eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️خوش اخلاقی در اسلام (بخش اول) 🔹اگر و عمل انسان قوی و فراوان باشد، ولی از زیبایی‌هایی برخوردار نباشد، در دنیا و به ویژه در برزخ و آخرت دچار مشکل میشود. که بخشی از آن در دنیا، و همه در آخرت، ظهور عینی می یابد، قابل شمارش نیست؛ چنان که در روایات آمده است: «هیچ حقیقتی در میزان عمل انسان در قیامت، سنگین تر از نیست». هیچ راهی برای تبلیغ حسنات اخلاقی، بهتر و نافذتر از این نیست که خود انسان به حسنات آراسته باشد. 🔹از آنجا که مردم عاشق زیبایی های ظاهر و زیبایی‌های معنوی هستند، هنگامی که را در انسان ببینند و خود را عاری از آن بنگرند، از درون دچار نهیب وجدان و شرم و حیا میشوند، و خلاء حسنات اخلاقی در وجودشان، به آنان سخت و دشوار می آید و سبب میشود به سوی که در غیر خود می بینند و منافع آن را در برخوردها و روابط ملاحظه میکنند، روی آورند، و انسان آراسته به آن را الگو و اسوه خود قرار دهند. 🔹 و حسنات باطنی، که در قرآن مجید از آنان به محسنین تعبیر شده است، به دلیل اینکه حرکات و اعمالشان از باطن زیبایشان برمی آید، «محبوب خدا و خلق خدایند»، چنان که به لقمان حکیم منسوب است که گوید: «خوشخو، خویش بیگانگان باشد، و بدخو، بیگانه خویشان». (ع) درباره حسن خلق چنین میفرماید: «إن أحسن الحسن الخلق الحسن؛ بهترین چیز خوب، است». ادیب نیشابوری گوید: «بود گوهر هر کسی، خوی او - که تن گاه زشت است و گاهی نکو». 🔹 ، از بارزترین صفات (ص) بود که سهمی عمده در جذب مردم به اسلام و شیفتگی آنان به شخص پیامبر (ص) داشت. خداوند درباره این خصلت مردمی حضرت میفرماید: «به خاطر رحمت الهی بود که برای مردم نرم شدی، و اگر تندخو و خشن و سخت دل بودی، از دور تو پراکنده میشدند». ، کمندی است که دیگران را در دام محبت اسیر میکند و تبلور فضلیتهایی چون خوشرویی، خوشگویی (ادب گفتار) و... میشود؛ چنان که (ع)، حد و مرز اخلاق نیک را چنین تبیین میکند: «نرمی اخلاق، پاکیزه سازی کلام و گشاده رویی». ... 📕اسلام و زیبایی‌های زندگی، رویکردی تحلیلی و تربیتی به سبک زندگی، دکتر داود رجبی‌نیا، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چ اول، ص ۵۲۶-۵۲۰ منبع: راسخون @tabyinchannel