eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
428 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دیدگاه امام علی (ع) درباره تربیت فرزند (بخش سوم) 💠استفاده از فرصت‌ها 🔹از هشدارهای (ع) به ، استفاده از فرصت‌ها پیش از نابودی آنهاست. پدر و مادر مسئولیت‌پذیری که دغدغه خویش را دارند، از همه فرصت‌ها برای تربیت وی بهره می‌گیرند چه بسا در فرزند زمینه تربیت وجود داشته باشد، ولی پدر و مادر فرصت، یا توان این مهم را از دست بدهند و در نتیجه، نتوانند آنگونه که دلشان می‌خواهد، به تربیت فرزندشان همت بگمارند. 🔹 (ع) در این باره به فرزندش امام حسن (ع) می‌فرماید: «پسرم! هنگامی که دیدم سالیانی از من گذشت و توانایی ام رو به کاستی رفت، به نوشتن [این نامه] وصیت برای تو شتاب کردم و ارزشهای اخلاقی را برای تو برشمردم؛ پیش از آنکه اجلم فرا رسد و رازهای درونم را به تو منتقل نکرده باشم، و پیش از آنکه در نظرم کاهشی پدید آید، چنان که در جسمم پدید آمده است و پیش از آن که در تو از میان برود». [۱] 🔹این سخن امام علی (ع) به ما می‌آموزد که اگر برای ما زمینه کار خیری فراهم شد و وقت انجام دادن آن فرا رسید، کوتاهی و سهل انگاری نکنیم؛ زیرا ممکن است در آینده زنده نباشیم، یا توان انجام این کار را نداشته باشیم. برای مثال، ممکن است بیماری و ناتوانی یا هزاران مانع دیگر، ما را از انجام وظیفه باز دارد. در حقیقت، امیرالمؤمنین (ع) در سخن خویش، چند مانع اساسی در راه  را برای ما بازگو می‌کند: ۱) فرا رسیدن اجل؛ ۲) از دست دادن سلامت و قوت فکر؛ ۳) از بین رفتن زمینه مناسب. ... پی نوشت: [۱] نهج البلاغه، نامه ۳۱ نویسنده؛ سیدمحمود طاهری منبع: راسخون به نقل از سایت سازمان تبلیغات اسلامی @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دیدگاه امام علی (ع) درباره تربیت فرزند (بخش چهارم و پایانی) 💠تربیت همه جانبه فرزند 🔹در وجود انسان، انگیزه‌ها و گرایش‌هایی است که برخی از آنها از جنبه جسمی او سرچشمه می‌گیرند و برخی از بعد روحش. در حقیقت، انسان هم نیازهای مادی و جسمی دارد و هم نیازهای معنوی و روحی. «والدین موفق» کسانی هستند که به هر دو نیاز «فرزند» توجه کنند و با برآوردن نیازهای روحی و جسمی او، هم به پرورش روح او اهتمام ورزند و هم به پرورش جسمش. بنابراین، هم پدران و مادرانی که تنها به تربیت جسمانی فرزند خویش همت می‌گمارند، در انجام وظیفه خویش کوتاهی کرده اند، و هم پدران و مادرانی که تنها به پرورش روحی فرزند خود توجه می‌کنند. 🔹«باید بدانیم که از یکسو، برای داشتن یک کودک سازگار و متعادل، ناگزیریم که وضع بدنی او را تحت مراقبت قرار دهیم، و در حفظ و تقویت آن بکوشیم؛ چرا که ما برای انجام کارهای مفید و ضروری زندگی، به سلامت جسمانی و قدرت بدنی نیازمندیم، و غرایز و استعدادها نیز در سایه رشد و پرورش بدنی سالم، بهتر تعدیل می‌یابند. از سوی دیگر باید بدانیم که وظیفه اصلی خانواده، تنها تغذیه و پرورش جسمی کودک نیست، بلکه رشد و پرورش روحی و روانی او نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این نکته در خور توجه است که به علت ناآگاهی و سهل انگاری های والدین نسبت به تربیت روحی و روانی فرزند، نه تنها زمینه بروز انواع ناهنجاری‌ها و بِزِه‌ها در فرزند به وجود می‌آید، بلکه چه بسا نابسامانی‌های روانی، خود، موجب بیماری‌های جسمانی آنان می‌شود و در نتیجه، جسم و روحی بیمار خواهند داشت». [۱] 🔹 (ع) به‌ عنوان در ، هم به تربیت روحی فرزند سفارش کرده است و هم به تربیت جسمی او. آن حضرت به فرزندش امام حسن (ع) فرمود: «پسرم! آیا تو را چهار نکته نیاموزم که به کمک آنها از طب بی‌نیاز شوی؟» گفت: «آری امیر مؤمنان!» حضرت فرمود: «تا گرسنه نشدی، بر سر سفره منشین؛ تا کاملاً سیر نشدی، دست از غذا بکش؛ غذا را خوب بجو و پیش از خواب، رفتن به بیت الخلا را فراموش مکن». [۲] پی نوشت‌ها؛ [۱] تربیت و بازسازی کودکان، ص ۹۷ و ۹۸ [۲] خصال، شیخ صدوق، ترجمه: یعقوب جعفری، ج ۱، ص ۳۳۷ نویسنده؛ سیدمحمود طاهری منبع: راسخون به نقل از سایت سازمان تبلیغات اسلامی @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آيا برای ايجاد انضباط در كودكان ميتوان از اهرم فشار استفاده كرد؟ 🔹 بايد و و به آرامی ايجاد شود. ايجاد انضباط با زور و اهرم فشار، سبب احساس ناامنی، ترس، تسليم‏ پذيری، طغيان، دروغگويی، چاپلوسی و وسواس خواهد شد. كه با فشار والدين به انضباط وادار می‌شوند، به طور معمول، سركش و مسأله آفرين خواهند بود و در برابر بزرگسالان مقاومت ميكنند و به جهت فشارهای دوران كودكی، از آنان انتقام ميگيرند. 🔹از ديدگاه روان‏شناسی امروز، ، پاسخ «موقت» ميدهد، ولى در آينده، مشكلات جدی را پديد خواهد آورد. اينگونه كودكان در غياب والدين قوانين را می‌شكنند؛ پس محدوديت‏ها را بايد به نرمی و با مهربانی و عطوفت به كودكان بياموزيد تا با ايمان و از روی اعتقاد، بدان‏ها عمل كنند. 🔹در صورتی كه عامل واداشتن كودك به پذيرش محدوديت‏ها و تن دادن به قانون، اقتدار والدين يا اقتدار گروه، مربی و اجتماع باشد، به طور معمول زير بار نمی‌رود، و اگر هم به جهت اهرم فشار به آن تن دهد، با برداشته شدن فشار، قانون را نقض خواهد كرد؛ اما اگر محدوديت برای كودك، مطلوبيت فردی داشته باشد، حتی در غياب والدين و بدون اهرم فشار نيز به آن عمل خواهد كرد. 📕نسيم مهر، ج ۱، حجة الاسلام دهنوی منبع: وبسایت انوار طاها @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️شیوه درست تنبیه کودکان 🔹درباره شیوه درست تنبیه کودکان باید دقت کرد. والدین باید بدانند که اصل تربیت فرزندان باید بر بنا باشد، و تا به اندازه کافی فرزندمان را تشویق نکردیم، نباید تنبیه کنیم. والدین باید به دنبال رفتارهایی در فرزندشان باشند که بهانه ای برای تشویق شان باشد نه تنبیه. باعث تکرار رفتار مثبت کودک می‌شود و حرف والدین را بهتر گوش می‌ دهد. اما گاهی والدین مجبور هستند کودک خود را تنبیه کنند که در این شرایط باید از شیوه های مناسب برای تنبیه کودکان استفاده کنند. یکی از روش های تنبیهی برای مقابله با رفتار نامناسب کودک نادیده گرفتن است. اگر کودک گریه های بی مورد دارد، جیغ می زند، فحاشی می کند و... والدین باید این رفتارها را نادیده بگیرند و ارتباط فیزیکی و تماس چشمی با کودک را قطع کنند، اما زمانی که کودک رفتار را تکرار نکرد، ارتباط مجدد برقرار می کنیم. 🔹روش بعدی برای تنبیه کودک، محروم سازی است. هنگامی که کودک رفتار نامناسبی انجام می دهد باید ۱۵ تا ۳۰ دقیقه او را از چیزهایی که دوست دارد محروم کنید، اما نباید مثلاً به کودک بگویید «دیگه نمی‌ گذارم تلویزیون نگاه کنی»، چرا که خود کودک هم می‌داند واقعی نیست و تاثیری ندارد، بنابراین همان محرومیت چند دقیقه ای کافی است. روش دیگر برای تنبیه کودک آن است که کودک را در اتاقی قرار دهیم که هیچ وسیله ای برای سرگرمی در آن قرار نداشته باشد، اما مدت زمانی که کودک در اتاق است باید محدود باشد؛ به عنوان مثال برای کودک ۲ ساله ۱ دقیقه و در کل ۵ سال به پایین ۵ دقیقه قرار گرفتن در اتاق کافی است. 🔹تنبیه بدنی کودک آسیب هایی دارد. تنبیه بدنی در کوتاه مدت شاید جوابگو باشد، اما در بلندمدت موثر نیست و والدین تبدیل به یک الگو پرخاشگری برای کودک می شوند، بنابراین کودک نیز پرخاشگری را از والدین یاد می گیرد. تنبیه بدنی رابطه با کودک را مخدوش می کند. والدین باید یک منبع امن برای کودک باشند تا کودک آرامش را از آنها دریافت کنند؛ اگر والدین به یک منبع ترس برای کودک تبدیل شوند نمی‌ توان انتظار برقراری رابطه خوب بین والد و کودک را داشت. عدم برقراری رابطه مناسب بین والد و کودک پیامدهای مخربی در تمام سال های کودکی، نوجوانی و بزرگسالی دارد. منبع: حوزه نت به نقل از مجله سلامت @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دوستی و تکریم نوجوانان توسط والدین، چه نقشی در تربیت صحیح آنها دارد؟ (بخش اول) 🔹 بهترين و مناسبترين زمان برای و نوجوانان است. در اين دوران که نوجوان - اگر نه به اندازه کودکی، ولی به هر حال به ميزان بسيار زياد - از والدين خود متأثر است، فرصت بسيار مناسبی برای تربيت او مهيا می شود. امام علی (ع) در ضمن سفارش به فرزند خود امام حسن مجتبی (ع)، به زمينه بسيار مستعد روح نوجوانان برای رشد و تکامل اشاره کرده، می‌فرمايد: «وإِنّما قَلبُ الحَدَثِ کَالأرضِ الخالِيه ما أُلقِي فِيها مِن شَی ءٍ قَبِلَتهُ فَبادَرتُکَ بِا لأدَبِ قَبلَ أن يقسُوَ قَلبَکَ و يشتَغِلَ لُبُکَ؛ بی ترديد دل نوجوان چون زمين آماده و بدون کشت است و آماده پذيرش هر بذری است که در آن افکنده شود؛ پس به تربيت تو شتافتم، پيش از آن که دلت سخت شود و خاطرت به چيزى مشغول گردد». [۱] 🔹 به عنوان يک دين جامع در اينجا نيز ما را تنها نگذاشته و با ارائه راهکارهايی به ، برای تعامل مؤثر و مثبت با فرزندان شان، از ما دستگيری کرده است، تا عبور توأم با معرفت و پاکی از اين دوران داشته باشيم. دين مبين اسلام در مسير تربيت نوجوانان راهنمايی های مختلفی را به والدين آنها ارائه ميکند، که يکی از اين آموزه ها تاکيد بر است. اسلام با به رسميت شناختن نوجوانان، به عنوان انسان هايی «مکلف»، از همان بدو بلوغ آنها را در قبال رفتارهايشان «مسئول» معرفی می‌کند و آغاز شدن مرحله جديد و باارزشی از زندگی شان را به آنان اعلام می نمايد، تا بيش از بزرگسالان قدر باقی مانده خود را بدانند و با انتخاب هايی درست‌تر در مقايسه با آن ها، برای امور زندگی شان تصميم بگيرند و در همه رفتارها و رفت و آمدها و نشست و برخاست های شان، حريم و حدود الهی را رعايت کنند و به تدريج در همه ابعاد زندگی شان رشد کنند. 🔹از همين رو است که در تاريخ می‌خوانیم که بسيارى از بزرگان و علما با برگزاری مراسم هايی باشکوه، دوران بلوغ فرزندان نوجوان شان را جشن می گرفتند، تا به آنها ارزش و اهميت دوران جديد زندگی شان را اعلام کنند. در احوالات سيد بن طاووس نقل شده که به فرزندش توصيه می کرد دوران بلوغ خود را به واسطه اينکه شايستگی مواجهه با خداوند متعال را به عنوان انسانی کامل پيدا کرده قدر بداند، و تاريخش را ثبت کرده و آن را به عنوان عيدی هميشگی به ياد بسپارد. [۲] اسلام در مسير «تربيت و تکريم نوجوانان» با توصيه والدين به مؤلفه هايی چون محبت، احترام، چشم پوشی و...، نقش مؤثر اين امور را در شکل‌گيری صحيح_شخصيت آنها مورد تأکيد قرار داده است. ... پی‌نوشتها [۱] نهج البلاغه، شريف الرضى، قم، نشر هجرت‏، چ ۱، ص ۳۹۳ [۲] كشف المحجة لثمرة المهجة، سيد ابن طاووس، نجف، منشورات المطبعة الحيدرية، ۱۳۷۰هـ.ق، ص ۹۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دوستی و تکریم نوجوانان توسط والدین، چه نقشی در تربیت صحیح آنها دارد؟ (بخش دوم) 🔸 در مسير «تربيت و تکريم نوجوانان» با توصيه به مؤلفه هايی چون محبت، احترام، چشم پوشی و...، نقش مؤثر اين امور را در شکل‌گيری صحيح شخصيت آنها مورد تأکيد قرار داده است. گفتارها و رفتارهای معصومين عليهم السلام، گنجينه پايان نايافتنى اين توصيه ها و معارف سازنده است که در ادامه برخی از آنها را به صورت اجمالی مرور می‌کنیم. 💠نقش «محبت» در تربيت نوجوانان 🔹 همواره به فرزندانشان محبت می‌کردند و از هر فرصتی برای ابراز اين محبت استفاده می‌نمودند؛ چنانکه نصايح لقمان حکيم به فرزندش را با خطاب زيبای ‏«يا بُنَی» [۱] ؛ (ای پسرکم) گزارش می‌کند و امام علی (ع) نيز در نامه ای ده بار اندرزهای خود به امام حسن (ع) را با همين تعبير همراه می کند. [۲] 🔹رسول اکرم (ص) نيز درباره مردی که گفته بود هرگز کودکی را نبوسيده فرمود: «‏هذا رجُلُ عِندی إنَّه من أهلِ النّارِ؛ اين مردی است که در نزد من از اهل دوزخ است» [۳] و در بيان ديگری نيز برای وظيفه شناس اين گونه دعا فرمود که: «رَحِمَ الله عَبداً أعانَ وَلدَهُ عَلَی بِرِه بِالإِحسانِ إِليهِ و التَألفِ لَه وَ تَعليمِهِ و تَاديبِهِ؛ خداوند رحمت کند بنده ای را که را بر نيکی و سعادتش يارى کند به اينکه به او احسان نمايد و با او رفتار دوستانه داشته باشد و به و او بپردازد». [۴] 🔹چنين سخنی نشان از جايگاه بسيار مهم و مهرورزی به دارد. عاملی که از پديد آمدن عقده و حقارت نزد آنها جلوگيرى می‌کند و موجب پديد آمدن احساس عزت و اعتماد به نفس در آنها می‌شود و می تواند سهمی در جلوگيرى از اقدام آنها برای داشته باشد. امام علی (ع) می‌فرماید: «من کَرُمت عَلَيهِ نَفسُهُ لَم يَهِنها بِالمَعصيةِ؛ کسی که خود را گرامی می دارد آن را با گناه خوار نمی‌کند ». [۵] ... پی نوشت: [۱] سوره لقمان، آيات ۱۳ و ۱۶ و ۱۷ [۲] نهج البلاغة، فیض الاسلام، نشر هجرت، ص ۳۹۱ [۳] الكافی، دارالكتب الإسلامية، چ ۴، ج ۶، ص ۵۰ [۴] مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل‏، مؤسسة آل البيت (ع)، چ ۱، ج ۱۵، ص ۱۶۹ [۵] غرر الحكم و درر الكلم‏، دارالكتاب الإسلامی، چ ۲، ص ۶۳۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دوستی و تکریم نوجوانان توسط والدین، چه نقشی در تربیت صحیح آنها دارد؟ (بخش سوم) 🔸 در مسير «تربيت و تکريم نوجوانان» با توصيه به مؤلفه هايی چون محبت، احترام، چشم پوشی و...، نقش مؤثر اين امور را در شکل‌گيری صحيح شخصيت آنها مورد تأکيد قرار داده است. گفتارها و رفتارهای معصومين عليهم السلام، گنجينه پايان نايافتنى اين توصيه ها و معارف سازنده است که در ادامه برخی از آنها را به صورت اجمالی مرور می‌کنیم. 💠احترام به نوجوانان، زمينه شکوفايی آنها 🔹توصيه ديگر اسلام در «تربيت نوجوانان» احترام به شخصيت و انتخاب هايشان، و تقويت اعتماد به نفس در نهادشان است. امام علی (ع) در حديثى که بايد «الگوی تعامل نرم خويانه و عقلانی» با باشد، می فرمايد: «لا تَقسِرؤُا أولَادَکُم عَلي آدابِکُم فَإنَّهُم مخلوُقوُنَ لِزَمَانٍ غَيرَ زَمانِکُم؛ خود را بر آداب و رسوم خود مجبور نسازيد، زيرا آنان بر روزگاری غير از روزگار شما تعلق دارند». [۱] در بيان مشهوری از رسول اکرم (ص) نيز می‌خوانیم که: «الْوَلَدُ سَيِّدٌ سَبْعَ سِنِينَ وَ عَبْدٌ سَبْعَ سِنِينَ وَ وَزِيرٌ سَبْعَ سِنِين‏؛ هفت سال سروَر، هفت سال فرمانبردار و هفت سال وزير است». [۲] 🔹در اين حديث می بينيم که به سفارش شده که در و به فرزندشان به عنوان يک شخصيت بزرگسال بنگرند و به او اعتماد نمايند و در کارها با وی مشورت کنند و به نظر او احترام بگذارند و به او مسئوليت دهند تا شخصيتش شکوفا گردد. والدينی که چنين تعاملی با نوجوانان داشته باشند، می توانند با کاشتن دانه های اخلاق و آداب اسلامی در نهاد فرزندانشان، تأثيرات بسيار عميقی در هدايت آنها داشته باشند. ... پی نوشت ها [۱] شرح نهج البلاغة لابن أبى الحديد، قم، مكتبة آية الله المرعشی النجفی، چ اول‏، ج ۲۰، ص ۲۶۷ [۲] مكارم الأخلاق‏، طبرسى، حسن بن فضل‏، قم، نشر شريف رضى‏، چ چهارم، ص ۲۲۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دوستی و تکریم نوجوانان توسط والدین، چه نقشی در تربیت صحیح آنها دارد؟ (بخش چهارم و پایانی) 🔸 در مسير «تربيت و تکريم نوجوانان» با توصيه به مؤلفه هايی چون محبت، احترام، چشم پوشی و...، نقش مؤثر اين امور را در شکل‌گيری صحيح شخصيت آنها مورد تأکيد قرار داده است. گفتارها و رفتارهای معصومين عليهم السلام، گنجينه پايان نايافتنى اين توصيه ها و معارف سازنده است که در ادامه برخی از آنها را به صورت اجمالی مرور می‌کنیم. 💠چشم پوشی و بخشش، راهکار مقابله با خطاهای احتمالی نوجوانان 🔹همچنين بايد اين نکته را نيز مد نظر قرار داد که به خاطر ارتکاب خطا در اموری که - به تَبَعِ آشنايی کم‌شان با معارف دينى - اطلاعات کمی در موردشان دارند، مؤاخذه و عقاب نمی شوند. در حديثى امام علی (ع) می‌فرماید: «جهلُ الشَبابِ معذورٌ، علمُهُ مَحُقُور؛ ناآگاهی نوجوانان پذيرفته و آگاهی و دانش آنان ناچيز است». [۱] اين روايت بيان می کند که عذر نادانی نوجوان مقبول است؛ زيرا علم او در نوجوانی محدود و نارساست. به همين خاطر خداوند متعال توبه جوانان را راحت تر می پذيرد. در حديثى از پيامبر اکرم (ص) می خوانيم: «ما مِن شی أحَبُّ إلَی اللهِ من شابٍ تائِبٍ؛ چيزى محبوبتر از توبه کننده در نزد خداوند نيست». [۲] 🔹درباره برخورد والدين با خطاهای نوجوانان در تعليم و تربيت اسلامی، مفهوم و ترجيع‌بند بسيار مورد استفاده قرار گرفته است. يعنی والدين چنين وانمود کنند که اشتباهات و خطاهای فرزندان نوجوانشان را نديده اند. با بکارگيری اين روش، ديگر احساسات نوجوان با تذکرهای پی در پی جريحه دار نمی‌شود و لجاجت و ستيزه جويی در او زمينه‌ی رشد نمی يابد. امام علی (ع) نيز آن را از برترين کمالات انسان های بزرگوار میشمارد و می‌فرمايد؛ «أشرَفُ أخلاقِ الکَريم تَغافُلُهُ عَمَّا يعلَم؛ از برترين اخلاق انسان بزرگوار، تغافل او از دانسته های خويش است»‌. [۳] با رعايت اين نکات و ديگر نکاتی که در کتاب های اخلاق و تربيت اسلامی تفصيلا بيان شده اند، والدين می توانند زمينه‌یِ گذارِ سالمِ نوجوانانشان را از اين دوران حساس و پرالتهاب فراهم کنند. پی نوشت‌ها؛ [۱] غرر الحكم و درر الكلم‏، تیمی آمدی، دارالكتاب الإسلامی، چ ۲، ص ۳۳۹ [۲] شرح نهج البلاغة لابن أبی الحديد، مکتبة آیه الله المرعشی النجفی، چ اول، ج ۱۱، ص ۱۸۱ [۳] غرر الحكم و درر الكلم‏، همان، ص ۲۰۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چه كنيم تا كلام و نصيحتمان در «فرزندان» تاثيرگذار باشد؟ 1⃣به مقدار ضرورت بسنده كنيد. نصيحت پی در پی، سبب لجاجت فرزندان می‌شود و رفتار ناشايست را در آنان تثبيت می‌كند. توجه داشته باشيد كه حتی بزرگسالان نيز پند را به سختی می پذيرند. 2⃣اول خودتان به موعظه هايتان عمل كنيد، بعد به فرزندتان توصيه كنيد. در روايات آمده است: «اگر عالم به دانش خود عمل نكند، موعظه اش از قلب ها می‌لغزد؛ همانگونه كه قطره آب از روی سنگ فرو می‌ریزد». 3⃣برای تأثير نصيحت، بايد بين خود و فرزندانتان رابطه‌ای قلبی و عاطفی برقرار سازيد. دل فرزند به والدينی روی می آورد كه با آنان انس داشته باشد. امام علی (علیه السلام) می‌فرمايد: «دل‌های انسان‌ها وحشی اند؛ پس به كسی روی می آورند كه با آن ها انس گيرد». موانع رابطه قلبی، مانند زنگارهای روی آهن است كه جلو جذب آهن‌ربا را می‌گيرد. 4⃣هنگام پند دادن، خوشرو باشيد. ترشرويی، جلو تأثير پند را می‌گيرد. 5⃣از لحنی نرم استفاده كنيد و به آرامی تذكر دهيد. وقتی خداوند متعال، موسی و هارون عليهم السلام را به سوی فرعون فرستاد، به آنها فرمود كه با او به نرمی سخن بگويند: «فقولا له قولاً ليناً». 6⃣نصيحت های شما به ويژه برای نوجوان بايد پنهانی باشد. نوجوان با توجه به ويژگی شخصيت طلبی اش، نصيحت شنيدن در جمع را برنمیتابد. 7⃣در پند و اندرزها، به منفعت و مصلحت فرزند توجه كنيد و مصالح خود را در نظر نگيريد. اگر فرزند شما احساس كند نصيحت های شما برای منافع خودتان است، چندان اثری نخواهد داشت. منبع: وبسایت انوار طاها @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«استقلال فرزندان» چه نقشی در تربیت آن ها دارد؟ 🔹گرچه شدید و به ، ایجاب مى کند او را همواره در کنار خود نگه دارند، ولى پیدا است فلسفه این محبت از نظر قانون آفرینش، همان بى دریغ از فرزند به هنگام نیاز به آن است، روى همین جهت، در سنین بالاتر باید این حمایت را کم کرد، و به فرزند اجازه داد به سوى در زندگى گام بردارد؛ زیرا اگر همچون یک نهال نورس براى همیشه در سایه یک درخت تنومند قرار گیرد، رشد و نمو لازم را نخواهد یافت. 🔹شاید، به همین دلیل بود که (علیه السلام) در برابر پیشنهاد فرزندان با تمام علاقه اى که به (عليه السلام) داشت، حاضر شد او را از خود جدا کند، و به خارج شهر بفرستد، گرچه این امر، بر حضرت یعقوب (عليه السلام) بسیار سنگین بود، اما مصلحت یوسف (عليه السلام) و رشد و نمو مستقل او ایجاب مى کرد تدریجاً اجازه دهد، او دور از پدر ساعت ها و روزهایی را به سر برد. این یک است که: بسیارى از و از آن غفلت دارند و به اصطلاح فرزندان خود را «عزیز دردانه» پرورش مى دهند، آنچنان که هرگز قادر نیستند، بیرون از چتر حمایت پدر و مادر زندگى داشته باشند. 🔹چنین افرادى در برابر یک به زانو در مى آیند، و آنها را بر زمین مى زند. و باز به همین دلیل است که بسیارى از شخصیت هاى بزرگ کسانى بودند که در کودکى، پدر و مادر را از دست دادند، و به صورت و در میان انبوه مشکلات پرورش یافتند. مهم این است که، به این مسأله مهم تربیتى توجه داشته باشند، و مانع از آن نشود که آنها خود را باز یابند. جالب این است که: این مسأله به طور غریزى درباره بعضى از دیده شده است، 🔹اینکه، مثلاً جوجه ها در آغاز در زیر بال و پر قرار مى گیرند، و مادر چون جان شیرین در برابر هر حادثه اى از آنها دفاع مى کند. اما کمى که بزرگتر شدند، مادر نه تنها خود را از آنها برمى‌دارد، بلکه اگر به سراغ او بیایند، با نوک خود آنها را به شدت مى راند، یعنى بروید و راه و رسم را بیاموزید، تا کى مى خواهید و غیر مستقل زندگى کنید؟ شما هم براى خود کسى هستید؟!. ولى، این موضوع هرگز با مسأله پیوند خویشاوندى و حفظ و منافات ندارد، بلکه محبتى است عمیق و پیوندى است حساب شده بر اساس مصالح هر دو طرف. 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دار الکتب الإسلامیه، چاپ سی و سوم، ج ۹، ص ۴۰۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️نقش و جایگاه خانواده در شیوع بی حجابی در جامعه (بخش دوم) 🔸بدون شک اولین و مؤثرترین جایی که هویت دینی و اجتماعی انسان در آن شکل می گیرد است، از این رو اگر گرامی در خود کوتاهی نمایند، و هیچ گونه دغدغه و یا برنامه ای برای هدایت و سالم سازی رفتار کودکان و خود نداشته باشند، فرزندان آنان عملکرد منفی و در مواردی خلاف عرف و اخلاق را از خود بروز خواهند داد. 💠نقش و جایگاه خانواده در شیوع بی حجابی در جامعه 2⃣«فقدان معرفت و جهل والدین» 🔹گاهی اوقات گرامی مسأله ای به نام را می پسندند، اتفاقاً رعایت آن از جمله ضروریات زندگی خود می دانند، ولی «راهکار مناسب تربیتی و آموزشی» برای خود ندارند، به طوری که با سوء رفتار و عملکرد خود موجب می شوند در محیطی مذهبی، تربیت کنند؛ علت و ریشه این مسأله چیزی جز فقدان و و نیست، موضوع مهمی که اهمیت و ضرورت آن در هر حرکت دینی و آموزشی این چنین مورد تذکر قرار گرفته است. 🔹در منابع روایی نقل شده است که (علیه السلام) خطاب به جناب کمیل فرمودند: «یا کُمَیْلُ مَا مِنْ حَرَکَةٍ إِلَّا وَ أَنْتَ مُحْتَاجٌ فِیهَا إِلَى مَعْرِفَةٍ الْخَبَرَ». [۱] (ای کمیل، هیچ حرکتی نیست، جز آنکه تو در آن نیازمند هستی). هم یکی از این موارد است که نیاز به آگاهی، آشنایی و توجه دارد. در واقع می بایست با برنامه ده ساله‌ی متقنی از ابتدای تولد برای «تربیت دینی»، بخصوص در مقوله و داشته باشند؛ 🔹البته این و باید با کمال متانت، صبر و بردباری و خوش اخلاقی همراه باشد، چرا که هرگونه تندی و شدت و خشکی در امر تربیت چه بسا عکس العمل منفی بر بر جای بگذارد؛ کما اینکه باری تعالی در قرآن کریم می فرماید: «فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ». [۱] ([ای پیامبر!] پس به مهر و رحمتی از سوی خدا با آنان نرم خوی شدی، و اگر درشت خوی و سخت دل بودی از پیرامونت پراکنده می شدند). ... پی نوشت؛ [۱] تحف العقول، النص، ص۱۷۱ [۲] سوره آل عمران، آیه ۱۵۹ نویسنده؛ علی بیرانوند منبع؛ راسخون @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آیا تربیت خانوادگی و وراثت در شکل گیری اخلاق انسان موثر است؟ (بخش دوم و پایانی) 🔸بى شك نخستين مدرسه هر انسانى دامان و آغوش اوست، و در همين جا است كه نخستين درسهاى «فضيلت» يا «رذيلت» را مى آموزد؛ و اگر مفهوم را اعم از «تكوينى» و «تشريعى» در نظر بگيريم نخستين مدرسه، رحم مادر و صلب پدر است كه آثار خود را بطور غيرمستقيم در وجود مى گذارد، و زمينه ها را براى و آماده مى سازد. در احاديث اسلامى تعبيرات بسيار لطيف و دقيقى در اين قسمت وارد شده كه به بخشى از آن ذيلاً اشاره مى شود: 7⃣در حديثی پيامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) می‌ فرماید: «ما نَحَلَ والِدٌ وَلَدَهُ اَفْضَلَ مِنْ اَدَب حَسَن». [۱] (بهترين بخششى يا ميراثى كه براى فرزندش مى گذارد، همان و است). 8⃣امام سجّاد (عليه السلام) در همين زمينه تعبير رسایی فرموده است؛ حضرت ميفرمايد: «وَ اِنَّكَ مَسُؤُولٌ عَمّا وَلِّيْتَهُ بِهِ مِنْ حُسْنِ الاَْدَبِ وَ الدَّلالَةِ عَلى رَبّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الْمَعُونَة لَهُ عَلى طاعَتِهِ». [۲] (تو در برابر آنچه ولايتش برعهده تو گذارده شده است [از خانواده و فرزندان] مسئول هستى نسبت به تربيت‌ نيكوی‌ آنها و هدايت به سوى پروردگار و اعانت او بر اطاعتش). 9⃣اميرالمؤمنين (عليه السلام) در يكى از كلمات خود تعبيرى دارد كه نشان مى دهد خُلق و خوى ميراثى است كه به مى رسد؛ حضرت ميفرمايد: «خَيْرُ ما وَرَّثَ الاْباءُ اَلاَْبْناءَ اَلاَْدَبَ». [۳] (بهترين چيزى كه براى فرزندان خود به ارث مى نهند ادب و تربيت صحيح و فضائل اخلاقى است). 🔟امام على (عليه السلام) در نهج البلاغه، به هنگام شرح شخصيّت و بيان موقعيّت خود براى ناآگاهانى كه او را با ديگران مقايسه مى كردند مى فرمايد: «وَ قَدْ عَلِمْتُمْ مَوْضِعى مِنْ رَسُولِ اللهِ بِالْقِرابَةِ الْقَريبَةِ وَ الْمَنْزِلَةِ الْخَصيصَةِ وَضَعَنى فى حِجْرِهِ وَ اَنَا وَليدٌ يَضُمُّنى اِلَى صَدْرِهِ ... يَرْفَعُ لى كُلَّ يَوْم عَلَماً مِنْ اَخْلاقِهِ وَ يَأمُرُنى بِالاِْقتِداءِ». (شما قرابت و نزديكى مرا با و منزلت خاصّم را نزد آن حضرت به خوبى مى دانيد؛ كودك خردسالى بودم مرا در دامان خود مى نشاند و به سينه اش مى چسباند... او هر روز براى من پرچمى از خود مى افراشت و مرا امر مى كرد كه به او اقتدا كنم و اين خلق‌ و خوى من زائيده آن تربيت است). 🔹جالب اينكه امام در لابه‌لاى همين سخن، هنگامى كه از خلق‌ و خوى‌ پيغمبر اكرم (صلی الله علیه و آله) بحث مى كند، چنين مى فرمايد: «وَ لَقَدْ قَرَنَ اللهُ بِهِ مِنْ لَدُنْ اَن كانَ فَطيماً اَعْظَمَ مَلَك مِن ملائِكَتِهِ يَسْلُكُ بِهِ طَرِيقَ الْمكارِمِ وَ مَحاسِنَ اَخْلاقِ الْعالَمِ لَيْلَهُ وَ نَهارَهُ». [۴] (از همان زمان كه از شير بازگرفته شد، خداوند بزرگترين فرشته از فرشتگان خويش را مأمور ساخت تا شب و روز وى را به راه هاى و صفات نيك جهان سوق دهد). 🔹بنابراين (صلی الله علیه و آله) خود نيز از تربيت يافتگان فرشتگان بود. درست است كه اخلاق و صفات روحى اعم از خوب و بد، از درون او برمی‌خیزد و با اراده او شكل مى گيرد، ولى انكار نمى توان كرد كه زمينه هاى متعدّدى براى شكل گيرى اخلاق خوب و بد وجود دارد، كه يكى از آنها از پدر و مادر و همچنين است؛ 🔹و اين مسأله قطع نظر از تحليل هاى علمى و منطقى، شواهد عينى و تجربى فراوان دارد كه قابل انكار نيست. به همين دليل براى ساختن فرد يا جامعه آراسته به زيورهاى اخلاقى، بايد به مسأله و تربيت هايى كه از نونهالان در دامن مادر و آغوش مادر مى بينند توجّه داشت و اهمّيّت اين دوران در ساختار شخصيّت انسانها را هرگز فراموش نكرد. پی نوشت‌ها؛ [۱] كنز العمال فی سنن الأقوال و الأفعال، ج ۱۶، ص ۶۲۴. [۲] بحارالأنوار، ج ۷۱، ص ۶، باب ۱. [۳] غرر الحكم و درر الكلم‏، ص ۳۵۹، ح ۸۸. [۴] نهج البلاغة (صبحی صالح)، شريف الرضى، فيض الإسلام‏، ص ۳۰۰، خ ۱۹۲ (خطبه قاصعه). 📕اخلاق در قرآن‏، آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى، مدرسه الامام على بن ابيطالب(ع)، چ اول، ج ۱، ص ۱۷۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel