#قسمت_پنجم #گام_دوم_انقلاب 🔴جمهوری اسلامی و فاصله ی میان بایدها و واقعیت ها 🔻جمهوری اسلامی، #متحجر و در برابر پدیده ها و موقعیت های نو به نو، #فاقد_احساس و #ادراک نیست.. اما به اصول خود بشدت پایبند و به #مرزبندی_های خود با رقیبان و دشمنان #بشدت_حساس است.. با #خطوط_اصلی خود هرگز #بی_مبالاتی نمیکند.و برایش مهم است که چرا و چگونه بماند.بی شک فاصله ی میان بایدها و واقعیت ها همواره وجدان های #آرمان_خواه را عذاب داده و میدهد. اما....

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ويژگی های دين و شريعت خاتم (بخش اول) 💠با دقت و تتبع در آثار بزرگان ميتوان در مجموع شش ويژگی را برای #دين_اسلام استقصا كرد و برشمرد: 1⃣«منسوخ نمودن شريعتهای پيشين»؛ با #ظهور_دين_اسلام، ديگر اديان آسمانی اعتبار و حجيت خود را از دست داده‌اند و هر انسان مكلف و آگاهی ملزم به پذيرش دين اسلام است. [۱] اگرچه قران كريم بين پيامبران فرق نميگذارد و ايمان به همه كتابهای آسمانی و همه پيامبران را از صفات مؤمنان به شمار می‌آورد [۲]، ولی اين تفاوت بين #قرآن و ديگر كتابهای آسمانی و نيز بين #پيامبر_اسلام (ص) و ساير پيامبران وجود دارد، كه اعتقاد به نبوت پيامبران پيشين و كتابهای آنها مستلزم عمل طبق دستورها و تعاليم آنها نيست، برخلاف #دين_اسلام كه اعتقاد به حقانيت آن، از عمل طبق آموزه‌ها و دستورهای آن جدايى ناپذير است و اين نيست مگر بدين دليل كه #شريعت_اسلام #ناسخ شريعتهای پيش از خود است؛ به خصوص با توجه به اين امر كه در #كتابهای_آسمانی_گذشته #تحريف واقع شده و صبغه الهی و قداست آن خدشه‌دار شده است. [۳] از مجموع آيات قرآن استفاده ميشود #اختلاف_شرايع با يكديگر از نوع تباين نبوده است؛ بلكه #خطوط_اصلی و #احكام_كلی آنها - مانند نماز، روزه، زكات - #مشترك و يكسان بوده، از دو جهت با هم تفاوت داشته‌اند: يكی از نظر #تفصيل‌يافتن‌جزئيات‌احكام و #تكميل_شرايع با گذشت زمان و به تناسب استعداد و توانايى مخاطبان [۴]، و ديگر از نظر نسخ پاره‌ای از احكام و جايگزين شدن احكامی ديگر، به اقتضاء شرايط زمانی [۵]؛ به عنوان مثال بعضی از چيزهايى كه در شريعت حضرت موسی (ع) بر بنی اسرائيل حرام شده بود، در شريعت حضرت عيسی (ع) حلال گرديد [۶]. 🔷به عبارتی مجموعه دستورهای اخلاقی و احكام عملی‌ای كه براى تنظيم روابط انسان با خود، خدا، طبيعت و ديگر انسانها معين شده - كه اصطلاحاً شريعت ناميده ميشود - به مرور زمان، و به تدريج، تكميل شده و در بعضی موارد تغيير پيدا كرده تا اين كه در #شريعت_اسلام صورت نهايی و #كامل خود را يافته است. بديهى است طبق اين نوع نگرش به نسبت شرايع با يكديگر، با در اختيار داشتن آخرين و كاملترين دستورالعمل زندگی، جايى برای عمل به شريعتهای گذشته باقی نمی‌ماند. به نظر علامه طباطبايى (ره) از آيه «و انزلنا اليك الكتاب مصدقاً لما بين يديه من الكتاب و مهيمناً عليه؛ [مائده، ۴۸] و كتاب آسمانی (قرآن) را به راستی و درستی به سوى تو فرو فرستاديم، در حالی كه تصديق كننده كتابهای پيشين و حاكم بر آنهاست»، ميتوان اين معنا را استنباط كرد. در اين آيه خداوند #قرآن را هم مصدّق كتابهای آسمانی گذشته توصيف ميكند، كه بيانگر عدم بينونت و جدايى بين شرايع است، و هم مهيمن بر آنها، تا گمان نشود اسلام شرايع قبلی را بدون هيچ گونه تغييری و بی‌كم وكاست ابقاء نموده است، بلكه با #نسخ و #تكميل_احكام، در آنها دخل و تصرف كرده است [۷]. 2⃣«نسخ ناپذيری و جاودانگى»؛ #قرآن_كريم در بيان اين ويژگی ميفرمايد: «... و إنّه لكتاب عزيز - لا يأتيه الباطل من بين يديه و لا من خلفه تنزيل من حكيم حميد؛ [فصلت، ۴۱ و ۴۲] و به راستی آن كتابی ارجمند است - از پيش روی آن و از پشت سرش #باطل در آن راه نمی‌يابد؛ فرو فرستاده‌ای است از حكيمی ستوده». علامه طباطبایی در تفسير آيه مينويسد: «راه يافتن #باطل به قرآن... به اين است كه تمام يا بخشی از معارف حق آن ناحق گردد، يا احكام و شرايع آن و نيز دستورهای اخلاقی آن، همگی يا برخی از آنها، لغو شده، عمل به آن سزاوار نباشد». [۸] به طور كلى، راه يافتن باطل به قرآن را به سه صورت ميتوان فرض نمود: الف) وقوع تحريف در آن؛ ب) نسخ و بطلان به وسيله كتاب آسمانی ديگر؛ ج) دروغين بودن خبرهای آن. و از آنجا كه آيه، مطلق است، #هر_نوع_باطلی را و از جمله نسخ به وسيله كتاب آسمانی ديگر را رد ميكند؛ بنابراين #اعتبار_دين_اسلام و #كتاب_آسمانی_آن، #قرآن، هميشگی و #جاودانی است و به زمان خاصی محدود نميشود. [۹] #ادامه‌دارد... پی نوشت‌ها: [۱] ر. ش به: محمد تقی مصباح يزدی، معارف قرآن، ج ۵ (راهنما شناسی)، ص ۵۴ [۲] بقره، ۲۸۵ [۳] ر. ش به: محمد تقی مصباح يزدی، راهنما شناسی، ص ۳۳۵ و ۳۳۶ و نيز ص ۳۵۹ و ۳۶۰ [۴] ر ش به: محمد حسين طباطبايى، الميزان، ج ۱۰، ص ۶۴ [۵] ر ش به: محمد تقی مصباح يزدی، معارف قرآن، ج ۵، ص ۳۶ [۶] ر ش به: آل عمران، ۵۰ [۷] ر. ش به: محمد حسين طباطبايى، الميزان، ج ۵، ص ۳۴۹ [۸] محمد حسين طباطبايى، الميزان فی تفسير القرآن، ج ۱۷، ص ۳۹۸ [۹] ر. ش به: جعفر سبحانی، الهيات، ج ۲، ص ۴۶۹ و ۴۷۰ نویسنده: مركز مطالعات و پژوهش های فرهنگی حوزه علميه منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم #اسلام @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد