✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️حدیث «ثقلین» چگونه دلالت بر وجود «امام زمان» (عجل الله تعالی فرجه الشریف) دارد؟
🔹#پيامبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) در حديثى فرمود: «إِنِّی تَارِكٌ فِيكُمْ خَلِيفَتَيْنِ كِتَابَ اللهِ حَبْلٌ مَمْدُودٌ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ أَوْ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ وَ عِتْرَتِی أَهْلُ بَيْتِی وَ إِنَّهُمَا لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْض» [۱] (همانا من دو جانشين را در ميان شما مى گذارم، #كتاب_خدا ريسمان كشيده شده مابين آسمان و زمين يا مابين آسمان تا زمين، و عترتم #اهل_بيتم، و همانا اين دو از يكديگر جدا نمى شوند تا در كنار حوض كوثر بر من وارد شوند».
🔹در اين حديث پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) مى فرمايد: «#كتاب و #عترت تا #قيامت از يكديگر جدا نمى شوند». مطابق اين گفتار اگر زمانى «عدل كتاب»، كه همان #عترت است در روى زمين نباشد، لازم مى آيد كه اين دو از يكديگر جدا شده باشند، و اين با ظاهر حديث مخالف است. ابن حجر مكى مى گويد: «در احاديثى كه سفارش به #اهل_بيت شده به اين نكته اشاره دارد كه تا روز #قيامت زمين خالى از اهل بيتى كه #اهليت_هدايت دارند نخواهد بود، همان گونه كه كتاب عزيز چنين است، و لذا #اهل_بيت، امان براى اهل زمين معرفى شده اند و نيز در روايات آمده است: «در هر قوم و دسته اى عدولى از اهل بيت من است». [۲]
🔹حافظ سمهودى مى گويد: «از اين حديث (ثقلين) استفاده مى شود كه هر زمان بايد فردى از #اهل_بيت كه «سزاوار تمسك» به اوست تا «روز قيامت» موجود باشد، تا امر به تمسكى كه در روايت به آنها شده معنا پيدا كند، همان گونه كه كتاب عزيز چنين است. و لذا #اهل_بيت امان اهل زمين معرفى شده اند كه هر گاه از روى زمين بروند زمين نيز نابود خواهد شد». [۳] همين معنا از علامه مناوى در شرح جامع الصغير سيوطى رسيده است. [۴]
🔹نتيجه اينكه از #حديث_ثقلين كه مورد اتفاق بين شيعه و سنى بوده و از احاديث متواتر است به خوبى استفاده مى شود كه در هر زمان #امام_معصومى از عترت پيامبر (صلى الله عليه و آله) و «اهل بيت معصوم» او بايد موجود باشد، امامى كه اهليت براى «اقتدا» و «تمسك» را داشته باشد، كسى كه خود به «هدايت مطلق» رسيده و از ضلالت به دور است، و لذا مى تواند ديگران را نيز به هدايت مطلق رسانده و از مطلق ضلالت و گمراهى دور كند. چنين شخصى در اين زمان غير از #حضرت_مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نيست.
پی نوشتها؛
[۱] مسند أحمد بن حنبل، عالم الكتب، چ۱، ج۵، ص۱۸۱. [۲] الصواعق المحرقة على أهل الرفض و الضلال و الزندقة، إبن حجر الهيتمی، مؤسسة الرسالة، چ۱، ج۲، ص۴۴۲. [۳] جواهر العقدين فى فضل الشرفين، السمهودى، مطبعة العانى، بغداد، چ۱، ج۲، ص۱۱۹. [۴] فيض القدير شرح الجامع الصغير، عبد الرؤوف المناوی، المكتبة التجارية الكبرى، مصر، چ۱، ج۳، ص۱۴.
📕موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، چ هفتم، ۱۳۹۰ش، ص ۳۰۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_زمان #امام_مهدی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«آیه اولوا الامر» چگونه دلالت بر وجود امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) دارد؟
🔹يكی از آياتی كه دلالت بر وجود #امام_زمان (عج الله تعالی فرجه الشریف) دارد «آیه اولوا الامر» است. خداوند متعال در اين آيه (آیه ۵۹ سوره نساء) مى فرمايد: «أَطِيعُوا اللهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ». (اطاعت كنيد خدا را! و اطاعت كنيد پيامبر خدا و #اولوا_الأمر [اوصياى پيامبر]). از آيه فوق به خوبى استفاده مى شود كه در هر عصر و زمانى بايد #امام_معصومى در قيد حيات باشد که او را اطاعت نماييم، اطاعتى كه همانند اطاعت خداوند است.
🔹مقصود از #اولى_الامر در آيه فوق، كسانى اند كه امور مردم در اختيار آنان است و آنها کسی غير از #معصومين (عليهم السلام) نيستند؛ زيرا آيه دلالت بر وجوب اطاعت به طور مطلق و بدون هيچ قيد و شرطى دارد. اين مستلزم #عصمت آنان است وگرنه منجر به تناقض مى شود. به جهت آنكه اطاعت خدا و رسول بدون هيچ قيد و شرطى واجب است، حال اگر «اولى الامر» #معصوم نباشند، و در برخى از موارد اشتباه يا سهو و نسيان داشته باشند و در عين حال اطاعت آنها به طور مطلق واجب باشد، مستلزم تناقض در وجوب اطاعت است.
🔹نتيجه اينكه مقصود از «اولى الامر» در آيه، #معصومين (عليهم السلام) هستند، كه در هر زمان بايد فردى از آنها باشد تا اطاعت گردد، و در اين زمان كسى جز #امام_مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نيست. از جمله روايات متواترى كه انطباق آيه فوق را بر #اهل_بيت (عليهم السلام) تأييد مى كند حديث معروف «ثقلين» است؛ زيرا پيامبر (صلی الله علیه و آله) در آن حديث امر به اطاعت از كتاب و عترت و اهل بيت معصوم خود كرده كه همان #اولوا_الامر در آيه فوق هستند و در آن نيز امر به اطاعت مطلق كرده است؛
🔹و نيز آيه شريفه «إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ» [۱] و احاديث «دوازده خليفه» نيز بر اين برداشت از آيه فوق دلالت دارد. به همين جهت است كه برخى از «علماى اهل سنت» نيز قائل به نزول آيه فوق در شأن #اهل_بيت (عليهم السلام) شده اند از قبيل: ابن حيان اندلسى، نيشابورى، محمد صالح كشفى ترمذى، قندوزى حنفى، حموينى شافعى، حاكم حسكانى. حاكم حسكانى به سندش از مجاهد در تفسير آيه فوق نقل كرده كه اين آيه در شأن #امام_علی (عليه السلام) نازل شد، هنگامى كه #پيامبر (صلی الله علیه و آله) او را جانشين خود در مدينه قرار داد.
پی نوشت:
[۱] سوره رعد، آیه ۷
📕موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضواني، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، چ هفتم، ۱۳۹۰ش، ص ۲۹۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_زمان #اهل_بيت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد