eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«آیه ارتداد» چگونه بر ظهور امام زمان (عج) دلالت دارد؟ 🔹يكی از آياتی كه دلالت بر ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) دارد «آيه ارتداد» است. خداوند متعال در اين آيه مى فرمايد: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِی اللهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرينَ يُجاهِدُونَ فی سَبيلِ اللهِ وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذلِكَ فَضْلُ اللهِ يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللهُ واسِعٌ عَليم‏ٌ؛ [مائده، ۵۴] اى كسانى كه ايمان آورده ايد، هر كس از شما از آيين خود باز گردد [به خدا زيانى نمى رساند؛ بلکه] خداوند جمعيتى را مى آورد كه آنها را دوست دارد و آنان [نيز] او را دوست دارند. در برابر مؤمنان متواضع و در برابر كافران سرسخت و نيرومندند؛ آنها در راه خدا جهاد مى كنند و از سرزنش هيچ ملامتگرى نمى هراسند. اين فضل خداست كه به هر كس بخواهد [و شايسته ببيند] مى دهد، [فضل] خدا وسيع است و خداوند داناست». 🔹آيه فوق به «قانون استبدال» اشاره دارد؛ یعنی جایگزین کردن جامعه ای به جای جامعه کنونی، به جهت آنكه جامعه کنونی به وظايف خود عمل نكرده است. خليفه رسول خدا را طرد كرده و در جهاد، كوتاهى نموده است و نيز در تطبيق دين خدا در جامعه سهل انگارى نموده است. با مراجعه به روايات پى مى بريم كه اهل بيت (عليهم السلام) این آيه را بر اصحاب امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) تأويل نموده اند؛ یعنی آنها کسانی هستند که خداوند را دوست دارند و خداوند نیز ایشان را دوست دارد. سليمان بن هارون عجلى مى گويد: از امام صادق (عليه السلام) شنيدم كه فرمود: «همانا صاحب امر، محفوظ است، اگر تمام مردم از بين بروند خداوند متعال اصحاب او را گرد او جمع مى كند. آنها هستند كه خداوند در موردشان فرمود: يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دينِهِ...». [۱] پی نوشت‌؛ [۱] البرهان فى تفسير القرآن، بحرانى، سيد هاشم، بنياد بعثت، تهران، ۱۴۱۶ق، چ اول، ج‏ ۲، ص ۳۱۵، (سوره مائده، آيه ۵۴) 📕موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، چ هفتم، ص ۵۴۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️انتظار فرج، و لزوم آمادگی، طاعت و بندگی 🔹تنها انتظار فرج کافی نیست، تَهَیُّأ (آمادگی)، بلکه طاعت و بندگی نیز لازم است، مخصوصاً با توجه به قضایایی که پیش از ظهور امام زمان عجل‌ الله‌ تعالی‌ فرجه‌ الشریف واقع می‌شود، به‌ حدی که: «مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً؛ جهان مملو از ظلم و جور می‌گردد». [۱] 🔹خدا می‌داند که به‌ واسطه ضعف ایمان بر سر افراد چه می‌آید. خدا کند ظهور آن حضرت با عافیت مطلقه برای اهل ایمان باشد و زود تحقق پیدا کند. مگر امکان دارد عافیت مطلقه بدون ایمان، طاعت و بندگی انجام گیرد؟! خدا به اهل ایمان توفیق دهد که از فِتَن مُضِله کناره‌گیری کنند. پی نوشت‌؛ [۱] .ر.ک: بحارالانوار، ج۳۶، ص۲۲۶، ۲۵۱، ۲۷۱، ۲۷۵، ۲۸۲، ۲۹۰، ۳۰۴، ۳۰۶، ۳۱۵، ۳۳۳ 📕در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۱۹ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«عيد سعيد فطر»؛ روز پاداش 🔸 يكى از دو عيد بزرگ در سنت اسلامى است كه درباره آن، احاديث و روايات بسیاری وارد شده است. مسلمانان روزه دار كه «ماه رمضان» را به روزه دارى به پا داشته و از خوردن و آشاميدن و بسيارى از كارهاى مباح ديگر امتناع ورزيده اند، اكنون پس از گذشت ماه رمضان، در نخستين روز ماه شوال اجر و پاداش خود را از خداوند می‌طلبند، اجر و پاداشى كه خود خداوند به آنان وعده داده است. 🔹اميرالمؤمنين امام علی عليه السلام در يكى از اعياد فطر خطبه‏اى خواندند و در آن مؤمنان را بشارت و مبطلان را بيم دادند؛ «خطب أمير المؤمنين علی بن أبی طالب ع للناس يوم الفطر فقال أيها الناس إن يومكم هذا يوم يثاب فيه المحسنون و يخسر فيه المسيئون و هو أشبه يوم بيوم قيامتكم فاذكروا بخروجكم من منازلكم إلى مصلاكم خروجكم من الأجداث إلى ربكم و اذكروا بوقوفكم فی مصلاكم وقوفكم بين يدی ربكم و اذكروا برجوعكم إلى منازلكم رجوعكم إلى منازلكم فی الجنة أو النار و اعلموا عباد الله أن أدنى ما للصائمين و الصائمات أن يناديهم ملك فی آخر يوم من شهر رمضان أبشروا عباد الله فقد غفر لكم ما سلف من ذنوبكم فانظروا كيف تكونون فيما تستأنفون». [۱] 🔹امام صادق از پدرش از امام حسین(ع) روایت می كند كه فرمود امام علی (ع) در روز فطر برای مردم سخنرانی كرد و گفت همانا كه امروز روزی است كه نیكوكاران در آن پاداش می یابند و گنهكاران زیان می بینند و آن شبیه ترین روز به روز قیامت است؛ پس با خارج شدن از خانه هایتان به سوی محل خواندن نمازتان، خارج شدن از قبرهایتان به سوی پروردگارتان یادآورید و با ایستادن در محل نماز خواندنتان، ایستادن مقابل پروردگارتان یادآورید و با بازگشتان به سوی خانه هایتان به روانه شدن از عرصه‌ى قيامت به سوى منازل بهشتیتان یا جهنمیتان یادآورید؛ ای بندگان خدا كمترین چیز به مردان و زنان مومن این است كه فرشته ای در آخرین روز ماه رمضان به ایشان ندا می دهد: ای بندگان خدا بشارت باد بر شما كه خداوند گناهان گذشته شما را بخشید پس بنگیرید كه چگونه می خواهید دوباره شروع كنید». 🔹عارف وارسته ملكى تبريزى درباره عيد فطر آورده است: «عيد فطر روزى است كه خداوند آن را از ميان ديگر روزها برگزيده است و ويژه هديه بخشيدن و جايزه دادن به بندگان خويش ساخته و آنان را اجازه داده است تا در اين روز نزد حضرت او گرد آيند و برخوان كرم او بنشينند و ادب بندگى بجاى آرند، چشم اميد به درگاه او دوزند و از خطاهاى خويش پوزش خواهند، نيازهاى خويش به نزد او آرند و آرزوهاى خويش از او خواهند و نيز آنان را وعده و مژده داده است كه هر نيازى به او آرند، برآورد و بيش از آنچه چشم دارند به آنان ببخشند و از مهربانى و بنده ‏نوازى، بخشايش و كارسازى در حق آنان روا دارد كه گمان نيز نمی‏برند». [۲] 🔹روز اول ماه شوال را بدين سبب عيد فطر خوانده ‏اند كه در اين روز، امر امساك و صوم از خوردن و آشاميدن برداشته شده و رخصت داده شد كه مؤمنان در روز افطار كنند و روزه خود را بشكنند. فطر و فطور به معناى خوردن و آشاميدن، ابتداى خوردن و آشاميدن است و نيز گفته شده است كه به معناى آغاز خوردن و آشاميدن است، پس از مدتى از نخوردن و نياشاميدن. ابتداى خوردن و آشاميدن را افطار می نامند و از اين رو است كه پس از اتمام روز و هنگامى كه مغرب شرعى در روزهاى ماه رمضان، شروع می‏شود انسان افطار می‌كند، يعنى اجازه خوردن پس از امساك از خوردن به او داده می‌شود. داراى اعمال و عباداتى است كه در روايات معصومين عليهم السلام به آنها پرداخته شده و ادعيه خاصى نيز آمده است. از سخنان معصومين عليهم السلام چنين مستفاد میشود كه روز عيد فطر، روز گرفتن مزد است، و لذا در اين روز مستحب است كه انسان بسيار دعا كند و به ياد خدا باشد و روز خود را به بطالت و تنبلى نگذراند و خير دنيا و آخرت را بطلبد. پی نوشت‏ها: [۱] امالی ، شیخ صدوق ص ۱۰۰ح ۱۰ [۲] ميرزا جواد آقا ملكى تبريزى، المراقبات فى اعمال السنه، تبريز، ص ۱۶۷. و استفاده از کتاب رمضان، تجلى معبود صفحه ۲۴۸ منبع: تبیان @tabyinchannel
⭕️اهمیت حفظ دستاوردهای معنوی 🔹تبریک عرض میکنم عید سعید فطر را به همه‌ی برادران مؤمن و مسلِم در سراسر گیتی و به ملّت بزرگ ایران و به شما نمازگزاران؛ تبریک عرض میکنم گذراندن یک ماه رمضانِ پُربار و سرشار از رحمت الهی را که شما مردم امسال گذراندید. ماه رمضان امسال، رمضان بسیار باحال و پُرشوری بود؛ در این ماه، دعا بود، تضرّع بود، توسّل بود، مخصوصاً در شبهای مبارک قدر، شب‌ زنده‌داری‌ هایِ پُرسوز و گداز جوانان و اشک های گرمی که از چشم‌ های مبارک جوانان پاکیزه‌ی ما جاری می‌شد، بسیار برجسته بود... مردم ما در این ماه دستاوردهای زیادی داشتند: رقّت قلب، تقرّب به پروردگار عالم، پاکیزگی روح، توجّه و تذکّر به معنویّت، آشنا شدن با بسیاری از معارف الهی و اسلامی، و ضربه‌‌ی به دشمن در روز قدس؛ 🔹اینها دستاوردهای شما مردم عزیز، شما مردم مؤمن، شما ملّت بزرگ ایران در این ماه بود. عرض من این است که این دستاوردها را حفظ کنید؛ اینها ذخیره‌‌ی معنوی است؛ این ذخایر را تا ماه رمضان سال آینده برای خودتان نگه دارید، حفظ کنید و ماه رمضان سال آینده ان‌شاءالله این روحیه را تقویت کنید. همین روحیه است که ملّت را از لحاظ مادّی و معنوی پیش خواهد برد و همه‌‌ی مشکلات را برطرف خواهد کرد، و به توفیق الهی شما را به اوج حرکت الهی و معنوی که اسلام برای جامعه‌‌ی مسلمان در نظر گرفته است، خواهد رساند. امیدواریم خدای متعال این توفیق را به همه عنایت کند بیانات مقام معظم رهبری در خطبه های نماز عید فطر ۱۴۰۲/۰۲/۰۲ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«انگیزه ها» بر چند نوعند و منشاء آنها چیست؟ 🔹 را مى توان به سه نوع تقسيم كرد: الف) ؛ ب) ؛ ج) . در بخش اوّل، يك مشت خيالات و پندارها و خرافات و الفاظ بى محتوا ممكن است عامل حركت يك جامعه شود كه مصداق كامل آن را در يك جامعه بت پرستى مى توان مشاهده كرد. پندار قداست بتها، خرافه‌ی مشكل گشایی و شفاعت آنها، پندار فهم و شعور براى آنها و بالاخره خرافه‌ی تقرّب به خدا بوسيله بتها، ايجاد حركتى در جامعه بت پرستان مى كند؛ امّا هنگامى كه كارشان به بن بست مى كشد، بتان را حتّى قادر بر دفاع از خودشان هم نمى بينند، تا چه رسد به عابدانشان! به مصداق: «فَرَجَعُوا إِلى أَنْفُسِهِمْ وَ قالُوا إِنَّكُمْ أَنْتُمُ الظّالِمُونَ؛ [انبیاء، ۶۴] وجدان خفته آنها بيدار شده به اين پندارهاى پوچ و مسخره، مى خندند و خويشتن را به خاطر اين پرستش غلط و مضحك، محكوم مى كنند و ظالم و ستمگر مى شمرند!». 🔹به اين ترتيب بُرد ، محدود و موقّت و فاقد هرگونه عمق و ريشه است؛ چرا كه اين انگيزه ها از جهل و تعصّب مردم مايه میگيرد و به محض پيدايش مختصرى علم و آگاهى از اثر مى افتد. امّا از آنجا كه از يك واقعيّت عينى مايه میگيرد، اثرى بيشتر و گسترده تر دارد، امّا با اين حال هرگز عميق نيست. فى المثل، كمتر یک فرد نظامی حاضر میشود به خاطر مزايا و حقوق و تشويق مادّى و ترفيع درجه، كه مهم‌ترين اثرش نيز همان امتيازات مادّى است، جان خود را به خطر بيفكند؛ و اگر در جنگى درگير شود كه به حكم مسؤوليّت شغلى بايد خود را به خطر افكند، باز تلاش میكند تا به هر وسيله شده خود را از مهلكه برهاند. لذا در جنگهایی همچون جنگ ويتنام، سربازان و افسران آمريكايى غالباً اين سؤال را از خود میكردند كه ما با چه انگيزه اى بجنگيم؟ و در اين منطقه جهان چه منافعى داريم كه ارزش نثار خون داشته باشد!؟ 🔹امّا كه از روح به و ارزش‌هاى والاى الهى و انسانى سرچشمه میگيرد، و پشتوانه اى همچون معاد و زندگى جاويدان پس از مرگ در آغوش رحمت الهى، و بهشت جاويدان و «لقاء الله» دارد، و انگيزه هاست، كه تأثيرش فوق العاده نيرومند است. در اينجا مسأله معامله با خدا و دادن جان و مال در برابر جلب رضاى او مطرح است: «إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقاتِلُونَ فى سَبيلِ اللهِ فَيَقْتُلُونَ وَ يُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَيْهِ حَقّاً فِى التَّوْراةِ وَ الانْجيلِ وَالْقُرْانِ وَ مَنْ أَوْفى بِعَهْدِهِ مِنَ اللهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذى بايَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ؛ [توبه، ۱۱۱] خداوند از مؤمنان، جانها و اموالشان را خريدارى كرده، كه [در برابرش] بهشت براى آنان باشد؛ [به اين گونه كه:] در راه خدا پيكار میكنند، میكشند و كشته میشوند؛ اين وعده حقّى است بر او، كه در تورات و انجيل و قرآن ذكر فرموده؛ و چه كسى از خدا به عهدش وفادارتر است؟! اكنون بشارت باد بر شما، به داد و ستدى كه با خدا كرده ايد؛ و اين است پيروزى بزرگ!». دقّت در بند بند اين آيه خون را در عروق مؤمنان به گردش سريعى درمى آورد، و تمام توان را براى استقبال از چنين تجارت پرسود و عظيمى آماده میسازد. 🔹يا چنانكه در سوره صفّ، آيات ۱۰ تا ۱۳ آمده است: «يا أَيُّها الَّذينَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلى تِجارَة تُنْجيكُمْ مِنْ عَذاب أَليم - تُؤْمِنُونَ بِاللهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُجاهِدُونَ فى سَبيلِ اللهِ بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ - يَغْفِرُ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ يُدْخِلْكُمْ جَنّات تَجْرى مِنْ تَحْتِهَا الانْهارُ وَ مَساكِنَ طَيِّبَةً فى جَنّاتِ عَدْن ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ - وَ اُخْرى تُحِبُّونَها نَصْرٌ مِنَ اللهِ وَ فَتْحٌ قَريبٌ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنينَ؛ اى كسانى كه ايمان آورده ايد! آيا شما را به تجارتى راهنمايى كنم كه شما را از عذاب دردناك رهایی میبخشد؟! - به خدا و رسولش ايمان بياوريد و با اموال و جانهايتان در راه خدا جهاد كنيد، اين براى شما [از هر چيز] بهتر است، اگر بدانيد! - [اگر چنين كنيد] گناهانتان را میبخشد و شما را در باغهايى از بهشت داخل میكند كه نهرها از زير درختانش جارى است و در مسكنهاى پاكيزه در بهشت جاويدان جاى میدهد؛ و اين پيروزى عظيم است! - و [نعمت] ديگرى كه آن را دوست داريد به شما میبخشد، و آن يارى خداوند و پيروزىِ نزديك است؛ و مؤمنان را بشارت ده [به اين پيروزى بزرگ]!». 📕مديريت و فرماندهى در اسلام‏، مكارم شيرازى، ناصر، نسل جوان‏، چ ۱۲، ص۶۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️ مشقات فراوان پیامبر اسلام (ص) 🔹 - صلی الله علیه و آله و سلم - تنها فرمود، و در یک محیطی که همه با او بودند، فرمود و های زیاد، های زیاد، های فراوان برد، تا اینکه را به مردم ابلاغ فرمود. کرد مردم را به ؛ دعوت کرد به ؛ آن قدر ایشان تحمل فرمود که گمان ندارم کسی طاقت آن را داشته باشد. بیانات‌ حضرت‌ امام در جمع علمای نجف ۴۴/۰۸/۲۳ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آثار و برکات عفو 💠در قـرآن‌کـریـم و روایـات پـیـشـوایـان مـعـصـوم، آثار و برکات زیادی برای ذکر شده که برخی از آنها عبارتند از: 🔹«شمول عفو الهی»؛ قرآن کریم  و خدا از یکدیگر را زمینه ساز می داند. «وَلْیعْفُوا وَلْیصْفَحُوا اَلا تُحِبُّونَ اَنْ یغْفِرَ اللهُ لَکمْ؛ [نور، ۲۲] و باید کنند و درگذرند، آیا دوست نمی‌دارید که خداوند بر شما ببخشاید». 🔹«نصرت الهی»؛ امام کاظم (ع) می فرماید: «مَا الْتَقَتْ فِئَتانِ قَطُّ، اِلاّ نُصِرَ اَعْظَمُهُما عَفْواً؛ [بحار الانوار، ج۷۵، ص۳۵۹] هرگز دو گروه با هم روبه رو نشدند، مگر آنکه بخشنده ترین آن‌دو، یاری شد». 🔹«طول عمر»؛ از رسول خدا (ص) چنین نقل شده است: «مَنْ کثُرَ عَفْوُهُ مُدَّ فی عُمْرِهِ؛ [بحار الانوار، ج۷۵، ص۳۵۹] آن که بسیار شد، عمرش طولانی می‌شود». 🔹«دوام حکومت»؛ رسول خدا (ص) عفو و گذشت زمامدار را موجب پایداری حکومتش می داند: «عَفْوُ الْمَلِک عِقالُ الْمُلْک؛ [تفسیر نور الثقلین، ج۴، ص۲۱۰] زمامدار، سبب پابرجا شدن حکومت است». 🔹«از بین رفتن کینه ها»؛ رسول خدا (ص) میفرماید: «تَعافَوْا تَسْقُطِ الضَّغائِنُ بَینَکم؛ [میزان الحکمه، ج۶، ص۳۶۷] از یکدیگر تا کینه ها از میانتان رخت بربندد». 🔹«عزّت دنیا و آخرت»؛ پیامبر اکرم (ص) میفرماید: «مـَنْ عَفا عَنْ مَظْلَمَةٍ اَبْدَلَهُ اللّهُ بِها عِزّاً فِی الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ؛ [بحارالانوار، ج۷۱، ص۴۲۰] هر که از لغزشی درگذرد، خداوند به سبب این گذشت، عزّت دنیا و آخرت را به او عطا می کند». 🔹«رهایی از عذاب دوزخ»؛ امام علی (ع) را موجب نجات از عذاب جهنّم دانسته است: «اَلْعَفْوُ مَعَ الْقُدْرَةِ جُنَّةٌ مِنْ عَذابِ اللّهِ سُبْحانَهُ؛ [شرح غررالحکم، ج۱، ص۳۹۸] در هنگام توانایی، سپری در برابر عذاب خداوند است». 🔹«پـاداش بـسـیـار»؛ امـام عـلی (ع) پـاداش  را غـیـرقابل سنجش می داند و می فرماید: «شَیئانِ لا یوزَنُ ثَوابُهُما: اَلْعَفْوُ وَ الْعَدْلُ؛ [شرح غررالحکم، ج۱، ص۳۹۸] پاداش دو چیز را نمی توان سنجید: و عدل». منبع: حوزه نت @tabyinchannel
⭕️امام مهدی عجل الله تعالی فرجه؛ 🔸«فَقَدْ وَقَعَتْ الغَيْبَةُ الثانِيَةُ فَلا ظُهُورَ إلاّ بَعْدَ إذْنِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ ذلِكَ بَعْدَ طُولِ الْأمَدِ وَ قَسْوَةِ الْقُلُوبِ، وَ امْتِلاءِ الْأرْضِ جَوْراً».  🔹 به وقوع پيوست، پس نخواهد بود، مگر بعد از و آن بعد از و و پُر شدن زمين از و خواهد بود. 📕كمال الدين و تمام النعمة ۵۱۶: ۴۴ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️خاصیت دنیا 🔹با توجه‌ به‌ آیات‌ قرآن، خاصیت بازیگری است، یعنی دنیا اهلش را به بازی می‌گيرد و سرانجام اهل دنیا می‌فهمند که بدون توشه باید سفر کنند. در روایتی امام کاظم (ع) راجع به به هشام فرمودند: «مَثَل دنيا مَثَل آب درياست كه شخص تشنه هر چه از آن بنوشد، تشنگى اش بیشتر می‌شود تا سرانجام او را بكُشد». [۱] خاصیت آب گوارا این است که جذب بدن می‌شود؛ ولی آب شور دستگاه گوارش انسان را در اختيار می‏گيرد و بر عطش او می ‏افزايد، و لذا برای رفع تشنگی، انسان ناچار است كه بار ديگر از آب بنوشد، كه آن نيز اگر شور باشد، عطش او را بيشتر می‏كند. 🔹 بسان آب شور است و خاصیت آن هم سیری ناپذیری است و لذا هر چقدر بیشتر دنبالش باشیم بیشتر نسبت به آن میل پیدا می‌کنیم. امام علی (ع) می‏فرمايد: «دنيا زده سير نمی‏شود، بلكه هر اندازه كه انسان از بهره ‏مند باشد، معادل يا بيش از آن، درهای و ولع بر روی او باز می‏شود». [۲] ، دنيای منهای آخرت را بازيچه معرفی می‏كند و می‌ فرماید: «إِنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ...؛ [محمد، ۳۶] تنها بازی و سرگرمی است...». نشانه بازيچه و سرگرمی بودن دنيا، آن است كه اگر كسی به آن مبتلا شود، به آن عادت می‏كند و اختیارش به دست آن وسيله سرگرمی می ‏افتد و در نتيجه، اين سرگرمی تا او را فرسوده و خسته نكند و از پا در نياورد، رهايش نمی‌كند. پی نوشت‌ها؛ [۱] تحف العقول‏، ص۳۹۶ [۲] نهج البلاغة، نامه۴۹ نویسنده: تسنیم منبع: وبسایت رهروان ولایت @tabyinchannel
⭕️یک مستحب و هزار واجب 🔹می‌گوییم: به می‌پردازیم، شد شد، نشد نشد! بابا، این است که را به جایی می‌رساند! برای همین، سباع و بهایم (درندگان و چهارپایان؛ مقصود، مأموران رژیم پهلوی است.) رشوه برای جلوگیری از مستحبات گرفته بودند. 🔹 پهلوی این بود که دستگاه و را تقریباً تعطیل کند؛ لذا در آن زمان نزد آقا شیخ عبدالکریم حائری رحمة الله گفته شد: امر مستحبی است، شما با جلوگیری رضاخان از آن مخالفت نکنید. ایشان در جواب فرمودند: بله، است، اما در آن است! 🔹زیرا فقط روضه‌ خوانی نیست؛ بلکه احکام و معارف و عقاید و است. خدا می‌داند که چقدر و چه چیزهایی از حالات، سیره و کلمات و سایر علیهم‌ السلام در مقدمۀ روضه نقل می‌شود که سبب و موجب افزایش است. 📕رحمت واسعه، ص٢٧۴ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️پیشرفت علوم، در زمان حکومت امام زمان 🔹دوران برپایی حکومت عدل (عج) زمان شکوفایی بشریت و حرکت اصلی جامعه بشری است؛ آنچنان که در حدیثی از امام صادق (ع) نقل شده است: «علم و دانش بیست و هفت حرف است و همه آنچه پیامبران آورده‌اند، تنها دو حرف آن است، و مردم تاکنون جز به آن دو حرف آشنایی ندارند، و هنگامی که (عج) ما قیام کند، بیست و پنج حرف دیگر را بیرون می‌آورد، آن را بین مردم نشر می‌دهد». [۱] و یا در حدیثی دیگر از امام باقر (ع) نقل شده است که فرمودند: «زمانی‌ که (عج) ما قيام کند، دستش را بر سر بندگان خدا قرار می‌ دهد، پس عقل ها و خردهایشان را کامل می‌ کند». [۲] 🔹همچنین در روایات آمده است در زمان آن حضرت، استعدادهای درونی زمین آشكار می‌ شود و گیاهان و حیوانات با تمام وجود به خدمت بشر در می‌آیند، به گونه‌ای که پیشرفت‌ های كشاورزی و دامداری قبل از ظهور، نسبت به بعد از آن چیزی محسوب نمی‌ شوند. در روایت است كه كشاورز از هر مَن، صد مَن محصول به دست می‌آورد و در هر سنبلی صد دانه عمل ‌می‌آید و خداوند برای هر كس كه اراده كند زیادتر می‌كند. [۳] و یا در احادیث دیگر در مورد پیشرفت طب از امام باقر (ع) این‌گونه نقل شده است که: «هر كس اهل بیت من‌ را درك كند، اگر به بیماری دچار شود، شفا یابد و چنانچه دچار ناتوانی باشد توانا و نیرومند شود». [۴] 🔹و امام صادق (ع) نیز در مورد توسعه ارتباطات اینگونه می‌ فرماید: «مومن كه در شرق است، برادر خود را كه در مغرب است خواهد دید و نیز مومنی كه در مغرب است برادر خود را در مشرق می‌بیند». [۵] این پیشرفت‌ ها را این‌ گونه می‌توان تحلیل کرد که در ، چون مردم در مسیر صحیح قرار گرفته‌اند و در مقابل حاکم هستی که خداوند متعال است سر تسلیم فرود آورده‌اند، خداوند نیز دستور می‌دهد که عَالم هستی نیز در مقابل این انسان‌ ها سر تسلیم فرود آورد، و تمام ذخایر خویش را در خدمت آنان قرار دهد؛ 🔹آنچنان که آیه قرآن به این حقیقت این‌ گونه اشاره می‌‌کند: «فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا - يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا - وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوَالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهَارًا؛ [نوح، ۱۰ - ۱۲] پس [به آنان] گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره بسیار آمرزنده است - تا بر شما از آسمان باران پی در پی و با برکت فرستد - و شما را با اموال و فرزندان یاری کند، و برایتان باغ ها و نهرها قرار دهد». این حقیقت را می‌توان به شناگری مثال زد که در جهت حرکت رودخانه شنا می‌کند، و هر حرکتی که انجام می‌دهد، چون هماهنگ با آب رودخانه است، مسیر طولانی‌تری را طی می‌کند، حال آنکه در زمان کنونی، جامعه بشری به خاطر مخالفتی که با خداوند متعال و فرامین وی دارند، در جهت مخالف نظام هستی در حال شنا هستند، از همین روی تلاش آن‌ها دارای ثمره‌ی کمتری است. پی‌نوشت ها؛ [۱] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶ [۲] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶ و كافى، ج ۱، ص ۲۵ [۳] مستدرك الوسائل، ج ۱۲، ص ۲۸۳ [۴] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۵ [۵] بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۹۱ نویسنده: کمالی منبع: وبسایت رهروان ولایت @tabyinchannel
⭕️اهمیت توجه به طراحی های پشت صحنه جنگ ها 🔹انسان گاهی می‌بیند که مثلاً فرض کنید یک قدرت کوچک و کم‌اهمّیّتی یک حرفی می‌زند، یک اقدامی می‌کند، ذهن انسان متوجّه می‌شود به او. مشغول نشویم به این دشمنی‌ های جزئی؛ ببینیم چه کسی است، چه کسی اصل را بر عهده دارد؛ این مهم است. پشت همه‌ی این هایی که در منطقه‌ی ما و مناطق دیگر جهان انجام می‌گيرد، قدرت‌ های بزرگند. حالا مثلاً امروز در اروپا درگیر جنگ است؛ این جنگ را چه کسی راه‌ می‌اندازد؟ اینها را چه کسی برنامه‌ ریزی می کند و طرّاحی می‌کند؟ در سوریه همین‌ طور، در لیبی همین‌ طور، در سودان همین‌جور، در جاهای دیگر همین‌ طور. 🔹این هایی که اتّفاق می‌افتد، این جنگ هایی که وجود دارد، یک طرّاحی‌ هایی پشت صحنه دارد؛ اینها را نمی‌شود انسان حمل کند بر [عوامل جزئی]. آن چه کسانی هستند؟ آن هستند که ما از آنها تعبیر میکنیم به ؛ «استکبار» یعنی همان و و افزون‌ طلب بین‌ المللی که به هیچ حدّی قانع نیستند. اینها نگاه می‌ کنند، برنامه‌ ریزی می‌ کنند، می‌ بینند اینجا احتیاج است به اینکه یک دعوایی راه بیفتد برای اینکه فلان جا سود ببرند؛ این دعوا را اینجا راه می‌اندازند برای اینکه مثلاً سودش را آنجا ببرند! اینها را باید توجّه کرد و پشت صحنه را باید دید. بیانات مقام معظم رهبری ۱۴۰۲/۰۱/۲۷ منبع: وبسایت‌دفترحفظ‌ونشرآثارمعظم‌له @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از ديدگاه قرآن خداوند در قیامت با تمسخر کنندگان «مؤمنین» چه برخوردی ميكند؟ 🔹مطابق آیات ۱۰۷ و ۱۰۸ سوره مؤمنون از سوى پروردگار به گفته مى شود: «قَالَ اَخْسَئُوا فِيهَا وَ لَا تُكَلِّمُونِ؛ دور شويد در دوزخ! و با من سخن مگوييد!». تقريباً همه ارباب لغت و مفسّران تصريح كرده اند كه تعبير به «اخسأ» تعبيرى است كه در موقع دور ساختن سگ به كار مى رود و به كارگيرى آن در اينجا براى تحقير اين و است؛ بلكه مى توان جمله «لَا تُكَلِّمُونِ»؛ (با من سخن نگوييد) از آن دردناكتر و غم انگيزتر است كه مولاى كريم و رحيم، بنده اى را از خود براند و به او بگويد: هرگز با من سخن مگو! اين همان چيزى است كه در تعبير بسيار لطيفى در «دعاى كميل» به آن اشاره شده: «فَهَبْنِی يَا اِلَهِي وَ سَيِّدِي وَ مَوْلَايَ وَ رَبِّي صَبَرْتُ عَلَى عَذَابِكَ فَكَيْفَ اَصْبِرُ عَلَى فِرَاقِكَ؛ گيرم اى خدا و آقا و مولا و پروردگار من، بر عذاب تو صبر كنم، چگونه مى توانم بر فراق و دوريت شكيبا باشم؟!»؛ 🔹اینکه چرا آنها به چنين عذاب دردناك روحى در آنجا مبتلا مى شوند، آيات بعد از آن پرده از روى اين مسئله برداشته، مى گويند: «اِنَّهُ كانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِی يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَ ارْحَمْنَا وَ اَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ - فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيّاً حَتَّى اَنْسَوْكُمْ ذِكْرِی وَ كُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ؛ اين به خاطر آن است كه گروهى از بندگان من مى گفتند: پروردگارا ما ايمان آورده ايم، ما را ببخش و بر ما رحم كن و تو بهترين رحم كنندگانى - ولی شما آنان را به گرفتید، تا [دل مشغولی شما به مسخره آنان] یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به [ایمان، عمل و دعاهای] آنان می خندیدید!!». [مومنون، ۱۰۹ و ۱۱۰] نتيجه آن سخريه و و خنديدن به افراد با ايمان اين است كه امروز مورد تحقير قرار گيريد و اين در حقيقت تجسّمى است از اعمال خودتان!. 🔹همچنین خداوند در سوره مؤمن، آیات ۴۹ و ۵۰ به گوشه ای از ملامت، سرزنش و از سوى خازن دوزخ و مأموران عذاب و كيفر اشاره کرده مى فرمايد: «وَ قالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْماً مِنَ الْعَذَابِ - قَالُوا اَوَ لَمْ تَكُ تَأتِيكُمْ رُسُلُكُمْ بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا بَلَى قَالُوا فَادْعُوا وَ مَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ اِلَّا فِی ضَلَالٍ؛ كسانى كه در آتش دوزخند به خازنان جهنّم مى گويند: از پروردگارتان بخواهيد [لااقل] يك روز عذاب را از ما بردارند - آنها مى گويند: آيا پيامبرانتان با دلائل روشن به سراغ شما نيامدند؟! مى گويند: بلى [آمدند] مى گويند: پس هر چه مى خواهيد دعا كنيد؛ ولى [بدانيد] دعاى كافران جز در ضلالت نيست [و هرگز به اجابت نمى رسد]». 🔹اين تعبيرات همچون شلّاقى بر روح آنها نواخته مى شود و آنها را شكنجه مى دهد. آنها فقط تقاضاى يك روز نجات از عذاب كردند؛ اما پذيرفته نشد، آنها از خازنان تقاضاى دعا كردند؛ ولى خازنان در پاسخ گفته اند: خودتان دعا كنيد، به خاطر اينكه آنها لايق دعا نبودند كه اين خود، نوعى تحقير است، و يا دعا كردن براى آنها بايد به اذن خدا باشد و خدا هرگز چنين اذنى نداده و يا اينكه چون اين دعا به اجابت نمى رسد بيهوده است، لذا حتى از دعا كردن نيز مضايقه مى كنند و مى گويند: خودتان دعا كنيد (و بدانيد به جايى نمى رسد) و اين نيز تعبير دردآور ديگرى است. 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلامية‏، ‏۱۳۸۶ش، چ نهم، ج ۶، ص ۳۵۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️خداوند با چه تعابيری پيامبر (ص) را از «سخن چينان» برحذر داشته است؟ 🔹خداوند در آيه ۱۰ تا ۱۳ سوره قلم خطاب به پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله)، مى فرمايد:  «وَ لاتُطِعَ كُلَّ حَلاّف مَهِيْن هَمّاز مَشّاء بِنَمِيم؛ از آنها كه بسيار سوگند ياد مى كنند و افراد پستى هستند و عيب جو و مى باشند اطاعت مكن». به دنبال اين صفات زشت، در آيات بعد صفات زشت ديگرى را براى آنان ذکر مى کند؛ مانند ممانعت از كار خير، تجاوزگرى، كينه توزى، خشونت، و كفر به آيات الهى. به دنبال آن مى فرمايد: «ما بر بينى او داغ ننگ مى نهيم [سَنَسِمُهُ]، [و او را در دنيا و آخرت رسوا مى سازيم]». ذكر و نمامى در رديف صفات زشتی همانند كفر بر آيات الهى، دليل بر زشتى فوق العاده اين عمل است! 🔹تعبير به «مَشّاء بِنَمِيم» به صورت صيغه مبالغه، اشاره به كسانى است كه پيوسته در بین مردم و مى كنند و آنها را نسبت به يكديگر کرده و تخم عدوات و را در دلها مى كارند. اين يكى از مهمترين است.  «حَلاّف» به كسى گفته مى شود كه بسيار سوگند ياد مى كند و معمولا كسانى هستند كه نه مردم به آنها اعتماد دارند و نه خودشان نسبت به خودشان، و توصيف آنان به «مَهِيْن»؛ (پَسْتْ)، گواه ديگرى بر اين معنى است، آنان به خاطر و پستى، بر ديگران عيب گذاشته و پيوسته و مى كنند؛ گويى از محبت و الفت مردم نسبت به يكديگر رنج برده و مى خواهند همانگونه كه خودشان از چشم مردم افتاده اند مردم نيز نسبت به يكديگر چنين شوند. 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسة الامام على بن ابى طالب(ع)، چاپ اول‏، ج ۳، ص ۲۹۸ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️رسول اکرم صلى الله عليه و آله: 🔸«إنَّ لُقمانَ الحَكيمَ قالَ لاِبنِهِ و هُوَ يَعِظُهُ: يا بُنَيَّ، مَن ذَا الَّذِی ابتَغَى اللهَ عَزَّ و جَلَّ فَلَم يَجِدهُ، ومَن ذَا الَّذی لَجَأَ إلَى اللهِ فَلَم يُدافِع عَنهُ، أم مَن ذَا الَّذی تَوَكَّلَ عَلَى اللهِ فَلَم يَكفِهِ».  🔹 ، هنگامى كه پسرش را موعظه مى كرد، به او گفت: «اى پسرم! كيست كه از عز و جل سراغ گرفت، ولى او را نيافت؟ و كيست كه به خدا پناه بُرد، ولى خدا از او دفاع نكرد؟ يا كيست كه به خدا كرد، ولى خدا او را كفايت ننمود؟». 📕كنز الفوائد، ج ۲، ص ۶۸ @tabyinchannel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چرا در تشیع عبادات بدون پذیرش «ولایت» قبول نیست؟ 🔹چنانچه معنای به طور صحیح و دقیق مورد توجه قرار گیرد، پاسخ سوال نیز روشن می شود، واژه «ولایت» و «مولى» از ماده «ولى» گرفته شده است و اهل لغت معانى گوناگون را براى آن برشمرده اند؛ مالک، عبد، معتِق (آزاد کننده) معتَق (آزاد شده)، صاحب (همراه)، قریب (مانند پسر عمو)، جار (همسایه)، حلیف (هم پیمان)، ابن (پسر)، عمّ (عمو)، ربّ، ناصر، منعِم، نزیل (کسی که در جایى سکنى گزیند) شریک، ابن الاخت (پسر خواهر)، محبّ، تابع، صهر (داماد)، اولى بالتصرف (کسى که از جهاتى بر تصرف در امور شخصى دیگرى، از خود او شایسته تر است). [۱] 🔹در اصطلاح، مراد از تسلط و اشراف بر دخل و تصرف در امور سایر انسانها، در ابعاد مختلف است، بدون این که حق اختیار و انتخاب و گزینش یا مالکیت از سایرین سلب شود. (ع) شاهد و محیط بر همه انسانها اعم از شیعه و غیر شیعه، مسلمان و غیر مسلمان است. از ظاهر و باطن همه آگاه و توان هر گونه تصرفى را در امور آنها دارد. به علاوه (ع) می‌تواند در امور تکوینیه نیز دخل و تصرف نموده و مثلاً خشتى را بدل به طلا نماید، یا عکس بر پرده را جان بخشد و یا امراض لاعلاج و گره هاى سخت را بگشاید و متوسلین خود را از بن بستها برهاند، لکن از این توان، بیهوده و بدون حکمت و خلاف سیره عادى بهره نمی گیرد. 🔹از نظر شیعه شناخت و گردن نهادن به اوامر و نواهى و قضاوت‌ها و احکام او بر همگان واجب است، و هر کس از این امر سر باز زند، در واقع توحید و نبوت را نپذیرفته است و به عبارت دیگر: لازمه پذیرش وجود خدا و توحید و عدالت او، پذیرش نبوت، و پذیرش این دو مستلزم پذیرش «ولایت ولّى» می‌باشد. این مطلب از آیات ۳ سوره مائده که ابلاغ و معرفى را معادل ابلاغ رسالت و توحید قرار می‌دهد، و ۵۹ سوره نساء که اطاعت از را در طول اطاعت از خدا و رسول (ص) قرار می‌دهد، و نیز که را قرین می‌نماید،  [۲] به وضوح مستفاد است، و به واسطه حدیث شریف نبوى (ص) «هر کس که بمیرد و را نشناسد به مرده است» [۳] تأکید می‌شود؛ 🔹و همانطور که در سوال اشاره شده هیچ عمل و عبادتى، بدون پذیرش «ولایت ولى الله الاعظم» مقبول درگاه احدیت واقع نمی‌ شود، که این مسئله از بسیارى روایات مستفاد است. [۴] به عنوان نمونه (ع) در حدیث معروف سلسلة الذهب از اجدادشان از جانب خداوند متعال فرمود: «لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ عَذَابِی قَالَ فَلَمَّا مَرَّتِ الرَّاحِلَةُ نَادَانَا بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا؛ [۵] لا اله الا الله پناهگاه محکم من است، پس هر که در آن داخل شود از عذاب من مصون خواهد ماند، و پس از اندکى تأکید نمود: با عمل به شرایط آن و من یکى از آن شرایط هستم. (پذیرش ولایت). در حدیثی دیگر (ع) می فرماید: «اسلام بر پنج پایه استوار است: نماز، روزه، زکات، حج و  ، و هیچ یک از آن ارکان به پاى رکن رکین ولایت نمی رسد». [۶] 🔹از مطالب مطرح شده استفاده می شود که پذیرش را خداوند بر انسان ها واجب نموده، و امر ولی را همچون امر خویش قرار داده و اطاعت از ولی را اطاعت از خود بر شمرده است؛ لذا نپذیرفتن (ع) به قبول نکردن ولایت خداوند برمی‌گردد. روشن است که این امر سبب می‌شود اعمال انسان مورد امضای خداوند قرار نگیرد. پذیرش سبب می‌شود که انسان هیچگاه از مسیر هدایت گمراه نشود و در غیر این صورت انسان ها در خطر خروج از راه حق‌اند، و اساسا این (ع) هستند که راه حق را مشخص می‌سازند و مسیر رسیدن به سعادت دنیا و آخرت را روشن می‌کنند. رسول خدا در این باره می فرماید: «هر کس دوست می‌دارد که [چون] من زندگانی کند و [چون] من از دنیا برود، و به بهشتی که پرودگارم مرا بدان وعده فرموده، وارد شود، باید ولایت علی بن ابیطالب و جانشینان پاکش، امامان هدایت و چراغ های تاریکی را پس از من پذیرد. آنان هرگز شما را از درگاه هدایت به درگاه گمراهی نمی‌کشانند». [۷] پی نوشت‌ها؛ [۱] فیروزآبادى، القاموس المحیط؛ سعیدى مهر، محمد، کلام اسلامى، ج ۲، ص ۱۶۸ [۲] بحار الأنوار، ج ۲۳، ص ۱۰۸، مؤسسة الوفاء بیروت، ۱۴۰۴ق [۳] بحار الانوار، ج ۲۳، ص ۱۰۸ [۴] برگرفته از سوال ۱۵۳ وبسایت [۵] بحارالأنوار، ج ۳، ص ۷ [۶] همان، ج ۶۵، ص ۳۲۹-۳۳۳ [۷] همان، ج ۲۳، ص ۱۴۳ منبع: اسلام کوئست @tabyinchannel