eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️ 🌹 ⭕️ در زندگی دنیوی و اخروی انسان (بخش دوم و پایانی) 🔶امام علی(ع) در تفسیر آیه شریفه «وَ لا تَنْسَ نَصِیبَکَ مِنَ الدُّنْیا» فرمودند: «لَا تَنْسَ صِحَّتَکَ وَ قُوَّتَکَ وَ فَرَاغَکَ وَ شَبَابَکَ وَ نَشَاطَکَ؛ و توانایی، و آسایش خاطر، و جوانی، و نشاط خویش را فراموش مکن و با این ها را به دست آور». 🔷 علاوه بر این که مزایای زیادی برای سلامت بدن دارد، آفاتی نیز دارد. یکی از آفاتش این است که در حالی که ما ورزش را برای سلامت جسم انجام میدهیم، بعضی ها میروند سراغ ورزش که جسم را سالم کنند، اما را خراب میکنند. گاهی حرص و جوش ‏هاى مسابقات، امور خیالى و وهمى هستند که گریبانگیر افراد میشوند و سلامت جسم و روح شان را به خطر می اندازند. در مسابقات مى ‏بینیم که فرد به خاطر ورزش و بُردن یک مسابقه، از مرز اخلاق خارج میشود و حتی تا مرز خودکشى هم پیش میرود. پس بنا نیست ما به هر قیمتی ورزش کنیم. 🔷اگر بنا باشد ورزش، مان را از بین ببرد، این ورزش عاقلانه‏ نیست. عصبانیت ‏هایى که در ورزش‏ها سراغ مان مى‏ آید، بد اخلاقى‏ ها، فحاشى ‏ها، قطع ارتباطات، بدبین شدن به افراد، از بین رفتن وحدت و صفاى بین دوستان و برادران، همه اینها چه از لحاظ دنیایى و چه از لحاظ آخرتى برای ما گران تمام مى ‏شود. بعضی ها در این مسابقات و بُرد و باخت ها دشمن خونی همدیگر می شوند. اینها کارهای جاهلانه، منیت ها و خودخواهی هایی است که هدف ما از ورزش را زیر سؤال می برد. نباید سوژه ای برای انحراف اخلاقی افراد شود.  🔷امروزه اعتبار ورزش را با مسایل مبتذل خراب کرده اند. از ورزش بهره بردارى سیاسى مى‏ کنند. قدیم ها اینگونه نبود، به خصوص ورزش هاى بومى مثل کُشتى که در آن اخلاق، معرفت، جوانمردى، صبر و گذشت، سرلوحه ی کار ورزشکاران بود. یک نفر که وارد گود مى ‏شد، با امام على ‏(ع)، با خدا، نماز اول وقت، نماز جماعت و با قرآن پیوند برقرار میکرد. توجه به پیش‏کسوت، ادب به پیرمرد، توجه به زیردست و ضعفا، حامى مستضعفین بودن، مسائل مهمی بود که به ورزشکار آموزش میدادند. ورزشکار یکپارچه ادب میشد. مثل پوریای ولی که داستانش را همه میدانند. 🔷امام حسین(ع) نیز در خصوص می‏فرمایند: «بادروا فی مدته الاعمار بصحه الاجسام؛ در تمام مدت عمرتان مبادرت کنید به این که را سالم نگه دارید». «مبادرت کردن» یعنى اقدام عملی کردن؛ نه اینکه بخواهید و بگویید؛ بلکه باید عملاً کنید. رابطه با جسم، قانون دارد؛ با قانون نمیشود هر طورى که دلت میخواهد برخورد کنی. زیرا بازتاب خوبی نخواهد داشت. به خصوص قوانین الهى که تخلف ‏ناپذیر است. 🔷قوانینی برای حفظ سلامت بدن وجود دارد، مثلاً بعد از حمام باید مدتی سر را بپوشانیم. به خصوص در فصل پاییز و زمستان. گوش خیلی حساس است. زیرا مجرای غذای روح است. (آدمی فربه شود از راه گوش). آدمیت آدم از راه گوش تأمین میشود. اولین عضو از نظر اهمیت که قرآن هم از آن اسم می برد، گوش است. «إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ کُلُّ أُولَئِکَ کَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا؛ انسان در مورد گوش و چشم و قلب مسوول است».[اسراء،۳۶] پس به سلامت گوش خیلی اهمیت بدهید، اگر خوب نشنویم، نمى‏ توانیم درست رشد انسانى کنیم. نباید فکر کنیم که این ضرب ‏المثل که می گوید: «عقل سالم در بدن سالم است»، یک شعار است. : راسخون به نقل از وبسایت منتظران منجی @tabyinchannel