان سخن می‌گوید، در صدد حصر برگزیدگی آنها نیست و منافاتی با برگزیده بودن از جهات دیگر ندارد. البته شخصیت والای حضرت رسول اکرم(ص) همچنان محفوظ است. لذا اهل‌بیت عصمت(ع) در عین حال که خود خِیَرة و برگزیده‌ی خداوندند، عترت خِیَره خدا نیز محسوب می‌شوند؛ چنان که در جمله «وعترة خِیَرة ربّ العالمین» گذشت. 📚ادب‌فنای‌مقربان، ج۳ #امام‌شناسی #شرح‌زیارت‌جامعه‌کبیره 🌹رسانه‌ی#تبیین باشیم.👇 ‎‎https://eitaa.com/joinchat/2137587722C603b2cd06b

♨️خواندنی👌 🔅وحزبه؛ و حزب او🔅 «حزب» به گروهی گفته می‌شود که دارای هدف و انگیزه‌ی واحد باشند و غلظت و شدّت نیز در این واژه مطرح است؛ خواه به صورت اصلی یا به صورت لازمی. 🔸ویژگیهای حزب‌الله براساس آیات سوره مجادله: 1. ایمان به خدا و روز قیامت: «یؤمنون بالله و الیوم الاخر» 2. دوستی نکردن با دشمنان خدا و رسول او؛ هرچند که آن دشمنان، پدران، فرزندان، برادران یا عشیره آنان باشند: «لاتجد... یوادّون من حادّ الله و رسوله و لو کانوا ءاباءهم أو أبناءهم أو إخوانهم أو عشیرتهم» 3. تثبیت ایمان در قلوب آنان: «أُولئک کتب فی قلوبهم الإیمان» 4. تأیید به وسیله روحی از جانب خداوند متعالی: «أیّدهم بروح منه» 5. داخل شدن در بهشت و جاودانگی در آن: «و یدخلهم جنّات تجری من تحتها الأنهار خالدین فیها» 6. رضایت طرفینی با خدا: « رضی الله عنهم و رضوا عنه» امامان معصوم (ع) نه تنها از بالاترین مرحله‌ی این کمالات برخوردار بودند، بلکه دیگران نیز هر کمالی که داشتند، از برکت آنان بود؛ مثلاً درباره ایمان حضرت امیرمؤمنان(ع) خلیفه دوم از رسول اکرم(ص) نقل کرده است: «اگر آسمان و زمین را در یک کفّه ترازو و ایمان علی را در کفّه دیگر آن قرار دهند، ایمان علی برتری خواهد یافت».(بحار، ج38، ص208 و 249) با توجه به اینکه امامان معصوم(ع) نور واحد هستند، همه آنچه برای حضرت علی (ع) ذکر شده، برای سایر ائمّه(ع) نیز قابل اثبات است. 📚ادب‌فنای‌مقربان، ج۳ #امام‌شناسی #شرح‌زیارت‌جامعه‌کبیره 🌹رسانه‌ی#تبیین باشیم.👇 ‎‎https://eitaa.com/joinchat/2137587722C603b2cd06b