eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
┄═•๐•❁﷽❁•❁๑•═┄ ✅ ♨️ رفتار منافقانه ما!! 🔶 برخی در دینداری گمان میکنند باید به گونه ای رفتار کنیم که را در همه حال از خود نگه داریم. ‼️ اسم این کار را هم میگذارند مدارای با مردم! 💢 یعنی در واقع عده ای آن چنان از خود بخرج میدهند که هم میخواهند را از خود راضی نگه دارند و هم امام حسین علیه السلام را، و این شدنی نیست. 🔰 در کتاب جاذبه و دافعه بخوبی این رفتار منافقانه را تبیین میکند که علی علیه السلام با اینکه نمونه کامل است اما عده ای با او مخالفند و عناد می ورزند، علی علیه السلام هم نسبت به آنها دارد یعنی به هر بهانه سعی ندارد دشمنان دین را با هر امتیازی در کنار خود و همراه خود قرار دهد. 🔮 انسانِ مومنِ عاقل در ، بدنبال دشمن تراشی برای خود نیست، اما منافقانه هم نمیکند تا دل همگان را بدست آورد. ⚠️ این رفتار را در خود ردیابی کنیم! @tabyinchannel @daneshgahevelyat
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️منظور از «تولّی» و «تبرّی» که به عنوان دو دستور اسلامی به ما آموخته اند چیست؟ و آیا این دو دستور را در دنیای امروز نیز می توان انجام داد؟ 🔹معمولا را تشبیه به درخت برومندى مى کنند که ، و ریشه هاى آن را و هاى وسیع ، و شاخه هایش را تشکیل مى دهد. و نیز معمولا ده موضوع را به عنوان و برنامه های عملی ذکر می کند در حالی که گسترده تر از آن است که در ده موضوع خلاصه شود. ولى اهمّیّت این سبب شده است که آنها را در ردیف اوّل بشمارند، وگرنه مسلّماً منحصر به اینها نیست. 🔹از این دستورات ده گانه، مربوط به و نیایش و پیوند با خداست - نماز، روزه، حج - و مربوط به مسائل و پیوند با خدا - زکات، خمس و مربوط به مسائل و و است - جهاد، امر به معروف و نهى از منکر، تولّى و تبرّى - فعلا سخن از دو دستور اخیر است که به معناى و است. چه کسى را دوست بداریم و از که متنفّر باشیم؟ 🔹دوستان خدا، مردم حق طلب، انسانهاى ارزنده و حامیان حقّ و عدالت را بداریم، و از آلودگان، ستمگران، بى بند و باران و دشمنان خدا و مردم، باشیم. چرا همه را دوست نداریم؟ چرا با همه خلق خدا خوب نباشیم؟ مگر در دنیاى امروز مى توان اصل زندگى مسالمت آمیز را با همه کس و در همه جا فراموش کرد؟ 🔹باید از کسانى که طرفدار «تز» دوستى با همه و در تحت هر شرایطى هستند پرسید: آیا در جهانى که و و و ، و ، و و و وجود دارد همه را دوست بداریم؟! با همه خوش باشیم؟! و به همه کمک کنیم؟! آیا چنین اجازه اى را به ما مى دهد؟ آیا عاطفه زنده هیچ مردمى با این ، هماهنگى دارد؟ 🔹اگر این در اصول اساسى برنامه هاى عملى گنجانیده شده، به خاطر آن است که طرفداران حقّ و عدالت و آزادگى و پاکى و درستى، صفوف خود را هر چه فشرده تر سازند و و و آلودگان هرچه تنهاتر بمانند و در یک محاصره اجتماعى و اخلاقى از طرف انسانهاى مثبت و ارزنده قرار گیرند. 🔹آیا بدن آدمى هر غذایى را مى پذیرد؟ آیا ذائقه انسان یک وسیله و ، براى جدا کردن غذاهاى مفید از زیانبخش نیست؟ آیا به هنگام خوردن غذاهاى مسموم و گرفتار شدن بدن به غذایى، «معده» راه سازشکارى را پیش مى گیرد و انسان را تسلیم مى کند یا این که تمام قدرت خود را به کار مى اندازد تا از طریق «استفراغ» خود را از غذاى مسموم ابراز کرده، آن را به بیرون پرتاب کند؟ 🔹آیا تعادل نیروى و ، رمز بقاى جهان هستى نیست؟ چگونه مى تواند از تعادل این دو نیرو که در شکل تولّى و تبرّى ظاهر مى شود مستثنا بماند؟ اگر به جاى این دو دستور، با همه کس و هر مکتب و بى تفاوت بودن در برابر هر چیز و هر صحنه پیدا شود، و و سازنده را جذب نکند، و و منفى را از خود نراند، نابودى چنان اجتماعى سریع خواهد بود؛ به همین دلیل، در حدیثى از (صلى الله علیه و آله) مى خوانیم: «اَوْثَقُ عُرَى الإیَمانِ الحُبُّ فِى اللهِ وَ البُغْضُ فِى اللهِ»؛ (محکم ترین دستگیره هاى ، دوست داشتن براى خدا، و ابراز تنفّر کردن براى خداست). پی نوشت: [۱] سفینة البحار، ج ۲، ص ۱۳ 📕پاسخ به پرسش های مذهبی، آیات عظام مکارم شیرازی و جعفر سبحانی، مدرسة الإمام علی بن أبی طالب(ع)، چ دوم، ص ۴۳۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel